ඇත්තටම අම්මා කියන චරිතය කොයිතරම් නම් සංකීර්ණද කියන දේ දැනෙන්න ,තේරෙන්න අම්මා කෙනෙක්ම වෙන්න ඕනී. බොහෝ අම්මාවරුන් දරුවන් වෙනුවෙන් තම පවුල වෙනුවෙන් තමන්ගේ ජීවිතේ බොහොමයක් දේවල් කැප කරන්න පැකිලෙන්නෙ නැහැ. ඒ තම හදවතේ ගැඹුරින්ම තම දරුවන් වෙනුවෙන් නැගෙන දාරක ස්නේහය හා පවුල හා ඇති දැඩි බැඳීම නිසාවෙන්මයි. තමන්ගේ උගත්කමට ලැබුණු උපාධි සහතික වගේම තමන්ගේ උසස් රැකියාවත් පැත්තකින් තියලා දරුවන් වෙනුවෙන් කැප වුණ අම්මලා අප අතර බොහෝමයි. නිවසේ ගෘහණිය යන ස්ථිර සේවයට පත් වන අපේ අම්මාවරුන්ගේ මෙහෙවර පිළිබඳව හැඟීමක් අපේ පියවරුන්ට තිබෙනවාද යන්න නම් ගැටලුවකි. බොහෝ විට පවුලක බැඳීම් ක්‍රම ක්‍රමයෙන් ක්ෂය වන්නේ අපි අපි ගැනම තිබෙන අනවබෝධය හා අනෙක් පුද්ගලයාගේ කාර්්‍යය භාරය පිළිබඳ ඇඟයීමකට ලක් නොකරන නිසාවෙන් බවයි මට නම් සිතෙන්නේ. ජීවිතයේ අප විවිධ අදියරයන් පසු කරමින් ඉදිරියට ඇදෙන්වා. විවාහයට පත් වූ පසු දරුවන්ගේ අම්මා වන විට සිතුවිලි වල සිදු වන්නේ මහා පෙරළියකි.උදෑසන හිරුට කලින් පිබිද රාත්‍රී වන තුරුම නොනැවතිල්ලේ දරුවන් වෙනුවෙන්, නිවසේ කටයුතු වෙනුවෙන් වෙහෙස වන විට ඒකාකාරීත්වය තුලින් ජීවිතය ගැන කළකිරීමක්ද දැනෙන අවස්ථා අම්මාවරුන්ට නැත්තේම නොවේ.
ගෘහණිය යන තනතුරෙහි සිටින අම්මාට අසනීපයකටවත් නිවාඩුවක් ගත නොහැක්කේ මුලු පවුල් ඒකකයෙහිම කාර්්‍යයන් ඇය අක්‍රීය වූ විට ක්‍රියාවිරහිත වන නිසාවෙන්ය. මා කුඩා කල සිතුවේ අම්මාට කිසි දිනක අසනීප වන්නනේ නැත කියාය. නැත එය සම්පූර්ණ වැරදිය. අද මා එය නිවැරදි කරමි . ඒ “අම්මා අසනීප වුවත් අක්‍රීය වූ දිනක් මා දැක නැත” කියාය. ඒ මමද අද මවක් නිසාවෙන් ඒ අත්දැකීම මා සජීවීව අත්දකින නිසාවෙන්ය. බොහෝ පියවරුන් සිතන්නේත් , සිටින්නේත් අපේ එක්කෙනා ගෙදරනේ යන සිතුවිල්ලෙන්ය.එහෙත් ඒ ගෙදර සිටින බිරිඳ කුමක් කරන්නේද යන්න විමසා බලන්නට ඔවුන්ට නොසිතෙන්නේ මන්දැයි මා නොදනිමි. රැකියාවක නිරත පියවරුන්ට පවුල වෙනුවෙන් ඉටු කළ යුතුකම් බොහෝමයකි. ඔවුන්ද තම රැකියාවේ කටයුතු හේතුවෙන් වෙහෙසට පත්වන බව සැබෑවකි. එහෙත් ඔවුන් වෙත දවස පුරා පැවරෙන්නේ රැකියාවේ රාජකාරිමය කටයුත පමණකි. එහෙත් නිවසේ සිටින ඔබේ බිරිඳට රාජකාරී රැසක් ඉටු කිරීමට නිරායාසයෙන්ම පැවරෙන බව අමතක නොකරන්න. නිවසේ එදිනෙදා කටයුතු වගේම දරුවන් සමග දවස මුලුල්ලේම ගත කරන විට ඔවුන්ගේ පෝෂණය, අධ්‍යාපනය, නීරෝගීකම, ඔවුන් හොඳ පුරවැසියන් කරවීමට අඩිතාලම සැකසීම යන භාර ධූර කටයුතු වලදී අම්මාවරුන් මුහුණ පාන්නේ දැඩි අභියෝගයන්ටය. ඒ අතරින් දරුවන් කිහිප දෙනෙක් සිටින නිවසක දරුවන්ගේ අතර ඇති වන ගැටුම් නිරාකරණය කිරීමේදී , දරුවන්ගේ අසීමීත දඟ වැඩ මුරණ්ඩුකම් හමුවේ අම්මා කෙනෙකුගේද ඉවසීමේ සීමාව ඉක්මවන අවස්ථා කොතෙකුත් ඇත. අහම්බයකින් හෝ පියවරුන් අම්මලාගේ ඉවසීමේ සීමාව ඉක්ම වූ අවස්ථාවක ළඟ සිටියහොත්…
“ඔයාට පිස්සුද ළමයින්ට ඔය විදිහට ඔහොම කෑ ගහන්න ” යැයි අනිවාර්යෙන්ම පවසනු ඇත.
එවැනි අවස්ථාවක කෝපයෙන් සිටින අම්මාගේ මුවින්ද වචන මුදා හැරෙන විට වචනයෙන් වචනය දිග් ගැස්සී අවසන ගැටුමක් බවට පත්වේ. ආදරණීය පියවරුනේ මොහොතක් සිතන්න නිවසේ වැඩකටයුතු සමග දරුවන් වෙනුවෙන් මුලු දිනයම ගත කරන ඇයගේ සිතුවිලිද පෘතග්ජනය.දිනයක් නිමාවන විට ඇයගේ ගතට වෙහෙසය, සිතටද වෙහෙසය. එහෙත් පවුල වෙනුවෙන් කිසිදා ඇය ඒ වෙහෙස පෙන්වා ඔබට මැසිවිලි නගා ඇත්දැයි සිතන්න. ඔබ කාර්්‍යාලයෙන් නිවසට එන විට ඔබ ඉදිරියේ ඇය සිනහවෙන් මුව සරසාගෙන හිඳින්නීය. මොහොතක් ඇය වෙනුවෙන් ඔබේ වටිනා කාලය වැය කරන්න. ඇයව අගය කරන්න. හැකි සෑම විටම ඇයට සහය ලබා දෙන්න. ඔබත් ඔබේ දරුවන් වෙනුවෙනුත් නිහඬවම අමිල මෙහෙවරක් ඉටු කරන ඔබේ බිරිඳ දැනෙන්නට ආදරය කරන්න.
