ජිවිතේ අභියෝග රැසකින් සමන්විතයි. මෙළොවට බිහිවන්නට මව්කුස තුල පිළිසිඳ ගත් මොහොතේ සිටම එම අභියෝගයන්ට මුහුණ පෑමට සිදුවේ. තීරණාත්මක සාධක අතර ගැටෙන්නට නොහැක්කන් ජීවිතයෙන් පලා යයි. විශේෂයෙන්ම ආසියාතික රටක් වන අපට අපටම උරුම වූ සංස්කෘතියක් ඇත. කාලයත් සමඟම ඇතැම් දෑ අප සමාජයෙන් බැහැරව ගියද පවුල යන ඒකකය තුල ගැහැණියකට ඇති භූමිකාවේ බරපතල බව නම් අඩු වී නැත. දියණියක් සිටින ඔබ ඇයව බෙහෙවින්ම ප්‍රවේසම් කරගත යුත්තේ එහෙයින්ය. පසුගිය දිනක අප ප්‍රදේශයේ පවුල් සෞඛ්‍යය නිළධාරිණිය මා හට මුණ ගැසුනි.
“කොහෙද මේ ඉර මුදුන් වෙච්ච වෙලාවෙ මිස් ගියේ?”
“අනේ හරිම වැදගත් වැඩකට.”
“ඇය පැවසුවේ ඉතාමත් බැරෑරුම්වය.”
“ඇයි මිස් මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක්ද?”
“මට නෙමේ අම්මා කෙනෙකුට, එයා දික්කසාද වෙලා ඉන්නේ. ඒ අතර වෙනත් කෙනෙක් එක්ක සම්බන්ධකමක් පවත්වලා දැන් දරුවෙක් ලැබෙන්න ඉන්නේ. දැන් ඒ කෙනත් දරුවව භාරගන්න බැහැ කියනවලු. දරුවා ලැබෙන්න තියෙන්නේ ලබන සතියේ. අම්මටත් ඒ හැටි වයසක් නැහැ. අවුරුදු විසිතුනයි. ඒ අම්මා මානසිකව හොඳටම ඇද වැටිලා ඉන්නේ. ”
“අයියෝ පව්. ඉතින් දැන් මොකද්ද කරන්නේ ?”
“අපිට ඉතින් නීතී උපදෙස් දෙන්න නම් බැහැනේ. මම පුලුවන් තරම් හිත හැදුවා. වෙන කරන්න දෙයක් නැහැනේ. ගැහැණු වුණාම ආවට ගියාවට වැඩ කරලා බැහැනේ. ඒ ළමයට මේවා කලින් හිතන්න තිබුණා.”
හෙට අනිද්දා මෙළොව එළිය දකින පුංචි කිරි කැටියාට පිය සෙනෙහස අහිමි වන්නේත්, සමාජයේ මතු දිනක ගැරහුමට ලක් වන්නට සිදුවන්නේත් , දරුවා බිහි කරන්නට සිටින ඒ කාන්තාවට සමාජයෙන් කොන් වන්නට සිදුවන්නේත් සුලු මොහොතක සුවය වෙනුවෙන් ඇය තම හැඟීම් වලට අවනත වූ නිසාවෙන්මය.
වීදුරුවක් බිඳුන පසු කොතරම් පිළියම් කළත් එහි පලුද්ද මකන්නට නොහැකිය. ගැහැණියත් විදුරුවක් ලෙස සලකන අපේ සමාජය තුල ඉතින් කොයි තරම් නම් ප්‍රවේශම් විය යුතුද යන්න කාන්තාවන් වශයෙන් අපේ දියණිවරුන්ට කුඩා අවදියේ පටන්ම කියා දිය යුතුය.
සමාජය පිළිබඳ හයක් හතරක් නොතේරෙන දරුවන් මුලාවන්නට , මුලා කරවන්නට ඒ හැටි අපහසු නොවේ. රූපවාහිනියේ විකාශනය වන ප්‍රේමාන්විත ටෙලි කතාන්දර වල චිත්‍රපට වල රඟපාන ප්‍රේමවන්තියන් වන්නට පෙරුම් පුරන අපේ දියණිවරුන්ද ඉතාමත් ඉක්මණින් මුලාවට පත්වෙයි. අද සමාජය තාක්ෂණික වශයෙන් දියුණු වුවත් සාරධර්ම අතින් පිරිහීමකට ලක්ව ඇත. ඒ හොඳ දෙයෙහි නරක උකහා ගැනීම නිසාවෙන්මය. අද වන විට ජංගම දුරකථනය පාසල් දරුවන්ට කෙළි බඩුවක්ය.ෆේස් බුක් මෙන්ම අන්තර්ජාලයේ නොයෙකුත් සමාජ වෙබ් අඩවි තුල සැරිසරන ඔවුන් නන්නාඳුන පුද්ගලයන් හා සබඳතා පවත්වයි. කිසි දිනක දැක නොමැති පුද්ගලයන් හා සයිබර් අවකාශය තුලින් ගොඩ නගා ගත් සබඳතාවයක් දැඩි ලෙස විශ්වාස කරන්නට දෙවරක් නොසිතයි.
නව යොවුන් දරුවන් කායිකව හා මානසිකවද දැඩි විපර්යාසයන්ට ලක්වේ. විරුද්ධ ලිංගිකයන් ආකර්ෂණය වීමද බොහෙවින්ම සාමාන්‍ය තත්ත්වයකි. සෙනසුරාදා,ඉරිදා දිනයන් වලදී මග තොටදී හමුවන පාසල් වියේ පෙම්වතුන් බොහෝමකි. බොහෝ විට තම සදාදරණීය පෙම්වතා පෙම්තිය හා තනි වන්නට ඇරයුම් කරයි. පෙම්වතාගේ සිත රිදවන්නට නොහැකි පෙම්වතියද ඔහුටඅවනත වෙයි. ඉතින් කුලී කාමරයක පැයක් දෙකක් තනි වන නව යොවුන් යුවලක් අතර සිදු විය නොහැක්කේ කුමක්ද? ආදරය අන්ධ යැයි කියමනක් ඇත්තේ නිකමට නොවේය.ආදරය යනු කායීක ස්පර්ශයකින් හැඟීම් සන්තර්පනය කර ගන්නා තත්ත්වයකට පත්ව ඇත.
ලිංගිකත්වය යනු අප සමාජය තුල එළිපිට කතා කරන්නට පැකිලෙන මාතෘකාවකි. එහෙත් අවම වශයෙන් දියණියක් මල්වර වූ පසුවවත් ඇගේ ශරීරයේ සැකැස්ම පිළිබඳවත් ඇය ප්‍රවේශම් වියයුතු ආකාරය මවක් විසින් දැනුවත් කළ යුතුමය. ඇය මල්වර වීමෙන් පසු මවක් වන්නට ශරීරිකව සූදානම් වු බවත් මවක් වන්නේ කෙසේද යන්නත් පැකිලීමකින් තොරව දියණියට කියා දිය යුතුය. නව යොවුන් වියේ දරුවන් අත්හදා බලන්නට රුසියෝය. ඉතින් තම දියණියට පරික්ෂණ භාණ්ඩයක් නොවන්නට වග බලාගත යුතු ආකාරය කියා දිය යුතුය. කුඩා අවදියේ සිටම දියණියකට තම ආරක්ෂාව පිළිබඳ කියා දිය යුතුය. ඒ අද පුංචි ළදැරියන්ද තලා පෙලා දමන මනුෂ්‍ය වෙසින් සිටින අමානුෂික තිරිසන් ගති ඇති පුද්ගලයන්ද අප අතර සිටින නිසාවෙන්ය.
දියණිය මලකි. එහි රුවට.පැහැයට. සුවඳට වශී වී මත් බඹරුන් රොනට වඩිනු ඇත. රොන් බී උන් පලා යනු ඇත. අම්මාවරුනි යුහුසුලු වන්න. ඔබේ දියණිය පර නොවන්නට ඔබ නිරතුරුම ඇය සුරකින්න, ඇයට ඇගේ සුරක්ෂිතබාවය තහවුරු කරගන්නට අත් වැල වන්න.
