පුංචි බබෙක් ලෙඩ වෙනව කියන එක තරම් හිතට දරාගන්න බැරි තවත් දෙයක් දෙමාපියන්ට නෑ. ඒත් උණක් හෙම්බිරිස්සාවක් කියන දේ උනත් අපිට නොසලකා හරින්න බෑ. ඉතිං අපි කතා කරමු ඒ ගැන.
වැඩිහිටි කෙනෙකුට වඩා ගොඩක් ඉක්මනින් පුංචි බබාල ලෙඩ වෙනව.එත් දෙමව්පියෝ විදියට අපි මේ මම කියන දේවල් ගැන මීට කලින් හිතල තිබුණද?
මේ දේවල් අපි කවුරුත් දන්න හැබැයි ගොඩක් වෙලාවට මග ඇරෙන දේවල්.
මේව මම අත්දැකීමෙන්ම කරන දේවල් නිසා ඔයාලට කියන්න හිතුවා .මොකද මේ මම කරන දේවල් නිසා මගේ දරුවා අසනීප වුණ වෙලාවට මට වගේම බබාගෙ ඩොක්ටර් ටත් පහසුවක් වුණා රෝග විනිශ්චය කරන්න.
වැඩිපුර විස්තර නොකරම කියන්නම්කෝ මොනවද මේ කියලා.
-
දන්නවද “උණ චාට්” ගැන
මම ඉස්සර ඉදලම මගෙ දුවට උණ හැදුනම “උණ චාට්” එකක් අදිනවා. බබාට උණ ගත්ත පලවෙනි වතාවෙම මම උණ සටහන් කරනව.වෙලාවත් එක්කම. ඊටප්ස්සෙ පැයෙන් පැයට උණ බලලා ඩොක්ටර් ලගට යනකන් උණ සටහන් කරනව. ඒත් එක්කම පැය හයෙන් හයට පෙනඩෝල් දුන්න වෙලාව මම ඒකෙම ලියනව. ඊටප්ස්සෙ ඩොක්ටර් ලගට යනකොට ඒ ලියපු උණ සටහන් ප්‍රස්ථාරයකට පිටපත් කරගන්නව.
එතකොට ගිය ගමන්ම ඩොක්ටර් ට ඒක දුන්නම හරිම පැහැදිලියි. උණ නැගීම බැසීම ප්‍රස්ථාරයෙන් බලාගන්න පුලුවන්. ඒකෙන් ඩොක්ටර් ගෙ වටිනා කාලයත් ඉතිරි වෙනව.
ඒ වගේම තමයි කියන්න ඕන ඩොක්ටර් බෙහෙත් දුන්නත් “උණ චාට්” ලියන එක නතර කරන්න එපා.
මොකද උණ හොදවෙන්නෙ කොයි වෙලාවෙද කියල අපි දන්නෙ නෑනෙ. අනිත් එක තමයි ඒ සටහනේම කොනක බබාට උණ හැදෙන්න කලින් කන්න දීපු දේවල් බොන්න දීපු දේවල් කෙටියෙන් ලියන්න.නැත්තම් ඩොක්ටර් ලගට ගියාම ඔක්කොම අමතක වෙනවනෙ.
- තවත් විශේෂම කාරණයක් තමයි හැම උණක්ම සමාන නෑ.ඒ නිසා ගෙදර රෝග විනිශ්චය නොකර හැකි ඉක්මනින් බබාව ඩොක්ටර් ලගට ගෙනියන්න. ඒක හිතට සහනයක් වගේම අවදානම අඩු කරනව.පොඩ්ඩන්ගෙ ජීවිත එක්ක සෙල්ලම් කරන්න අපට බැහැ. ඉතිං අත් බෙහෙත් ,ගොඩ බෙහෙත් නොකර ඩොක්ටර් ලගට යන එක තමයි කල යුතුම දේ.
- අපේ පොඩ්ඩො ගැන වගේම අනිත් පොඩ්ඩො ගැනත් හිතන්න. ඩොක්ටර් ලගට ගියත්,ගෙදර හිටියත් තවත් පොඩ්ඩෙකුට ලෙඩේ බෝ නොවන විදියට කටයුතු කරන්න.අපේ පොඩ්ඩන්ට ලෙඩ වුණා ම අපි කොයිතරම් දුක් වෙනවද. අනිත් දෙමව්පියෝ ත් එහෙමයි. ඒ නිසා අසනීප දවස් වලට පාක් වලට, මොන්ට්සෝරි වලට, බබාලා ගැවසෙන තැන්වලට බබාව එක්කගෙන යන්න එපා.ඒකෙන් වෙන්නෙ අපේ බබාව අනිත් අම්මල මග අරිනව වගේම, ලෙඩක් නැති බබාලට අපි ලෙඩ බෝ කරනව. ඉතිං මින් ඉදිරියට අපි ඒ ගැනත් හිතමු.
- අනිත් දේ තමයි ලෙඩ උණාම බබාල කෑම කන්න හොර වෙනව.ඉතිං අම්මලට දුකයි. මටත් එහෙමමයි. එහෙම කියල බලෙන් කැව්වට වැඩක් නෑ. ඒ නිසා ඒ දවස් වලට බබා ආස දේවල් දෙන්න. බබා කැද බොන්න ආස නැත්තම් කැද පොවන්න එපා. බබා ආස පලතුරු වලට නම් පලතුරු දෙන්න. ඒකෙන් කායිකව දුර්වල බබාගෙ හිත සතුටින් තියන්න පුලුවන් අපට.
- අපි හැමෝටම අමතක වෙන ඒත් හැමෝම ගොඩක් වෙලාවට මූහුණපාන දෙයක් ගැනයි මේ මතක් කිරීම. අසනීප බබෙක් ඩොක්ටර් ලගට යනකොට වුණත් වමනෙ දාන්න පුලුවන්. ඒ නිසා අම්මල විදියට අපි ඒ හැමදේටම පෙර සූදනමක් තියෙන්න ඕන. යන්නෙ බස් එකේ හෝ කාර් එකේ හෝ වේවා අදින් පස්සෙ මේ ටිකත් මතක තියාගන්න පුලුවන්නම් හොදයි.
- මම නිතරම ගමනක් යනකොට විශේෂ බෑග් දෙකක් ගෙනියනව. ඒ ගැන ආයෙත් දවසක කියන්නම්කෝ. ඉතිං මේ එක බෑග් එකක තියනව බබාට අමතර ඇදුමකුයි, උණ කටුවයි, පැම්පර් එකකුයි, නැප්කින් එකකුයි, සැනිටයිසර් බෝතලයකුයි, වෙට් ටිෂූ පැකට් එකකුයි, සිලි සිලි බෑග් එකකුයි.
- ඒක මගෙ ලගමයි තියෙන්නෙ. මේ ලගදි උණ හැදිල බෙහෙත් ගන්න බබාව ඩොක්ටර් ලගට ගෙනියන අතරමග වාහනේ ඇතුලෙම බබා වමනෙ දැම්ම. ඒ වෙලාවෙ මට පිහිට වුණේ මේ බෑග් එක. මම ඉක්මනට සිලි සිලි බෑග් එක අරගෙන ඒකට වමනෙ දැම්මුවා. හැබයි පොඩ්ඩක් ඇදුමෙත් ගෑවුනා.ප්‍රශ්නයක් නෑ.අමතර ඇදුම අරගෙන අන්දවගෙන ගියා. වතුරෙන් බබාගෙ අතපය ,මගෙ අත පය සෝදගෙන වෙට් ටිෂු වලින් වැඩිදුර පිහදගෙන,නැප්කින් එකෙන් තෙත මාත්තු කරල ,සැනිටයිසර් එකෙන් අත පය පිරිසිදු කරල ගමන පිටත් වුණා. යන අතරමග උණ කටුවෙන් උණ පවා බල බල ගියෙ.ඉතිං හිතන්න මේ බෑග් එක මගෙ ළග නොතිබුණා නම්.
දැන් පේනව නේද අපි නොහිතන ඒත් අපිට හරිම වැදගත් දේවල් කොයිතරම් අපිට හිතන්න තියනවද කියල.
මේ වගේ විශේෂ දෙවල් අපි ඉදිරියටත් කතා කරමු.
