ගායනය අපේ ජීවිතයේ නීරෝගී පැවැත්මට ඉතාම වැදගත්. අතීතයේදී නම් බොහෝ දෙනෙක් කිව්වේ සංගීතය ආහාරයක් කියලයි. මේ කතාවේ සුල මුල දැන් විදයාත්මක පර්යේෂණ මගිනුත් සනාථව තිබෙනවා.
ලන්ඩන් විශ්ව විද්‍යාලය මගින් සංගීතය සහ අපේ මානසික පීඩනය අතර ඇති අන්තර් සම්බන්ධතාවය ගැන අධ්‍යනයක් සිදු කුරනු ලැබුවා. එහිදී ඔවුන් හඳුනාගත් විදිහට ගායනා කිරීමේදී අපේ ශරීරයෙන් එන්ඩොපින් (endorphins)හෝර්මෝනය නිදහස් වෙනවා. එන්ඩොපින් මනස තුළ සතුට ඇති කිරීමට උපකාරී වන හෝමෝනයක්. මේ අධ්‍යනයේ ප්‍රධාණී ලන්ඩන් යුනිවර්සි(endorphins) ටි කොලේජ්හි මහාචාර්ය ඩේසි ෆැන්කෝර්ට් පවසන්නේ, ගායනා කරන අවස්ථාවලදී මිනිස් ශරීරය තුළ විපර්යාසයන් රැසක් සිදුවන බවයි..
ගායනය නිසා අත්වන සෞඛ්‍යමය ප්‍රතිලාභ පිළිබඳව වැඩිදුරටත් පර්යේෂණ සිදුකළ මහාචාර්ය ෆෑන්කෝට් පවසන්නේ, එහි විවිධ බලපෑම් ඇති බවය.
“ගායනය කියන්නේ බහුවිධ සෞඛ්‍ය ක්‍රියාකාරකමක්. ඒක අංග රැසකින් සමන්විතයි. ගායනය මානසික සෞඛ්‍යයට යහපත්. ගායනය නිසා හුදෙකලා වෙලා කියන සිතුවිල්ල බැහැර කරනවා.” මිනිත්තු 40ක කාලයක් සමූහ ගායනයක නිරත වීමෙන් කෝටිසෝල් නමැති මානසික ආතතිය (stress) ඇති කරන හෝමෝනය ශීඝ්‍රයෙන් අඩු වන බව මේ අධ්‍යනය මගින් හදුනා ගෙන තිබෙනවා.ඒ වගේම මේ වෙනුවෙන්ම සීමා වුන ගීත සාහිත්‍යක් නැහැ. රොක් වේවා, හාස්ත්‍රිය වේවා ගායනය විසින් මේ අපුර්ව හැකියාව අපට ගොඩ නගන බැව් පර්යේෂිකාව විසින් වඩාත් ඉස්මතු කර පෙන්වනවා. ගායනා කරන විට අපේ මනෝ භාවයන්ට (mood) බලපාන හෝමෝන මට්ටම්වල වෙනසක් සිදු වෙන නිසා අපට මේ වාසිය ලැබෙනවා.
ගායනා කිරීම චොකලට් කනවා වගෙයි.
මේ ගැන ඔවුන් කියන්නේ ගායනා කිරීම හරියට චොකලට් කෑමට සමාන බවයි.අපි සිනාසෙන විට වගේම චොකලට් ආහාරයට ගන්නා විට නිදහස් වෙන එන්ඩොපින් මට්ටමට මෙය සමාන බවයි. ගායනා කරන විට අපි ගැඹුරු ලෙස ස්වසනය කරනවා. එයින් ශරීරය පුරා රුධිර සංසරණ වේගය වැඩි වෙයි. එන්ඩෝෆින් හෝමෝනය වැඩි වන්නේ එහි ප්‍රතිඵලයක්
ජිම් මොකටද…?
එංගලන්තයේ කැන්ටබරි ක්‍රයිස්ට් චර්ච් විශ්වවිද්‍යාලය මගින් 2011 වසරේදී පළ කරන ලද පර්යේෂණ වාර්තාවක සඳහන් අන්දමට “මානසික සහ ශාරීරික සෞඛ්‍ය ගැටලු පවතින පුද්ගලයින්ට ගායනයෙන් සහනයක් ලැබෙනවා.ජර්මනියේ ප්‍රසිද්ධ කණ්ඩායම් ගායිකාවක වන ඇනාබෙල් ජීම් යෑම පැත්තක තියලා සතියකට පැය තුනක කාලයක් ගායනා කිරීමේ නිරත වෙනවා. ඇගේ වචනයෙන්ම කිව්වොත්..
“මම ගායනා කරද්දී මට දැනෙන්නේ ඒක භාවනාවක් වගේ. මම ඒ වේලාවට සංගීතය තුළ ගිලිලා ඉන්නේ. මට ලොකු සහනයක් දැනෙනවා ඒ වෙලාවට.”
“ගායනා කරන්න මුළු ශරීරය ම අවශ්‍යයි. මම ජිම් එකකට නොයාමට හේතුව ඒක,” ඇය පැවසීය
ඩිමෙන්ෂියා සහ පෙනහළු රෝගී තත්වයට
වෛද්‍ය සයිමන් ඕෆර් සඳහන් කරන්නේ ගායනා කරන විට මොළයේ සමහර තැන්වලට වැඩිපුර රුධිරය ගලා යනවා. ඩිමෙන්ෂියා රෝග තත්වයට මේ ස්ථාන බොහොම සංවේදීයි. ඒත් ගායනයෙන් මේ ස්ථානයන්ට හොදින් රුධිරය ලැබෙනවා. මේ නිසා ඩිමෙන්ෂියා රෝග තත්වයට ප්‍රතිකාරයක් විදිහට දැන් ගායනා කිරීම වඩාත් සුදුසු ඔසුවක් බැව් හඳුනා ගෙන තිබෙනවා.මේ නිසා එක්සත් රාජධානියේ පුණ්‍යායතනයක් වන මයින්ඩ් සෝන්ග් ආයතනය වැඩිහිටි නිවාසවලට නිරන්තරයෙන් සිය ගායන ශිල්පීන් සම්බන්ධ කරමින් වැඩිහිටියන් ගායනය සඳහා උනන්දු කරනවා.
ඔබ සමූහයක් ලෙස ගායනා කරන විට හිමි වන ප්‍රතිලාභ ඉතා යහපත්. ගායනාවලට සහභාගි වීමෙන් පසු වැඩිහිටි පුද්ගලයින් ඊළඟ දවස වෙනකම් හොඳ මානසික තත්ත්වයක පසුවෙනවා කියලා ඒ වැඩිහිටි නිවාස පාලකයින් කියනවා,” මයින්ඩ් සෝන්ග් ආයතනයේ සංගීත චිකිත්සක අංශයේ අධ්‍යක්ෂ මැගී ග්‍රේඩි පවසයි.”මේ ගායනාවන්ගේ ප්‍රතිඵල මොනතරම් ඉහළ තත්වයක තිබෙනවාද කිව්වොත් එම ආයතනයේ පෙනහලු ආබාධ නිසා හට ගැනෙන ඇදුම රෝගයේ සිට පෙනහලු පිළිකා දක්වා රෝගීන් වෙනුවෙන් ගායන වැඩමුළු නිතරම පැවැත්වීමට පවා කටයුතු සැලසුම් කර තිබෙනවා…
“ගායන වැඩමුළු පහකට හෝ හයකට සහභාගි වුණාට පස්සේ සමහර රෝගීන්ගේ ආශ්වාස ප්‍රශ්වාස කිරීමේ පැහැදිලි ලෙස යහපත් වුණා.”
එහෙමනම් බරපතළ පෙනහලු ආබාධ සහිත රෝගීන් ගායනා කිරීම තුළින් ඔවුන්ගේ සෞඛ්‍ය තත්ත්වය දියුණු කර ගැනීමට උත්සහ දැරීම පුදුමයට හේතුවක් නොවෙයි නේද..?. පර්යේෂකයින් පවසන්නේ, සමූහයක් ලෙස ගායනාවලට එක් වීමෙන් හුදෙකලාව අඩු වන අතර සමාජය සමග ගැටීමේ හැකියාව ද වර්ධනය වන බවයි..
එහෙනම්…ඔබේ නිවස පුංචි ගායක සමාජයක් බවට පත් වුනොත් මේ වාසි ලබා ගැනීම එතරම් අපහසු නැහැ.පුංචි දරුවන්ටත් කටේ හිරි ඇරෙන්න හයියෙන් ගීතයක් ගායනා කරන්න අවසර ලැබුනොත් මුලින් කී වාසි සේරම එවුන්ට ලැබෙද්දී නිවසේ ඉන්න වැඩිහිටියන්ටත් කායික වගේම මානසිකව නිරෝගීව සිටිමට සංගීත පරිසරය නොදැනීම පිහිටක් වේවි.
බිබිසි පුවත් ඇසුරිනි.
