පවුලක අම්මා,තාත්තා අතර පුංචි පුංචි මත ගැටුම් ඇති නොවෙනවාමත් නොවෙයි. එහෙම නොවෙනවා කිව්වොත් ඒකත් විශ්වාස කරන්න අපහසුයි. නමුත් මේ හැම මත ගැටුමක්ම අතීතයේදී කියන්නා වගේ බත් හැලිය ඉදෙනකම් විතරක් සීමා කර ගන්නවා නම් හොඳයි.සමහර විට ඊටත් පෙරාතුවම විසඳා ගන්න ලැබෙනවා නම් තවත් සුබයි.

අම්මා තාත්තා රණ්ඩු වුනාට කමක් නැහැ දරුවන්ට බලපාන්නේ නැත්නම්…

අම්මා,තාත්තා කියන්නේ පවුලේ වගකිව යුතු චරිත දෙකක්.පවුල නැමැති භූමිකාවේ නියමුවන් විදිහට මේ දෙදෙනා කටයුතු කරද්දී ඔවුන් ඉදිරියේ ඇති වෙන අභියෝග නිසා මතවාද ඇති වීම සාමාන්‍යයි.නමුත් ඒවා නිසා දෙමව්පියන් අතර නිරන්තරව ගැටුම් ඇති වෙන විට එයින් පීඩාවට පත් වෙන්නේ දරුවන් බව අමතක කරන්න එපා.

අපි දරුවන්ට අඩුවක් කරන්නේ නැහැ..මේ සේරම දරුවන් නිසා..

ඇත්ත..ඔබ දරුවන් විෂයෙහි කිසිම අඩුපාඩුවක් කරන්නේ නැහැ. සමහර විට ඔබ සහ සැමියා එහෙම නැත්නම් බිරිඳ අතරේ ගැටුම්වලට මුල පුරන්නෙත් දරුවන්ගේ උවමනාවන් ඉටු කිරීමේදී ඇති වෙන හැලහැප්පිලි  විය හැකියි.උදාහරණයක් විදිහට කිව්වොත්..පුතාව අලුත් පංතියකට යවන්න ඕන…ඒ ඔබේ අදහසයි.

ඇයි..? ඔය යවන පංති මදිද..? ඒවාට කොහෙද සල්ලි..මං සල්ලි ගස්වලින් කඩන්නේ නැහැ…තමන්ගේ හැටියට වැඩ කරන්න ඉගෙන ගන්න..

ඔන්න පුංචි අදහස දුර යන ලකුණු පටන් ගත්තා. නමුත් මෙතැනින් ප්‍රශ්නයට කොමාවක් නොව නැවතීමේ තිතක් තබන්න..

දරුවන්ට අවශ්‍ය වෙන්නේ මානසික සතුටයි..

දරුවන්ගේ ලෝකය ආහාරපාන, ඇඳුම් පැළදුම්වලට වඩා සතුටෙන් සුන්දර වෙනවා.ඔවුන්ට නිවස ප්‍රසන්න පරිසරක් විය යුතුයි.එහෙම නැතුව නිවසේ යුධ පිටියක් තිබුනොත් එයින් දරුවන්ගේ සුන්දර ළමාකාලාය නිරපරාදේම විනාශ වෙනවා..

නංගී…තාත්තාට තරහ ගිහින්..

මේ එක් සත්‍ය සිදුවීමක්.මේ පවුලේ පියා තරහ ගිය වේලාවට හැසිරෙන්නේ රා කළ සොලොස  පානය කළ නාලාගිරි ඇතා  වගෙයි.ඔහුට හසුවෙන හසුවෙන දේ පොළවේ ගසන තරමටම තත්වය දරුණුයි. එක් දිනක් දරුවන් දෙදෙනා සාලයේ සෙල්ලම් කරමින් සිටියදී තාත්තා අම්මා සමග බහින් බස් වෙන බැව් ලොකු දරුවාට තේරුනා. ඔහු වහාම නංගීට කිව්වේ තාත්තාට කේන්ති ගිහිං..සෙල්ලම් බඩු ටික එකතු කරන්න..නැත්නම් මහ විනාශයක් වෙන බවයි.පියාගේ හැසිරීම ඒ තරමටම දරුණු බැව් දරුවන් දන්නවා.

ඔවුන්ගේ කම්පනය මොනතරම්ද..?

සෙල්ලම් වයසේ සිටින වයස අවුරුදු හත,අටක් වුන මේ දරුවන්ගේ හිතේ නිතරම ඇති බිය,සැක මොනතරම්දැයි ඔබට තේරුම් ගත හැකියි.පියා ආවේශ වෙන වෙලාවට දරුවන් සීරුවෙන් සිටින්නේ එහි පසුවිපාක දන්නා නිසයි.ඒ නිසා සාමාන්‍ය පුද්ගලයෙකු ලෙසින් ඔබටත් කේන්ති යන බව සැබෑය. එහෙත් එහි දරුණු ප්‍රතිචාර දරුවන් ඉදිරියේ ප්‍රදර්ශනය කිරීම නම් කොහෙත්ම සුදුසු නැහැ.

දරුවන් පිටින් කේන්තිය පිට කිරීම..

සාමාන්‍යයෙන් වතුර ගලන්නේ මිටි තැනින්නේ..ඒ වගේම පවුලේ සිටින කුඩාම ඒකකය සහ ඔබට අවශ්‍ය අන්දමින් හසුරුවන්න පුලුවන් හැකියාව ඇති දරු පැටවුන් ඉදිරියේ ඔබේ කේන්තිය පිට කරන්න එපා.ඔබ හිතට තට්ටු කරන්න. කී දවසක් ඔබ සැමියාගේ හෝ බිරිදගේ කේන්තිය දරුවන් ඉදිරියේ පිට කර තිබෙනවාදැයි ඔබේ හිතෙන් අසන්න.සමහර විට බඩු මුට්ටු පොළවේ ගසන කේන්තිකාරයෝ සිටිනවා. කේන්තිය නිවුන පසුව ඔවුන් තමන් විසින් සිදු කළ ක්‍රියාවේ අලාබය ගැන දැනගන්නවා.නමුත් ඔබේ කේන්තිය නිසා දරුවාට සැර වැර කිරීම,ඔවුන් පලවා හැරීම (යනවා යන්න..මට වැඩක් කරගන්න දීලා ..මං දැන් කෝටුවක් ගත්තොත්..) ඔවුන්ට පහර දීම නිසා සිදු වෙන මානසික අලාබය නම් තක්සේරු කරන්න බැහැ.

දෙමව්පියන් විවේචනය කරන්න එපා..

ඔබ අතර ඇති වෙන ගැටුම සමග කේන්තිය පිටකිරීමට කිසිම දිනක සැමියා,බිරිඳ දරුවන් ඉදිරියේ විවේචනය කිරීම කිසිසේත්ම සුදුසු නැත.

• තාත්තා මහ බොරුකාරයෙක්..හැමදාම ඉතිං වංචාව තමයි..
• අම්මා දන්නේ ගෙදරට වෙලා මම ගෙනත් දෙන දේ විනාස කරන්න තමයි..ඊට වඩා මොනවද එයා කරන්නේ…

මෙවැනි විවාදාත්මක  ප්‍රශ්න දරුවන් ඉදිරියේ තැබීම සුදුසු නැහැ.ඔබ මෙවැනි ප්‍රකාශ කරන්නේ සැමැයි බිරිඳ මුල් කර ගත් ක්ෂනික කෝපය නිසා බැව් සැබෑය. එහෙත් දරුවන්ගේ හිතේ තමාගේ මව,පියා මුල් කර ගෙන ගොඩ නැගෙන සිතුවම එතරම් සුබවාදී නැහැ.ඇත්තටම තාත්තා වංචාකාරයෙක්ද..?අම්මා විනාසකාරියක්ද..?යන අපැහැදිලි සිතුවම් නිසා මව,පියා මුල් කර ගත් ගෞරවණීය සංකල්ප දරුවාගේ හිතෙන් බැහැර වීමට ඉඩ තිබේ.

පවුල් ගහ එපා..

ඔබට යම් ප්‍රශ්නයක් මුල් කර ගෙන මතවාදයක් හෝ ගැටුමක් ඇත්නම් එය ඒ ප්‍රශ්නයට පමණක් සීමා කරන්න.ඒ වෙනුවෙන් පවුල් ගස සම්බන්ධ කර ගන්න එපා.

• ‘ඔයාගේ අම්මා තමයි මේ සේරටම මුල..එයා අපේ ගෙදර ඇවිත් ගියොත් විනාසයි..
• ඇයි අර ඉන්නේ මහ ලොකු අක්කණ්ඩි..එයා තමයි ඔය අදහස් ඔළුවට දාලා අපේ පවුල විනාස කරන්නේ..
• ඔව් අපේ පවුල තමයි වැරදි..ඔයාගේ පවුලේ ඉන්නේ බෝධිසත්වයෝ..නිකම් ඉන්න මං දන්නේ නැති පවුල..

ප්‍රශ්නය ඇත්තේ ඔබේ නිවසේ.නමුත් අහලකවත් නැති අයත් පටලවා ගෙන ඔබේ මේ බහින්බස් වීම් දරුවාගේ මනසට මහත් අපහසුතාවයක් ගොඩ නගන්නට හේතු වේ..

පවුලේ අරගල දරුවාට බලපාන්නේ කොහොමද..?

අම්මයි,තාත්තායි නිතරම රණ්ඩු සරුවල් වෙන විට දරුවාට නිවස ආරක්ෂිත පරිසරයක් නොවන තැනට පත් වෙනවා. කොයි මොහොතේ තාත්තා දුම්මල වරම අතට ගනීද..? අම්මාගේ ශබ්දකෝෂය කොයි මොහොතේ දිග හැරෙයිද..? වැනි හිතේ ඇති නොසන්සුන්තාවය නිසා දරුවාට නිවස එතරම් ප්‍රසන්න තරනක් බවට පත් නොවේවි.

• සමීපතාවය දුරස් වීම

තාත්තාට කේන්ති ගිය වේලාවට දරුවා ඔහුට සමීප වෙන්නේ නැහැ. කේන්තිකාර මානසිකත්වය නිසා තාත්තාගේ ලෝකයේ දරුවන් සමීප කර ගෙන සිඹ සුරතල් කරන්න තරම් සුදුසු වාතාවරණයක් නැහැ. ඒ නිසා දරුවා නිතරම දෙමව්පියන්ගෙන් දුරස් සාමාජිකයෙක් බවට පත් වෙනවා.

• බියෙන් ජීවත්වීම

සාමාන්‍යයෙන් මත්පැන් පානය නිසා පවුල්වල අරගල ඇති වෙනවා කිව්වත් ,මත්පැන් නොබොන පියවරුන්ගේ අඩන්තේට්ටම්ද සුලුපටු නැහැ. ඔවුන්ගේ කේන්තිය දින ගනන් පැසවන තරම් දිගින් දිගට යනවා. අම්මාත් දෙවැනි වෙන්නේ නැහැ. උදේ තේ කෝප්පය පවා දරුවා අත යවද්දී එය සැනින් අරගෙන කෝප්පය කුඩු පට්ටම් කරන පියවරුත් අපේ නැතුවා නොවේ.මෙවැනි අවස්ථාවක දරුවා පියට  පත් වීම සාමාන්‍යයි.කෝපප්ය කැට කැබිලිති වුන වේගයෙන්ම පියාගේ ආවේගය දරුවාට තේරුම් ගත හැකියි. ඒ නිසා ඔහුගේ හිතේ ඇති වෙන බිය අනාගතයටත් ගමන් කරන නිසා අම්මාගේ,තාත්තාගේ රන්ඩු සරුවල් සමග පවුලේ ගනුදෙණුවලට දරුවන් හවුල් කර ගැනීමත් සුදුසු නැහැ.

එහෙමනම් ඔබේ පුංචි පුංචි මතගැටුම් දරුවාගේ ජීවිතයට මොනතරම් අහිතකර අන්දමින් බලපානවාදැයි තේරුම් ගන්න.සැමියා බිරිද යනු එකිනෙකාට නොදෙවෙනි විය යුතු චරිත නොව,එකිනෙකා තේරුම් ගත යුතු වගකිව යුතු චරිත බව හිතන්න.ඔබ දෙදෙනා දරුවන්ගේ දෙවියන්ය…ඔබේ ප්‍රසන්න නිවස අප්‍රසන්න පරිසරයක් බවට පත් කර ගත යුතුම නැත

අයන්ති කියන්නේ විධායක ශ්‍රේණියේ බැංකු නිලධාරිනියක්. ඇය තම කාර්යාලය තුළ ආදර්ශවත් චරිතයක් වෙන්නේ ඉතා අඩු වයසකින් විධායක ශ්‍රේණියක් කරා  උසස්වීම් අරගෙන ආව නිසාම නෙවේ. එයාගේ වෘත්තීය කැපවීම නිසා . අයන්ති බැංකුවේ සෑම ක්‍රියාකාරකමක් සඳහාම සහභාගී‍‍ වෙනවා. අනෙක් අයවත් දිරි ගන්වනවා. ඒ වගේම තමන්ගේ අධ්‍යාපන කටයුතුත් කරගෙන යනවා. කවමදාකවත් සති අන්තයේ කාර්යාලයට එන්න මැළි වෙන්නේ නෑ. තමන්ගේ දරුවන්ගේ කටයුතු ඉදිරියට දාලා රාජකාරියට කරන කැපවීම අඩු කළේ නෑ. පසුගිය වසරේ අයන්ති බැංකු ක්ෂ්‍රේත්‍රයේ දක්ෂතම කාන්තාව විදිහට සම්මාන ලැබුවා. එදා සම්මාන රාත්‍රියේ අයන්ති තමන්ගේ සාර්ථකත්වය පැමිණ සිටි අමුත්තන් සමග සතුටින් ගැන කතා කළා.

“ මගේ අම්මා තමයි මට මේ හැම දේකටම උදව් කරන්නේ.. තාමත්  අපේ ගෙදර උයන්නේ අම්මා.. මගේ දරුවෝ බලන්නේ අම්මා..  අපි දෙන්නට තියන්නේ හවසට ගෙදර ගියාම දරුවෝ  එක්ක කතා කර කර ඉන්න විතරයි..  අපේ ගෙදර සේවකයෝ නැහැ.. මම සෙනසුරාදා ඉරිදා මගේ අධ්‍යාපන වැඩ වගේම සමාජ සේවා කටයුතුත් කරගන්නවා. මම ව්‍යායාම, රූප ලාවන්‍ය කටයුතුත්  කරගන්න අතරම මගේ යාළුවෝ නෑදෑයෝ හම්බවෙන්නත් අමතක කරන්නේ නෑ.. මම ඇත්තටම සමබර චරිතයක්..” 

අයන්තිගේ ආත්ම සාක්ෂාත්කරණය තුළ තියන ඇයට නොපෙනෙන පැත්ත ඔබට පෙනෙනවා ඇති. එයා  ජීවිතයේ සාර්ථකත්වයේ හිණිපෙත්තට නඟින්නේ තමන්ගේ මවගේ නිදහස කැපකරලා. ඇය කියන විදිහේ සමබර චරිතයක් අයන්ති තුළින්  අපට දක්නට ලැබෙන්නේ නැහැ. තමන්ගේ දරුවන්ගේ කටයුතු සහ අනෙකුත් ගෘහස්ථ කටයුතු සියල්ල තම මව වෙත පවරලා ඇය තමන්ගේ නිදහස ඉතා හොඳින් ආරක්ෂා කරගෙන ඉන්නවා. මෙය අප සියලුම දෙනා අවධානය යොමු කළ යුතු කාරණයක්.

දරුවන්ගේ දරුවෝ රැක බලාගැනීමට දෙමාපියන්ගේ සහාය පැතීමට සිදු වුවත් ඔවුන්  වෙත ඒ වගකීම සහමුලින්ම පැවරීමට පෙර අපි සිතා බැලිය යුතු කරුණු බොහොමයක් තියනවා.

• වගකීම වියපත් දෙමාපියන්ට ඔරොත්තු නොදෙන බව වටහාගන්න

තම දරුවන්ට දරුවෝ ලැබෙන කාලය කියන්නේ දෙමාපියන් වියපත් වුණු කාලයක්. ශාරීරික අපහසුතා වගේම වෙනත් දුර්වලතා රාශියක් මේ කාල‍යේ ඇති වෙනවා. මානසික විපර්යාස, විවිධ රෝගාබාධ සහ වියපත් වීම ආශ්‍රිතව ඇති වන විවිධ සංකූලතා හේතුවෙන් ඔවුන්ගේ කාර්යක්ෂම බව අඩු වී යනවා. සැබවින්ම මේ ඔවුන්ට විවේකය, මානසික සහනය, අවධානය සහ අසීමිත රැකවරණය ලැබිය යුතු කාලයක්. එහෙත්, ලංකාවේ බොහොමයක් දෙමාපියන්ට සිදුවන්නේ මේ කාලය තුළ තම දරුවන්ගේ දරුවන් බලමින් මේ අපහසුතා විඳ දරාගෙන ජීවත් වන්න. මෙය වදනින් නොකියවෙන සුලබ මැසිවිල්ලක්.  දරුවන්ගේ දරුවන් බැලීම ඔවුන් පිට පැටවිය යුතු වගකීමක් නොවේ. එය තෝරා ගැනීමක් විය යුතුය. කුඩා දරුවන් රැක බලාගැනීම ඉතා වෙහෙසකර කාර්යයක් බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැහැ. ඔවුන්ගේ කුදු මහත් සියලුම කාර්යයන් ඉටුකර ලීම වියපත් මවකට හෝ පියකුට කෙතරම් විඩාබර දෙයක්ද කියා වරක් නොව දෙවරක් සිතා බැලිය යුතුයි. මෙහි වඩාත්ම ශෝචනීය තත්ත්වය වන්නේ සතියේ දින හතම අවුරුද්දේ දින තුන්සිය හැට පහම මේ කටයුත්ත සඳහා වෙන් කරන්නට සිදු වීමයි. වෛද්‍යරයකු හමුවීමට, පෝය දිනට පන්සලකට යාමට හෝ අවම වශයෙන් තම නෑදැයෙක් බැලීමට යාමට නොහැකිව දරුවන්ගේ දරුවන් බලමින්  අත්අඩංගුවේ පසුවෙන දෙමව්පියන් බොහොමයක් අප අතර සිටිනවා. ඔබේ දරුවන් නිසා දෙමාපියන්ගේ සැදෑ සමය අවිවේකී සහ අසහනයෙන් පිරුණු එකක් වීම වැලැක්වීම ඔබ අනිවාර්යයෙන් කළ යුත්තක්.

• දරුවන්ගේ වගකීම ඔබ දෙදෙනාගේ බව සිතට ගන්න

දරුවන්ගේ කටයුතුවලදී  තම දෙමාපියන්ගේ අදහස් ඉතා වැදගත් වන්නේ ඔවුන් එහි ප්‍රායෝගික සත්‍ය දන්නා බැවිනි. එහෙත් ඒ හේතුවෙන් තම දරුවන්ගේ හදා වඩා ගැනීමේ වගකීම හෝ ඔවුන්ගේ පාලනය ඔබෙන් ගිලිහී යාම සිදු නොවිය යුතු දෙයක්. ඔවුන්ගෙන් එල්ල විය හැකි බලපෑම් පාලනය කර ගනිමින් දරුවන්ගේ රැකවරණය, ඔවුන් සම්බන්ධව තීරණ ගැනීම සහ ඔවුන්ට නිවැරදි මාවතේ යැවීමේ අයිතිය දෙමාපියන් සතු වන්නේ දරුවන්ට ඉතා සමීපතමයන් වන්නේ ඔබ දෙදෙනා බැවිනි. පවුලේ මව සහ පියා සතු වන මේ සුන්දර වගකීම සතුටින් බාර ගන්න. ඒ වෙනුවෙන් ඔබේ කාලය, ධනය, නිදහස සහ පෞද්ගලික අපේක්ෂාවන් වැය වීම කිසිසේත්ම ඔබට හානිදායක වෙන්නේ නැහැ. එය අනාගත ආයෝජනයක් .

• පාලන ක්‍රම දෙකකට දරුවා එකවර යටත් වන බව අවබෝධ කරගන්න

දෙමව්පියන්ගේ දෙමාපියන් සමග හැදෙන දරුවන්ට තම දෙමව්පියන් සමග එක් පාලන ක්‍රමයකටත් සීයා සහ ආච්චි සමග සිටින විට තවත් ආකාරයේ පාලන ක්‍රමයකටත් හැඩ ගැසීමටත් සිදුවනවා. මෙවැනි නිවෙස්වල ඇති වන කුඩා දරුවන් යම් ‍ගැටලු සහගත තත්ත්වයන්ට මුහුණ දෙනවා. සමහර අවස්ථාවන්වල තම දෙමව්පියන් ඉතා තදබල ලෙස නොඉවසන කාරණා සම්බන්ධයෙන්  සීයා හෝ ආච්චි ඉතා ළිහිල් ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කර අවස්ථා දරුවන් අත් දකිනවා. එසේම එහි අනෙක් පැත්ත ලෙස සීයා සහ ආච්චී බලවත් ලෙස ප්‍රතික්ෂේප දේ තම දෙමව්පියන් ඉතා සමාන්‍යකරණය කොට කටයුතු කරන ආකාරය දරුවන් දකිනවා. මෙවැනි දේ නිතර නිතර නිවසේ සිදුවන විට ජීවිතයේ වටිනාකම්, සමාජ සම්ප්‍රදායන්, ආකල්ප තුළින් ජීවන අත්දැකීම් එකතු කරන දරුවාගේ මනස ඝට්ටනකාරී අවස්ථාවන්වලට මුහුණ දෙනවා. මෙය සෑම දරුවකුටම සුබවාදී ලෙස කළමනාකරණ කරගත නොහැකි බවත් අප මතක තබා ගත යුතු කරුණකි.

• දරුවා ඉදිරියේ දී  විවේචනය සුදුසු නොවේ

දෙමව්පියන් තම දරුවන්ට ඔවුන්ගේ දරුවන් හදා වඩා ගැනීම පිළිබඳ බොහෝ විට උපදෙස් ලබා දෙන්නේ  කුඩා දරුවන් ඉදිරියේදීමයි. මෙම උපදෙස්  කිසිසේත්ම  දරුවන් කෙරෙහි හෝ දරුවන්ගේ දරුවන් කෙරෙහි හෝ විවේචනාත්මක නොවිය යුතුය. එසේම ඍණාත්මක ද නොවිය යුතුය. කිසි විටකත් කුඩා දරුවන් සමඟ ආච්චී හෝ සීයා වි‍වේචනය නොකිරීමට දෙමාපියන් වගබලා ගත යුතු වනවා සේම  මුණුබුරු මිණිපිරියන්  සමඟ  ඔවුන්ගේ දෙමාපියන් විවේචනය නොකිරීමට වැඩිහිටි පරම්පරාව වග බලාගතයුතු වෙනවා. තමන් දරුවන්ගෙන් අපේක්ෂා කරන්නේ කුමක්ද යන්න දෙමව්පියන් පැහැදිළිව සන්නිවේදනය කිරීමට සමත් වේ නම් මෙවැනි විවේචනාත්මක සිදුවීම් හා ප්‍රකාශයන් අවම කර ගැනීමට හැකියාව  ලැබෙනවා.

• ඉවසීම වැදගත්

බොහෝ අවස්ථාවන් වල ආච්චී හෝ සීයා තම මුණුබුරු මිණිපිරියන්ගේ දඟකාරකම් බරපතල විනය විරෝධී හැසිරීම් ලෙස දකිනවා. එහෙත් ඔවුන්ගේ දෙමාපියන්ට ඒවා සුරතල් හැසිරීම් විය හැකියි. ඒවා ඒ අවස්ථාවේ ම නිවැරදි කිරීමට  වැඩිහිටි පාර්ශවයට අවශ්‍ය වුව ද එය තම දරුවාට හානි දායක විය හැකි බව දෙමාපියන් දැන සිටිය යුතුය. එම හැසිරීම් ක්‍රමයෙන් අතහැරී යන බවත් සමහර හැසිරීම් දරුවන් සිතා මතා කරන බවත් ආච්චී සහ සීයාට මේ වයසේ දී අමතක වී තිබිය හැකි බව ඔබ මතක තබා ගන්න. එවන් අවස්ථාවල ඉතා ඉවසීමෙන් දෙපාර්ශවය කෙරෙහිම කටයුතු කිරීමෙන් අනවශ්‍ය සිත් රිදවීම් වගේම අනවශ්‍ය ගැටළුත් වලක්වා ගැනීමටත් හැකි වෙනවා.

• ගැටුම් අවස්ථා නිර්මාණය විය හැකිය

මේ තත්ත්වයකට ඉතා හොඳ උදාහරණයක් රුපවාහිනිය නැරඹීමේ ඇති වන ගැටුම් . දරුවන් කාටුන් වැඩසටහන් බැලීමට ඉතා ප්‍රිය කරන අතර වැඩිහිටි දෙමාපියන් ආගමික වැඩ සටහන් සහ ප්‍රවෘත්ති වැඩ සටහන් බැලීමට ප්‍රිය කරනවා. දරුවන් සමඟ නිවසටම කොටු වී සිටින දෙමාපියන්ට ඉතා කුඩා විවේකයක් වෙනුවෙන් රූපවාහිනිය නැරඹීම අවශ්‍ය විය හැකිය. එහෙත් දරුවන් රූපවාහිනිය තම තනි අයිතියට තබා ගෙන සිටිනවා නම්  එය ගැටුමක් දක්වා වර්ධනය වීමට ඉඩකඩ සැලසෙනවා . එවැනි අවස්ථාවක බලවත් පිළට ජයග්‍රහණය හිමි වුවත් මෙවැනි දේ නිතර නිතර සිදුවීමට ඉඩ හැරීම තුළින් සිත් රිදවීම් ඇතිවීමේ අවස්ථා නිවස තුළ නිර්මාණය වනවා. මෙවැනි ගැටළුවක මැදිවන ඔබ දෙපාර්ශවයට ‍ඇති රුචි අරුචි කම් වටහා ගෙන කටයුතු කළ යුතු වෙනවා. කිසිදු විටක එක් පාර්ශවයකගේ රුචිය නොසලකා හරින්නට එපා. දෙමව්පියන්ගේ රුචිය, විවේකය සහ විනෝදාංශ වෙනුවෙන් කාලය සලසා ‍දීමට ඔබ විශේෂ අවධානය යොමු කල යුත්තේ දරුවන් බලාකියා ගැනීමෙන් ඇතිවන මානසික හා කායික තෙහෙට්ටුවට පිළියමක් ලබා දිය යුතු බැවිනි. එවැනි අවස්ථාවක දරුවා සමඟ වෙනත් ක්‍රියාකාරකම යෙදීමට ඔබ කාලය නිදහස් කර ගැනීම හොඳ පිළියමක්.

දෙමාපිය දූ දරු සබඳතා යනු එක් පාර්ශවයක් පමණක් ප්‍රතිලාභ ලබන ගනුදෙනුවක් නොවේ. එය අනෙක් පාර්ශවය කෙරෙහි ඇති අසීමිත ආදරය, කැපවීම සහ අවබෝධය තුළින් ගලා යන ආදරණීය බැඳීමකි. දෙමව්පියන් තුළ  තම දරුවන් කෙරෙහි ඇති සෙනෙහෙස දෙගුණ වන්නේ දරුවන්ට ද දරුවන් ලැබුණු පසුය. එහෙත් ඒ සෙනෙහස හේතුවෙන්ම දරු මුණුබුරන් රැකබලාගනිමින්  වයසට ඔරොත්තු නොදෙන වගකීමක් ඔවුන්ට  දැරීමට සිදුවන්නේ නම් එය කෙතරම් සාධාරණදැයි සිතා බැලිය යුතු කරුණකි.

‍ලිපිය සකස් කළේ

ශ්‍රී ලංකා පදනම් ආයතනයේ කථිකාචාර්ය, රේණුකා තෙන්නකෝන් මහත්මිය විසිනි.