දරු ප්‍රසූතියෙන් පසු ඔබේ පෝෂණය පවත්වා ගෙන යන්නේ කෙසේද?

දරු ප්‍රසූතියෙන් පසු, මව්වරුන් නිසි ලෙස කිරි එරීම පවත්වා ගැනීම සඳහා මනා පෝෂ්‍ය පදාර්ථ වලින් සපිරි ආහාර වේලක් ලබා ගැනීම අනිවාර්ය්‍ය වේ. බිළිඳාට කිරි දිය නොහැකි මව්වරුන් ගර්භණී භාවයට පෙර ලබා ගත් ආහාර රටාවට නැවතත් හුවමාරු විය හැකිය. යකඩ ඌණතාවයෙන් පෙලෙන මව්වරුන් වෛද්‍ය උපදෙස් සහිත පෝෂණ ආහාර රටාවක් අනුගමනය කල යුතු වේ.
කිරිදෙන මව්වරුන් ඔවුන් ලබා ගන්නා කෑම බීම පිලිබඳ සැලකිල්ලෙන් පසු විය යුතුය. කුමන දේ ලබා ගත්තත්, එය හිතකර හෝ අහිතකර ලෙස තමාට මෙන්ම තම දරුවාගේ සෞඛ්‍යයටද බලපෑ හැක. කිරි දෙන මව්වරුන් දිනකට අතිරේකව කැලරි 500 ලබා ගත යුතු වේ. මේ සඳහා මිලෙන් අධික ආහාර අනුභව කල යුතු නැත. මෙම අතිරේක කැලරි ප්‍රමාණය, දෛනික ආහාර වේලෙන් ඔබට ලබා ගැනීමට පුළුවන. මෙය පසු කාලිනව ඔබගේ ශරීරයේ බර පාලනය කර ගැනීම සඳහා උපකාරි වේ. ප්‍රසූතියෙන් පසු ආහාර වේලෙහි විටමින්, ඛනිජ ලවණ, ප්‍රෝටින්, කාබෝහයිඩ්‍රේට් සහ මේදය අවශ්‍ය ප්‍රමාණයෙන් අඩංගු විය යුතුය. කැල්සියම්, යකඩ, ෆෝලික් අම්ලය හා විටමින් A අඩංගු ආහාර ද අනුභව කිරීම අනිවාර්ය්‍ය වේ. මීට අමතරව, අයඩින් සහිත ලුණු භාවිතා කිරීමට අමතක නොකරන්න. කිරි දෙන මව්වරුන් මෙම ආහාර රටාව අඩුම තරමේ වසර දෙකක් අනුගමනය කල යුතු වේ.
මවගේ කිරි වල ප්‍රමාණය හා තත්ත්වය ඇයගේ පෝෂණය මත තීරණය වේ. මන්ද පෝෂණයෙන් පෙලෙන මවගෙන් එරෙන කිරි ප්‍රමාණය බිළිඳාට ප්‍රමාණවත් නොවිය හැක. මනා පෝෂණ රටාවකට හුරුවු සෞඛ්‍ය තත්ත්වයකින් පසුවන මව , තම බිළිඳාට සෑහෙන කිරි ප්‍රමාණයක් ලබා දීමට සමත් වේ. මවක් ලබා ගන්නා ආහාර වේල කිරි වෙත සංසරණය වන්නේ විටමින්, ඛනිජ ලවණ, ප්‍රෝටින්, මේද හා කාබෝහයිඩ්‍රේට වැනි පෝෂ්‍ය පදාර්ථ ලෙසිනි. මව් කිරි වලින් 88%ක් ජලයෙන් සමන්විත වේ. ප්‍රසූතියෙන් පසු මව්වරුන් වැඩියෙන් ජලය පානය කිරීම අනිවාර්ය්‍යයි.
කිරි දෙන මව්වරුන් දිනකට ප්‍රෝටින් ආහාර වේල් හයක් පමණ ලබා ගත යුතුය. මීට අමතරව එළවලු හා පලතුරු දීසි පහක් හා කිරි වීදුරු හතරක් දෛනිකව තම ආහාර වේලට එකතු කර ගත යුතු මනාය. දරුවන්ට කිරි බෝතලයෙන් කිරි පොවන මව්වරුන් ප්‍රෝටින් ආහාර වේල් පහක් , පලතුරු හා එළවලු දීසි හතරක් හා කිරි වීදුරු දෙකක් දිනකට ලබා ගැනීම යෝග්‍ය වේ.
මවගේ කිරි නිෂ්පාදනය වැඩි කිරීම සඳහා, කිරි දෙන වාර ගණනත්, අනුභව කරන ආහාර වේලේ පෝෂණ තත්ත්වයත් වර්ධනය කර ගත යුතු වේ.
ශරීර සෞඛ්‍යයට අවශ්‍ය මනා පෝෂණ ගුණයකින් සමන්විත ආහාර වේලක් ලබා ගැනීමෙන් දරු උපත් මරණ, අව ප්‍රසූතිය, ගබ්සා වීම මෙන්ම අඩු බර සහිත දරු උපත් අවම කර ගත හැකි වේ.