පුංචි පැටවුන්ගේ වැඩයි..ගෙදර වැඩයි…රැකියාවේ වැඩයි..මේ සේරමත් සමග හැල හැප්පෙන අපේ දෙමව්පියෝ කරන්නෙත් ලෙහෙසි පහසු යුද්ධයක් නොවෙයි. ඉතින් ඔය අතරේ පුංචි පැටවුන්ගේ අතෝරක් නැති ප්‍රශ්නවලට පිලිතුරු දීමත් අපි හිතන තරම් පහසු කාර්යක් නොවෙයි…
පොඩිත්තන්ගේ ප්‍රශ්නවලට වැඩිහිටියන්ට පිළිතුර දීම අපහසු ඇයි…?
අද වැඩිහිටියන් වුනත් අපේ පොඩි කාලය අපට මතක නැහැ. මේ වගේම ප්‍රශ්න අපටත් නැගෙන්න ඇති. නමුත් අද පොඩි පැටියා අහන ප්‍රශ්නවලට අපි පිලිතුරු දෙන්න බොහොම උදාසීනයි.ඊට එකම හේතුව තමයි වැඩිහිටි ලෝකය ඉදිරියේ පැටියාගේ ප්‍රශ්න වැදගම්මක් නැතුවා වගේ අපට දැනෙනවා.
ඒ විතරක් නොවෙයි…
සමහර විට පුංචි දරුවෝ අහන ප්‍රශ්න වලට පිලිතුරු දීමත් පහසු නැහැ.අම්මේ අර වළාකුල යන්නේ කොහාටද…වැස්ස වහින්නේ කොහොමද…? ඉතින් මේ වගේ වෙලාවක ජල චක්‍රයේ පාඩම දරුවාට කියා දෙන්න තරමට ඔවුන්ගේ මනස මෝරා නැහැ. සමහර දෙමව්පියන් නම් ඉර මාමා පොළවේ වතුර අරගෙන ගිහිං ආයේම ඒවා පොළවට වැස්ස වගේ එවනවා..පුංචි මනසට යාන්තම් අදහසක් ලැබෙන විදිහට කියා දෙනවා.
අවසානයකුත් නැහැ.
පුංචි දරුවන්ගේ ප්‍රශ්නවලට අවසානයක් නැහැ. ඔවුන් ප්‍රශ්නයකින් තවත් ප්‍රශ්නයක් පටන් ගන්නවා.
- අම්මේ මං මෙහාට කොහොමද ආවේ…
- දෙවියෝ ගෙනත් දුන්නා..
- ඉතින් ඒ දෙවියෝ කෝ..?
- එයා දිව්‍ය ලෝකේ..
- දිව්‍යලෝකේ කොහෙද තියෙන්නේ…?
ඔන්න ඉතිං උත්තර කෝ..උත්තර දුන්නත් එතැනින් නවතින්නේ නැහැ. තවත් ප්‍රශ්නයකට එතැනින් ආරම්භයක් දරුවාට තියෙනවා.
පුංචි අයට මෙච්චර ප්‍රශ්න ඇයි…?
පැටියා වයසින් පුංචි වුනත් ඔවුන් ලෝකය දිහා බලමින් අත්දැකීම් සහ දැණුම උපයා ගන්නවා.දරුවන්ගේ ලෝකය බොහොම කුතුහලෙයෙන් යුක්තයි. ඒ කුතුහලය නිසා ප්‍රශ්න පිට ප්‍රශ්න නගන්න ඔවුන් කැමැතියි. එක අතකට අපටත් පුංචි දවස්වල වැස්ස, අව්ව, දවල්, රාත්‍රිය ගැන පුංචි ප්‍රශ්න හිතට නැගුනා වගේම අපේ දරුවන්ගේ හිත්වලටත් ඒ වගේ කුතුහලයෙන් දැවෙන දේවල් තිබෙනවා.
මේ ප්‍රශ්න අහන වේලාවට ඔබ මොකද කරන්නේ..
පුංචි පැටියා ප්‍රශ්න අරගෙන අම්මා ලගට එනවා..යන්න පුතා තාත්තා කාමරේ ඉන්නවා..ගිහිං අහගන්න. පැටියා තාත්තා ළගට යනවා.තාත්තා වැඩක්..පුතේ අක්කාගෙන් අහන්න. දැන් අක්කා ළගට යනවා. අක්කා කියන්නෙත් පැටියාට වඩා අවුරුදු දෙක තුනක වෙනසක් නේ..ඉතිං එයාගේ ප්‍රතිචාරය අර දෙන්නාටම වඩා වෙනස්..අම්මේ මේ මල්ලිට යන්න කියන්න මට වැඩක් කර ගන්න නැහැ. සමහර විට අක්කාගෙන් ගුටිපාරකුත් කාලාම හැරෙන්නත් වෙනවා.
තවත් වේලාවක ඔබ කේන්තියෙන් හෝ වැඩ අධික වෙලාවක් නම් යනවා යන්න.. මල විකාර අහ ගෙන එනවා..කියමින් ඔබ දරුවා පලවා හරින්න පුලුවනි.
එහෙම වුනාම මොකද වෙන්නේ…?
ප්‍රශ්නයක් ඇහුවොත් ලැබෙන පිලිතුර දන්නා නිසා කිසිම දෙයක් ගැන විමසිල්ලක් දක්වන්නේ නැහැ. ඒ නිසා දරුවාගේ විචක්ෂන බවත් නොදැනීම බිඳ වැටෙනවා.ඒ වගේම කුතුහලයෙන් යම් යම් දෑ සොයන විමසන හැකියාවටත් ඉඩ නැති වෙනවා. ඒවා ගැන විමසිලිමත් වුනත් ඵලක් නොවන බව දරුවා දන්නා නිසා නිශ්ශබ්ද වෙනවා.
දරුවන් ප්‍රශ්න අහන්නේ ඇයි…?
- දරුවන්ට ප්‍රශ්න ඇසිම අහිංසක විනෝදයක්.
පුංචි හිත් කොහොමත් අහිංසකයි. ඉතිං ඒ අහිංසක හිතට නැගෙන්නෙත් අහිංසක සිතුවිලි. මේ වගේ සිතිවුලි නැගුනාම ඒවා ගැන විමසීම දරුවන්ට විනෝදයක්.
- දරුවන් අධ්‍යාපනයක් ලබනවා.
මේ අහන ප්‍රශ්නවලත් විද්‍යාත්මක පැත්තක් තියෙනවා.බළලෙක් පුරු පුරු ගාන්නේ ඇයි කියල අහද්දී අපි දරුවාට කියා දෙන්නේ පැටියාට බළල්හාමි ආදරෙයි නේ…ඒකයි. මෑතකදී සිදු කරන ලද පර්යේෂණයක් මගින් පෙන්වා දෙන අන්දමට බළලුන්ගේ මෙම පුරු පුරු ගෑමේ යාන්ත්‍රනය සමග තුනී අස්ථි සමුහයක් සම්බන්ධව තිබෙනවා. මෙම අස්ථි බළලුන්ගේ හිස් කබලේ පාදයේ සහ දිවේ මුල අතර පිහිටා ඇත.බළලුන්ට යම් උත්තේජනයක් ඇති වුන විට මුලින් සදහන් කළ මාංශ පේශි හැකිලෙන අතර ස්වර තන්තු කම්පනය වෙනවා.එහෙම නම් බළලුන් ආදරය පුරු පුරු ගානවා කියන කියමනත් නිවරැදියි නේද…?ඉතින් ඔබ දරුවාට මේ කියාදෙන්නේ පුංචි පහේ විද්‍යා පාඩමක් නේද..?
- කථනය දියුණු වෙනවා..
සාමාන්‍ය ගැමි වහරට වුනත් කියනවානේ ගේ දොරකඩ ගස්වල ඵලදාව වැඩිවෙන්නේ කටහඩ ඇහෙන නිසා කියලා. ඉතින් අපේ පැටියන්ටත් එහෙමයි. කථා කරන තරමට ඔවුන්ගේ කථන හැකියාව දියුනු වෙනවා.මනෝවිද්‍යාඥයින් පෙන්වා දෙන අන්දමට දරුවන්ගේ කථාව කියන්නේ ඔවුන් තමන්ගේ කටහඩ සමග කරන ක්‍රීඩාවක්.
හැබැයි ප්‍රශ්නය මෙතැන..
කථනය දියුනු වුනත්,දරුවාට කටහඬ සමග මෙය ක්‍රිඩාවක් වුනත් එය ඒකපාර්ශවීය වෙන්න බැහැ. පැටියා අහන ප්‍රශ්නවලට පිලිතුරු අවශ්‍ය වෙනවා. සන්නිවේදනය දෙපැත්තටම සාර්ථක අන්දමින් ගලා ගෙන යෑම අවශ්‍යයි. බබා ප්‍රශ්න අහනවා…අම්මා/තාත්තා/වැඩිහිටියෙක් උත්තර දෙනවා.මේ ගණුදෙණුව දෙපැත්තටම හොදින් ගලා ගෙන යන තරමටම ප්‍රතිඵල සාර්ථකයි.එහෙම නැතුව දරුවාගේ ප්‍රශ්න ඉදිරියේ ඔබ නිරුත්තර වුනොත් කථනය වෙතින් දරුවා ලබන වාසි සියල්ලම ඔවුන්ට අහිමි වේවි.
දරුවන් ප්‍රශ්න නගන විට දෙමව්පිය ප්‍රතිචාරය කොහොමද..?
- ප්‍රශ්නයක් අරගෙන දරුවා ඔබ වෙතට පැමිණෙන්නේ ඔවුන්ගේ ලොකුම විශ්වාසවන්තයා ඔබ නිසයි. එවැනි වේලාවකදී දරුවා ආදරයෙන් වැළඳ ගන්න.
- දරුවාට ගැලපෙන අන්දමින්,ඔබේ දැණුමේ තරමින් ප්‍රශ්නයට ගැලපෙන පිලිතුරක් ලබා දෙන්න.
- පැහිච්ච ප්‍රශ්නත් අරගෙන පැමිණියොත්..මොනවදා මේ පැහිච්ච තථා කියමින් පගලවා හරින්න එපා. කාලය සමග දරුවා ඒ ගැන අවබෝධය ලබාවි. නමුත් තැනට ගැලපෙන සේ යම් පිලිතුරක් ලබා දෙන්න.
- හය හතර තේරෙන දරුවෙකුට නම් ඔවුන් නගන ප්‍රශ්නවලට සම්බන්ධ පොත් පත් හෝ තව තවත් දැණුම් ද්‍රව්‍ය ලබා දෙන්න.උදාහරණයක් විදිහට සමහර දරුවන් කුඩා කලෙය් පටන්ම තාරකා නිරීක්ෂනයට කැමැත්තක් දක්වනවා.එවැනි අවස්ථාවන්හිදී තරු රටා ගැන පෙන්වන වීඩියෝ පට වැනි දේ ලබා දිය හැකියි. අවස්ථාවක් ලද තැනක ග්‍රහලෝකාගාරය වැනි නිරීක්ශන මධ්‍යස්ථාන වෙත දරුවා කැටුව යන්නත් ඔබට අවස්ථාව තිබෙනවා.සමහර විට අද මේ තරු ගැන විමසන පොඩිත්තා අනාගත තාරකා විද්‍යාඥයෙකු වෙන්නත් බැරි කමක් නැහැ.
