අම්මාට තාත්තාට තමන්ගේ කොයි දරුවත් එකයි. නුඹ දුවක වුනත්..නුඹ පුතෙකු වුනත් සැබෑම සෙනහස ආදරයයි..කියන්නේ නිකමටම නොවෙයි. ඒත් සාමාන්‍ය ජීවිතයේදී අපි නිතරම තාත්තලාට චෝදනා නගන්නේ දුවට වැඩි සැලකිල්ලක් දක්වනවා කියන චෝදනාවයි. මේ නිසා බොහොම පවුල්වල විවිධ හැලහැප්පීම් ඇති වෙනවා.ඒ වගේම අම්මලා වැඩි ආදරය අවධානය දක්වන්නේ පුතාලට කියල නිතරම දියණිවරුන් චෝදනා නගනවා.බොහෝ පවුල්වල දූවරු චෝදනා නගන්නේ අම්මා ඉතින් අයියට..එහෙම නැත්නම් මල්ලීටනේ වැඩි සැලකිල්ල කියලා. ඒත් එක්කම පුතාලාගෙන් විශාල චෝදනාවක් එල්ල වෙන්නේ තාත්තාට.
“අක්කා කිව්වොත් ඕන දෙයක් කරයි. නංගිට තමයි තාත්තාගගේ වැඩි සැලකිල්ල”. ඇයි මේ නංගි එහෙම නැත්නම් අක්කා තාත්තාට විතරක් ස්පෙෂල්ද..?
එක් දනක් දියණිය පැමිණ බත් පිගාන අතට ගනිද්දී එහි එදා තිබුන ආහාරවලට අමතරව එක් බිත්තරයක් තිබුණා…දියණිය එය ගනිද්දී අම්මා වහාම ඉක්මන්ව “හා..හා..ඔය බිත්තරය මල්ලිට” අම්මා කිව්වා..
“ඇයි…මල්ලිට විතරක්..”
“බිතත්ර ගෙදර තිබුනේ එකයි…ඉතින් මං ඒක මල්ලිට හැදුවා..”
“එතකොට මට..”
“ඔයාට තව එළවලු තියෙන්නේ…අම්මා කිව්වා..”
දියණිය නුරුස්නාගතියෙන් බත් පිගානත් බිම තබා පිටව ගියේ. “මම එහෙම නම් අල්ලපු ගෙදර වෙන්නැති..” කියමින්ය.
ඒත් මේ කතාවේ මනෝවිද්‍යාත්මක ඇත්තක් තිබෙනවා. සිග්මන් ප්‍රොයිඩ් “ඉඩිප්පස් සංකල්පය” ඉදිරිපත් කරමින් කියා සිටියේ කුඩා ගැහැණු දරුවා පියාටද, කුඩා පිරිමි දරුවා මවටද ලෙසින් විරුද්ධ ලිංගිකයන් මුල් කර ගෙන කාමාශාව මුල් කර ගෙන බවයි.
පසුගිය දිනක ටයිම්ස් ඔෆ් ඉන්ඩියා හි පලවී තිබෙන මෙම අධ්‍යන වාර්තාව කියවන ඔබට ඔබේ දූ දරුවන්ගෙන් නැගෙන මේ චෝදනාවට පිලිතුරු ලැබේවි.
ඇමරිකාවේ මනෝවිද්‍යාත්මක සංගමය මගින් දරුවන්ගේ සහ දෙමව්පියන්ගේ හැසිරීම තුල තිබෙන මනෝවිද්‍යාත්මක ප්‍රතිචාර මුල් කර ගෙන අධ්‍යනයක් පවත්වනු ලැබුවා. එහිදී පියවරු 52 ක් තෝරා ගෙන තමන්ගේම පිරිමි දරුවන්ගේ සහ ගැහැණු දරුවන්ගේ හැසිරීම ඉදිරියේ තාත්තාගේ මානසික චිත්‍රය එම්. ආර්. අයි වාර්තාවක සටහන් කර ගත්තා.එහිදී පෙනී ගියේ පිරිමි දරුවන්ගේ හැසිරීම් ඉදිරියේදී නොමැති සංවේදී සහ හැඟීම්බර ගතියක් ගැහැණු දරුවන්ගේ කටයුතු ඉදිරියේදී තාත්තාගේ හිතේ ඇති වෙන බවයි.
ඒ වගේම තොටිල්ලේ සිටින දරුවන් වෙනුවෙනුත් තාත්තාගේ ප්‍රතිචාර මෙහිදී අධ්‍යනය කරනු ලැබුවා. දුවක් තොටිල්ලේ සිටියදී ඇඩුවොත් තාත්තා හරියට කලබල වෙනවා. සමහර වෙලාවට අම්මාටත් දොස් කියනවා. “අර දරුවා අඩනවා ඔයාට ඇහෙන්නේ නැද්ද..?” මේ වගේ චෝදනාවනුත් ඇති වෙන්නේ නැත්තේම නැහැ. මේ වගේම හැඟීම්බර ගතියක් පුතා ඇඬුවාම නම් තාත්තාට දැනෙනවා අඩු බවයි මනෝවිද්‍යාඥයින්ගේ අදහස වෙලා තියෙන්නේ.
ඒ වගේම තවත් අපූරු සිදුවීමක් තියනවා. අර කෑමොර දෙමින් අඩපු දූ සිඟිත්තට තාත්තා ලං වුනා විතරයි ඇඬීම නවතිනවාලු. පරක් කරගන්න අපහසු අවස්ථාවන්හි තාත්තා ටිකක් දුව තුරුලට ගත්තොත් කරදරයක් නැතුව නලවා ගන්නත් පුලුවන්. ඒ තරමටම දුවලා තාත්තාගේ හදවතට ඉතාම සමීප බව මෙම අධ්‍යනයන් මගින් පෙන්වා දෙනවා.
මනෝවිද්‍යාත්මක චිත්‍රය මෙසේ වුනත් මේ තත්වය දරුවන් අතර සන්නිවේදනය වුනොත් එය එතරම් හොඳ දෙයක් නොවෙයි. සමහර පවුල්වල වැඩිවියපත් දරුවන් වුනත් කියන්නේ “තත්තා මට එදා ඉදලම හෙව්වේ බැලුවේ නැහැ…මම හරියට අහසින් පාත් වුණා වගෙයි මට සැලකුවේ..ඒ වුනාට නංගිට , අක්කාට තාත්තා බැලුවේ කොහොමද..? ” මෙවන් සිතුවිලි වලින් දරුවන්ගේ මනස අවුල් විය යුතු නැහැ.
ඒ නිසා මව්පියන් විදිහට ඔබ දරුවන් සමග ඉතාම ප්‍රවේසමෙන් ගණුදෙණු කිරීම වැදගත්. දරුවන්ගේ හිත් මල් වගේ මල් වගේ මෙලෙකයි. එය දුව, පුතා විදිහට වෙනසක් නැහැ.ඒ නිසා නිතරම දරුවන්ගේ මානසිකත්වය ගැන සලකා බලමින් කටයුතු කරනවා නම් ඉතාම වැදගත්.
