දරුවන් ලැබෙන්න ඉන්න අම්මලාට විවිධ ආහාර වෙනුවෙන් ඇතිවෙන උත්තේජනය අත්තම්මලා විසින් එදා හැදින්වූයේ “දොළ දුක” විදිහටයි.තවත් අන්දමකින් ඔවුන් මේ ආහාර වෙනුවෙන් ඇති වෙන අවශ්‍යතාවය මගින් දරුවාගේ ගති පැවතුම් ගැනත් අනාගත වාක්‍ය ගොඩ නගා ගත්තා. ගැමුණු කුමාරයා ලැබෙන්න සිටියදී විහාරමහ දේවියට නෙළුම් කොළේ බත් කන්නත්, අසිපත සෝදා ගත් ජලය පානය කරන්නත් ආසාවක් ඇති වුණා. මේ දොළ දුක මගින් නිමිත්තක් විදිහට කියා සිටියේ අනාගතයේදී වීර පුතෙක් උපත ලබන බවයි.
සද්ධර්මරතනාවලියේ වනවාසක තෙරුන්වහන්සේගේ කතා වස්තුවේ සදහන් අන්දමට මවට ඇති වුන දොළ දුක වුයේ රහතන්වහන්සේලාට ආරාධනා කොට වඩා හිඳුවා රන්වන්පාට වස්ත්‍රයෙන් සැරසී, රන්තැටියක් ගෙන ජලය මුසු නොකල කිරිබතක් පිලිගන්වා එහි ඉතුරු කොටස ඇයට ආහාර ලෙස ගැනීමටයි.
බන්ධුල මල්ලිකාවන්ට ඇති වුන දොළදුක වූයේ ලිච්ඡවී රජවරුන් හත්දහස් හත්සිය හතක් දිය නාන පොකුණට බැස ස්නානය කොට එයින් පැන් පානය අජාසත් කුමරැ ගැබ් ගත් විට මවට ඇති වුන ආසාව වූයේ රජතුමාගේ දකුණු උරස පලා රුධිරය පානය කිරීමටයි.
ඒ වගේම ගැබ් දරණ අම්මා කෙනෙකුට ඇති වෙන දොළ දුක කෙසේ හෝ සංසිදවීමට එදා වැඩිහිටියන් වග බලා ගත්තා. එහෙම නැති වුනොත් උපත ලබන දරුවාට එයින් යම් දොසක් ඇති වෙතැයි ඔවුන් අනුමාන කළා. මේ සංසිද්ධිය අද විද්‍යාත්මකව විශ්ලේෂනය කිරීමට “බොනවිස්ට් සාලේ” නැමැති පර්යේෂකයා විසින් උනන්දු වී සිටිනවා.
එහිදී ගැබ් දරණ මවක් සහ ඇයට ආසාව ඇති වෙන ආහාරපානාදිය පිළිබඳව අවධානය යොමු කරනු ලැබුවා. එම අධ්‍යනයේදී පෙනී ගියේ දරු ගැබ දරණ කාලයේදී අම්මාගේ කැමැත්ත ඇති ආහාරපානාදිය ගැන උපත ලබන දරුවා තුළත් යම් සම්බන්ධතාවයක් ඇති වෙන බවයි.
ඒ වගේම දරු උපතෙන් පළමු සති කීපය තුළ මව බුත්ති විදින ආහාරයේ රසය, සුවඳ වෙනුවෙන් නව ජන්ම දරුවාගේද ආකර්ශනයක් ඇති වෙන බව වෛද්‍ය බොනවිස්ට්ගේ අදහසයි. මෙම අධ්‍යන කණ්ඩායම විසින් ගැබිණි මව්වරුන්ට එකම රසයක බිස්කට් සහ රසකැවිලි ලබා දුන්නා. ඒ වගේම දරුවා හඩන හැම අවස්ථාවකදීම මගැබ් දරණ කාලයේදී මවට ලබා දුන් බිස්කට් හා රසකැවිලිවල සුගන්ධය වැදෙන්නට සැලසූ විට දරැවන්ගේ හැඬිම නැවතුනා. එයින් පෙනී ගියේ ගර්භාෂයේදී සිටින විට දරුවාට දැණුන සුවද වෙනුවෙන් ඔවුන්ගේ ආකර්ශනය ඒ අයුරින්ම පැවතුන බවයි.
ඊට අතිරේකව මෙම පර්යේෂකයන් විසින් සුදුළූණු සහ කැරට් වැනි දෙයින් නික්මෙන අපුල ගන්ධයන්ද අධ්‍යනයේදී පාදක කර ගත්තා. එතැනදීත් පෙනී ගියේ ගැබිණි අවධියේදී මව විසින් එම ආහාර වෙනුවෙන් දක්වන ලද ප්‍රතිචාර අනුව දරුවන්ද ඊට අනුගත වුන බවයි.
ඒ වගේම දරුවා ගැබ සිටින කාලයේදී මව විසින් ලබා ගන්නා යහපත් ආහාර රටාව දරුවාගේ වර්දනය සඳහා සමීප සම්බන්ධතාවයක් දක්වනවා. දරුවා ගැබ දරණ කාලයේ පටන්ම අම්මාගේ අහිතකර ආහාර පුරුදු වුනත් ඔවුන්ගේ මතු ජීවිතයට බලපානවා. ආර්ජන්ටිනාවේ සිදු කරන ලද අධ්‍යනයකට අනුව ගර්භණී කාලයේදී මත්පැන් පානය කරන ලද මව්වරුන්ගේ දරුවන් උපත ලැබීමෙන් පසුවත් මද්‍යසාර සුවඳට ආකර්ශනයක් දක්වන ලද බවයි.
මේ කාලයේදී ඇතැම් ගැබිණි මව්වරුන් හාල්, සබන්, මැටි , වැලි වැනි දේ ආහාරයට ගනු ලබනවා. මෙය අසාමාන්‍ය දොළ දුකක් විදිහට සැලකිය යුතු නැහැ.ප්‍රසව හා නාරි රෝග වෛද්‍ය විශේෂඥයන්ගේ හදුනා ගැනීමට අනුව මෙය “පිකා සින්ඩෝරමය” යනුවෙන් හැදින්වෙනවා. මේ වගේ දේ ආහාරයට ගනිද්දී “අනේ ඉතින් දොළදුක්කාරයෙක්නේ…” කියා ඉවසා සිටිය යුතු නැහැ. මේ වගේ ආහාර නිසා ගැබිණි මවට ජීරණ පද්ධතිය ආශ්‍රිත රෝග තත්වයන්ට පහසුවෙන්ම ගොදුරු විය හැකියි.
කර්ණාටක ප්‍රදේශයේ ගැබිණි මව්වරුන්ගෙන් සියයට පස් දෙනෙක් පමණ මෙම අසාමාන්‍ය දොළ දුක් තත්වයෙන් පීඩා විදිනවා. පෝෂණ විද්‍යාඥයින්ගේ උපදෙස් අනුව ගැබිණි සමයේ මවගේ ආහාර රටාව දරුවාගේ ශාරිරික මෙන්ම මානසික පෝෂණය වෙනුවෙන් බලපානවා. ඒ නිසාම ගැබිණි මව්වරුන්ට පෝලික් අම්ලය අඩංගු ආහාර අනුමත කරනු ලබනවා.බ්‍රිතන්‍ය වැනි රටවල පාන් නිෂ්පාදනයේදී පෝලික් අම්ලය සංයෝග කරන්නේද මේ අඩුපාඩුව පිරිමසා ගැනීමටයි.
ඉතින් දරුවන් ලැබෙන්න ඉන්නා විට ඇති වෙන විවිධ දොලදුක් ගැන අද දැක්වෙන් අදහස් නිසා අමුතු දොළදුක් ගැනත් නොසලකා සිටිය යුතු නැහැ.
