තරබාරු බබාලා දැක්කාම චබි බබෙක් කියල එදා අපි සතුටට පත් වුනත් අද දකින තරබාරු බබාලා ඉදිරියේ නම් මේ සතුට ගොඩ නගා ගැනීම අපහසුයි. එදා දරුවෙක් තරබාරු වුනේ ඔවුන්ගේ උසට සරිලන විදිහට නිරෝගී බරක් ඇතුවයි. ඒ නිසා ඔවුන් ගේ නිරෝගී බවක් මිසක රෝග තත්වයන් ගැන අවදානමක් ඇති වුනේ නැහැ. අද නාගරික ප්‍රදේශවල ජීවත්වෙන දරුවන්ගෙන් සියයට දහයක් පමණ බොහොම තරබාරු කොටසට අයත් වෙනවා. ඊට එකම හේතුව ඔවුන්ගේ ආහාර රටාවයි. උදේ ආහාරය බොහෝ වේලාවට ආපනශාලාවකින් ලබා ගත් දෙයක් මිසක ගුණාත්මකව පිලියෙල වෙන්නේ නැහැ. අධික සීනි, ලුනු සහ මේද වලින්ම පමණක් පිලියෙල වුන මේ ආහාර නිසා දරුවා නොදැනම තරබාරු හෙවත් උසට සරිලන බරක තත්වයට පත් වෙන්නේ නැහැ. අද අම්මලා විසින් දරුවන්ට ලබා දෙන ආහාර රටාව නිසා මේ තත්වයට දරුවන් ගොදුරු වීමේ ආදිනව දැනෙන්නේ කාලයක් ගත වෙන විටයි. යාන්තම් වයස අවුරුදු දහය පහලොව වෙන විට දරුවන් දියවැඩියා රෝග තත්වයට නොදැනීම පත් වෙනවා. ඒ වගේම ගැහැණු දරුවන් වයසටත් කලින් මල්වර වීමටත් අහිතකර විදිහට ආහාරපාන ලබා ගැනීම බලපානවා.
මේ නිසා අද පර්යේෂකයන් පෙන්වා දෙන අන්දමට අපේ දරුවන්ගේ අහිතකර ආහාර රටාව සකස් වෙන්නේ මේ විදිහටයි.
ස්වභාවික ආහාර ඇත්තේම නැහැ
ඉස්සර කාලයේ අපේ අම්මලා දරුවන් වෙනුවෙන් උදේ ආහාරය නිතරම නිවසේ පිළියෙල කර ගත්තා. ඒවා විවිධත්වයකිනුත් යුක්ත වුනා. බත්, කිරිබත්, පිට්ටු, මුංඇට කිරිබත් වගේ විවිධ විදිහට පිළයෙල වුණා. අද ඒ කිසිම දෙයක් නැහැ. උදේ ආහාරයට ආපනශාලාවකින් මිළට ගත් රෝල් , පැටිස්, හෝ වෙනත් පිරවුමක් සහිත බනිස් වැනි දෙයකින් පිරිමසා ගත්තා.
සකස් කළ ආහාර බහුලයි
අද දරුවන් වෙනුවෙන් සකස් කළ ආහාර වෙනුවෙන් ඇති ඉල්ලුම ඉහලයි. සකස් කළ ආහාර යනුවෙන් අදහස් වෙන්නේ කල් තබා ගැනීමට හෝ ක්ෂනිකව පිළියෙල කර ගැනීමේ අරමුණ ඇතුව විවිධ තාක්ෂණික ක්‍රමයන් යොදා ගෙන සකස් කළ ආහාරයි. මේවා ඉතාම අහිතකර බව දැන් හඳුනා ගෙන තිබෙනවා.ඒ වුනත් දරුවන් කෑ මොර දෙන්නෙත් මේ ආහාර ඉල්ලමින් නිසා මව්පියන්ද අසහනයට පත් වෙනවා.මෑතකදී සකස් කළ ආහාරවල ආදීනව අලලා විවිධ අධ්‍යනයන් සිදු කළ අතර එහිදී පෙනී ගියේ බේකන් ආහාරයට ගැනීමෙන් පුද්ගලයෙකුගේ ආයු කාලය 44 % කින් අඩු වෙන බව පෙන්වා දෙනවා. සොසේජස් ආහාරයට ගැනීමෙන් අග්න්‍යාස පිලිකාවට ගොදුරු වෙනඅවදානම ඉතාම ඉහලින් තිබෙන බව දැන් හඳුනාගෙන තිබෙනවා.
ඇමරිකාවේ බොස්ටන්හි ප්‍රජනන සෞඛ්‍ය පිළිබඳ ඇමරිකානු සංගමයේ සිදු කරන ලද අධ්‍යනයකින් පෙන්වා දෙන්නේ සකස් කළ ආහාර පරිහරනය නිසා පිරිමින්ගේ ශුක්‍රාණු ගිනුමේ සක්‍රීය ප්‍රතිශතයට විශාල බලපෑමක් ඇති කරන බවයි. අද උසස් පෙල පංතිවල ඉගෙනුම ලබන දරුවන්ගේ උදේ සහ දිවා ආහාරය මුලුමනින්ම සකස් වෙන්නේ අහිතකර රටාවකටයි. ඊට හේතුව ඔවුන්ගේ අතිරේක පංති නිසා ආපනශාලාවන්හි පිහිට පතන්නට සිද්ධ වීමයි.
ඒත් මේ තත්වයෙන් මිදෙන්න එතරම් අපහසු නැහැ. දිවා ආහාරය වෙනුවෙන් කුමක් හෝ නිවසෙක් පිළියෙල කර ගෙන රැගෙන යෑම අපහසු නැහැ. එදා දුර බැහැර ගමන්වලදී පවා බත්මුලක් ගැට ගහගෙන ගියේ අද වගේ ශීතකරන තිබිලා නොවෙයි. රාත්‍රියේ උයා පිහා අවසාන වීමෙන් පසුව පරිප්පු, පොල්සමබෝල වැනි දේ හොඳින් රත් කරන ලිප ගින්දර නිවා ඒ මත තබනවා. හොඳින් රත්වුන නිසා ආහාර නරක් වීමක් සිද්ධ වෙන්නේ නැහැ. මේ නිසාත් ටිකක්වත් දෙන්න විදිහක් නැහැ යන මිථ්‍යා‍වෙන් මිදෙන්න අපහසු නැහැ.
නිෂ්ඵල ආහාර
පර්යේෂකයන් විසින් අද දරුවන්ගේ අහිතඑක ආහාර පිලිබඳ වර්ග කිරීමේදී නිෂ්ඵල ආහාර ලෙසින් කොටසක් පෙන්වා දෙනවා. ඔවුන් කියන අන්දමට මේ ආහාර මොන තරම් ගත්තත් ප්‍රයෝජනයක් නැහැ. ඒත් දරුවන් සහ දෙමව්පියන් මේ ආහාර වෙනුවෙන් බොහොම උනන්දුයි. බයිට්, ටිප්ස්, චිප්ස්, ක්‍රිස්පි වැනි මේ ආහාරවල ශක්තිය අධික වුනත් කැලරි ඇත්තේම නැහැ. ඒ නිසා දරුවාගේ පෝෂණයට කිසිම බලපෑමක් ඇති වෙන්නේ නැහැ.
පළතුරු ගැන අදහසක්වත් නැහැ
අද දරුවන් අතර පළතුරු ගැන උනන්දුවක් ඇත්තේම නැහැ. සියල්ලම කෘතිම රසකාරක සහිත පැණි බීම පමණයි.දරුවෙක් වෙනුවෙන් දොඩම් ගෙඩියක්, නාරං ගෙඩියක් සාදා දීම මහ ප්‍රාතිහාර්යක් නොවෙයි. මේ ගැන උනන්දුවක් නොදක්වන නිසා සියලු පාන වර්ගත් අහිතකර මිස කිසිම විදිහකට හිතකර තත්වයක් ඇති වෙන්නේ නැහැ. පළතුරු සලාදයක් මගින් පෝෂණය ලබා දීමටත් අම්මලාට උනන්දු වෙන්න පුළුවන්. මේ සියල්ලම අපි අතින් නොදැනම අතපසු පුංචි පුංචි සිද්ධි වුනත් එහි ප්‍රතිඵල දරුණුයි. ඒ නිසා අනාගත පරම්පරාව රෝගින් පිරිසක් බවට පත් වෙන ශෝචනීය වාතාවරනයෙන් මිදෙන්න දැන් කාලය ඇවිත් ඇති බව අපි හැම‍දෙනාටම ඒත්තු යා යුතුයි.
