තාක්ෂණ මෙවලම් සමග ගණුදෙණු කිරීම ගැන නිරන්තරවම කතා බහ ගොඩ නැගෙන්නේ එහි අහිතකර තත්වය ගැන වුනත් තාක්ෂණ මෙවලම් භාවිතයේ හොඳ පැත්තක් නැතුවාම නොවේ. එකම කාසියක දෙපැත්ත වගේ තාක්ෂණය සමග දරුවන් සම්බන්ධ වීමේ හොඳ සහ නරක ප්‍රතිඵලත් තිබෙනවා. තාක්ෂණ මෙවලම් භාවිතය පිලිබඳ මේ තත්වය අදාල වෙන්නේ යොවුන් වයසේ දරුවන් අරභයා නොව ළමා වයසේ සිටින දරුවන් වෙනුවෙනුයි.
දරුවන්ගේ ක්‍රියාකාරකම්
තාක්ෂණ මෙවලම් සමග ඒ කියන්නේ පරිගණකයක් එහෙම නැත්නම් ස්මාර්ට් දුරකථනයක් සමග ක්‍රිඩාවක නිරතව සිටින විට දරුවන්ගේ ආරක්ෂාව ගැන ප්‍රවේසමක් ඇති වෙන බව අද පර්යේෂකයන් පෙන්වා දෙනවා. මේ නිසා ඔවුන් එක්තැන් කොට තමන්ගේ කටයුතුවල නිතරන වීමට දෙමව්පියන්ට අවස්ථාව ලැබෙනවා. අද විදුලිය , ගෑස් වැනි අවදානම් තත්වයනට දරුවන් නිරාවරනය වෙන්නේ මව්පියන් තම තමන්ගේ කටයුතුවල නිතරව සිටින විටයි. ඒත් මේ තාක්ෂණ මෙවලමකට දරුවා යොමු කළ විට ඔවුන් ඒ අවධානයෙන් සිටින නිා අනතුරුදායක වීම ඉතා අඩු බව අද පිලිගැනීමයි.
විඥානික ක්‍රියාවලින් දියුණුයි
පරිගණක ක්‍රිඩාවන් මගින් දරුවන් ඉතා ආවේගශීලි වෙන බව කිව්වත් ඔබ දරුවාට තෝර‍ා දෙන අංශ මගින් මේ තත්වය වෙනස් කළ හැකියි. එදා කාටුන් වෙනුවෙන් විශාල චෝදනා එල්ල වුනත් අද ළමා මානසික විද්‍යාව අනුව පෙන්වා දෙන්නේ කාටුන් වැනි වැඩසටහන් ඉතා හිතකර ලෙසින් දරුව්ගේ මානසික ක්‍රියාවලියට සම්බන්ධ කර ගත හැකි බවයි. පරිණකය වුනත් ඒ විදිහට යොදා ගැනීමට බැරි කමක් නැහැ. පරිගණකය ඇසුරෙන් චිත්‍ර අදින්න, ප්‍රහේලිකා පුරවන්න වගේ කටයුතු දරුවාට ලබා දෙන්න. එයින් දරුවාගේ විඥානික ක්‍රියාවලිය දියුණු තත්වයට පත් වෙනවා.
තාක්ෂනයට හුරුවක් ලැබෙනවා
අනාගතයේදී සමස්ත අධ්‍යාපනය යැපෙන්නේ තාක්ෂනය මතයි. ඒ නිසා දරුවන් විදිහට තාක්ෂණය ඉගෙනීම අනිවාර්යයි. එහෙත් ඔබගේ දරුවා තාක්ෂණයෙන් පසුගාමී නම් අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් තාක්ෂණ කටයුතු අමුතුවෙන් ඉගෙන ගැනීමට සිදු වෙන නිසා බාල කාලයේ පටන්ම ඔවුන්ට මේ උපාංග පරිහරනයට අවස්ථාව ලබා දීම මගින් අනාගත අධ්‍යාපනයට අවශ්‍ය පෙරහුරුවක් ලබා දීමට පුළුවන්.
චාලක දැණුමක් ලැබෙනවා
බාලකාලයේ පටන්ම උපාංල හසුරුවන් විට දරුවන්ගේ අත් සහ ඇගිලිවල හැසිරවීම පහසු වෙනවා. එදා වගේ දරුවන්ට අද වැලිබත් උයන්න පරිසරයක් නැහැ. ඒ වගේම පොල්පිති ගොනුන් සකස් කරන්න අවස්ථාවක් නැහැ. ඒ වෙනුවෙන් විකල්ප විදිහට පරිගණකයේ යතුරුපුවරුව ඉතා හොඳ මෙවලමක් වේවි. ජංගම දුරකථන යතුරුපුවරුව මගින්ද මේ හසුරුව ලැබෙනවා. දරුවන්ගේ අත් පය ක්‍රියාකාරිත්වයක් නොමැකි වුනාම සන්ධිවල ක්‍රියාකාරිත්වය දුර්වල විය හැකියි.
හැම දෙයකම දෙපැත්තක් තිබෙනවා. තාක්ෂණ මෙවලම් නිසා දරුවන්ට ඇති වෙන අහිතකර ප්‍රතිඵලත් නැතුවාම නොවේ.
සුඛෝපභෝගී ජීවිතය
අද දරුව්ගේ ශාරිරික ක්‍රියාකාරකම් නොමැති නිසා ඔවුන්ගේ ජීවිත ඉතාම සැපපහසුවට සක්ස් වෙනවා. මෙය කාලය විසින් ලැබුන තත්වයක්. තාක්ෂණ මෙවලම් නිසා මේ තත්වය තවත් නරක අතට හැරෙනවා. අවස්ථාව ලද හැම විටම මේවායේ නිරතව සිටිනවා විනා දුවන පනින ක්‍රියාකාරකම් වෙනුවෙන් දරුවන්ගේ යොමු වීම අඩු වෙනවා. ඒ සුඛෝපභෝගී සහ අඩු ක්‍රියාකාරිත්වය නිසාම අනාගතයේදී දරුවා තරබාරුව වැනි අහිතකර සෞඛ්‍ය තත්වයන්ට පත් වෙන අවදානමත් තිබෙනවා.
හුදෙකලාව
අද දෙමව්පියන් කියන මේ කතාව ඔබටත් හොදින් හුරු පුරුදු ඇති. ” වීඩියෝ ගේම් එකක් දාලා දුන්නාම රැයක් එලි කරයි…” ඒ අනුව දරුවන් තම තමන්ගේ ලෝකයේ හුදෙකලා වෙන්නේ තාක්ෂණය නිසයි. හෙම නැත්නම් ඔවුන් තමන්ගේ වැඩිහිටියන් සමග හෝ සම්බන්ධ වෙනවා. පවුලක අන්තර් සම්බන්ධතාවය දුරස් වීමත් අහිතකර ප්‍රතිඵලයක් විදිහට පෙන්වා දීමට පුලුවන්.
සමාජශීලි නැහැ
මුලින් කී විදිහට දරුවන් තාක්ෂණය සමග හුදෙකලා වුනාම ඔවුන් සමාජශීලී වෙන්නෙත් නැහැ. නිතරම බලන්නේ සමාජයෙන් දුරස්ථ වෙන්නයි. පසුකාලයකදී සමාජ සහජීවනය ගොඩ නගා ගැනීමත් ඔවුන්ට මානසික වධයක් බවට පත් වෙනවා.
වියදම් වැඩියි
ඉස්සර කාලයේ කුඩා දරුවන්ට සෙල්ලම් බඩු වෙනුවෙන් කිසිම වැය බරක් දරන්න වුනේ නැහැ. පැපොල් බටයෙන් නලාවක්, පොල්පිත්තෙන් ගොනෙක්,පොල් කටු‍වකින් සපත්තු දෙකක් හදා දුන්නාම වැඩේ අහවරයි. ඒත් තාක්ෂනයේදී ඒ විදිහට පිරිමැහෙන්න බැහැ.ක්‍රිඩාවක් අවසාන වෙද්දී දරුවාගේ ඉල්ලීම තවත් ක්‍රීඩාවක් වෙනුවෙන් ගොඩ නැගී අවසානයි. මේ වෙනුවෙන් විකල්පත් නැහැ. අනිවාර්යෙන්ම ඒ සී. ඩී. තැටිය මුදලට ගත යුතුයි. මේ විදිහට දිගින් දිගට ඇති වෙන ඉල්ලීම් නිසා දරුවන්ගේ තාක්ෂණ මෙවලම් වෙනුවෙන් අවශ්‍ය ක්‍රිඩාවන් ලබා දෙන්නත් වෙනම වැය බරක් මාසිකව දරන්න වෙනවා. එය දෙමව්පියන්ට එතරම් පහසු තත්වයක් නොවේ.
මානසික අබාධ
පසුගිය දශකයක පමණ සිදු කරන ලද අධ්‍යනයන් මගින් පෙනී යන්නේ දරුවන් පරිගණක සහ වෙනත් තාක්ෂණ උපංග මත යැපීම නිසා ඇති වෙන තත්වය අධි ක්‍රියාකාරිත්වය හෙවත් ආවේගශීලිත්වය, මානසික ඌනතා, සන්නිවේදන අපහසුතාවයන් වැනි රෝග තත්වයන්ට පත් වෙන බවයි.
මේ ක්‍රීඩාවන් දරුවන්ට ගැලපෙන්නේ නැති තරම් දරුණුයිබොහෝ පැිගණක ක්‍රිඩාවන්ගේ විෂය දරුවන්ගේ මනසට එතරම් යෝග්‍ය නැහැ. මෝටර් රථ රේස් එහෙම නැත්නම් වෙඩි තබා ගැනීම් මේ තත්වයන් නිසා දරුවාගේ මොළයේ ක්‍රියාකාරිත්වය ඉතා වේගවත් වෙනවා. ඔහු නිතරම උත්සාහ කරන්නේ වෙඩි තැබීමෙන් හෝ මෝටර් රථ ධාවනයෙන් තමන් ඉදිරියෙන් සිටීමටයි. එය ඔවුන් සැබෑ ජීවිතයෙන්ද අපේක්ෂා කරනවා. තමාගේ දෛනික හෝ සමාජයේ සම්බන්ධතාවයන්හිදී ඉදිරියෙන් සිටින්නට නොහැකි වුනොත් එයින් ඇති වෙන පසුගාමී මානසිකත්වය එතරම් සුදුසු නැහැ.
