අද ඉන්න අපේ දරුවන් අතර කිසිම පිරිමැස්මක් නැහැ..මේ අද පරම්පරාව ගැන නැගෙන අ‍ඳෝනාවක්  බවට පත්ව තිබෙනවා. ඉස්සර කාලයේ අම්මා තාත්තා දරුවන්ට කියල දුන්නේ හෙට දවස වෙනුවෙන් යමක් ඉතුරු කරන්න ඕන …. එහෙම නැත්නම් හෙට දවස අවාසනාවන්ත විදිහට ගෙවන්න වෙන බවයි. ඒත් අද දෙමව්පියන් අතර වුනත් මේ සංකල්පය නැහැ. ඒ අය අතරත් තියෙන්නේ වර්තමානයේ ජීවත්වීම ගැන අදහස පමණයි.

හෙට දවසට සුනාමියක් ආවොත්

හෙටක් ගැන කතා කරන හැම අවස්ථාවකම දරුවන් කියන්නේ අනේ..හෙට ගැන නෙවෙයි…අද කාල බීලා ඉන්න ඕන..සුනාමියක් ආවොත් සේරම ඉවරයි.. ඒත් සුනාමියක් නාවොත් අපි ජීවත් වෙන්න ඕන කියන සිතුවිල්ල ඔවුන්ට නැහැ. අපේ අනාගතය වෙනුවෙන් යමක් කමක් ඉතුරු කරගත්තොත් හෙට දවස වෙනුවෙන් ශක්තිය ගොඩ නැගෙනවා.  ඒ නිසා දරුවන්ට අද දවසේ පවතින සම්පත් කලමනාකාරනයකින් පවත්වා ගැනීමට උපදෙස් දීම අවශ්‍ය වෙනවා.

කලමනාකරනයක් හඳුන්වා දෙන්න

අතීතයේ හැම නිවසකම තිබුන පිලිගැනීම වුනේ ගඟක මුහුදක දැම්මත් ගානක් මිම්මක් තියෙන්න ඕන යන අදහසයි. ඒත් අද මේ සිතුවිල්ල අපෙන් හොඳටම දුරස් වෙලා. පවුලේ ආදායම දරුවන් දන්නෙත් නැහැ. වෙන දෙයක් තබා අම්මා තාත්තා වුනත් ඒ ගැන තක්සේරුවක් නැහැ. කලමනාකරණයක් වෙනුවෙන් අපි මුලින්ම අපේ ආදායම හ‍ඳුනා ගැනීම අවශ්‍ය වෙනවා. එතකොට ඒ අනුව ගලපා ගැනීම එතරම් අපහසු නැහැ.

අපිට ලැබෙන්නේ මේ ආදායමයි …. වියදම මෙහෙමයි…

පවුලක මාසික නඩත්තුව විදිහට ලැබෙන දල ආදායමක් තිබෙනවා. මේ ආදායමට අනුව අපි හැඩ ගැහෙන්න වෙනවා. ඒ වගේම මාසය තුල කළ යුතුම වැය බරක් තිබෙනවා. ඊට අතිරේක ඇති වෙන විවිධ වැය අනපේක්ෂිත විදිහට ඇති වෙනවා. මේ නිසා දරුවන්ට ඔබ නිතරම පවුලේ අයවැය අනුව හැසිරෙන්න අවශ්‍ය බව කියා දෙන්න අමතක කරන්න එපා. එවිට දරුවාට වුනත් අපිට ආදායම ලැබෙන්නේ සල්ලි ගහකින් හෝ උල්පතකින් නොවන බව තේරුම් යාවි.

අරපිරිමැස්ම හෙවත් තිබෙන දෙයින් උපරිම ප්‍රයෝජන ගන්න

එදා දරුවන්ට අද වගේ විසිතුරු ලෝකයක් තිබුනේ නැහැ. අද වාණිජ ලෝකය විසින් ඔවුන්ඉදිරියේ මවන විසිතුරු දරා ගන්න අපහසු තරම්. එදා පැන්සල ලියන්න බැරි වුනාම පෑන් බටයක ගහලා ලියන්න සකස් කර ගත්තා. අභ්‍යාස පොත්වල ඉතුරු පිටු අරගෙන ලියන්නට අලුත් පොතක් හදා ගත්තා. ඒත් අද තිබෙන පැන්සල, පෑන, පොත වෙනුවට අලුත් දේ මිලට ගන්නේ ඒවායින් ප්‍රයෝජන ගැනීම අපහසු නිසාවත් ඒවා අවසාන නිසාවත් නොවෙයි.. අලුත් නිෂ්පාදනයක් එහෙම නැත්නම් සන්නාමයක් මාධ්‍ය මගින් පෙන්වූ සැනින්ම ඒ වෙනුවෙන් දරුවාගේ අවශ්‍යතාවය ගොඩ නැගෙනවා.

තරඟයක් මොකටද …?

ඇගිල්ලේ තරමට ඉදිමෙන්න ඕන….මේ අපිට ඉතාම හුරු පුරුදු කියමනක්. එය සම්පූර්නයෙන්ම ඇත්ත. අපිට නොහැකි දේ වෙනුවෙන් හඹා යා යුතු නැහැ. අල්ලපු ගෙදර පුතා ටැබ් එකක් මිළිට ගත් පමනින්ම ඔබේ දරුවාද ඒ වෙනුවෙන් ඇවිටිලි කළත් එය අදට අවශ්‍ය දෙයක් නොවන බව පහදා දෙන්න. අපි කළ යුත්තේ අපට කළ හැකි සහ අපට අවශ්‍ය දෙය මිසක අනුන් කරන දෙයක් නොවන බව ඔවුන්ට ‍තේරුම් කර දෙන්න.

අවශ්‍ය දෙයට වඩා අත්‍යවශ්‍ය දෙය ගැන පමණක් යොමු වෙන්න

අපේ ජීවිතයේ බොහෝ අවශ්‍යතාවයන් ඇත. ඒත් මේ හැම අවශ්‍යතාවයක්ම දැවෙන අවශ්‍යතාවයන් නොවේ. අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් වූ පොත් පත් දරුවන්ගේ අත්‍යවශ්‍ය දේ බව නොරහසක්. ඒ නිසා ඔවුන්ගේ එම ඉල්ලීම් ඉටු කිරීම අත්‍යවශ්‍ය සේ සැලකීම වරදක් නැත. වර්තමානයේ ලබන අධ්‍යාපනය මගින් ඔවුන්ගේ හෙට දවස නිර්මානය වෙනු ඇත. මේ නිසා අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් වූ යෙදවුම අනාගත ආයෝජනයකි.

දරුවන්ටත් මේ පෙල ගැස්ම කියා දෙන්න. අලුත් රූපවාහිනියක් වෙළඳපොලට හදුන්වා දුන් පමණින් එය පවුලේ අවශ්‍යතාවයක් නොවන බව කියා දෙන්න. ඒ වෙනුවෙන් නැගෙන පෙරැත්තයේදී ඔබ මෙසේ සිතනු ඇත.

අපේ දරුවා අසරණ වෙයි…මේ ලේන් එකේ හැමෝටම අලුත් බ්‍රෑන්ඩ් එකේ ටී.වී තිබෙනවා. ඒත් මේ සංකල්ප දරුවාගේ හිතට එතරම් ගෝචර නැත. ඔවුන්ට ඔබ කියා දුත්තේ මේ ටිකයි.

අපිට මේ තියෙන ටී.වී. එක දැනට ඇති ඔයගොල්ලන්ගේ විභාග ඉවර වුනාම අලුත් එකක් ගමු යන පිලිතුරයි. එය දරුවාට ඒත්තු යන අන්දමින් පහදා දුන් විට ඔවුන්ද ඒ අනුව හැසිරෙනු ඇත.

ණයවීම එතරම් හොද දෙයක් නොවේ

ණය නිසා මුදලත් මිතුරත් දෙකම නැති වෙන බව ඔබ දන්නා දෙයක්. ඊටත් වඩා ඔබ මේ ගැන හිතන්න. ණය වීමට පෙරාතුව එය ගෙවන අන්දම ගැන හිතන්න. දරුවන්ගේ අනවශ්‍ය ඉල්ලීම් වෙනුවෙන් ණය බරින් මිරිකී ලැජ්ජාවට පත් වෙන දෙමව්පියන් ගේ ශෝකාලාපයන් ඔබත් අසා ඇති.ඔවුන් ඔබ මේ අන්දමින් ණයගැති බවට පත් කරනු ලැබුවේ බාල කාලයේ පටන් අරපිරිමැස්මකින් සහ සකසුරුවමෙන් කටයුතු නොකළ නිසාය. මෙම සංකල්ප ඔවුන්ගේ හදවතේ තිබුනේ නම් කිසිම දිනක මව්පියන්ට මේ අපහසුතාවය ඇති කරවන්නේ නැත.

ණය නැති නම් ඒ සැපයක්

සමාජයේ පිලිගැනීම තිබෙන්නේ ණය වී ඇඳුම්ඇඳීම, බඩු මුට්ටු ගැනීම වැනි කටයුතු මත නොවන බව දරුවාට කියා දෙන්න. රටට ලෝකයට අභිමානය මවා පාන්නට මේ අන්දමින් කටයුතු කිරීම ඉතා අනතුරුදායක බව දරුවන්ට තේරුම් කරන්න. බාලකාලයේ පටන් කිසිම කෙනෙකුගෙන් ණයට යම් යම් දේ ඉල්ලා ගැනීමෙන් වැලකී ස්වාධීනව තමන්ගේ අවශ්‍යතාවයන් පිරිමසා ගැනීම වැදගත් බව කියා දෙන්න. ණය නොවී සිටින්නට හැකි නම් ඒ තරම් උතුම් සැපතක් වෙනත් නැති බව දරුවන්ද දැන ගත් විට තමාගේ පවතින සම්පත් තුලින් උපරිම ප්‍රයෝජන ගැනීමට ඔවුන්ද යොමු වෙනු ඇත.

දරුවන්ට බනින්න ගියාම අම්මා තාත්තා වුනත් සීමාව පනින විදිහට වචන හසුරුවනවා. සමහර අවස්ථාවලදී මේ වෙනුවෙන් පිටකරන වචන දෙමව්පියන්ගේ කටට ආවාට නිකුත් කළත් ඒවායෙන් දරුවාගේ මනසට සිද්ධ වෙන බලපෑම සුලුපටු නැහැ.

මොනවද මේ වචන

සමහර දෙමව්පියන්ට තමන්ගේ ශබ්ද කෝෂයේ පාලනයක් ඇත්තේම නැහැ. ගොනා, බූරුවා, කාලකන්ණියා , මූසලයා මේ වගේ වචන වලින් දරුවාට  තමන්ගේ කෝපය පිටකරවනවා.

ඉතින් දරුවා බූරුවෙක් නොවෙයි නේ,

සමහර විට ඔබත් මේ විදිහට හිතනවා ඇති. අපි අම්මා තාත්තා විදිහට දරුවන්ට මොන තරම් ආදරෙයිද…? මේ වචන ඉතින් කියන්නේ කටට ආවාට මිසක දරුවන් ගැන වෛරයකින් ක්‍රෝධයකින් නොවෙයිනේ…ඒ වගේම මව්පියන් වුනත් වචන පිටකරන්නේ ඒවා අන්වර්ථ නිසාම නොවෙයි. ඒ වුනත් මේ වගේ අවතක්සේරු වචන නිසා දරුවාගේ පෞරෂයටත් විශාල බලපෑමක් ඇති වෙනවා.

තමා ගැන අවතක්සේරුවක් ඇති වෙනවා

දරුවන්ගේ ලෝකයේ සිටින වැදගත්ම චරිතයන් වන්නේ තමන්ගේ අම්මායි තාත්තයි. පවුල තුල හැසිරෙන විට දරුවාගේ සුවිශේෂී ආරක්ෂකයන් වන්නේ මේ දෙදෙනා බව ඔවුන් හිතනවා. ඒත් වැටත් නියරත් ගොයම් කා නම් කාට පවසමි ඒ අමාරුව වගේ…අම්මා තාත්තා මේ විදිහට අවතක්සේරුවක් දරුවාට ලබා දෙනවා නම් ඔවුන්ද තමා මුල් කර ගෙන ඒ විදිහට හිතන එකෙත් ඇති වැරැද්දක් නැහැ.

ආත්මානුකම්පාව

පුංචි දරුවන්ගේ ලෝකයේ සිටින ආරක්ෂකයා වන්නේ දෙමව්පියන් පමනයි. මේ නිසා ජීවිතයේ ශක්තිය ගොඩ නැගෙන්නේ මේ සෙවනේදී බව ඔබ අමතක කරන්න එපා. ඒ නිසාදරුවන්ට ඉතාම ලයාන්විතව ආමන්ත්‍රනය කරන්න. එහෙම නැතුව බෙලිකටු මල්ල හොලවනවා වගේ උදේ දවල් රැය නැතුව නැගෙන කටුක කඨෝර වචන නිසා දරුවාගේ හිතේ ඇති වෙන සංකල්පයන් ඒ තරම් සුබවාදි නැහැ. අනේ මට අම්මා තාත්තා මේ විදිහට අපහාස කරන්නේ ඇයි යන ගැටුම නිතරම හිතට වද දෙනවා. මේ වචන එන්නේ හදවතින්ම නොවන බව දරුවාට තේරෙන්නේ නැහැ. ඒත් මේ වචනවලින් නැගෙන දරුණු බව ඔහුගේ හදවතට වධයක් වෙනවා.

ආත්මාභිමානයට බලපානවා

තමා මුල් කර ගත් අභිමානයක් හැම කෙනෙකුටම තිබෙනවා. මේ තත්වය නිසා අනාගතයේදී විශේෂ හැකියාවන් වර්ධනය වෙනවා. ඒත් මෝඩයා යනුවෙන් දරුවා ආමන්ත්‍රනය කළ විට එතැනින්ම ඔහුගේ ඉදිරි ගමන අවසානයි.

ගුරුවරුන්ද මේ ගැන දැනගත්තොත් හොඳයි

සමහර අවස්ථාවල ගුරුවරුන්ගේ වචනත් දරුවන්ට ඉතාම තදබල විදිහට බලපාන්න පුලුවන්. දරුවෙක් මුල් කර ගෙන වර්තමානයෙන් තක්සේරු කරන්න බැහැ. තෝමස් අල්වා එඩිසන් පංතියේ දුර්වල දරුවෙක් වුන නිසාම ඔහුගේ ගුරුවරයා තම මවට ලිපියකින් මේ විදිහට ලියා යැව්වා.

” ඔබේ මේ බල්ලා ගෙදර බැඳගනින්…” පුංචි තෝමස් අම්මාට මේ ලිපිය ගිහින් දුන්නා. පහුවදා පටන් තෝමස් පාසලට යැව්වේ නැතැත් අම්මා පුද්ගලිකව ගුරුවරයෙක් ලවා ඔහුට උගන්වන්න පටන් ගත්තා. ඇයි අම්මේ මම ඉස්කෝලේ යන්නේ නැද්ද?..දවසක් තෝමස් ඇහුවා.

නැහැ පුතා..පුතා බොහොම දක්ෂ දරුවෙක්..ඒ නිසා පංතියේ පුතාට ඉගෙනගන්නවාට වඩා යමක් පුද්ගලිකව ඉගෙන ගන්න පුලුවන්. අම්මා පිලිතුරු දුන්නා. තෝමස්ද ඉගෙනුමට පසු නොබා හොදින් ඉගෙන ගත්තා.

කාලයක් ගිහින් තෝමස්ට අර ගුරුතුමා එවන ලද ලිපිය හමුවුනා. එය කියවූ ඔහුට අම්මා ගැන පුදමු ගරුත්වයක් ඇති වුනා. ඇතත්ටම එදා මේ බල්ලා යැයි හංවඩු ගැසූ තෝමස් වෙනුවෙන් අම්මා මේ විදිහට තීරණයක් නොගත්තා නම් අද අපිට විදුලි බල්බයේ ආලෝකය ලැබෙන්නේ නැහැ.

ඒ නිසා පංතියක වුනත් මොනතරම් පසුගාමී දරුවෙක් හිටියත් ඔහු වෙනුවෙන් විශේෂණ පද ගොඩ නැගීම නම් ගුරුවරුන් විසින් නොකල යුතුම දෙයක්. වයසට තිබෙන දඟකාරකම් වගේම අවධානය නොදක්වා හිටියත් ඔවුන්ගේ බුද්ධිය ගැන අපි දන්නේ නැහැ. පංතියක ඉදිරි පෙල සිටින දරුවන් අභිබවා සමහර අවස්ථාවල පසුපෙල දරුවන් ඉදිරියට යනවා. ඒ නිසා කිසිම විදහකින් මේ අයට අවතක්සේරු වෙන විදිහට කතා නොකල යුතුමයි.

සමාජයට බියයි

මට කිසිම වටිනාකමක් නැහැ. යන සංකල්පය දරුවාගේ හිතේ ගොඩ නැගෙන්න පටන් ගන්නවා. ඇයි ඉතින්…අම්මා තාත්තා නිතරම තමාව ආමන්ත්‍රනය කරන්නේ ගොනා, බූරුවා, කාලකණ්නියා කියන වචන වලින් නිසා දරුවා හිතන්නෙත් තමා නොවටිනා කෙනෙක් බවයි. මේ නිසාම ඔහු සමාජය සමග සම්බන්ධතාවයන් පටන් ගන්නත් වගේම පවතින සම්බන්ධතාවයන් වුනත් දිගින් දිගට පවත්වා ගැනීමට උත්සාහ ගන්නේ නැහැ.

නොමග යන්නත් ඉඩ තිබෙනවා

දරුවන් නිතරම තමන් වෙනුවෙන් මව්පියන්ගේ ගරුත්වය බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඒක ඉතින් දරුවන්ට විතරක් නොවෙයි සතුන්ට වුනත් පොදුයි. දරුවන්ගේ පෙල පොතේ තිබෙන ” නන්දිවිසාල ජාතිකය ” කියවන ඔබටත් මේ බව තේරුම් යාවි. මොන තරම් හීලෑව සිටි නන්දිවිසාල ගවයා බර අදින්න පසුබැස්සේ තමාගේ හිමිකරුවා නපුරු විදිහට කතා කල නිසයි. ඒත් කරුණාවෙන් ආමන්ත්‍රනය කිරීමෙන් ලැබෙන ප්‍රතිඵල මීට වෙනස්. ඔබ අලියන්ගේ ගති පුරුදු දන්නවා නම් වචන මොන තරම් බලවත්ද සිතාවි. අලියත් ගරුත්වයට කැමැතියි. රාලහාමි කියන ආමන්ත්‍රනයට කැමැති අතර ගෙරියා..වැනි අවතක්සේරුවට නම් මනාපයක් නැහැ. සතුන් පවා වචන ගැන මේ තරම් අවධානයක් දක්වනවා නම් යමක් කමක් තේරුම් ගැනීමේ බුද්ධිය තිබෙන අපේ දරුවන් ගැන ඉතින් කවර කතාද…?

බොරු කියන දරුවන් බොහොම නිර්මානශීලි බව දැන් මනෝවිද්‍යාඥයන් විසින් පිලිගෙන තිබෙනවා. ඒත් දරුවන් බොරු කියන එක ගැන අපිට අනුමත කරන්න බැහැ. ඒ නිසා දෙමව්පියන් ඉතාම අසීරුතාවයට පත් වෙන අතරම සමාජය තුළ දරුවා ගැන තිබෙන විශ්වාසය බිඳවැටෙනවා. දරුවන් බොරු කියන විට ඒ වෙනුවෙන් දඬුවම් විදිහට දෙමව්පියන් ඔවුන්ගේ කටේ මිරිස් ඇතිල්ලීම, වැනි දැඩි දඩුවම් පමුණුවනවා. ඒ තත්වය නිසා දරුවන්ගේ මානසික බිඳවැටීම සිද්ධ වෙනවා. ඒත් බොරුවෙන් දරුවා මුදවා නොගෙන ඉන්නත් බැහැ. බොරුව නිසා ඇති වෙන තත්වයට ඔබත් කවදා හෝ දිනක මුහුණ දී ඇති…..

මව්පියන් නොමග යනවා

දරුවා කියන්නේ බොරුවක්ද නොඑසේනම් අැත්තක්ද යන්න මව්පියන්ට වටහා ගැනීමත් සමහර අවස්ථාවලදී අපහසුයි. දරුවාගේ බොරු කියන අවස්ථාවන් කිහිප විටකදීම අහු වුනොත් මේ ගැන චකිතය දෙමව්පියන්ට ඇති වෙනවා. ඒත් සමහර අවස්ථාවලදී මව්පියන් දරුවා ගැන උපරිම විශ්වාසය තබා සිටියදීම මේ විදිහට දරුවන් විසින් මව්පියන් නොමග යවන අවස්ථාවනුත් තිබෙනවා. පැරණි ජනකතාවක සඳහන් විදිහට කොටියා ආවා…වගේ ඇත්තක් කිව්වත් එය තේරුම් ගන්න අපහසු වෙනවා.

දරුවා බොරුකියන බව දැනගත්තොත් ආවේශ වෙන්න එපා

ඔබේ දරුවා බොරු කියන අවස්ථාවක් ගැන දැනගත් විට ඒ වෙනුවෙන් වූ ගණුදෙණුව ඉතා ප්‍රවේසමෙන් කළ යුතුයි. පංතියේ මිතුරන් අතර, ගුරුතුමියට මෙයා කියන්නේ බොරු …විශ්වාස කරන්න එපා යනුවෙන් ඔහු ප්‍රසිද්ධ බොරුකාරයෙක් බවට පත් කළ යුතු නැහැ. එහෙත් ඔහු කියන බොරු ඔබ කෙසේ හෝ හඳුනා ගත යුතුය.දෙවැනි වසරේ ඉගෙනුම ලබන දියනිය සතියේ දින පහට රැගෙන යා යුතු ආහාර වට්ටෝරුව ඊට පෙර දින ඉිදිරිපත් කලේ පාසලෙන් ලද නියෝගයක් විදිහටයි. එක් දිනක් ඇය කියා සිටියේ හෙට මඤ්ඤොක්කා ගෙනෙන්න කී බවයි. ඒ දිනවල දැරිය සෙම් රෝගය වෙනුවෙන් බෙහෙත් බොන නිසා මව මඤ්ඤොක්කා දීමට කැමැත්තක් නොදැක්වූ අතර ඇය පංති භාර ගුරුතුමියට දුරකථන ඇමතුමක් ලබා දී කියා සිටියේ මඤ්ඤොක්කා සහ ඖෂධ අතර අන්තර් සම්බන්ධතාවයක් තිබුනොත් එය අහිතකර විදිහට බලපා හැකි නිසා වෙනත් යමක් එවන්නදැයි යනුවෙන්ය.

කමක් නෑ ළමයා කැමැති දෙයක් එවන්න…දැරියගේ විධාන ගැන කිසිම සඳහනක් නැත අම්මාට සිද්ධිය තේරුම් ගියත් දියනිය අපහසුවට පත් කිරීමට අපහසු නිසා ඇය හා හොදයි යනුවෙන් නිශ්ශබ්ද වුවා පමණි.

පසුව ඇය දැරියට අවවාද කළා මිස මේ ගැන හාංකාවිසියක්වත් ගුරුතුමියට දැනගන්නට ඉඩ තැබුවේ නැත.

බොරුව වංචාවට හැරෙන්න පුළුවන්

සමහර අවස්ථාවලදී දරුවන් ගණුදෙණු මුල් කර ගෙන බොරු කියන අවස්ථා ඇත. මුලින් රුපියලක් දෙකක් වෙනුවෙන් පටන් ගන්නා මෙම බොරුව පසුව විශාල මුදලක් තෙක් වර්ධනය වෙන්න පුළුවන්. ඒ සිදුවීම් ගැන සෙමව්පියන් ඉතාම සියුම් ලෙසින් පසුවිපරම් කිරීම අවශ්‍ය වේ.

පුතා මේ පොත කීයද….සමහර විට ඔහු කියන මුදල සත්‍යක් නොවනු ඇත. ඔබ දරුවා එම පොත මිලට ගත් ආයතනයෙන් ඒ ගැන අසා දැන ගන්න. එවිට ඔබට දරුවා කියන දෙය ගැන නිශ්චිතවම බොරුව බැව් හඳුනා ගෙන එයින් පසුව ඒ වෙනුවෙන් ක්‍රියාත්මක වෙන්න. පදනම් විරහිතව චෝදනා කිරීමත් ඒ තරම් සුදුසු නොවන නිසා මුලින් දරුවා කියන බොරුව පිලිබඳව තහවුරුව ඔබ ගොඩ නගා ගන්න.

බොරුවේ ආදීනව ගැන කියා දෙන්න

දරුවා බොරුවෙන් මුදවා ගැනීමට නම් එහි ආදිනව ගැනත් ඔහුට කියා දීම ඉතා වැදගත් වේ. මේ වෙනුවෙන් උපදේශාත්මක කවි ලෝවැඩ සඟරාව වැනි පද්‍ය ග්‍රන්ථයන්හි ඇත.

” ලැදිව රජෙක් බොරු බස් කී විගසකයා
නැතුව රිද්දි බලයත් ඒ මිනිස් කයා “

 

මේ අන්දමේ උපදේශ මගින් බොරුවේ ආදිනව දරුවාටත් ඒත්තු යනු ඇත. බොරු කීමේ ආදිනව නිසා කපිල මාලුවාගේ කටින් නික්මුන දුර්ගන්ධය ගැන කියා දීමට පුළුවන්.

බොරු කිව්වොත් නාසය දිග් වෙනවා

පිනෝකියෝ කතාව දරුවන් අතර මොනතරම් ජනප්‍රිය වූවාද යත් දරුවන් බොරු කියන විට දෙමව්පියන් ඔවුන් වෙනස් කරනු ලැබුවේ පිනෝකියෝගේ මෙන් නාසය දිගු වේය යන සියුම් උපක්‍රමයෙන්. එහෙත් නාසය සහ බොරුව අතර සම්බන්ධතාවයක් පවතින බව ස්පාඤ්ඤයේ ග්‍රැනඩා විශ්ව විද්‍යාලයේ පර්යේෂකයන් විසින් පෙන්වා දෙනවා. ඔවුන් මෙම තත්වය හඳුන්වන්නේ පිනෝකියෝ (Pinocchio effect) ආවරණය නමින්.මෙම අධ්‍යනය වෙනුවෙන් තාප රේඛන (thermography)  පර්යේෂන ක්‍රමවේදය යොදා ගත්තා. මෙම ත්‍රමවේදය මීට පෙරාතුව යොදා ගෙන තිබුනේ දෙවැනි ලෝක මහා සංග්‍රාම කාලයේදියි. එහෙත් මනෝවිද්‍යාත්මක තොරතුරු වෙනුනේ මෙතෙක් මෙම ක්‍රමය යොදා ගත්තේ නැහැ.

ග්‍රැනඩා විශ්ව විද්‍යාලයේ එමිලියෝ ගෝමස් මිලාන් සහ එල්විරා සලාසාර් ලෝපස් විසින් ඔවුන්ගේ අධ්‍යනයන් වෙනුවෙන් තාපරේඛන ක්‍රමය යොදා ගත්තා. එහිදී පෙනී ගියේ අපේ මනසේ ක්‍රියාකාරිත්වයට අනුව සිරුර විවිධ ප්‍රතිචාර දක්වන බවයි.අපි බොරුවක් කියන්නේ අනුදැන්මක් ඇතුවයි. එවන් අවස්ථාවලදී නාදය සහ ඒ අවට ප්‍රදේශය උණුසුම් වී පිම්බීමක් සිද්ධ වෙනවා. දරුවන් ඉගෙනුම් කටයුතුවලට උදාසීන වෙන විට බූරුවන්ට මෙන් කන් එන බවත් බොරු කියන දරුවන්ට පිනෝකියෝ මෙන් නාසය දිගු වෙන බවත් කියමින් දරුවන් බිය ගැන්වීම පිළිබඳව අපි එතරම් තැකීමක් නැහැ. කොහොම වුනත් බොරුව සහ නාසයේ ප්‍රමාණය අතර සහසම්බන්ධතාවයක් ඇති බව දැන් නම් තේරුම් යනවා.

එහෙමනම් මේ විදිහට විවිධ ප්‍රයෝග මගින් බොරුවට තිත තියනු මිස දැඩි දඬුවම් පැමිණවීම නම් ඒ තරම් සුබවාදී නැත.

නව පරිගණක කර්මාන්තයේ නිර්මාණකරුවා පවා දරුවන් ස්මාට් ෆෝන් භාවිතයෙන් ඈත් කළයුතු බව පවසන විට අපේ සංස්කෘතිය තුළ නව තාක්ෂණ භාවිතය සීමාව ඉක්මවා ඉහළ ඉසව්වකට නැංවී ඇති බව පෙනේ. වයස අවු 14 පිරෙන තෙක් දරුවෙකු ස්මාට් ෆෝන් භාවිතයෙන් මුදා ගත යුතු බව බිල් ගේට්ස් සම්මුඛ සාකච්ඡාවකදී පවසා ඇත. තාක්ෂණය සහ මව් පිය වගකීම් පිළිබඳ විශේෂඥයින් දැඩිව පවසන්නේ නව තාක්ෂණය දෙසට දරුවන් දක්වන ආකර්ෂණය හැකි තරම් දුරට ඔවුන්ගෙන් ඈත් කළයුතු බවයි. සිවු වසරක් පුරා ලෝකයේ ධනවත්ම මිනිසා වූ බිල් ගේට්ස් පවසන්නේ ඔහුත් ඔහුගේ බිරිඳ මෙලින්ඩාත් ඔවුන්ගේ දරුවන්ට ස්මාට් ෆෝන් භාවිතයට අවකාශ නොදෙන බවයි.ඔවුන් දෙදෙනා ද තිරය අභියස ගෙවන කාලයට බොහෝසේ සීමා පනවාගෙන ඇත්තේ ඔවුන්ගේ කාලය වඩාත්ම දරුවන් වෙත යොමු කිරීමේ අභිලාෂයෙනි.

බ්‍රිතාන්‍ය පුවත් පතකට අදහස් දක්වමින් ඔවුහු ඒ වෙනුවෙන් පනවා ඇති නීති රීති පද්ධතිය සහ විනය පිළිබඳ තම ආකල්ප පැහැදිලි කළහ.

”අපි ආහාර ගන්නා මේසය මත ජංගම දුරකථන නැහැ. අනිත් අය අත ජංගම දුරකතන ඇති බවට ඔවුන් මැසිවිලි නැගුවත් අපි අපේ දරුවන්ගේ වයස අවුරුදු 14 පිරෙනතුරු දරුවන්ට ජංගම දුරකථන දෙන්නෙ නැහැ. අපි රූපවාහිනි තිරය වෙනුවෙන් වුණත් වෙලාව සීමා කරනවා. එවිට ඒ වෙනුවෙන් ගත කරන කාලය ඉතිරි වෙනවා. ඒකෙන් දරුවො වැඩි වේලාවක් සුවසේ නිදා ගන්නවා.ඒ ඉතිරි කරන කාලය වඩාත් ඵලදායී ලෙස භාවිතා කරන්නේ කෙසේදැයි දැන් ඔබ සිතනවා නේද? ඒක පියවා ගන්නෙ මිතුරන් ඇසුර, ගෙදර දොරේ වැඩ හා වෙනත් අවශ්‍ය වඩා වැදගත් කටයුතු වල නියැලීමෙන්”

එය එතරම් බරපතල නොවූවත්, ඔස්ට්‍රේලියානු දරුවන් ගැන සිතන විට නම් බොහෝ පමා වැඩියි.

රෝයි මෝගන්ගේ ඔස්ට්‍රේලියානු සමීක්ෂණයට අනුව වයස අවුරුදු 10 දී සෑම ඔස්ට්‍රේලියානු දරුවන් පස් දෙනෙකුගෙන් එක් දරුවෙකුටම ස්මාට් ෆෝන් තියෙනවා. එම ප්‍රතිශතය ඉහළට පිමි පනිමින් වයස 12 වන විට දරුවන් ¾ කටම ස්මාට් ෆෝන් තියෙනවා.

තාක්ෂණ උපකරණ අලෙවි කරුවන් දරුවන් අලලා කරන අලෙවි කටයුතු අතරතුරේ වුව ඔවුන්ගේ දරුවන් හමුවේ තම නිෂ්පාදන ගැන සිතන අන්දම  මිය යාමට පෙර ඇපල් සමාගමේ සමස්ථාපනකරු වූ ස්ටීව් ජොබ්ස්, නිව්යෝක් ටයිමිස් වාර්තාකරුවෙකුට පැවසූ මේ අදහසින් ඔබට හොදින්ම පැහැදිලි වේවි. ”ඔබේ දරුවන් නව අයි පෑඩ් එක ගැන මොකද හිතන්නෙ? ස්ටීව් ජොබ්ස්ගේ පිළිතුර වුණේ අපේ නිවසේ ඒව තහනම් යන්නයි”

ඉස්සර කාලයේ පුංචි දරුවන්ට වැඩිහිටියන් ඉදිරියේ සිට ඔවුන්ගේ කතා බහට සවන් දීමේ අවසර තිබුනේ නැහැ. එදා ගම බොහොම පුංචියි. මේ නිසා ගමේ තොරතුරු බෙදා හරින අය අතර රෙදි නැන්දා නම් දරාපු පිරිසක් හිටියා.  රෙදි නැන්දා  ගෙන් ගෙට යමින් පිරිසිදු කිරීමට තිබෙන රෙදි පෙරෙදි වගේම ගමේ උදවියගේ කුණු කන්දල්ද අරගෙන එනවා.මේ වෙලාවට පුතා යන්න ඇතුලට කියල දරුවා එතැනින් ඉවත් කලා. එහෙම කරන්නේ දෙමව්පියන් දන්නවා දැන් ඇති වෙන කතා බහ දරුවන්ට නොගැලපෙන විදිහට සිද්ධ වෙන බව. ඒත් ඒ විදිහට දරුවා ඉවතට යැවීම සාධාරණත්  නැහැ.

එහෙම වුනාම මොකද වෙන්නේ

එතකොට දරුවන්ට කුතුහලයක් ඇති වෙනවා. අම්මා මොනවාද මේ කතාබහ කරන්නේ කියන්නේ යනුවෙන්. ඒ නිසා දරුවා හොරෙන් හෝ මේ සංවාදයන්ට සවන් දෙනවා. ඒ නිසා දරුවාට නොදැනෙන විදිහට මේ ඈත් කිරීම සුදුසුයි. ඒ වගේම අපි දරුවන් ඉදිරියේ නොකළ යුතු කතා මොනවාද ?

අසල්වැසියන්ගේ ඕපාදූප

අපි අතර තිබෙන ලොකු අඩුපාඩුවක් තමයි අනුන්ගේ අඩුපාඩු කතා කිරීම. ඒවා ඉතාම රසවත් මාතෘකාවන්. අපි දරුවන් ඉදිරියේ තබා ගෙන අසල්වැසියන්ගේ දුර්වලතාවයන් කතා කළ විට දරුවා එයින් අස්කොන් දැන ගන්නවා. මේවා යේ සීමාවන් දරුවා දන්නේ නැහැ. ඒනිසා ඔහු අතන මෙතන මේ තොරතුරු කියන්න පටන් ගන්නවා. එයින් ඇතැම් අවස්ථාවල අසල්වැසි නිවෙස් අතර ලොකු ගැටුම් ඇති වෙන්න පුලුවන්.

නෑදෑයන්ගේ අඩුපාඩු

අපි අතර සම්පුර්නයෙන්ම පිරිසිදු අය ඇත්තේ නැහැ. කාගෙ කාගෙත් කිල්ලෝටවල හුණු තියෙනවා වගේ අපේ නැදෑයන් අතර තිබෙන අඩුපාඩු දරුවන් ඉදිරියේ කතා බහ කිරීම නරකයි. සමහර අවස්ථාවල නැන්දම්මා, නෑනාවරුන්ගෙන් ඔබ බොහෝ බැට කන්න ඇති. ඒවා දරුවාගේ හිතට ඇතුලත් වුනාම ඇති වෙන්නේ තමන්ගේ සනුහරය ගැන අප්‍රසාදයක්. ඒ නිසාම මේ වගේ අඩු පාඩු දරුවන් තබා ගෙන කතා බහ නොකළ යුතුයි.

දරුවන් දැන ගත යුතු නැති දේවල් තිබෙනවා

දරුවන් ලෝකය දකින්න අවශ්‍යයි. ඒ වෙනුවෙන් ඔහුට ඉඩ ලබා දීම ඉතා වැදගත්. ඒත් ළමා වයසට ඔරොත්තු නොදෙන දේවල් ඔවුන් කල් තබා දැන ගත යුතු නැහැ.

දරුවන් ඉදිරියේ සිටින විට ඔබටත් සීමාවක් අවශ්‍යයි

ඇතැම් දෙමව්පියන්ට කතා බහ සංවාදයන් ඉදිරියට යන විට තමා ඉන්නේ කොතැනද…කතා කරන්නේ ‍මොනවාද යන්න ගැන සීමාවක් නැහැ. අනවශ්‍ය විහිලු තහලු වගේම දෙපිට කැපෙන වචන ඉබේටම යොදා ගැනෙනවා. මේ පොඩි දරුවෙක් ඉදිරියේ සිටිනවා නේද යන හැඟිම් ඔවුන්ට ඇති වෙන්නේ නැහැ. ඒත් දෙමව්පියන් විදිහට හදිසියේවත් ඔබ ඉදිරියේ පොඩි දරුවෙක් සිටින්නේ නම් කතා බහ ගැන සීමාවන් පනවා ගන්න. විහිලු තහලු සහ අසංවර අසභ්‍ය වචන ඔබේ ශබ්දකෝෂයෙන් ඉවත් කරන්න.

එහෙම වුනාම වෙන්නේ මොනවාද

සම වයස් කණ්ඩායම අතර ඔබේ දරුවා අනවශ්‍ය විදිහ මෝරා ගිය අයෙක් බවට පත් වීම වැඩිහිටියන්ගේ කතා බහ අහගෙන සිටින දරුවාට මෙයින් සමාජය ඉදිරියේ කිව යුතු සහ නොකිව යුතු දේ ගැන සීමාව දන්නේ නැහැ. ඒ නිසා ඔහු ට ඒවා අවශෝෂණය වෙන්නේ නැහැ. ජීරණය නොවුන දේවල් තැනින් තැන වමාරන විට එම දුර්ගන්ධය නිසා දරුවා සමාජයේ අප්‍රසාදයට පත් වෙනවා.

මහ පැහිච්ච දරුවෙක්

ඔබේ දරුවාගෙන් ඩැහැ ගත් යම් යම් දේවල් ඔවුුන් තමන්ගේ වැඩිහිටියන් සමග පවසනු ඇත. එවිට මව්පියන් වඩාත් කලබල වන්නේ මේ සමාගමට නොගැලපෙන අප්‍රසන්න දරුවෙක්ය යන සංකල්පයෙනුයි. ඒ නිසා ඔවුන් තමාගේ දරුවාට මේ විදිහට අවවාද කරනවා.

මීට පස්සේ ආශ්‍රය කරන්න එපා

තමාගේ මිතුරු සමාගම හදිසියේම අතුරුදහන් වීම නිසා තදබල ලෙසින් ඇති වෙන මානසික කම්පනය නිසා දරුවා මහත් අපහසුතාවයට පත් වෙනවා.

පංතියේ අවතක්සේරුවට ලක් වෙනවා

වයසට නොගැලෙපෙන දේ සම වයස් කණ්ඩායම් අතර ප්‍රකාශ වුන විටදරුවන් ඒ බව තමන්ගේ ගුරුවරුන්ට කියා සිටිනවා. මේ අනවශ්‍ය පැහිච්ච සංකල්පයන් පංතියට ගෙනාවේ කවුද යන්නෙහි අග මුල සොයන විට එහි චූදිතයා බවට ඔබේ දරුවා පත් වෙනවා. නිදහට කරුනු එයින් ඉදිරියට අවශ්‍ය නැහැ. පංතිය තුලත් දරුවාට තිබෙන වටිනාකම නොදැනීම අහිමි වෙනවා.

දරුවන් ඇත්තටම මල් වගෙයි. මේ සංකල්පයේ වචනයේ පරිසමාප්තාර්ථයෙන්ම සත්‍ය බවට පත් වීමට නම් දරුවාගේ ලස්සන වගේම ගුණ සුවඳත් අවශ්‍යයි.මලක වෙතින් වුනත් දුර්ගන්ධයක් විහිදෙනවා නම් අපි ඒ මලට ඇගයීමක් ලබා දෙන්නේ නැහැ. දරුවන් වෙනුවෙනුත් එම සත්‍යය ඒ විදිහටම බලපානවා. මේ නිසා ඔබේ දරුවා මලක් මෙන් සුවඳින් සමාජයට දායාද කරන්න. දරුවා හැදෙන හැටි බලා ගෙන ඒ වෙනුවෙන් ඇවැසි මග කියා දෙන්න.