ඇත්තටම ගුරුවරු කියන්නේ කාටද ඔවුන්ගෙන් ඉටු විය යුතුකම් මොනවද අද ගුරුවරුන් දෙස බලන විට නම් ඔවුන් ඇත්තටම ගුරුවරුන් වීමට සුදුසු දැයි සිතේ. ගුරුවරයා කියන්නේ හුදෙක් විෂය දැනුම් බෙදා හරින්නෙක්ම පමණක් නොවේ. ගුරුවරියෙක් හෝ ගුරුවරයෙක් වූ විට සමාජ හරයන්, ධර්මතා අලුත් පරපුරට ලබා දිය යුතුය. ළමුන් පාසලට ඇතුලත් වූ දා සිට ඔවුන් වැඩි පුර කාලය ගත කරන්නේ පාසලේය. ඒ නිසාම ගුරුවරුන්ට දරුවන් පිලිබදව විශාල වගකීමක් පවතී. ළමුන්ට නිසි මගක් නොපෙනෙන විට ඔවුන් අයාලේ යනවා. දරුවන්ට හරි මග කියා දීම දෙමවුපියන්ගේ මෙන්ම ගුරුවරුන්ගේත් වගකීමකි.
පංති කාමරයේ සිටින ළමුන් පිලිබදව ගුරුවරයෙක් වූ විට වෙන වෙනම අවධානය යොමු කල යුතුය. නමුදු අද වන විට බොහෝ ගුරුවරුන් සිදු කරන්නේ ඉගෙනීමට දක්ෂ , වැඩියෙන්ම ලකුණු ලබා ගන්න දරුවන් කෙරෙහි අවධානය යොමු කිරීමයි. එවිට එතරම ඉගෙනීමට දක්ෂතාවයක් නොමැති දරුවන් අතරමං වේ. ගුරවරයෙක් වූ විට සෑම දරුවෙකුටම එක සමානව සැලකිය යුතුය. අද වන විට ඇතැම් දෙමවුපියන් ගුරුවරුන්ගේ නිවසට ගොස් සංග්‍රහ සැලකිලි සිදු කරයි. එවිට එවැනි දරුවන් කෙරෙහි ගුරුවරු වැඩි අවධානයක් යොමු කරයි. මේ හරහා ඉගෙනීමට වඩා දක්ෂ දරුවන් මග හැරේ.
යම් ප්‍රශ්නයක්‌ගැටළුවක් වූ විට ඇතැම් ගුරුවරු ක්‍රියාත්මක වන්නේ ඉතා පහත් ආකාරයටය. උදාහරණයක් ලෙස ආදර සබදකමක පැටලී සිටින පාසල් දරුවන් දෙදෙනෙක් හසු වුවහොත් ගුරුවරු මෙම දරුවන්ට සලකනු ලබන්නේ තමන්ට එවැනි කාලයක් තිබුනේ නැතිවා මෙනි. පාසල් දරුවන් යනු එතරම් අද්දැකීම් නැති කුතුහලකාරි පිරිසකි. මේ නිසා දරුවන් වැරදි වලට පෙළඹවීමේ අවස්තාව වැඩිය. එවැනි අවස්ථා වල දරුවන්ට දඩුවම් කිරීමෙන් පලක් නැත. දරුවන් ළමුන් ඉදිරියේ අපහසුතාවයට පත් නොකළ යුතුය. අපහාස දරා ගැනීමට නොහැකි වූ විට දරුවන් දිවි නසා ගන්නා අවස්ථා ද අප දැක තිබේ.
එවැනි මොහොතක ගුරුවරුන් බුද්ධිමත්ව ක්‍රියා කල යුතුය. දරුවන්ට දඩුවම් කිරීමෙන් එවැනි දේවල් වැරදි යැයි දරුවන්ට අවබෝධ වන්නේ නැත. පාසල් දැරිවියක් කොටට නිල ඇදුම ඇදගෙන ආ අවස්ථාවක ප්‍රසිද්ධියෙන්ම ඇයට දඩුවම් විදීමට සිදු විය. දරුවන්ට ප්‍රසිද්ධියේ දඩුවම් නොකළ යුතුය.
එමෙන්ම දැන් පවතින්නේ අතීතයේ මෙන් සමාජයක් නොවේ. තාක්ෂණය සමග සමාජය වෙනස් වී ඇත. අද වන විට දරුවන් දුරකථන, පරිගණක වැඩියෙන් භාවිතා කරයි. මෙකි තාක්ෂණය භාවිතා කිරීම සුදුසු නැතැයි යන්න අපට නිගමනය කල නොහැකිය. මෙවැනි භාවිතා කිරීමේ වැරද්දක් නැත, ඒවා හසුරුවන ආකාරය පිළිබදව අවබෝධයක් ලබා දිය යුතුය.
එසේම එක දරුවෙක් පංතියේ පළවෙනියා වුවාම අනෙක් අයටද එසේ වන්නේ යැයි කීම වැරදිය. හැමෝටම එක වගේ ඉගෙන ගැනීමට නොහැකිය. ඇතැම් ගුරුවරු ඉගෙනීමට දක්ෂ දරුවන් පංතියේ පළමු පේලියේ තබා ගෙන අනෙක් දරුවන් පංතියේ පිටු පස්සටම යවයි. විභාගයේ ප්‍රථම තැන ගත් , ශිෂ්‍යත්ව විභාගය පාස් වුනු ළමුන්ට දක්වන්නේ පුදුමාකාර සැලකිලි ගොඩකි. එවිට අනෙක් දරුවා කෙරෙහි මෙම දරුවන්ට තරහක් ඇති වෙනවා.
ගුරුවරයෙක් වුවාම දරුවන්ට මග පෙන්විය යුතුය. මෙවෙනි ගුරුවරුන්ට දරුවන්ට මග පෙන්විය හැකිද එසේ වුවත් දරුවන් නිසි මාර්ගයට ගන්නා ඔවුන්ගේ මානසිකත්වය තේරුම් ගන්නා ගුරුවරුන්ද සිටිති. අප ඔවුන් අගය කල යුතුය. ඒ අතරම තම කුහකකම සිතේ රදවා ගෙන දරුවන්ට කෙනෙහිලිකම් කරන ගුරුවරුන්ද සිටිති. ඇතැම් ගුරුවරු තමන්ගේ ටියුෂන් පංතියට නොඑන දරුවන් පංතියේදී කොන් කරති. මෙවෙනි ගුරුවරුන් සමස්ත සමාජයටම සාපයකි. දරුවන් පිලිබදව සිතන ආදරණිය ගුරුවරුන්ගේ අවශ්‍යතාවය මතුව තිබේ.
