මවකගේ ජීවිත පොතේ පිටු නිවැරදිව ගැලපිය යුත්තේ එහි අකුරක් නෑර දරුවන් විසින් පරිශීලනය කරන නිසාමය. එහි සෑම අංශු මාත්‍රයක්ම දරුවන්ගේ ජීවිතයට ඈදා ගන්නා නිසායි. දෙහදක ආදරයක ප්රතිඵලයක් ලෙස මවකගේ කුස තුළ රෝපණය වන කලලය බාහිර ලොවට ප‍්‍රතිචාර දක්වන්නට පටන්ගන්නේ කුස තුළ වැඩෙන සමයේදීම බව අප කවුරුත් දන්නවා. අම්මාගේ තාත්තාගේ හඬ දරුවා හඳුනන්නේ ඔවුනොවුන් හමුවන්නටත් පෙර සිටමයි. දරුවා ලෝකය දකින්නේ ඔබේ ඒ හඬ හරහායි. මෙලොවට බිහි වූ තැන් සිට දරුවෙකු මව්කුස පිළිසිඳ ගත්දා පටන් මවගේ ක‍්‍රියාවන්ට ප‍්‍රතිචාර දක්වන්නට පුරුදු වේ. එමෙන්ම මෙලොවට බිහිවන ඒ බිලිඳා ඔබෙන් පෝෂණය, රැකවරණය ලබා ගනිමින් ඔබ හරහා අහන්නට දකින්නට ලැබෙන දේ තුළින් ජීවිතය ඉදරියට රැගෙන යයි. සැබවින්ම දරුවා මුලසිටම කියවන්නේ ඔබේ ජීවිත පොත යැයි කීවොත් වඩා නිවැරදියි. එබැවින් මවක් සැමවිටම තම කටයුතුවලදී තමා තරුවක්ව සිටින ඒ දරුවාගේ සුන්දර ලෝකය පිළිබඳ සිතීම අනිවාර්ය වේ. දිනෙන් දින වැඩිවියට පත්වන දරුවා මවගේ ගමන්මග පසුපස යමින් හොඳ හෝ නරක හෝ වේවා මවගේ ගති පැවතුම්, ක‍්‍රියාකාරකම් මනසට උරාගැනී.
දරුවෙකු සැමවිටම ආසා කරන්නේ ආදරණීය වටපිටාවකටයි. ඒ වගේම සාමකාමී පරිසරයකටයි. එබැවින් කිසිදු විටෙක ස්වාමියා හෝ වෙනත් අයෙකු සමග දරුවන් ඉදිරියේ කෑ කෝ ගැසීම නුසුදුසුය. ගැටලූව විසඳා ගැනීමට සුදුසු ක‍්‍රමයක් ඥානාන්විතව තෝරා ගත යුතුය. නමුත් දරුවන් ඉදිරියේ සැමවිටම පවුල තුළ සමගිය රඳවා ගන්නට ඉවසීමෙන් කටයුතු කිරීම මවකගේ යුතුකමක් වන්නේ දරුවෙකු නිවැරදි මගට ගැනීමේ අභියෝගය සැමවිටම පැවරෙන්නේ නිවසේ අම්මාට වන බැවිනි.
පෙර කී පරිදිම දරුවා මවගේ අඩිපාරේ යමින් ජීවිතය හඳුනා ගනී. මවක් තම දෙමාපියන් පිළිබඳව ආදරණීයව සොයා බැලූවහොත් ඒ දරුවා ඒ දෙය හොඳින් ධාරණය කරගනි. එසේම අනාදරණීය වුවහොත් තත්ත්වය යම් දිනෙක ඔබටත් එසේම වනු ඇත.
දරුවෝ හැම මොහොතකම යමක් සොයනවා. එයාලා උත්සාහ කරනවා අනෙක් අයගෙයි තමාගෙයි අතරේ තියෙන වෙනස්කම් සොයන්න. ඒ වගේම එයාලා ආදරය කරන යම් චරිතයක් සිටිය හැකියි. ඒ අම්මාද වෙනත් කාන්තාවක්ද යන වග තීරණය වන්නේ මවක් තම දරුවා සමග සම්බන්ධ වන ප්‍රමාණයට අනුවයි. පුංචි හිතට ඇය අම්මා තාත්තාට වඩා විශේෂිත විය හැකියි. ඇතැම් විට ඒ, ඒ පුද්ගලයා දරුවගේ කතා බහට හොඳින් සවන් දීම, එහෙමත් නැත්නම් පුංචි ඇස් දෙකට ආස හිතෙන විදියට අඳින පළදින එක වෙන්න බැරි නැහැ. මේ හැමදේම අම්මගේ තාත්තගේ කාර්ය බහුල බවත් එක්ක සිදු වෙන දේවල්. පුංචි හිත කියන්නේ ඒකට තමයි. අම්මා කෙනෙක් විදියට හැම මොහොතකම තමන්ගේ දරුවන්ව තේරුම් ගන්නට උත්සාහ කළ යුතුයි. ඒ වගේම කුමන ආකාරයෙන් කාර්ය බහුල වුවත් දරුවන් එක්ක එයාලා කැමති රූපවාහිනී වැඩසටහනක් බලන්න, එකට හිනහා වෙන්න, කෑම ගන්න, අදහස් හුවමාරු කරගන්න, කැමති අකමැති දේ දැන ගන්න, පාසලේ වැඩකටයුතු ගැන අහන්න විතරක් නෙවෙයි, දරුවන්ගේ හැඩරුව ගැන වගේම හොඳ ගති පැවතුම් ගැන පුංචියට වර්ණනාවක් කරන්නත් පුංචි පුංචි වැරදි හමුවේ පුංචි තරවටුවක් කරන්නත් අම්මා කෙනෙක් අමතක නම් කරන්න හොඳ නෑ. අපි අපේ දරුවන්ට ගෙවෙන හැම තත්ත්පරේම ආදරය කරත් ඔවුන්ගේ පාසැල් වැඩ කටයුතු ගැන හොයලා බලන්න, කැමති කෑමක් හදලා දෙන්න, කොණ්ඬේ පීරලා හැඩ වැඩ බලන්න, ටිකක් තුරුලූ කරගෙන වග තුග අහන්න නම් දවසේ පැය විසිහතරෙන් වෙලාවක් දරුවන් වෙනුවෙන් වෙන් කළ යුතුමයි. ඒ දරුවන්ගේ ජීවිතවල පැවැත්මේ තීරකයා වන්නේ අම්මා නිසයි.
එදිනෙදා ජීවිතයේ අත්දැකීම් හරහා ගහට කොළට සතා සීපාවට ආදරය කරන්නට දරුවාට කියා දිය යුත්තේ අම්මාය. ආගම දහමට අනුව ජීවත් වෙන්න දරුවාට කියා දිය යුත්තේ අම්මාය. දරුවාගේ ආත්ම ශක්තිය වර්ධනයට අවශ්‍ය වටපිටාව සකස් කළ යුත්තේ අම්මාය. නීතිරීති ගැන කියාදී ඒවාට අනුව ජීවත් විය යුතු ආකාරය කියා දිය යුත්තේ අම්මාය. නියමිත වේලාවට වැඩ කරන්න, අනෙකාට ගරු කරන්න, පිරිසිදුව ජීවත් වෙන්න වගේම මුළු ලෝකයටම ආදරය කරන්න දරුවාට කියා දිය යුත්තේ ද අම්මාමය.
