දොඩා දොඩා බස් බෝවේ යන සිතුවිල්ලේ පිහිටා එදා අම්මා පවුලේ ගැටුම් වලදී ඉතාම අපූරු විදිහට කට පරිස්සම් කර ගත්තා.ඒත් අද අම්මා ඊට ටිකක් වෙනස්. පවුලක් වුනාම අඹු සැමියන් සහ දූ දරුවන් අතර පුංචි පුංචි මතවාද, අදහස් හුවමාරු ඇති නොවෙනවාම නොවෙයි. මේවායේදී සමහර වේලාවට වචනත් ටිකක් සැරපරුෂ වෙන්න පුලුවන්. මේ තත්වය බොහොම සාමාන්‍ය වුනත් අපි ඒවා බහින් බස් වීම් දිගින් දිගටම පවත්වාගෙන යා යුතු නැහැ.ඇත්තටම ගෙදර ඇතුලේ ඇති වෙන පුංචි හබයක් දුර දිග යන්නේ කොහොමද..?
වරද පිලිගන්න කැමැතිම නැහැ…
පවුලක් වුනාම අපි අතින් පුංචි පුංචි වැරදි සිද්ධ නොවෙනාම නොවෙයි. සමහර වේලාවට ඔබෙන් සිද්ධ වුනේ වැරැද්දක් බව ඔබත් දන්නවා ඇති. ඒ වුනත් එතැන තිබෙන එකම අඩුපාඩුව එය ඔබෙන් වුන අතපසුවීම වැරැද්දක් විදිහට පිලිගැනීමට තිබෙන මැලිකමයි.ඒත් පවුලක් වුනාම ඔබ සියලුදෙනා අතර විවිධ මානයන් තිබෙන්න බැහැ. එක් වහලක් යට ජීවත් වෙනවා නම් ඔබ හැම දෙනාම එකම පවුලක්. ඒ නිසා මේ වාගේ හිතේ අහංකාරකම් නොතබා වරද දුටු විට එය පිළිගන්න. එවිට කිසිම විදිහකින් ප්‍රශ්න දුරදිග යන්නේ නැහැ.බොහෝ දෙමව්පියන් මේ විදිහට හිතුවත් සමහර අවස්ථාවලදී ඔබේ වැරැදි ඔබට නොපෙනෙන්න පුලුවනි.දරුවන් එය පෙන්වා දුන් විට ඇත්තටම එතැන වරදක් තිබෙන බව තේරුම් යනු ඇති. එය දරුවන් පෙන්වා දුන් නිසා පිලිගැනීමට මැලි වෙන්න එපා.
දරුවන්ටත් අදහස් ඉදිරිපත් කිරීමට ඉඩ දෙන්න…
බොහෝ විට අපි කල්පනා කරන්නේ යම් වරදක් ඉදිරියේ දරුවන්ගේ අදහස් ඉදිරිපත් කිරීම කියන්නේ ඔවුන් විසින් එකටෙක කීමක් විදිහටයි. ඒත් දරුවන්ටත් තමන්ගේ නිදහසට කරුනු තිබෙන නිසා ඒවා විවෘතව ඉදිරිපත් කිරීම එතරම් වැරැදද්ක් නොවෙයි. එයින් පසුව දරුවන්ගේ පැත්තටත් යම් වාසියක් ලබා දීලා නිවරැදි තීරණයක් ගැනීමට අම්මා තාත්තාට ඕනෑ තරම් නිදහස තිබෙනවා. ඒ නිසා දරුවන්ට සම්පූර්නයෙන්ම කටවහ ගෙන සිටීමට ලබා දෙන අණසක එතරම් ගැලපීමක් නැහැ. ඇත්තටම ප්‍රශ්න ඉදිරියේ අපි නොදකින පැත්තක් ඔවුන් තර්ක බුද්ධියෙන් බලනවා. ඒ නිසා දරුවන්ගේ තර්ක අම්මලා තාත්තලාගේ නිර්මාණශීලීත්වයෙන් සකසා ගන්න පුලුවනි.
මීට පෙර අවස්ථා මොකටද දැන්…
සමහර මව්පියන් ප්‍රශ්නයක් හෝ ගැටුමක් ඇති වුන විට ඒ වෙනුවෙන් අතීත සිදුවීම් වැලක් පාදක කර ගන්නවා. එදත් එහෙමයි…අදත් එහෙමයි…ඒ නිසාම ඔබ හෙටත් එහෙමයි…මේ තීන්දුව අම්මා තාත්තා ලබා දෙන විට දරුවාගේ හිතට නැගෙන්නේ මගේ වෙනස්වීමක් එහෙමනම් අවශ්‍ය නැති බවයි. ඒ නිසා ඔබ දරුවාට කියා දිය යුත්තේ ඔබ එදා සහ අද මේ වරද කරන්නේ නම් හෙට අනිවාර්යෙන්ම නිවරැදි වීම අවශ්‍ය බවයි.
වෙනත් අය සම්බන්ධ කර ගන්න එපා…
ප්‍රශ්නයක් ඇති වුනොත් වෙනත් කිසිම කෙනක් ඒ වෙනුවෙන් සම්බන්ධ කර ගන්න එපා. සමහර දරුවන්ට දොස් නගන්නේ “ගහේ කටු උල් කරන්න ඕනැයැ..තාත්තා වගේම ගතිගුණ…සැමියා මුල් කර ගෙන නම්” අම්මා..නංගී වගේමයි..ඒ විදිහට පවුල් ගහ අවශ්‍ය නැහැ. ප්‍රහ්නයක් නම් ඒ ගැන විතරක් කතා කරන්න. එයින් ඔබ්බට තවත් චරිත සම්බන්ධ කර ගැනීම කියන්නේ මුල් ප්‍රශ්නය වෙනුවට වෙනත් වෙනත් ප්‍රශ්න ඇවිත් ගැටුම තව දුරටත් ඉදිරියට යෑම පමණයි. අන්තිමේදී ඔබේ විසඳා ගත යුතු ප්‍රශ්නය එතැනම ඉතිරි වෙනවා.
ගැටුම එතැනින් අවසාන කරන්න…
සමහර අම්මලා තාත්තාලාට කිසිම දෙයක් එතැනින් අවසාන කරනන් බැහැ. සමහර විට ඇති ප්‍රශ්නයකුත් නැහැ. ඒත් ඔවුන් බුම්මාගෙන සිටින්නේ මුලින් ඇති වුන සහ විසදුම් ලබා ගත් ප්‍රශ්නයේ පසු පසුතැවිම නිසයි. එය කිසිම විටෙකත් නොවිය යුතු දෙයක්. ප්‍රශ්නයක් සිද්ධ වුන විට එය එතැනින් අවසාන කරන්න. පවුලක සතුට තිබෙන්නේ එවිටයි. එහෙම නැතුව නිතරම මුහුණූ නරක් කර ගෙන ගෙවන ජීවිතය නිසා කිසිම දවසක පවුලක ප්‍රසන්න පරිසරයක් ඇති වෙන්නේ නැහැ. ඒ නිසා හැම ප්‍රශ්නයක්ම විසදා ගෙන ඉදිරියට යනු විනා ඒවායේ අස් කොන් ඉතිරි කර ගෙන ජීවිතය හෙම්බත් කර ගැනීම අවශ්‍ය නැහැ.
