“අයියෝ අම්මේ ’’
“අම්මේ ’’
“අයියෝ’’
“අම්මේ… අයියා ගහනෝ’’
“නෑ මෙයා මගේ පොත් අදිනෝ’’
“අම්මේ… අයියා මගෙ පිටට ගැහුව්වා’’
හිතන්නකො මේ ගෝරනාඩුව දවස පුරාවටම අම්මෙක් වුණ ඔබේ නිවස පුරා දෝංකාර දෙන විට හිතට දැනෙන අවිවේකී කරදරකාරී බව. ගැටුම ඇති වුණ මොහොතේ ඔබ ගන්න ක්‍රියාමාර්ගයක් ගන්නෙත් හිතලා මතලා නෙමෙයි. හිතේ නොරිස්සුමත් සමග ඇති වූණ කෝපයකින් ඒ මොහොතේ ඔබ ගන්න තීන්දුව වරදින්න පුලුවන්.
අපේ නිවසෙ ඔය ගහගෙන බැනගෙන විනාඩි කිහිපයකට පසු ඔය අයියා මලෝ හැමදාමත් හිටියටත් වඩා කිරියි පැණියි වගේ ආදරෙන් ඉන්නවා. සමහර වෙලාවට අම්මා ඇයි අපේ ප්‍රශ්න වලට මැදිහත් වන්නේ කියන චෝදනාවත් ලබන්න සිදු වුණ අතීතයක් මටත් තිබුණා. ඒ නිසාම ඔබේ නිවසෙත් දරුවන්ගෙ රණ්ඩු සරුවල් අපි ඉවසන්න පුරුදු වෙන්න.
ඒත් කොහොමද ඉවසන්නෙ ?
ඔව්, ඔබ වගේම මමත් ඔය පැනයට මුහුණ දුන්නා. කලින් ප්‍රකාශ කළ ආකාරයටම දරුවන්ගෙ ප්‍රශ්න වලට මැදිහත් වුණා. මගෙ මැදිහත් වීම් තුලින් සිදු වුණේ තත්ත්වය බරපතල වුණු එක විතරමයි. බොහෝ විට අම්මලා විදිහට අපි ගන්නේ පොඩි දරුවගෙ පැත්ත. ගැටලූව හරියමට කිරලා මැනලා බැලූවම වරදත් අපි බේර ගත්ත පොඩි දරුවගෙමයි. එවිට වැඩිමල් දරුවා තුල අම්මා ගැන වගේම මල්ලි පිළිබදවත් ඇතිවන්නේ තරහවක්. දිගු කාලයක් මෙලෙස සිදු වන විට වැඩිමල් දරුවා මගෙන් ඈත් වන බව මම අත්දුටුවා. අම්මගේ තීන්දු නිසා හැමදාමත් ලොක්කට අසරණ වෙන්න තනිවෙන්න සිදු වුණා. ඈත් වුණු පුතාව මම ආයෙත් ළං කරගත්තා.
ඉතින් ඔබත් දරුවන්ට රණ්ඩු වෙන්න ඉඩ දෙන්න
මොනවා රණ්ඩු වෙන්න දෙන්න? ඔව්, දරුවන් රණ්ඩු වෙන්න ප්‍රධාන හේතුව ඔවුන්ගේ අදහස් නොගැලපීමයි. අනෙකාගේ මතයට පටහැනි වීමයි. තමන් පිළිබඳව පමණක් සිතීමයි. නිවසේදීම අනෙකාගේ නොගැලපීම හමුවේ කටයුතු කළ යුතු ආකාරය පිළිබද යම් දැනීමක් ලබා ගැනීමට දරුවන් අතර සිදු වන මේ රණ්ඩු සරුවල් උපකාරී වෙනවා. දරුවන්ගේ රණ්ඩු සරුවල් වලට අපි මැදිහත් නොවුණ හොත් දරුවන්ගෙ සමාගම තුලදී ඔවුන්ට මුහුණදීමට සිදුවන ගැටලූ වලට හොදම පිළිතුර සොයා ඔවුන්ම වෙහෙසේවී, ගැටලූවක් මගහැරයාම ඉගෙන ගනීවී, නැවත නැවත එකම ගැටලූව ඇති වන විට ඊට ගත යුතු සුදුසුම ක්‍රියාමාර්ගයක සොයා ගනීවී, අනෙකාගේ මතයට ඇහුම් කන් දෙන්නටත් ගරු කරන්නටත් ඉගෙන ගනීවී. දරුවන් ඔවුන්ගේ ජීවිත පොත රචනය කරන්නේ ඔවුන් සෑම මොහොතකම ලබන අත්දැකීම් තුලින්ය. පවුල යන කුඩා සමාජ ඒකකය තුලදී ගැටලූ වලට සාර්ථකව මුහුණ දෙන දරුවා පවුල තුලින් ඔබ්බට ගිය පසුද සමාජය සමග කටයුතු කළ යුතු ආකාරය පිළිබදව අවබෝධයෙන් පෝෂණය වනු ඇත. දරුවාත් නොදැනීම ඔවුන් තුළ ගැටලූ විස`දා ගැනීමේ කුසලතාවත් වර්ධනය වනු ඇත.
රණ්ඩු කරද්දි අපි මොකද කරන්නෙ ?
රණ්ඩුවක් ඇහෙද්දිම ඔබේ සිතත් දෙසවනුත් නිදහස් කරගන්න. ඔබ කැමතිම ගීතයක් මුමුණන්න. කැමතිම දෙයක් ගැන සිතන්න. නමුත් අවදානයෙන් සිටින්න. ගුටි හුවමාරුවක් තරමටම දුර දිග යන බවක් පෙනෙනවා නම් වහාම මැදිහත් වන්න.
ගැටලූව විසදීම ඔබට අයිති නැති බව මතක තබා ගන්න . සටන පමණක් නතර කර ඔබ ඔබගේ කාර්්‍යයක නිරතවන්න. කිසිම විටෙක එක් පාර්ශවයකට පක්ෂපාතී නොවන්න. ගැටලූව ඇතිවන්නට හේතුව අසන්නට සොයන්නට නොයන්න. දරුවන් සන්සුන් කළ හැකි දෙයකට ඔවුන්ව යොමු කරවන්න.
දරුවන් තුල අනෙකා පිළිබඳව ආදරයක් ගොඩ නංවන්න.
මල්ලි ඔයාට ගොඩක් ආදරෙයි. ඔයාගේ පොත් මේසෙත් අස් කළා. අන්න ඔයාට මල්ලි චොක්ලට් කෑල්ලක් තිබ්බා. මල්ලි ඔයා ගැන ගොඩක් හිතනවා.
අනේ අයියා ඔයා චූටී කාලේ ආදරෙන් බලා ගත්තා. ඔයාව උකුලෙ තියලා නළවලා බලා ගත්තෙත් අයියා. ඔයාට ඇවිදින්න උදව් කළෙත් අයියා. අයියා ඔයාට ගොඩාක් ආදරෙයි.
මෙන්න මේ වගේ කතා මගේ පොඩ්ඩන්ට නම් මම වෙන වෙනම කියනවා. ඒ වෙලාවට ඒ ඇස් වල තමන්ගෙ සහෝදරයා ගැන ඇති වන ආදරය මම අත්විදලා තියෙනවා. ඔය මොන දේ වුණත් අදත් මේ ලියන මොහොතෙත් අයියලා මල්ලිලා රණ්ඩුවක්. මම නෑසුනා වගේ ලිපියක් ලියනවා.
