වයස අවුරුදු 10ක් වන සියලු දරුවන් ප්‍රගුණ කල යුතු කරුණු 25

මෙම හොඳ පුරුදු ඔබගේ දරුවා ප්‍රගුණ කල පසු ඔහු ධනාත්මකව කැපී පෙනෙනු ඇත.  දරුවෙකුගේ ආකල්පවලට සෑම විටම අරමුණක් ඇතැයි කිව නොහැක. සමහරවිට දරුවාට අනුන් ඉදිරියේදී නාසයට අඟිලි දැමීම, ශබ්ද නගා කතා කිරීම, රැවීම වැනි දෑ වැරදි යැයි නොහැඟෙයි.

බොහෝ දෙමාපියන්ට හොඳ පුරුදු ගැන අවධානය යොමුකර, උක්ත අඩුපාඩු දරුවගෙන් ඉවත් කිරීමට වෙලාවක් නැත. එහෙත්, දෙමාපියන් පහත පුරුදු දරුවා තුල ස්ථාපනය කිරීමට ගියහොත්, දෙමාපියන් විනීත, කීකරු සහ ආදානීය දරුවෙක් වදුවා වනු ඇත.

පුරුදු # 1

සෑමවිටම ඉල්ලීමක් කිරීමේදී “කරුණාකර” යනුවෙන් කියන්න.

පුරුදු # 2

කෙනෙකුගෙන් යමක් ලබාගන්නා විට “ස්තුතියි” කියන්න.

පුරුදු # 3

හදිසි අවස්තාවකදී හැර, වැඩිහිටියන් කතා කරන විට ඊට මැදිහත් වීම අසීලාචාර වේ. වැඩිහිටියන් ඔව්න්ගේ සංවාදය අවසන දරුවාට ඇහුම්කන් දෙනු ඇත.

පුරුදු # 4

කාගේ හෝ ආකර්ෂණය අවැසි විට “සමාවෙන්න” යයි කියන්න.

පුරුදු # 5

අවිශ්වාස දෑ ගැන විමසන්න. මෙය බොහෝ හිත්තැවුල් නැති කරනු ඇත.

පුරුදු # 6

මිනිසුන් අසුභවාදී අය අවට සිටීමට කැමති නැත. එහෙයින්, අසුභවාදී සිතුවිලි හා අදහස් ළඟම අයවලුන් අතරේ පමණක් තබාගන්න.

පුරුදු # 7

කෙනෙකුගේ බාහිරය ගැන අදහස් දැක්වීම නොහොබී. ශුබාශිර්වාද පමණක් පිලිගැනේ.

පුරුදු # 8

කවුරුහෝ සුවදුක් විමසූ විට එයට පිළිතුරු දී ඔහුගේ සුවදුක් විමසීම ඔබී.

පුරුදු # 9

මිතුරෙකුගේ නිවසින් පිටවන විට ඔහුගේ/ඇයගේ දෙමාපියන්ටද ස්තුති කරන්න.

පුරුදු # 10

කෙනෙකුගේ නිවසට ඇතුලු වීමට පෙර දොරට තට්ටු කර ප්‍රතිචාරයක් ලැබෙන තුරු සිටින්න.

පුරුදු # 11

දුරකථන ඇමතුමකදී තමන් මුලින් හඳුන්වාදී ඉන්පසු කතා කිරීමට අවැසි පුද්ගලයා සිටීදැයි විමසන්න.

පුරුදු # 12

සෑම විටම තෑග්ගක් ගැනීමේදී එය අගය කර “ස්තුතියි” යැයි කියන්න. ලියූ ස්තුති සටහන්ද ඔබී.

පුරුදු # 13

වැඩිහිටියන් ඉදිරියේ දිවුරීමෙන් වලකින්න.

පුරුදු # 14

අන්වර්ත නාමයන් භාවිතයෙන් මිනිසුන් ඇමතන්න එපා.

පුරුදු # 15

සරදම් කරන්න එපා. එය හින්සාකාරී වන අතර, සරදමට ලක්වූ පුද්ගලයාට දැඩිව බලපායි.

පුරුදු # 16

උත්සවයක් නීරස වූවද, එය අවසන් වන තුරු රැඳී සිටින්න. එය එදිරිපත්-කරන්නාට හා රඟපාන්නන්ට ගරුත්වය දැක්වීමකි.

පුරුදු # 17

කාගේ හෝ ඇඟේ ගැටුනු විට “සමාවන්න” යැයි කියන්න.

පුරුදු # 18

කසින විට හෝ කිඹුහුම් යවන විට මුඛය වසන්න. ප්‍රසිද්ධියේ නාසයට අඟිලි දමන්න එපා.

පුරුදු # 19

දොරකින් ඇතුල් වීමේදී ඔබේ පිටුපසින් කවුරු හෝ පමින්නේදැයි බලන්න. එසේ නම් ඔව්න්ට දොර විවරව තබන්න.

පුරුදු # 20

දෙමාපියන්ට, ගුරුවරුන්ට, මිතුරන්ට හා අසල්වාසීන් යම් කාර්යක යෙදී ඇත්නම් ඔව්න්ට උදව් කරන්නට කමති බව කියන්න.

පුරුදු # 21

වැඩිහිටියෙකු උපකාරයක් ඉල්ලූ විට සිනා මුසු මුහුනින් එය කරන්න!

පුරුදු # 22

යමෙකු උපකාර කල විට “ස්තුතියි” කරන්න. “ස්තුතියි” යනුවෙන් ඇසූ විට පුද්ගලයන් තව දුරටත් උපකාර කිරීමට කැමත් වනු ඇත.

පුරුදු # 23

හැඳි ගෑරුප්පු හැසිරවීමට ඉගෙන ගන්න. නොදන්නේ නම් දන්න අයගෙන් අසන්න, නැත්නම් අනිත් අය එසෙ කරනු බලා ඉගෙන ගන්න.

පුරුදු # 24

කෑම කන විට, උකුල මත ලේන්සුවක් තබා ගෙන අවැසි විට මුහුන පිසින්න.

පුරුදු # 25

මේසය මත ඇති දෑ තමා වෙත එවන මෙන් ඉල්ලන්න. මෙසය කෙලවරේ ඇති දේ වෙත තමන් ගොස් එය ගැනීමෙන් වලකින්න.

පාසැලේදී ජයගැනීමට දෙමාපියන් නව යොවුන් දරුවන් දිරිගැන්විය යුත්තේ කෙසේද?

නව යොවුන් විය සංකීර්ණය. මෙම වයසේ දරුවන් තරුණ වියට ඒමට ආසන්නය. ඔවුන්ගේ සම්බන්ධතා, රූපය වෙනි දෑ තීරණාත්මක වන්නේ තමා ගැන හැඟීමක් එති කිරීමටය. එවිට ගෙදරවැඩ එතරම් අවධානයට ලක්නොවීම සමාන්‍යයයි නේද? බොහෝ නව යොවුන් දරුවන් ගෙදරවැඩ මගහැර ක්ෂණික ප්‍රතිඵල දෙන දේට යොමුවෙයි. එබැව්න් දෙමාපියන් දරුවාගේ ඇවතුම්-පැවතුම් ගැන, ක්‍රියාකලාප ගැන අවබෝධයෙන් සිටිය යුතුය. බොහෝ විට ඔවුන්ගේ අකමැත්ත උගන්වන දේට නොව. මෙම කරුණු ඉගෙනගත්තේ කෙසේද යන්න පැනය වේ.

පහත පියවර හතර දෙමාපියන්ට තම් දරුවා පාසල ජයගැනීමට දිරිගන්වන්නේ කෙසේදැයි පහදයි.

උපදෙස් #1

බොහෝ නව යොවුන් දරුවන් ගෙදරවැඩ මගහරින්නේ එය කම්මැලි හා නීරස නිසාය. බොහෝ අය ගෙදරවැඩ කරන්නේ කෙසේදයැයි නොදන්නා අතර තමාට ලැබෙන ප්‍රතිලාභ නොදනී. දෙමාපියන් ගෙදරවැඩවල ප්‍රතිලාභ ගැන ප්‍රයෝජනවත් සංවාදයක් ගොඩනැගිය යුතුය. ගැටවරයන්ට තම පාසල් ජීවිතයේ සාර්ථකත්වය ඉදිරි ජීවිතයට බලපාන අන්දම පහදන්න. උතහරණ ලෙස වීජ ගණිතය ගෙදරවැඩ කිරීමට අකමැති විය හැක. මෝස්තර නිර්මානකරුවෙකු වීමට වීජ ගණිතය අවශ්‍ය නොවුනද එය අදාල ඩිප්ලෝමාව දෙන පාසලට යාමට අවශ්‍ය බව වටහා දෙන්න.

උපදෙස් #2

බොහෝ දිරිගැන්වීම් හා ධනාත්මක දෑ ලබා දෙන්න. උදාහරණ ලෙස වැඩිපුර වියදමට මුදල්, නොමිලේ නට්‍ය ටිකට්, දිවා භෝජනයකට එලියට යෑමක් වැනි දෑ නිරන්තරයෙන් මාසිකව ලබාදෙන්න. මේවා සමග අගයකිරීම් හා වැලඳගැනීම්ද දෙන්න. කාලයත් සමග ගැටවරයා වාචික හා කායික වෙරගැන්වීම්වල වටිනාකම තේරුම් ගනු ඇත.

උපදෙස් #3

ඔවුන්ට ගෙදරවැඩ කරන මෙන් බල නොකරන්න. බලකිරීම්, දඬුවම් දීම්, කෑමොරදීම් පාසල් වැඩට දිරිගැන්වීමට පිලිගත් ක්‍රම නොවේ. මේවා නිසා දරුවා පාසල් වැඩ වලින් ඈත් වන අතර කාලයත් සමග අඩු ලකුණු ලැබීමට හේතු වේ. ක්‍රියාවලියේ මිස ප්‍රතිඵලවල නොපිහිටන්න. ගණිත වැඩ කෙතරම් නිවැරදිද යන්න සොයනවා වෙනුවට එම උත්සාහය අගයන්න. කුදු මහත් සියලු ජයග්‍රහන අගයන්න. ජයග්‍රහණ පමණම් සොයා බැලීම දරුවා විනාශ කරයි.

උපදෙස් #4

ගෙදරවැඩ විනෝදකාමී හා සමාජශීලී දෙයක් බවට පත්කරන්න. පාසලේදී උගත් දෑ හා ගෙදරවැඩ ගැන විමසන්න. උදහරණ ලෙස, කුරුලු උණ ගැන ඡේදයක් ලිවීමට ඇත්නම්, කුරුලු උණ කොතෙක් බරපතලද යන්න, එහි සමාජීය බලපෑම, ප්‍රතිෂක්තීකරණය වැනි දෑ කතා කරන්න.

නව යොවුන් දරුවෙකු පෙලඹවීමට ක්‍රම 6 ක්

නව යොවුන් දරුවන් හා ක්‍රියා කිරීමේදී දෙමාපියන් බොහෝවිට ඉතා අසීරු තත්වයන්ට මුහුන දෙයි, විශේශයෙන්ම ඔවුන් දිරිමත් කිරීමේදී. දෙමාපියන් ලෙස උනන්දුකරවීම යනු පෙලඹවීමට ඉතා ප්‍රබල හා කාර්යක්ෂම උපායකි.

පහත පෙලඹවීම්-ක්‍රම 6 දෙමාපියන්ට දරුවන් උනන්දු කරන්නේ කෙසේද, කොයි විටද යන්න පෙන්වා දෙයි.

  1. ශුභාශීර්වාද ලබාදීම.

ක්‍රියා කලාපය යනු ස්ව- වටිනාකම පෙන්නුම් කරන්නකි. කෙනෙකු හොඳට වැඩ කරන්නේ ඔහු හොඳින් සිටින විටය. කෙනෙකු ශුභාශීර්වාද ලැබූ විට ඔවුන් කවුරුන්දැයි ඔවුන් ඉදිරියේ තහවුරු වේ. ශුභාශීර්වාද ඉතා අඩුවෙන් ලැබේ. මන්දයත් ඔවුන් වැඩිපුර ක්‍රියාකලාපයන් ගැන ලබන්නේ බැනුම්, අවලාද හා විවේචනයන් බැවිනි. ශුභාශීර්වාද යනු අගයකිරීමේ ක්‍රමයකි. එය පවුල්-රැස්වීමකදී කිරීම වඩාත් ඔබී. පවුලක් ලෙස සතිපතා පවුල් රැස්වීම් තිබීම වටී. කෙනෙකු ධනාත්මකව අගයා මෙවා ඇරඹීම සුදුසුය. එදිනෙදා ගැටවරයන්ගේ විශේශත්වයන් හා හැකියා අගය කල යුතුය. දෙමාපියන් තම කුඩා කල කතන්දර ගැටවරයන්ට කියාදිය හැක. ඔවුන් ගැන සමාජය කෙසේ කිව යුතුද යන්නෙන් විවෘත ස්ංවාදයක් හොඳ ආරම්භයකි.

  1. හාස්‍ය මුසු බව.

නව යොවුන් දරුවන් සිනාසීමට හා සිනාමුසු වැඩිහිටියන් හා මුහු වීමටද කැමතිය. ඔවා දෙන, විවේචන කරන දෙමාපියන් අගය නොකෙරේ.

පහත උදාහරණ බලන්න

මවක් තම යොවුන් දියණියට කෑම මේසය පිලියෙල කිරීමට කීවාය. ඇයට එය අමතක විය. මව දියනියට නොබැන, විවේචනය නොකර ඇයම මේසය පිලියෙල කලාය. හැමෝම සිනහසුනු අතර දියනිය කිසිදාක මේසය පිලියෙල කිරීම අතපසු නොකලාය.

ගේ දොර වැඩ පුරුදු කිරීමේ අරමුණින් පියෙක් තම දරුවන් තිදෙනා සමග ඔට්ටු ක්‍රීඩා කලේය. උදාහරණ ලෙස යම්කිසි වැඩක් අසම්පූර්ණ විට පියා “යමෙකු වැඩ කිරීම අතපසු කර ඇති බව පෙනේ. එය කරන්නාට ඩොලරයක් ලැබේ.” කියයි. එවිට ඔවුන් දුව පැන එම කාර්යය කරයි. මෙය අහඹු අවස්ථාවල පමණක් ඔබී. මන්දයත් දරුවන් උදව් කලේ මුදලට නිසා ඔවුන් නොසැකිල්ලට ලක්වී ඇතයි සිතිය හැකි නිසාවෙනි.

  1. ද්වීපාර්ශ්වික ක්‍රියා

නව යොවුන් දරුවන් ද්වී පාර්ශ්වික කටයුතු අගය කරයි. දෙමාපියන්ගෙන් යමක් ඉල්ලා පෙරලා යමක් බලාපොරොත්තු වීම මෙහිදී සිදුවේ. උදාහරණ ලෙස “සෙනසුරාදා කාරය ගෙනයෑමට නම් එය සතියට දෙවතාවක් සේදිය යුතුයි.” ලබාදෙන දෙය ඔවුන් අගය කරන්නක් විය යුතුයි. කැමතිම වීඩියෝ ක්‍රීඩාවක්, ඇඳුමක්, iPod ඔබී.

  1. දෙමාපිය දායකත්වය

මෙය අධ්‍යාපනික කෝණයෙන් බැලීමට හැක. ඉගෙනීම හොඳට කරන දරුවෙකු අභියෝග ගැනීමට කැමතිය. මෙය දෙමාපියන් දරුවාට හොඳ පාසල් අධ්‍යාපනයක් ගැන කීම නිසා විය හැක. දරුවා නව දෙයක් සෙවූ විට තව තොරතුරු ලබා දීම මෙහිදී සැලකේ. මෙමඟින් ඉගෙනීම සාමකාමී බව පෙන්වා දී නව ලොවක් විවර කර දිය හැක.

 

 

 

 

  1. නව යොවුන් දරුවා සමග එකමුතුව ප්‍රශ්න විසඳීම

එකමුතුව ප්‍රශ්න විසඳීමේ පියවර සතරක් ඇත. ඒව නම්:

  1. නව යොවුන් දරුවාට තම අරමුණු, ප්‍රශ්න, අදහස් හා උදහස් බෙදාහදා ගැනීමට සැලැස්වීම.
  2. දෙමාපියන් තමන්ගේ අරමුණු, ප්‍රශ්න, අදහස් හා උදහස් බෙදාහදා ගැනීම.
  3. දෙපාර්ශ්වයට වෙනස අරමුණු ඇත්නම් ප්‍රශ්න විසඳීම.
  4. පසුව දෙපාර්ශ්වයම දෙන ලද කාලයට උචිත වඩාත් ගැලපෙන විසඳුමට යෑම.

 

  1. නිතිමතින් ඔවුන් සමග සිටීම

මෙය අධිකරිය-මෙහයවූ දරුවන් පාලනය කිරීමේ ක්‍රමයට වෙනස් අවතීර්නවීමකි. මෙම ක්‍රමය මඟින් ප්‍රශ්නගත පාර්ශ්වයන්වල අභිමානය ආරක්ෂා කරමින් ප්‍රශ්න විසඳිය හැක.මෙම ක්‍රමවේදය ගැටවරයන්ට තම ජීවන කුසලතා හඳුනාගෙන සමාජයේ ශක්‍ය පුරවැසියන් විය හැක.

මෙම ක්‍රමයේ පියවර සතරකි. එය ජීවන කුසලතා, ප්‍රතිරෝධය අනුබද්ධ වගකීම් හා සහයෝගීතාව උගන්වයි. ඔවුන් පරිගනකයෙන් ඈත් කිරීමේදී වැනි අවස්තා රශියකදී මෙම ක්‍රමය උපයෝගී කරගත හැක. දෙමාපියන් සත්‍ය වශයෙන්ම මය අරඹන නිසා මෙම ක්‍රමයේ මුල් පුරුක දෙමාපියන්ය.

පහත පියවර හතර උක්ත පද්ධතිය පැහැදිලි කරයි.

  1. ගැටවරයාගේ ප්‍රශ්න විවෘතව කතා කිරීමට අවකාශ ලබා දීම.දෙමාපියන් ඔවුන්ගේ ප්‍රශ්න විමසීම කල යුතුය.
  2. ප්‍රායෝගික විසඳුම් සමඟ බුද්ධි කලම්බනය. මෙහිදී දෙමාපියන් හාස්‍ය හා ආටෝප භාවිතා කල යුතුය. දෙපාර්ශවයට ගැලපෙන විසඳුම සෙවීම මෙහිදී ඉතා වටී.
  3. එකමුතුව කාලරාමුවක් තීරණය කිරීම.
  4. සැබැවින්ම ගැටවරයා කාලරාමුව පිලිනොපදී.මෙවිට, ඔවුන් තවදුරටත් ප්‍රශ්නයට අදාලව තැබීමට දෙමාපියන් වග බලා ගත යුතුයි.

පහත උගුල් වලට හසු නොවුනහොත් ඉහත ක්‍රමය නව යොවුන් දරුවන් දිරිගැන්වීමට ඔබී.

  1. ගටවරයා සතුව වෙනස් මූලිකත්වයන් ඇතයි සැක කිරීම.
  2. විවේචන හා වැරදි නිගමන වලට යෑම.
  3. දෙපාර්ශවයම කාලරාමුවට නතුවීමට නොහැකි විට.
  4. දෙපාර්ශවයේම ගරුත්වය රැකීමට නොහැකි විට.

නිවැරදි ලෙස ලඟ සිටීමේදී පහත යෝජනා පිලිපදිය යුතුයි.

  1. දෙමාපියන් තම මතදැක්වීම් වලදී නිවැරදි, සාමකාමී හා සරල විය යුතුයි. ප්‍රශ්නයට එල්බ සිටින්න.
  2. ඔවුන් විරුද්ධ වෙද්දී “අපගේ ගිවුසුම කුමක්ද?” යැයි ඇසීම.
  3. තවදුරටත් විරුද්ධ වෙයි නම් කතාවෙන් වැලකී වාචික නොවන ස්න්නිවේදනයට යන්න. සෑම කරුණක්ම තමන්ට තේරුන බව අඟවන්න. වැලඳගෙන නැවත තමා ඔවුන්ට ආදරේ දක්වන්න. මෙවිට දෙමාපියන් බිඳක් කතා කිරීම ඔබී. ගොඩක් කතාකිරීම ප්‍රශ්නය වර්ධනය කිරීමකි.
  4. ඔවුන් එය ඒත්තු ගත් විට ගිවිසුමට එකඟ වීම ගැන සිතුති කරන්න.

මෙම මොහොතේ සිදුවන දේට ප්‍රතිචාර වඩාත් ගැලපේ.

දෙමාපියන්ට මතක තබා ගත යුතු සනාතන කුසලතා.

  1. දෙමාපියන් තම ගැටවරයා දිරිමත් කිරීම කල යුත්තේ තම අරමුණු උදෙසා නොවේ.
  2. ධනාත්මක හා ප්‍රයෝජනවත් දිරිගැන්වීම් ක්‍රම නම් සමපරශවික, හාස්‍ය හා ගනුදෙනුය.
  3. නිතර ඔවුන් සමග සිටීම ප්‍රත්‍යක්ශ විසඳුමකි. මුලදී කැපකිරීම් අවැසිය. නමුත් එය දෙපාර්ශවයේම ධනාත්මක පුරුදු ඇතිකරයි.
  4. සිව්-උගුල්, සිව්-ඉඟි හා සිව්-පියවර සාර්තකව පිලිපදින්න.මෙම කරුනු නැවත කියවන්න.මන්දයත් ඒවා සාමාන්‍ය හැසිරීමෙන් වෙනස් නිසාය.
  5. මුල් දිනවලදී දෙමාපියන් සක්‍රීය විය යුතුය. නැත්නම් දීර්ඝ කාලීනව ප්‍රතිලාබ නොවනු ඇත
  6. ඇතැම් දෙමාපියන් තමා දරුවා සමඟ සිටීම ගැන තමාටම දොස් පවරනු ඇත.තමා බැන්න විට දරුවා අදාල දෙය කරන්නේදැයි වාර්තා කරන්න. පසුව බලන්න. මෙය තාත්වික ක්‍රමයකි.
  7. අඩුවෙන් කතා කල පමනින් ඇතම් විට නව යොවුන් දරුවන් ඇහුම්කන් දෙනු ඇත.
  8. පෙර පුහුණුව ලබා ගන්න. තම අසල්වසීන්, හිතමිතුරන් සමඟ හෝ මෙම වෙබ් අඩවියෙන් http://www.postivediscipline.com/ එම පුහුණුව ලබාන්න.
  9. කිසි විට නව යොවුන් දරුවන් හා ගිවිසුම්ගත නොවෙන්න. එවිට ඔවුන්ට ව්‍යාපාරිකයන්ට මෙන් සලකන බවක් හැඟෙනු ඇත.

දරුවන්ගේ චරියා හරිගැස්වීමට දඬුවමින් තොර කරුණු 10 ක්

කොන්කිරීම්, කායික හින්සනයන් සාර්ථක හික්මීමකට විද්වතුන් නිර්දේශ නොකිරීම දෙමාපියන්ට පැනයකි. හේතුව නම් ඒවා දරුවා ස්වයං-හික්මුනු හා වගකිවයුතු පුද්ගලයන් කිරීමෙන් වලකන නිසාය.

දරුවන් තමන් විසින්ම හික්මීමට ඉගෙන ගන්නේ කෙසේද? දරුවන් තමා ජීවත් වන ආකාරයෙන් නොයෙක් දේ ඉගෙන ගනී. හොඳම හා කාර්යක්ශම ම ක්‍රමය නම් ආදරය හා තේරුම්ගැනීම වඩන ක්‍රියා කිරීමයි. කෑ මොර දීම්, ගැසීම් වැනි දෙයින් උගන්වන්නේ හින්සනයයි.

සාම්ප්‍රදායික කොන් කිරීම් දරුවාට තම හැඟීම් පාලනය කරන්නේ කෙසේද යන්න පහදන්නේ නැත. දරුවාගේ හැසිරීමට තහංචි නොදැමිය යුතුයි යන්න මෙයින් නොකියවෙයි. “ගුටි ඇනගන්න එපා, පාරේ දුවන්න එපා, නංගීට හිරිහැර කරන්න එපා” වැනි දේ දඬුවම් නොවන අතර සරල තහංචි වේ.

හැසිරීම් පර්යේෂණ අනුව දඬුවම අවක්‍රියා දිරිගන්වයි. මෙය දරුවන් තරහගන්වන අතර, රංඩු සරුවල් වීමේ ප්‍රතිචාර බලගන්වයි. මෙවා සිතීමේ ශක්තිය හා සාමූහික චින්තනය කප්පාදු කරයි. දඬුවමකදී දරුවා අකටයුත්ත අමතක කරන අතර ඉදිරියට මුහුන දිය යුතු තත්වයන් සිතයි. ඔවුන් තම වැරැද්ද වැසීමට බොරු කීමට පුරුදු වෙයි. තවද, දඬුවම දරුවා හා දෙමාපියන් අතර සම්බන්දය බිඳ හෙලයි. එය දරුවාගේ IQ මට්ටම පහත හෙලීමට හේතු වේ; ඒ මන්දයත් ඔවුන් නිදහසේ නොසිතන නිසාය. වටිනාම කාරනාව නම් දඬුවම වගකිවයුතු, සාමකාමී දරුවෙක් වැදීමට හොඳම ක්‍රමය නොවේ.

දරුවන්ට පාඩම් අභ්‍යන්තරීකරණය විය යුතු නම් ඔවුන් දෙමාපියන් සමඟ සම්බන්ධ විය යුතුය. හැඟීම්මත පදනම් වූ ස්වයං-නියාමනයක් ඇතිකරගන්නා දෙමාපියන් දරුවාට තම හැසිරීම් පාලනය කිරීමට කියාදෙයි.

එසේනම්, ශික්ශාමය ක්‍රම පිලි නොපැද දරුවා මෙහෙයවන්නේ කෙසේද?

  1. හැඟීම් නියාමනය කරන්න

දෙමාපියන් තම හැඟීම් පාලනය කරගත් විට දරුවාද එසේ කරයි. දෙමාපියන් දරුවන්ට සුවිශේෂ චරිත වේ. දරුවාගේ ක්‍රියාකලාපය දෙමාපියන් අපහසුතාවයට පත්කරයි නම් ඔවුන් එයට ප්‍රතිචාර නොදක්වා මඳක් සිටිනු ඇත. මෙසේ ආවේගය පාලනය කරගන්න. ප්‍රතික්‍රියා නොකරන්න. ක්‍රියා කරන්න!

  1. හැඟීම්වලට ගරු කරන්න

දරුවා ගුටි-ගැසීමේ ආවේගවලින් හෙම්බත් වුනු විට ඉගෙනගත නොහැක. අවවාද දීමෙන් වැලකී දරුවා සමඟ සිට යථා තත්වයට පත්වීමට හරින්න. දරුවාට තම හැඟීම් වැඩිහිටියෙකුට කීමට ඇති විට ඔහු/ඇය ස්වයං-සැනසීමකට ලක්වී ක්‍රමයෙන් තම හැඟීම පාලනය කිරීමට ඉගෙනගනු ඇත. තමන් දරුවාට යථා තත්වයට පත්වීමට ඉඩදෙන්නේ මන්ද යන්න නොකිව යුතුය. පසුව දරුවා දෙමාපියන් හා විවෘතව කතා කරනු ඇත.

  1. දරුවා ඉගෙන ගන්නේ කෙසේද යන්න සිතන්න

දරුවා තම හිස පීරීමට, දත් මැදීමට ඉගෙනගන්නේ කෙසේද යයි සිතන්න. දෙමාපියන් මුලදී එය කර පෙන්වා විනෝදාත්මක ආකාරයට පවසයි. ක්‍රමිකව, එය අත මත අත තබා දත් මැදීමටද, පසුව තනිව දත් මැදීමටද පුරුදු වේ. අන් සෑම දැයම මෙසේ ඉගෙනගනී. එතිනෙදා කරන ක්‍රියා දරුවාට ඉගෙනීමට ඉඩ-හසර ලබා දෙයි.

  1. හැදීමට පෙර බැඳීම

දරුවා හැදීමට පෙර දරුවා සම්ඟ සම්බන්ධ වන්නට පටන්ගන්න. දරුවන් අව-හැසිරීම් පෙන්වන්නේ ඔවුන් දෙමාපියන්ගෙන් වෙන්වූ විට හෝ තමන් පිලිබඳවම වැරදියට හිතූ විටය.

ඔවුන්ගේ ඇස් මට්ටමට ගොස් දුකෙන් සිටීමට හේතුව අසන්න.

වඩාගෙන ඔවුන්ගේ ගැටළුව නැවත අසන්න

දරුවාගේ ඇස් දෙස ආදරයෙන් බලන්න.

  1. සීමා පැනවීමේදී කාරුනික වන්න.

දරුවාගේ පාර්ශ්වයෙන් සිතා සීමා හෝ නීති පනවන්න. එවිට ඔවුන් ඒවා පිලිපදිනු ඇත. උදහරණ ලෙස, “ඔබට ක්‍රීඩා කල යුතු බව මා දනී. නමුත් දැන් නිදා ගන්න වේලාවයි. එනිසා හෙට සෙල්ලම් කරමු”

  1. සියලු අවක්‍රියා යම් අවශ්‍යතාවයක පෙන්නුම් කිරීමකි

දරුවෙක් “නරක” යයි කීම අමිහිරි වුවද එසේ වීමට හේතු ඇත. අව-හැසිරීම ඉවත්කිරීමට දෙමාපියන් දරුවාගේ අවශ්‍යතා හඳුනා ගත යුතුය.

  1. “ඔව්” කියන්න

ඉල්ලීමක් කාරුණිකව කල විට එය ඉටුවීමට ඇති ඉඩ වැඩිය. සීමා පැනවීමේදී බැහැ වෙනුවට ඔව් කියන්නට පුරුදු වෙන්න. දරුවා එවිට ප්‍රතිචාර දක්වනු ඇත.

  1. දරුවා සමග හුදෙකලාවී සිටින්න.

දුරකතන, රූපවාහිනී, පරිගනක වැනි වික්ෂේපයන්ගෙන් ඈත්ව නිදහසේ දරුවා සමග සිටිමට පුරුදු වන්න. එය විනාඩි 20ක ක්‍රීඩා කාලයක්, කියවීම් කාලයක් විය හැක. මෙමඟින් දරුවා දෙමාපියන්ට වඩාත් සමීප වන අතර එවිට ඔහු/ඇය ඔබට විවෘතව අදහස් දක්වනු ඇත. දරුවා සම්ඟ වර්තමානයේ ජීවත් වන්න. දරුවාගේ ජීවිතයේ වඩාත් ක්‍රියාකරී පුද්ගලයා මත ඔහු රඳා පවතිනු ඇත.

  1. සමාවී ඉගෙනගන්න

සෑමවිටම සාර්ථක දෙමාපියන් වීමට නොහැක. දෙමාපියන්ද වැරදි කරයි. එවායින් ඉගෙනගෙන ඉදිරියට යන්න.

  1. කායික ස්පර්ශය ලබාදෙන්න

වැලඳගැනීම් බැඳීම්, උනුසුම හා ආරක්ෂාව ගොඩනැගීමේ ප්‍රබල ක්‍රමයකි.

ගෙදරවැඩ සඳහා දෙමාපියන්ට උපදෙස්

බොහෝ අවස්ථා වලදී දරුවන්ට ගෙදර වැඩ ලෙස ලැබෙන පැවරුම් දෙමාපියන් විසින් කරන අයුරු අප දැක තිබෙනවා. දරුවෙකුට ගෙදර වැඩක් ලැබුණ විට හැකි හැම ආකාරයකින්ම එය කල් දැමීමට දරුවා උත්සාහ ගන්නවා මෙසේ පැවරුම භාරදිය යුතු දිනය ක්‍රමයෙන් ඈත් වේ. අවසානයේ මව හෝ පියා පැවරුම කරන තත්වයට පත්වේ. මෙය සාධාරණද?

පහත කරුණු අනුව පැවරුම කලින් පටන්ගෙන කලින් අවසන් කිරීමට දරුවාට උපදෙස් දීමට දෙමාපියන්ට හැක.

  1. කලින් පටන්ගන්න.

දරුවා පැවරුමක් සමඟ ගෙදර ආ විට එහි කාලරාමුව කල් තියා සකසන්න. අවසන් දිනිය කැලන්ඩරයේ ලියන්න. පැවරුම කොටස් වලට කඩන්න. සෑම කටයුත්තකටම අවසන් දිනයක් තීරණය කරන්න. උදාහරණ ලෙස, ග්‍රහලෝක නවය පිලිබඳව පැවරුම ඇති විටදී එය කරුණු පිරික්සීම, කරුණු එකතුකිරීම, කියවීම, සැලැස්ම ලිවීම ආදී වශයෙන් කඩාගන්න. පසුව එක් එක් කාර්යයට නියමිත දිනයක් වෙන් කරන්න.ලිවීමට වැඩි කාලයක් දීමට සැලකිලිමත් වන්න.

  1. නියමිත දිනයට සියලු වැඩ නිමවන්න

පැවරුමෙහි ප්‍රගතියක් ඇත්දැයි බැලීමට හොඳම ක්‍රමය එය පිරික්සීමයි. දෙමාපියන් නිති පිරික්සා දරුවාට උපදෙස් දිය හැක. උදහරණ ලෙස, කරුනු පිරික්සන විට දරුවාට කරුනු සොයා ගත හැකි ස්ථාන පෙන්වා දීම, පුස්තකාලයට ගෙනයාම ආදිය කල හැකිය. දරුවා එය මගහරීනම් ඔහුව දිරිමත් කරන්න.

  1. වික්ෂේපවීම් නවත්වන්න

අද සමාජයේ සමාජ වෙබ් අඩවි, වීඩියෝ ක්‍රීඩා, රූපවාහිනි වැනි වික්ෂිප්තවීම් එමටයි. දරුවා තම ක්‍රියාකාරකමෙහි යෙදෙන විට රූපවාහිනියේ හඬ අඩු කරමින් ඔහුට ඉගෙනීමට වටපිටාවක් තනන්න.

  1. සම්පත් පරිහරනයේදී උදව් වන්න.

දෙමාපියන්ට තම දරුවාගේ පැවරුම් සම්පත් ඒකරාශී කිරීමට හැකි අවස්ථාද ඇත. උදාහරන ලෙස, කතුරු, පෑන්-පැන්සල් වැනි දේ දරුවාට ලබාදීමට කටයුතු කරන්න.

  1. උදව්වට සිටින්න

දරුවා විශාල පැවරුමක් ලැබුනු විට දුකට පත්වන හේතුව තේරුම්ගත හැක. සමහරවිට ඔවුන්ට දෙමාපියන්ගේ උදව් අවැසි වේ. නිතිමතින් දරුවාගේ වැඩ වලට උදව් වීම හා කැමත්ත පෙන්වන්න. නමුත් දෙමාපියන් ඇත්තේ උදව් කිරීමට මිස පැවරුම කිරීමට නොවේ.

  1. පැවරුම නොකිරීම ගැන දැඩිව සිටින්න

සමහර දරුවන් තම පැවරුම් කර දෙන මෙන් දෙමාපියන්ගෙන් ඉල්ලයි. ඔවුන්ට උදව් පමණක් ලබා දීමට දෙමාපියන් දැඩි විය යුතුය. දරුවා තනිව වැඩ කිරීමට ඉඩ දිය යුතුය.

  1. ගුරුවරයාට කතාකරන්න.

ගුරුවරයාට පැවරුම කරන්නේ කෙසේද යන්න උපදෙස් දිය හැකි අතර, පැවරුමේ අවශ්‍යතාද කිව හැක. අදාළ ඉඟි ලැබීම තුලින් පැවරුම සාර්ථකව අවසන් කල හැක.

පැවරුමේ අවසන් අදියරේදී එයින් ඉවත් වීමට දෙමාපියන් වගබලා ගත යුතුය. නැතහොත් දෙමාපියන් දරුවාව අවතක්සේරු කිරීමට පටන් ගනී. දෙමාපියන් වැඩ කලහොත් දරුවා උසස් සාමර්ථ ලබා ගනිනු ඇත. නමුත් දරුවන් ඉගෙන ගනීද, එමගින් අනාගතයේදී ප්‍රතිලාබ ලබයිද? නැත. දරුවා තමන්ම පැවරුම කල විට ඔවුන් කුසලතව ලබනු ඇත.

පැවරුම් හා ගෙදරවැඩ කිරීමෙන් ප්‍රතිලබ බොහෝය. එම නිසාම ගුරුවරුන් හා පාසල් ගෙදරවැඩ කිරීම අගයයි. දෙමාපියන් ගෙදරවැඩ අගය නොකලහොත් දරුවන්ද එසේ කරනු ඇත. පහත ඇත්තේ ගෙදරවැඩවල ප්‍රතිලාබයන්ය.

ගෙදරවැඩ දවසේ කල දේ මෙනෙහි කරයි

ආවර්ජනයෙන් ඉගෙනීම හා ක්‍රියාවෙන් ඉගෙනීම වශයෙන් ඉගෙනීම ආකාර දෙකකි. ක්‍රියාවෙන් ඉගෙනීම වඩා කල් මතකයේ රැඳේ. ගෙදරවැව කිරීම එම උගත් දේ යෙදීමට මඟකි. “ක්‍රියාවේ යෙදීම පරිපූර්ණ කරයි”. ක්‍රියාව, තාර්කික චින්තනය හා ගණිතමය චින්තනය වර්ධනය කරයි.

ස්වයං-හික්මීම ඇති කිරීමට

වැඩක් අවසන් කිරීමට අමතරව, සංවිධානය කිරීම, ඒකරාශී කිරීම හා කාල කලමනාකරණය වැනි කුසලතා වැඩීමට ගෙදරවැඩ කිරීම ඉවහල් වේ. මෙමඟින් සවයං-හික්මීම ඇතිවේ.

ගෙදරවැඩ කිරීම ආකර්ශනීය කරන්න

බොහෝ දරුවන් ගෙදරවැඩ කිරීම වෙනුවට රූපවහිනී නැරඹීමට කැමතිය. නමුත් දරුවා ගෙඩරවැඩ කිරීමට නැඹුරුකිරීමට දෙමාපියන් වගබලා ගත යුතුය. තෑගි බෝග ලබා දීම වැනි දේ මඟින් අධ්‍යාපනයට කැමත්ත ඇති කල හැක. මෙමඟින් ඔවුන් පාසලේදී උගත් දේ මෙනෙහි කල හැකිය.

දෙමාපියන් තම දරුවාගේ පාඩම් වටපිටාව ආලෝකමත්ව, ලිපිද්‍රව්‍ය හා පහසු ඉඳුම් හිටුම් සහිත්ව ඇත්දැයි තහවුරු කල යුතුයි. දුරකතන්, රූපවාහිනී වැනි දේ ඉවත් කරන්න. මුලදී පැවරුමේ අවශ්යතාව දරුවාට කියා දෙන්න. විටින් විට ප්‍රගතිය විමසන්න. මෙවන් සහයෝගයක් මත දරුවා තුල ගෙදරවැඩ අගය කරනා පරිසරයක් ගොඩනැගෙනු ඇත. මෙහි ප්‍රතිලාබ සඳහන් කල යුතු නැත!

කුඩා දරුවන් පෙරපාසල් යාමට දිරිගැන්වීම

අධ්‍යාපනය කෙනෙකුගේ ජීවිතයට වටිනවා වුවද කුඩා දරුවන්, එහි වටිනාකමක් දෙමපියන් පහදා නොදුන්නහොත් නොතෙරේ. කෙසේහෝ ඔවුන් පාසල් යා යුතු අතර, ඔවුන්ගේ පාසල් යාමට ඇති අකමැත්ත කුඩා කලම නැති කල යුතුය. පාසල් යාම විනෝදකාමී එකක් කලහොත් ඔවුන් අනිවාර්යයෙන්ම පාසල් යනු ඇත. දැන් කුඩා ළමුන් දක්ෂය, මන්දයත් ඔවුන් 2-3 සිටම පෙරපාසල් යන නිසාය. පෙරකල දරුවන් පාසල් ගියේ අවුරුදු 5-6 විටය. සරලව ගත් කල, පාසල් යාමට සූදානම යනු කෙනෙකු සුදුසු අධ්‍යාපනයක් ලබාදෙන පරිසරයකට ගොස් සමාජීය හා ආධ්‍යාත්මික දියුණුවක් ලැබීමට සුදුසු බවයි. මෙහිදී මුල් ළමා විය හා දෙමාපිය අත්දැකීම් ඉතාමත් වැදගත් වෙයි.
දරුවාගේ මානසිකත්වය තීරණය කරන සාධක දෙකකි දරුවාගේ පෙරපාසල් පරිසරය හා ගේදොර පරිසරය. පහත කරුණු පිලිපැදීමෙන් ඔබේ දරුවා පාසල් යාමට සුදුසු තත්වයට පත්කල හැක.

පාසලේ පරිසරය
ඔබ පාසලක් හෝ පෙරපාසලක් තෝරාගැනීමේදී පහත කරුණු තෘප්ත වී ඇත්දැයි බලන්න.
1. මිත්‍රශීලී හා ආකර්ෂණීය පරිසරයක්
පාසලට ඇතුල්වත්ම එය විනෝදකාමී ස්ථානයක් බවට පෙනෙන්නට තිබිය යුතුය. බිත්ති පින්තාරු කර එම වටපිටාව දරුවාගේ අධ්‍යාපනයට උනන්දු කරවන ස්ථානයක් විය යුතුය.
2. විනෝදකාමී ක්‍රියා
විනෝදකාමී ක්‍රියා මුල්වරට පාසලට යන දරුවෙකුට බෙහෙවින් වැදගති. මෙම ක්‍රියාකරකම් ගෙදරදී කරන ඒවාට වඩා හොඳ බව ඒත්තු යා යුතුය.
3. ඉතා වැඩි නොවන ඉගෙනීම් කාලයන්
උපරිම වශයෙන් උගන්වන කාලය පැය 3 විය යුතු අතර, එම කාලය නොයෙකුත් කතා කියමින්, ගීත ගයමින් විනෝදවත් කල යුතුය.
4. රසව්ත පෝශනීය ආහාර
දරුවාට පාසලේදී කාමට රසව්ත් පෝශනීය ආහාර ලබාදෙන්න. මෙය කෑම හා පාසල අතර ධනාත්මක සබඳතාවක් සමඟ නැවත පාසලට ඒම දිරිමත් කරයි.
5. මව්වත් සංග්‍රහ
ගුරුවරුන් දරවන්ට මවක මෙන් සැලකිය යුතුය. එමඟින් දරුවාගේ පාසල් එමේ අශාව වැඩිවේ.
6. අලංකාර ලෙස සකසා ඇති ක්‍රීඩා පිට්ටනි
ක්‍රීඩාපිටිය ආකර්ශනීය ස්ථානවලින් හෙබිව තිබිය යුතුය.
7. උනන්දු කාර්යමඬුල්ලක්
ගුරුවරුන් ආදරයෙන් හා කරුණාවෙන් යුතුව සැලකීමට පුරුදු විය යුතුය. තමන්ගේම දරුවාට සලකන්නාක් මෙන් සැලකිය යුතුය.
8. අඩු වැඩ-ප්‍රමානයන්
මුල් සති හයක කාලය තුල අධ්‍යාපනයට වැඩි බරක් නොදී දරුවාගේ පාසලට ඇති රුචිය වැඩීම වටී.

නිවසේ පරිසරය
1. අධ්‍යාපනික පරිසරයක් නිවසේදී ඇති කිරීම.
සෑම ආකයටම නිවසේ අධ්‍යාපන වටපිටාවක් ඇති කල යුතුය. මෙම පරිසරය බෙහෙවින් වටින්නේ එය දරුවා උනන්දු කරවන අතර දරුවාට මානසික ශක්තිය ලබා දෙන නිසාය.
2. දරුවාට කතා කිරීමට වෙලාවක් තබාගන්න.
දරුවා සමඟ නිදහසේ කාලය ගත කර ඔවුන්ගේ අදහස් උදහස් විමසිය යුතුය.
3. දරුවා ප්‍රශ්න ඇසීමට දිරිගන්වා ඒවට පිලිතුරු සපයන්න.
ප්‍රශ්න ඇසීම දරුවාගේ මානසික වර්ධනය වැඩි කරන නිසා දරුවා අසන ප්‍රශ්න සෑමවිටම පිලිතුරු දිය යුතුය.
4. ගෞරවය හා කෘතගුණ දැක්වීමට උනන්දු කරවන්න
වැඩිහිටියන් එසේ කෘතගුණ දක්වා දරුවාට ද ආදර්ශමත් විය යුතුය.