ඉගෙනගන්නා කටයුතු වල යෙදෙන හැම දෙනෙකුගේම මුවින් නික්මෙන පොදු පසුබෑමක් තිබෙනවා. ඒ තමයි, “කොච්චර පාඩම් කළත් මතක නැහැ…” පාඩම් කරනවාට වඩා එයින් අපි ධාරණය කර ගන්නා කොටස අනාගතයේ විභාග ජයග්‍රහණයට හේතු වෙන අන්දමේ අධ්‍යාපනට රටාවකට අපි හැම දෙනෙක්ම කොටු වී සිටිනවා. කොහොම වුනත් ධාරණය පිලිබඳ ගැටළු ඈත අතීතයේ පටන්ම පැවැතුනා. චුල්ල පන්ථක ස්වාමින් වහන්සේ ධාරණය පිලිබදව ගැටලුවලට මුහුණ දුන් අන්දම අපේ බෞද්ධ සාහිත්‍යය තුලින් මනාව පැහැදිලි වෙනවා.
ඒ නිසාම මතක තබා ගැනීමට මිනිසාගේ මොළයට ඇති අපහසුතාවය මුල් කර ගෙන 19 වන සියවසේ පටන්ම විවිධ අධ්‍යනයන් සිදු වුණා. ජර්මනියේ වාසය කළ දාර්ශණිකයෙක් වගේම මනෝවිද්‍යාඥයෙක් ලෙසින් කීර්තියට පත් “හර්මන් එබින්හව්ස් (Hermann Ebbinghaus)” මේ ගැන අධ්‍යනය කරමින් අලුත් අදහසක් සමාජයට ඉදිරිපත් කළා. ඔහු ඒ වෙනුවෙන් පාදක කර ගත්තේ දැණුම අවශෝෂනය හෙවත් මොළයට උරා ගැනීම සහ කාලය අතර පවතින අන්තර් සම්බන්ධතාවයයි. හර්මන් විසින් ඔහු ලබා ගත් දත්ත ප්‍රස්ථාරයක් මගින් ඉදිරිපත් කරනු ලැබුවා.
එහිදී ඔහු විසින් පෙන්වා දුන් කරුණු අපිටත් වඩා අපේ දරුවන්ට ඉතාම වැදගත්. ඒ මොකද කිව්වොත් අපේ අම්මලාට අවශ්‍යතාවය තියෙන්නේ දරුවාගේ අධ්‍යාපන කටයුතු ඔරලෝසු කටු අනුව ගණනය කිරීමටයි. “ඊයෙත් කලින් නිදා ගත්තා නේද…? මම බලද්දී හොදටම නිදි…” මේ වගේ චෝදනා නැගුවත් ඕනෑම කෙනකුට දැනුම උරා ගැනීමේ හැකියාව කාලයට සමාන්තරව ගමන් කරනවා. ආයාසයෙන් වුනත් කාලය සමග මේ ගණුදෙණුව සිදු කලොත් පරිපූර්ණත්වයට පත් වුනත් නව දැණුම වඩාත්ම සාර්ථකව මොළයට ධාරනය වෙන්නේ මුල් පැය විස්සක කාලයේදී බව ඔහු විසින් පෙන්වා දුන්නා.
ඒ වගේම අලුත් දෙයක් අලුත් විදිහට…
තවත් සමීක්ෂණයකට අනුව අලුත් විෂයක් හෝ අලුත් හැකියාවක් වෙනුවෙන් ඉතා ම කාර්යක්‍ෂම ඉගෙනුම් කාලය වන්නේ, පළමු පැය 20 ට ඇතුළත් කාලයයි. කාලය සමග කාලයක් පුරා එක ම උත්තේජන නැවත නැවත හමුවීම තුළ මොළයේ ප්‍රතිචාරය ක්‍රමයෙන් අඩුවේ. ඒ සමග ශීඝ්‍රයෙන් අධ්‍යයනය කිරීමේ ක්‍රියාවලිය නැවතී යයි.
ඵලදායිතාවය වර්ධනය වන්නේ කෙසේද…?
ඵලදායිතාව වර්ධනය කළ යුත්තේ කෙසේදැයි උගන්වන ඇමෙරිකානු ජාතික ජෝෂ් කෆ්මන් (Josh Kaufman), මෙම මුල් පැය කීපයේ කෙරෙන උකහා ගැනීම කෙරෙහි බොහෝ විශ්වාසය තබා ඇති පුද්ගලයෙක්. ඔහු විසින් ලබා ගත් තොරතුරු “පළමු පැය 20 (The First 20 Hours)” ග්‍රන්ථයට පාදක කර ගත්තා.
ධාරනයට පහසු මාර්ග
ජාතික ජෝෂ් කෆ්මන් විසින් ධාරනයට පහසු මාර්ගත් පෙන්වා දී තිබෙනවා. ඔහු පෙන්වා දෙන අන්දමට විෂය කොටස් කීපයකට බෙදෙනවා. ඊට පසුව දිනකට විනාඩි 45 බැගින් මේ සෑම දිනකම අධ්‍යනය කිරීම වැදගත්. එවිට විෂය ගැන විශ්වාසයක් ඔබේ හිතේ ඇති වෙනවා.
පැය පහේ රීතිය…
ඊට අමතරව ඔබට දිනකට පැයක් බැගින් සතියේ දින පහක් පුරා විෂය ගැන අධ්‍යනය යොමු කරන්න. එය “පැය පහේ රීතියයි”. අපි ඇත්තටම යම් විෂයක් කැමැත්තෙන් අධ්‍යනය කරනවා නම් එය ධාරණය කර ගැනීම එතරම් අපහසුවක් නැහැ. ඒ අන්දමට විෂයට ඉතා උනන්දුවෙන් සහ කැමැත්තෙන් කරුණු හදාරන ලද පුද්ගලයෙක් අතරට ”බෙන්ජමින් ප්‍රෑන්ක්ලින්ගේ” චරිතය ඉතා වැදගත්. බිල් ගේට්ස්, එලන් මස්ක්, වොරන් බුෆේ සහ මාර්ක් සකර්බර්ග් වැනි අය සඳහන් කරන්නේ උවමනාවෙන් කරන හැදෑරීම යනු විෂයට තමන්ගේ ඇති ඇල්මය.
තවත් ඉදිරියට යන්න පුලුවන්…
සාමාන්‍යයෙන් අපි යම් විෂයකට ඇල්මක් ඇති වුනොත් එතැනින් තවත් ඉදිරියට යෑමට පුලුවන්. උදාහරණයක් විදිහට අපි තාරකා විද්‍යාවට උනන්දුවක් ඇත්නම් එතැනින් ඔබ්බට තව තවත් තොරතුරු ගවේශනය කිරීමටත් පුලුවන්. විෂයට ඇති ඇල්ම අනුව මේ තත්වය නොදැනීම ඇති වෙනවා.
ඔබේ සාමාන්‍ය ජීවිතයේදිත් මේ තත්වය ඉතාම සාධාරණයි. ඔබ යම් කටයුත්තක් ඉතා කැමැත්තෙන් කරන විට කාලය ගෙවෙනවා වත් දැනේනනේ නැහැ. ඒත් ඔබ අසතුටු කටයුත්තක් කරන විට ඔබට කාලය ඉතා දිගු සේ දැනෙන්න පුලුවනි. ඒ නිසා නිතරම විෂය ගැනත් ඇල්මක් ගොඩ නගා ගැනීම ඉතාම වැදගත්.
සාර්ථක වීමට රහස් තිබෙනවාද…? මේ ලිපියේ සදහන් කරුණු ගැන අවධානය යොමු කලොත් අපිට සාර්ථක වීමට අවශ්‍ය කරුනු කීපයක් හදුනා ගැනීමට පුලුවනි.
- ඉගෙණුම වෙනුවෙන් ආශාවක් ඇති කර ගන්න.
- ඉලක්කයක් ගොඩ නගා ගන්න.
- ස්වයංවිනයක් ගොඩ නගා ගන්න.
අම්මා තාත්තාගේ බලපෑමට නොව මගේ අධයාපනයේ අරමුණු මත පිහිටා මමම කටයුතු කරන බවට වූ ශික්ෂණය ගොඩ නගා ගන්න. ඒ අනුව යමින් කිසිවෙක් රැවටීමට නොව ඔබේ ජයග්‍රහණය ඔබට බව තේරුම් ගන්න. එවිට ධාරණය හෝ පොත පතට අවධානය දැක්වීම එතරම් අපහසු කටයුත්තක් නොවනු ඇත.
– බී.බී.සී පුවත් ඇසුරිනි –
