” මේ ගසේ බොහෝ
පැණි දොඩම් තිබේ
නංගිටයි මටයිගෙඩි දෙකක් ඇති
වැඩිය කඩන නරක ළමයි
එහෙම නොවේ අපී…”

1930 ගණන්වල සිට අපේ සමාජයේ දරුවන් අතර පැවැති මෙම කෙටි පැදිය දරුවන්ගේ ගුණධර්ම පෝෂණයට ලබා දුන්නේ මහත් රුකුලක්. තවමත් මල්පල බරින් යුත් ගහක් වෙත ගිය විට අපේ හිතට දැනෙන්නේ ප්‍රවේසමෙන් පල නෙලා ගත යුතු අන්දම වගේම බෙදා හදා ගෙන ජීවත්වීමේ වටිනාකමයි. ඒත් අද දරුවන් තුළ තිබෙන්නේ බෙදා ගැනීම නොව බදා ගැනීමයි. මේ ගැන ඔබටත් සමාජයෙන් ඕනෑ තරම් උදාහරණ සපයා ගත හැකියි. මෑතකදී මා ඇසූ කවි පද කිහිපයකින් අද සමාජය දරුවන්ට ලබා දෙන ආදර්ශය ගැන මටම පුදුම හිතුනා.

“පැලයක් සිටවන්න
ඵලයක් ලැබ ගන්න
මුදලට විකුනන්න
සතුටක් ලැබ ගන්න…”

ව්‍යාපාරික ලෝකයට මෙය සැබෑවක් වුනත් අපේ අම්මලා , අත්තම්මලා ගසක් හිටුවා සතුටක් ලැබුවේ වෙනත් විදිහකටයි. කුරුල්ලෙක් ඇවිත් ඉදුන ගෙඩි ආහාරයට ගන්නා විට ඔවුන් මහත් සේ සතුටු වුණා. ගමේ සෙල්ලම් කරන දරුවන් ඇවිත් “ජම්බු ටිකක් කඩා ගන්නද නැන්දේ….” ඇහුවාම කිසිම සීමාවක් තිබුනේ නැහැ. ඇති තරම් කඩා ගත්තා. පාර තොටේ වුනත් මල් පැලයක් හිටුවලා කිව්වේ පන්සලට යන එන කෙනෙක් හරි මලක් කඩා ගන්නේ නැතෑ…කියලයි. ඒ වගේ හිතේ තිබුන බෙදා හදා ගැනීම ඉතාම අපූරු විදිහට ඔවුන්ගෙන් ප්‍රදර්ශනය වුනේ එහෙමයි.ඒ නිසාම ඔවුන්ගේ සෙවෙන‍ෙ හැදුන වැඩුන අයටත් බදා හදා ගැනීමේ ගුණ නොඅඩුව ජීවිතයට සම්බන්ධව තිබුණා.

අද දරුවන්ට මේ වගේ පුංචි කවි පද ගැන දැණුමක් ඇත්තේම නැහැ. අම්මලාට වුනත් එවන් ආදර්ශමත් සාහිත්‍යයෙන් දරුවන් පෝෂණය කිරීමට අවශ්‍යතාවයක් ඇත්තෙත් නැහැ.

ඒ වගේම කවි , කථන්දර කියන්න අම්මලා දරුවන් එකට එකතු වෙන්නෙත් නැහැ

අද මව්පිය දූ දරුවන් අතර එකට හමුවක් වෙතොත් ඒ රූපවාහිනිය බලන විට පමණයි. ඒත් කතා බහක් නොමැතිව මේ දෙපැය ගෙවෙන්නේ කතාවට දැහැන්ගත වෙන නිසයා. එදා පවුලක අත්තම්මා, නැන්දා, පුංචිඅම්මා වැනි චරිත ජීවත්වුන නිසා ඔවුන් කුඩා දරුවන්ට මේ වගේ හොඳ ගුණධර්ම දැනෙන කවි පද කියා දුන්නා.

මව්පියන් කියාදෙන්නෙත් තනිවම ජීවත්වෙන්න..

අද මව්පියන් දරුවන්ට කියා දෙන්නෙත් බෙදා ගැනීම නොව බදා ගැනීමයි. වෙනතක් තබා පාසලට නොපැමිණෙණ පංතියේ මිතුරෙකුට වුනත් පාඩම් සටහනක් ලබා නොදෙන ලෙස ඔවුන් දරුවන්ට තරයේ අවවාද කරනවා.

පොත් නැති වුනොත්…

ඔව් ඒකත් ඇතත් සමහර දරුවන් පොත් පත් අරගෙන ගිහින් නැති නාස්ති කරන අවස්ථාවන්ද නැතුවාම නොවෙයි. ඊට හේතු වෙන්නෙත් තව කෙනෙක් ගැන හිතන සංවේදි සිතුවිලි නැති එකයි. ඔබ දරුවාට තවත් කෙනෙක් ගැන හිතන්න උපදෙස් නොදෙනාව වගේම සෙසු දරුවන්ගෙත් තිබෙන්නේ ඒ විදිහේ සිතුවිලියි.මේ නිසා සමහර දෙමව්පියන් දරුවා පාසලට නොගිය විට ඔවුන් පංතියට පැමිණ සටහන් සහ ගෙදරවැඩ ඉල්ලා ගෙන යෑමට  සිදුවෙලා. ඒත් අද වගේසන්නිවේදනයන් නොතිබුන කාලයක පාසල් නොගිය දිනට අසල්වැසි මිතුරු සමාගම ඒ නොගිය අයගේ  නිවසටම ගොස් දවසේ කරන ලද වැඩ කටයුතු ගැන බෙදා හදා ගත්තා.

ඇයි එහෙම කියන්නේ අදටත් සමහර දෙමව්පියන් ඡායා පිටපත් අ‍රගෙනත් දෙනවා

ඇගිලි පහම එක සමාන නාහැ කියන්නා වගේ ඇතැම් දෙමව්පියන් පාසල් නොගිය තම දරුවාගේ මිතුරන් වෙනුවෙන් අවශ්‍ය සටහන් ආදිය එවුන්ගේ වියදමෙන්ම ඡායාපිටපත් අගෙන දෙනන් තරමටත් උනන්දුයි. එහෙම අයත් නැතුවාම නොවෙයි.

සහජීවනය නැති දරුවන් නිර්මානය කලොත් ඔබත් අසීරුවට

බාල කාලයේ පටන්ම බෙදා හදා ගෙන එකට එක්ව ජීවත්වීමට අද ඉගැන්වුවේ නැත්නම් හෙට දවසේ ඔබේ දරුවාගෙන් ඔබත් පීඩා විදිනු ඇත. ඊට හේතුව වන්නේ ඔවුන් සමග මේ ගතිගුණ වැඩෙන නිසා එයින් අනාගතයේදී ඔබටත් බැට කෑමට සිදු වෙනු ඇත.සහයෝගයක් නොමැතිව ජීවත්වෙන දරුවා තුළ ගොඩ නැගෙන ආත්මාර්ථකාමී ගති පැවතුම් නිසා ඔවුන් තම පවුලේ උදවිය අතර පවා සහයෝගයක් නොමැතිව ජීවත්වෙන පිරිසක් බවට පත් වෙනු ඇත. මේ නිසා ඔබේ දරුවා අනාගතයේදී “ආත්මාර්ථකාමී” චරිතයක් ලෙසින් සමාජගත වෙනවාට වඩා බෙදාහදාගන්නා ඉතාම යහපත් අයෙක් ලෙසින් සමාජයට දායාද කිරීමට නම් බාලේ පටන්ම බෙදා හදා ගැනීම ඔවුන්ට පුරුදු කරන්න.

වයස අවුරුදු හතරක් පමණ වෙත්ම දරුවා තමන්ට හසුවන දේ අතර ග්‍රහනය කර ගැනීමට උත්සාහ දරනවා. මේ කාලයේදි ඔවුන් තමාගේ අතට හසුවන දෙයින් කරන ඇතැම් කටයුතු දෙමව්පියන්ට රුස්සන්නේ  නැහැ. කතුරක් දුටු විට එයින් රෙද්දක් , ඇඳුමක් කිසිම ඉවක් බවක් නැතුව කපනවා. ඒ වගේම පැන්සලක් අතට අහු වුනොත් බිත්තියේ කුරුටු බලි අදිනවා. මේ වගේ සිද්ධි නිසා දරුවන්ට ඇතැම් විට බරපතල දඬුවම් පවා ලැබෙනවා. ඒත් ‍බුද්ධිමත් දෙමව්පියන් විදිහට ඔබ මේ ගැන දරුවන් සමග උරන විය යුතු නැහැ.

දරුවන්ගේ හැසිරීමේ මේ වෙනස ඔබ දකින්නේ…..

වයස අවුරුදු තුනක් පමණ වෙත්ම දරුවාගේ මාංශපේශි වර්ධනය වීම සමග ඔහුට වේගයෙන් දුවන්න, පඩි පෙලක් නගිනන් වගේම බයිසිකලයක් පැදීම වැනි හැකියාවන් ලැබෙනවා. දාර්ශනිකයන් පෙන්වා දෙන අන්දමට දරුවෙකුට නීරෝගී මනක් ලැබෙන්නේ ඔහුට නීරෝගී කයක් ඇත්නම් පමණයි. ඒ නිසා දරුවන්ගේ මේ ක්‍රියාකාරිත්වය ගැන දෙමව්පියන් විදිහට ඔබ පුදුම විය යුතු නැහැ.

ඒත් කතුරකින් ඔබේ වටිනා ඇඳුමක් එසේත් නැත්නම් ඇඳුමක් මැසීමට මිළට ගත් රෙද්දක් කපා දමා තිබුනොත් ඔබට ඇති වෙන තරහ සීමා මායිම් නැහැ. ඒ වුනත් ටිකක් ඉවසන්න. වයස අවුරුදු හතරක් පමණ වෙත්ම දරුවාගේ අතේ ඇගිලි ක්‍රියාකාරී වෙනවා. ඒ නිසා ඔහුට තමන්ට අවහ්‍ය විදිහට ඇඟිලි හසුරුවන්න පුලුවනි.

එහෙම නම් අපි මොකද කරන්නේ…මේ කාලයේදී  දරුවාට සෙල්ලම වෙනුවෙන් මැටි ලබා දෙන්න පුලුවනි. දැන් ඔබ මෙහෙම කියාවි. ඉස්සර නම් අපි කිරිමැටි හාරා ගෙන විවිධ රූප හැදුවා. ඒත් දැන් කිරිමැටි තියෙන තැනක් හොයා ගන්න තියෙනවායැ. කිරිමැටි නැති  බව ඇත්ත. ඒ වෙනුවට අද පදම් කරන ලද මැටි පොත් සාප්පුවලින් පහසු මිළට ගත හැකියි.

කඩදාසි කැපීමමේ කාලයේදී අතට හසුවෙන හසුවෙන දේ කැපීමේ කටයුත්තෙන් දරුවන් මුදවා ගැනීමට නම් ඔබ ඔවුන් වෙනුවෙන කපන දෑ ලබා දෙන්න. වර්ණවත් කඩදාසි, කාඩ්බෝඩ් වැනි දේ දරුවාට ලබා දුන් විට ඔවුන් යම් යම් දේ නිදහසේ කැපීමට යොමු වෙනවා.

ඉතින් මොනවාද කපන්න කියන්නේ….

නිවසට බඩු භාණ්ඩ මිලට ගැනීමෙන් ඉතිරි වෙන කඩදාසි ඇසුරුම් වුනත් කමක් නැහැ. හැබැයි වර්ණවත් විය යුතුයි.ඔබ දරුවාට කඩදාසිය දෙකට නවා එය නැවූ ඉර දිග කපන්න උපදෙස් දෙන්න. යම් යම් පහසු රූප රටාවන් ඇඳ එය වටා කපන්න උපදෙස් දෙන්න. පාට කඩදාසි නම් වඩා‍ හොදයි.

දරුවන්ගේ නිර්මානාත්මක සිතුවිලි අවදි වීමට නම් වර්ණවත් කඩදාසි යොදා ගැනීම වඩාත් වැදගත්.

කඩදාසි කැපීමෙන් වෙන්නේ…

වෘත්තයක් වැනි හැඩතලයක් එහි සීමාව වටා කැපීම නිසා දරුවාගේ ඉවසීම වගා වෙනවා. ඒ වගේම මෙම ඉර දිග කපන විට අවධානයෙන් කුටයුතු කිරීම නොදැනීම සිද්ධ වෙනවා. යම් ක්‍රියාවක් වෙනුවෙන් අවධානය නොදැක්වීම දරුවන්ගේ සාමාන්‍ය සිරිතක්. ඒ නිසා මෙවැනි නිර්මානාත්මක කටයුතු මගින් ඔවුන්ගේ මානසික ඒකාග්‍රතාවය රඳවා ගත හැකියි.

මේ වියදම් අස්සේ පාට කඩදාසිවලටත් මිළක් දෙන්න පුලුවනිද….?

ඔබ කලබල විය යුතු නැහැ. නිවසේ ඇති පත්තර සඟරාවලින් සිහින්ව ඉරා ගත් කොළ දරුවාට ලබා දෙන්න. රවුමක් හෝ හතරැස් කොටුවක් තුළ මේ වර්ණවත් කඩදාසි කැබැලි අලවන්න උපදෙස් දෙන්න. කොලාජ් යනුවෙන් හැදින්වෙන මෙම කටයුත්ත නිසා දරුවා මහත් සතුටක් ලැබෙන්නේ එහි නිමාවෙන් දකින අලංකාරය නිසයි.

දැන් මම ලොකුයි

මේ කාලය වෙන විට දරුවාට අවශ්‍ය වන්නේ අම්මා, තාත්තා, ගුරුතුමා වැනි චරිත වෙනුවෙන් තමාට ආදේශ කර ගැනීමයි. ඒ නිසා අම්මා වගේ සාරියක් ඇඳීම , තාත්තා වගේ රැකියාවට යෑම, පංති කාමරයක ඉගැන්වීම වැනි චරිත නිරූපනය කරනු ඇත. ඒ වෙනුවෙන් අල්මාරියේ සාරි ගැනීම, වෙනත් ගෘහ උපකරණ හැසිරවීම වැනි කටයුතු වල යෙදෙන්නට පටන් ගනී.තවත් විටෙක මුහුණේ පියරු දැමීම, තොල් ආලේපන යොදා ගැනීමටත් යොමු වෙනු ඇත. එහිදී දරුවන් හිතන්නේ තමා දැන් ලොකු අයෙක් බවයි. එය දරුවාගේ මානසික සංවර්ධනයේ ප්‍රතිඵලයක්. ඒ නිසා කිසිම විටෙක එවන් කටයුතු දුටු විට ඔබ ආවේශ විය යුතු නැහැ. සමහර විට දරුවා ඔබේ වටිනා සාරියක් අරගෙන දූවිලි තවරා තිබිය හැකියි. ඒ වුනත් තවත් පැත්තකින් එයින් දරුවා ලද තෘප්තිය ඉතාම වටිනවා. මේ නිසා නිතරම දරුවාගේ සෙල්ලම්වලට අවශ්‍ය සාරි, තාත්තාගේ  කමිස ආදිය තෝරා දෙන්න. ගත යුතු සහ නොගත යුතු දේ ගැන කියා දෙන්න.

දරුවන්ට උපකරණ ලබා දෙන්නමේ අන්දමින් සෙල්ලම්වල යෙදෙන දරුවන් වෙනුවෙන් කුඩා වලං , අකුරු ලියන ලෑල්ලක්, පාට කූරු වැනි අවශ්‍ය දේ ලබා දෙන්න. එයින් දරුවා මවන විසිතුරු ළමා ලොකයෙන් ඔබටත් මහත් සතුටක් දැනෙනු ඇත.

පරිස්සම් වෙන්නත් ඕන

මේ කාලයේදී දරුවන් ගැන වඩාත් අවධානයක් දැක්වීම අවශ්‍ය වන්නේ ඔවුන්ගේ කටයුතු විටෙක දැලි පිහිය අතට ගත් වඳුරාට සමාන වන බැවින්ය. නිවසේ තිබෙන අහිතකර බෙහෙත්, විවිධ ආලේපන, කැපුම් ආයුධ ඔහුට අනතුරුදායක වෙන නිසා ඒ ගැනත් අවධානයෙන් සිටින්න. දරුවන්ගේ ලෝකය ඉතාම විසිතුරුයි. ඒ විසිතුරු ලෝකයේ අනතුරක් නැතුව සැරිසැරීමට ඔවුන්ට අවසරය තිබිය යුතුයි.

දරුවන් ඉතාම නිර්මානශීලියි.  ඒ් නිසාම ඒවුන් අැත්තට වඩා බොරු කීයන්නට  වැඩි ප්‍රවනතාවයක් දක්වනවා. අැත්තටම දරුවන් බොරු කියන්න පෙළඹෙන්නේ ඇයි…

• අවධානය ලබා ගැනීමට

සමහර දරුවන්ට අවශ්‍ය වෙන්නේ සම වයස් කන්ඩායමක් තුළ තමා ඉහලින් සිටිනු දැකීමටයි. මේ නිසා එවුන් විවිධ විදිහට බොරු ගොතනවා. සමහර අය තම දෙමව්පියන්ගේ රැකියාවන් ගැන බොරු කියමින් ඔවුන්ට නොතැමිත සමාජ තත්වයක් ආරෝපනය කර ගැනීමට උත්සාහ දරනවා. අපේ තාත්තා දොස්තර කෙනෙක්…පොලිසියේ ලොක්කෙක්… මේ විදිහට කියන බොරු මගින් තමන්ට නොමැති සමාජ තත්වයක් ආරෝපනය කර ගැනීමට උත්සාහ දරනවා.

• අවශ්‍යතාවය ඉ‍ටු කර ගැනීමට

සමහර දරුවන් පාසල් යෑමට එහෙම නැත්නම් පාසලේ වැඩ කටයුතු කිරීමට කම්මැලි වූ විට බොරු බඩේ කැක්කුම් එහෙම නැත්නම් හිසේ කැක්කුම් ගැන පැමිණිලි කරනවා. මේ රෝග තත්වයන් අපිට බාහිරව හදුනා ගැනීමට අපහසුයි. ඒ වුනත් දෙමව්පියන් සහ ගුරුවරුන් නොමන යවමින් ඔවුන් තමන්ගේ අවශ්‍යතාවය ඉටු කර ගැනීමට විශාල උත්සාහයක් දරනවා.

බොරු කියන දරුවාට සමාජයේ ඇති වන ගැටළු

• පිලිගැනීමක් නැත

බොරු කියන දරුවෙක් ගැන ඔහුගේ කුඩා සමාජයේ වුවද පිලිගැනීමක් ඇති වෙන්නේ නැත. ඒ ළමයා හරියට බොරු කියනවා… බොහෝ වැඩිහිටියන් මේ අන්දමින් දරුවන් වර්ග කිරීමක් කරනු ඔබත් අසා ඇති.

• වටිනාකම අඩු වේ

දරුවන් කී විට සමාජයේ තිබෙන පිළිගැනීම වන්නේ ඉතා අහිංසක සහ පිරිසිදු චරිත ලෙසයි. ඒ වුනත් බොරු කියන දරුවෙක් මුල් කර ගෙන ඒ අන්දමින් පිරිසිදු සංකල්පයන් ගොඩ නැගනේනේ නැත.

• ආශ්‍රයට නොගැලපේ

බොරු කියන දරුවන් සමග තමාගේ දරුවා ඇසුරේ සිටීම ගැන දෙමව්පියන් තුළ එතරම් මනාපයක් නොමැත. ඊට හේතුව වන්නේ බොරු කියන දරුවා සමාජයට හානිකර චරිතයක් වීමයි.

• බොරු කියන දරුවෙකුට කළ නොහැකි දුසිරිතක් නැත

බොරුව මොන තරම් සමාජයට අහිතකරද යත් බොරු කියන දරුවෙකුට ඕනෑම සමාජ විරෝධී ක්‍රියාවක් කළ හැකි පරිද්දෙන් ලැජ්ජාව සහ බිය පහව යනු ඇත.

• බොරුව දරුවා සමග වර්ධනය වේ

ඔබේ දරුවා බොරු කියන්නේ නම් “අනේ ඉතින් හය හතර ‍ නොතේරෙන පොඩි එකා නේ… යන සංකල්පයේ පිහිටා සිටින්න එපා. බොරු කීමට ඔහු දක්වන නැඹුරුතාවය දරුවා සමග වර්ධනය ලබනු ඇත. මේ නිසා දරුවා බොරු කියන්නේ නම් බාල කාලයේ පටන්ම එය වලක්වා ගැනීම ඉතා වැදගත් වේ.ඇතැම් වැඩිහිටියන් අතර පවා වැදගැම්මකට නොමැති සේ බොරු කියන ගති පුරුදු ඔවුන් සමගම වර්ධනය ලබා ඇත. මේ නිසා ඔබේ අත්දැකීම් අනුවත් කාර්යාලයේ, අසල්වැසියන් අතර , නෑදෑයින් අතර මේ විදිහට කියන චරිත ගොඩ නැගී ඇති….” අනේ…ඕවා බොරු ඔය මනුස්සයා කිසිම දවසක ඇත්තක් කියන්නේ නැහැ. ඒ හින්දා අපි නම් කිසිම විශ්වාසයක් නැහැ.

දරුවා බොරු කියන්නේ නැතැයි සහතික වෙන්න පුලුවන්ද….?

කිසිම විදිහකින් බැහැ. මගේ දරුවා බොරු කියන්නේ නැතැයි වූ ස්තාවර උපකල්පනයක ඔබ සිටියද දරුවන්ට බොරුවක් කීමට එතරම් වෙලාවක් ගත වෙන්නේ නැහැ. මේ නිසා නිතරම දරුවා කියන කරන දේ ගැන ඔහුට හෝ ඇයට නොදැනෙන සේ පසුවිපරම් කරන්න. එය දරුවාට නොදැනෙන සේ කළ යුතු අතර යම් විදිහකින් දරුවා කරනුයේ බොරුවක් බව ඔබට ඒත්තු ගියොත් දරුවා බොරුවෙන් මුදවා ගැනීමට අවශ්‍ය වැඩ කටයුතු කිරීම ඉතාම වැදගත්.

• බොරුවේ ආදීනව ගැන කියා දෙන්න

බොරු  කීම යහගුණ සපිරි දරුවෙකුට නොගැලපෙන දෙයක් බව ඔවුන්ට කියා දෙන්න. මේ වෙනුවෙන් බෞද්ධ සාහිත්‍යයේ වටිනා කවි , කථන්දර බොහෝ සේ ඇත. ලෝවැඩ සඟරාවේ එන මේ පද්‍යය ඔබේ දරුවාට බොරුවේ ආදීනව පිලිබඳව ඉතා වටිනා අදහසක් ලබා දෙනු ඇත.

ලැදිව රජෙක් බොරු බස් කී විගසකයා
නැතුව රිද්දි බලයත් ඒ මිනිස් කයා
පොලොව පලාගෙන ගොස් වැටුණි නරකයා
මෙලොව සතුනි ඉන් බොරු කීම නරකයා

 

මෙම කවි පද මගින් බොරුව නිසා ඇති වෙන හානිය ඔබට මනා සේ කියා දෙනු ඇත. බොරු කීමේ ආදීනව නිසා කපිල මාලුවාගේ කට දුර්ගන්ධයෙන් යුක්ත වූ බවට බෞද්ධ සාහිත්‍යයේ දැක්වේ. මේ අන්දමින් විවිධ ආගමික වටපිටාවෙන් මෙන්ම ජනකතා මගින් දරුවන්ට බොරු කිමේ ආදීනව කියා දෙන්න.

• වැඩිහිටියන්ද වග කිව යුතුයි

දරුවන් බොරු කීමෙන් වලක්වා ගැනීම අද අපහසු කාර්යක් වී ඇත. ජනප්‍රිය පාසලකට දරුවා ඇතුලත් කිරීම නිසා පාසලට සමීප ලිපිනයක් තෝරා ගෙන එහි පදිංචි බවට සනාථයක් ලබා ගැනීමට දරුවාට බොරුව සනාථ වන සේ කියන්නට උපදෙස් ලබා දෙන්නේ වැඩිහිටියන්ය. එයින් දරුවා බොරුවට  අත්පොත් තබනු ඇත. මේ නිසා වැඩිහිටියන් වශයෙන් ඔබ නිතරම දරුවාට ආදර්ශමත් වන සේ හැසිරීම ඉතා වැදගත්ය.

අද දරුවන්ගේ කිසිම සදාචාරයක් නැහැ…අපිට නිතරම ඇහෙන මේ තත්වයට ඇඟිල්ල දිග් කළ යුත්තේ කාටද…දරුවෙක් බිහි කළ පමනටම  ඔබ සර්ව සම්පූර්ණ දෙමව්පියන් බවට පත් වෙන්නේ නැහැ. “හිටියොත් හොඳට හැදී…දෙවියොත් නමට වඳී…” යන යහ සිත-විල්ලට ගැලපෙන විදිහට ඔබ දරුවෙක් ලෝකයට දායාද කරන්නේ නම් සැබැවින්ම ඔබ වාසනාවන්ත මව්පියන්ය.. ඒ වගේම ඔබේ දරුවා ලෝකයට ආශිර්වාදයකි.

අපි හැම දෙනෙක්ම සාරධර්ම ගැන කතා කරනවා. ඇත්තටම සාරධර්ම යනු මොනවාද…සාරධර්ම විදිහට අපි හඳුන්වන්නේ සමාජයේ යහ පැවැත්ම වෙනුවෙන් අපි හැම දෙනෙක් තුළම පැවැතිය යුතු ශික්ෂනයක්. දරුවා සදාචාරාත්මකව හැඩගැසුනොත් ලෝකය ඉබේටම යහපැවැත්මෙන් යුක්ත වෙනවා. ඒ නිසා දරුවා සදාචාරාත්මකව හැඩගස්වන්නේ කොහොමද….?

අතීතයේදී මවක් දරුවාගේ සාරධර්ම ගැන හිතුවේ කුස තුළ සිටියදී පටන්. ඇය බෙහෙවින්ම සීලවන්ත හැසිරීමක් ගොඩ නගා ගත්තා. මහමායා දේවිය පවා දරු ගැබ පිලිසිඳ ගන්නා දිනයේ සිටියේ පෙහෙවස් සමාදන් වී බව අපි දන්නවා. දරුවෙක් ගැන පතන හැම සිහිනයක් පිටුපසින්ම තිබුනේ ධාර්මික ගති පැවැතුම්. ඒ නිසාම දරු කලලයත්  දැහැමි සිතුවිලි වලින් පෝෂණය වුනා.

විද්‍යාව පවා පිලිගෙන තිබෙන විදිහට ගැබිණි මවකගේ හැසිරීම දරු කලලයට බලපානවා. ඒ නිසා මවක් විදිහට ඔබ නිරන්තරවම දැහැමි විදිහට හෙවත් සාර්ධර්ම අනුව ගති පැවැතුම් ගොඩ නගා ගන්න. ගහේ කටු උල් කරන්න අවශ්‍ය නැහැ කියන්නා සේම දෙමව්පියන් විදිහට ඔබ සදාචාරාත්මක නොවන විදිහට හැසිරෙමින් දරුවාගෙන් සාරධර්ම බලාපොරොත්තු වෙන්න බැහැ.

අවවාදයට වඩා ආදර්ශය උතුම්බව

ඔබේ දරුවා සාරධර්ම තුළ හැඩගැස්වීමට නම් අවවාදයට වඩා ආදර්ශයෙන් ඒ බැව් ඔවුන්ගේ හදවතට ඒත්තු ගැන්වීම ඉතා වැදගත්ය. කකුලුවා හරහට යමින් දරුවන්ට කෙලින් යෑමට පාර කිව්වත් අර්ථයක් නොවන සේ ඔබ දරුවන්ට ඒ පිලිබඳව ආදර්ශයෙන් කියා දීම වැදගත්ය. එක්තරා ජනකතාවක දැක්වෙන අන්දමට තම පියාට වලං කටුවක ආහාර පාන දෙමින් ඔවුන් සුවසේ ජීවත් වූහ. දිනක් මෙම මැටි වලං කැබැල්ල දක්නට නොවුයෙන් පියා ඒ පිලිබදව විමසා සිටියදී කුඩා දරුවා කියා සිටියේ තාත්තා වයසට ගියාම කන්න දෙන්න මම වලං කැබැල්ල අරගෙන තිබූ බවයි. මේ අන්දමට මව්පියන්ගේ හැසිරීමත් දරුවන්ගේ සාරධර්ම ගොඩ නැගීමට වඩාත් වැදගත් වෙන බැව් නොරහසක්.

“ඔවා දෙනු පරහට
තමා සම්මතෙහි පිහිටා සිට
දුසිරිත දනන් දෙන
ඔවා වැද්දන් දෙසන බණ වැනි…”

මෙම කවියෙන් කියවෙන්නා සේම දෙමව්පියන් වන ඔබත් පූර්වාදර්ශ චරිත නොවුනොත් ඔබේ අවවාද අනුශාසනාවන්ද වැද්දන් දෙසන බණ තත්වයට පත් වෙනු ඇත. නිතරම දරුවන්ට අම්මා…තාත්තා වගේ හැදෙන්න කීමට තරම් ඔබ ආදර්ශමත් චරිතයක් විය යුතුමය.

ඒ වගේම සාරධර්ම මේවා යැයි අවවාද ලබා දීමටත් වඩා සාරධර්ම නිසා ඇති වෙන යහ ප්‍රතිඵල පිලිබඳව දරුවන්ටම අවබෝධ විය යුතුයි. මේ වෙනුවෙන් ඉතාම රසවත් කවි, කතාන්දර අප අතර ඇත. සාම ජාතකය වැනි ජාතක කතා මගින් මව්පියන්ට සැලකීමේ වටිනාකම දරුවන්ට කියා දීම එතරම් අපහසුවක් නොවේ.

“සිරිමත් මගෙ සකි
යහපත් ළමයෙකි
නුවණත් ඇත්තෙකි
වැඩටත් සමතෙකි ”

මේ අන්දමින් පරමාදර්ශි චරිත ගැන දරුවන්ට සාහිත්‍ය මගින් කියා දීම අපහසුවක් නැත.එවිට ඔවුන්ගේ හදවතට මෙම යහගුණ අනුගමනය කිරීමේ වටිනාකම ඉතාම හොදින් ඒත්තු යනු ඇත.එය වචන දහසකින් ලබා දෙන අවවාදයන්ට වඩා දරුවන්ට අගනේය.

ආගමික වටපිටාවට දරුවා හුරු කරන්න

ඔබ අදහන ආගම කුමක් වුනත් මේ හැම ආගමකින්ම කියා දෙන්නේ සමාජයේ ජීවත්වමට අවශ්‍ය යහගුණ බව අමතක නොකරන්න. ඒ නිසා බාලකාලයේ පටන්ම පන්සල,පල්ලිය, කෝවිල මේ කුමන ආගමික ස්තානයකට වුව දරුවා කැටුව යන්න. උදේ හවස තමන් අදහන ආගම දහමට අනුව ජීවිතය හැඩ ගසන්න.

දහම්පාසල් අධ්‍යාපනය

ඔබ කුමන ආගමක වුනත් දහම්පාසලක් වෙත දරුවා යවන්න අමතක නොකරන්න. අද ඉරිදා දිනයන්හි පංති තහනම් කිරීමේ නියෝගයන් පැනවීමට තරම් අවශ්‍යතාවයනක් ගොඩ නැගී ඇත්තේ දරුවන් දහම් අධ්‍යාපනයට ඇති පසුගාමී බවයි. ඒ වෙනුවෙන් දෙමව්පියන්ගේද උනන්දුව ඇති වීම ඉතා වැදගත්. බොහෝ මෙව්පියන් කල්පනා කරන්නේ ඉරිදා දිනයටත් දරුවන් දහම්පාසල් වෙත කැඳවා ගෙන යෑමට ගිය විට ඔවුන්ගේත් කාලය සහ විවේකය නැති වෙන බවයි. ඒ වුනත් දහම් අධ්‍යාපනයෙන් දරුවා හැඩගැසීම යනු අනාගත ආයෝජනයක් බව හිතන්න.

දිනපතා පාසලෙන් දරුවා ලබන අධ්‍යාපනයට වඩා දහම්පාසලකින් ඔවුන් බොහෝ දේ ඉගෙන ගන්නවා ඇත. සමගිය, සාමය වගේම අනුකම්පාව, ගිලනුනන්ට උපස්තානය, බෙදා හදා ගැනීම වැනි බොහෝ යහගුණ ඉගෙන ගැනීමට හොඳම තෝතැන්න දහම්පාසලයි.අද දරුවන් තුළ බදා ගැනීම විනා බෙදා හදා ගැනීමක් නැත. ඒත් දහම්පාසලකදී ප්‍රායෝගිකව සිදු වෙන දන්සල්, දානමය පිංකම් නිසා දරුවන් තුළ දීමට පුරුද්ද ඇති වේ. අනුන්ගේ දුක වේදනාව ඉදිරියේදී සහකම්පනය වගා වීමටත් මෙවැනි කටයුතුවලින් නොදැනීම ඇති වෙන පුරුදු බවට පත් වේ.

වැඩිහිටි සහ ළමා නිවාස වෙත දානමය කටයුතු සඳහා සහභාගී වෙන දරුවා තමාට තිබෙන පහසුකම් ගැන නොවන තවත් දරුවන් සහ වැඩිහිටියන් පිරිසක් පිලිසරණක් නොමැතිව සිටින බව දැකීමෙන්ම ඒ ගැන යම් වැටහීමක් ලබා ගනු ඇත.

මව්පියන් විදිහටත් යහගුණ වගා වෙන කටයුතු වෙනුවෙන් සම්බන්ධ වෙන්න

දරුවන්ගේ උපන්දින උත්සවයන්හිදී ඉහළ පෙලේ හෝටලයක සාද පවත්වනවාට වඩා සමාජයේ සිටින අසරණ දරුවන්ට හා වැඩිහිටියන්ට සරණක් වීමට මගක් දරුවාට පෙන්වන්න. ඉගෙණුම් උපකරණ නැති පාසලක, පංතියක හෝ අසල්වැසි දරුවන්ට ඒ වෙනුවෙන් උපකාර වෙන්න. වාර්තා තබන කේක් කපනවා වෙනු‍වට එම වැය බර යහපත් කටයුත්තක් වෙනුවෙන් යොදවන්න. එහිද සමාජය සමග එකට එක්ව ජීවත් විය යුතු අන්දම දරුවා හඳුනා ගනු ඇත.

බොහෝ දෙමව්පියන්ගේ ඉලක්කය වී ඇත්තේ දරුවා තමාට වඩා ඉහල සමාජ තත්වයට ඔසවා තැබීමයි. ඒ වෙනුවෙන් වෙර දරනවා විනා හැම දෙනෙක් සමගම එකට එක්ව ජීවත්වෙන අන්දම කියා දීමට මැලිය. එය මැලිකමට වඩා උනන්දුවක් නොදැක්වීක් යැයි කිව හැකිය. එහෙත් දරුවන් තුළ සාරධරම ගොඩනැගුනොත් ඔහු තුළ සමානාත්මතාවය වැනි ගුණාංගයන් වර්ධනය කිරීම එතරම් අපහසුතාවයක් නොවේ.