පාසල් නිවාඩුව සමග දෙමව්පියන්ගේ ජීවන රාටාව උඩු යටිකුරු තත්වයට පත්වෙනවා කිව්වොත් ඇත්තටම නිවරැදියි.උදේට දරුවා පාසලට ඇරලලා , හවසට බාහිර පංතියෙන් නැවතත් එකතු කර ගෙන නිවසට යන රටාව නිවාඩු කාලයේදී මුළුමනින්ම වෙනස් අතකට පෙරලෙනවා.

ඒත්…දුවා  දරුවන්ට නිවාඩු ලැබෙන්නේ අනපේක්ෂිත විදිහට නොවෙයි. වසරක් ආරම්භ වෙත්ම පාසල් ලිත මගින් පාසල් නිවාඩුවත් නිවේදනය කරනවා. මේ නිසා අපි හැම කෙනක් ළඟම පාසල් නිවාඩුව ගැන දළ අදහසක් තිබෙනවා. ඒ නිසා මව්දෙමව්පියන් පාසල් නිවාඩුව වෙනුවෙන් පූර්ව සැලසුම් ගොඩ නගා ගත යුතුයි.

නිවාඩුවත් සමගම දරුවාට මානසික වෙනසක් අවශ්‍යයි. පාසල් අධ්‍යාපනය සමග බොහොම හෙම්බත්ව සිටින දරුවාට මානසිකව වෙනසක් අවශ්‍ය බව අද මනෝවිද්‍යාඥයන් පවා පිළිගත් සත්‍යක් බවට පත්ව තිබෙනවා.ඒ හින්දා දෙමව්පියන්ද පාසල් නිවාඩුව ගැන නම්‍යශීලිව බලනවා නම් බොහොම අගෙයි.

වාරාවසානය සමග ලැබෙන නිවාඩුව ගෙවලා, නැවතත් පාසල නම් වූ රන්දෙවොලට දරුවා පිය නැගිය යුත්තේ අළුත් මානසිකත්වයකින්. අලුත් අරමුණකින්. ගෙවුන වාරයේ අඩුපාඩු හා ප්‍රමාදයන් වෙනස්කර ගෙන අලුත් වාරයට නවතාවයෙන් ගමන් කිරීම අවශ්‍යයි. ඒ නිසා ලැබෙන විවේකය ඵලදායී විදිහට ගත කළ යුතුයි. ඉතාම අපිළිවෙලට පොත් පත් පරිහරනය කරන දරුවෙකුට තමන්ගේ පොත් පත් පිළිවෙළට තබා ගැනීම වෙනුවෙන් අවශ්‍ය උපදෙස් වගේම උදව් දෙමව්පියන්ගෙන් මේ කාලයේ ලබා දෙන්න පුළුවන්. දරුවන් උපදෙස් වලට වඩා කැමැත්තක් දක්වන්නේ උදව් වලටයි.පොත් පත් කවර දමා මේ විදිහට ඉදිරියේදී පාවිච්චි කරන්නය…යන අවවාදය දරුවාට ඒත්තු ගැනෙන විදිහට කටයුතු කළ යුතුයි.

අධ්‍යාපනයේදී දරුවාට ඇති දුර්වලතාවයන්ට ඉතා සරලව පිළියම් ලබා දීමටත් නිවාඩු කාලයේදී පුළුවන්.දෛනිකව කර ගත නොහැකි විදිහට මග හැරුන කටයුතු සඳහා මේ කාලයේදී උදව් කිරීමට පුළුවන්. විශේෂයෙන් අත්අකුරු ගැන උනන්දු කරන්න.ගණිතයේ චක්කරය හෝ වෙනත් සුත්‍ර පාඩම් කිරීමට මග කියා දෙන්න.

දරුවන්ගේ ඇල්බ බැල්ම ඇත්තටම ‍තියෙන්නේ සෙල්ලමටයි. ඒ දරුවන්ගේ ස්වභාවය. නිවාඩු කාලය තුළත් දරුවා අධ්‍යාපනයටම කොටු නොකොට සෙල්ලම වෙනුවෙනුත් අවශ්‍ය කාලය ලබා දෙන්න. පොත පත මතම රැඳෙන්නට අවශ්‍ය නැතුවා වගේම පොතෙන් මුළුමනින්ම දුරස්ථ වීමත් එතරම් හොඳ කටයුත්තක් නොවෙයි. ඇයි කිව්වොත් නැවත දරුවා පොතට සමීප කිරීමටත් කාලයක් අවශ්‍යයි.මේ කටයුත්ත ඇඟට පතට නොදැනෙන විදිහට බොහොම උපක්‍රමයෙන් කළ යුත්තක්.

විනෝදාත්මක කටයුතු වෙනුවෙන් වෙනදාට නැති ඉඩ ප්‍රස්ථාව නිවාඩු කාලයෙන් උපයා ගන්න පුළුවන්.චිත්‍රපටයක් බලන්න, පවුලේ ඥාතීන් සමග එක් වෙන්න, නෑ ගමනක් යන්න මේ කාලයේදි කාලය ලබා දෙන්න.කෝච්චියෙන් ගමට ගිහින් කිරියි පැණියි කාල එන්න වෙලාවක් නැති වුනත් මව්පියන්ගේ උරුමය පවතින ඔවුන්ගේ නෑ පරම්පරාවන් වෙසෙන මුල් ගම් පළාත්වල දරුවන් කැටුව යා යුතුය. අම්මා තාත්තාගේ ලේ සුවඳ ඇති නෑදෑයන් හඳුනා ගත් යුතුයි. දරුවන් අනාගතයේදී සබඳතාවයන් ආරම්භ කරන්නේ මේ සහලේ ඥාතීන් සමග බව අමතක නොකරන්න. ඔවුන් සමග නෑ සබඳතාවයන් අලුත් කිරීමට වඩාත් වැදගත් වන්නේ නිවාඩු කාලයයි.එබැවින් නිවාඩු කාලයේ මෙම අවස්ථාව දරුවන්ට උපරිම ලෙසින් ලබා දීම මව්පියන්ගේ යුතුකමකි.

අද දරුවන් පරිසරයෙන් බොහෝ සෙයින් ඈත්ව ඇත. ඒ නිසාම ඔවුන්ගේ නිර්මානශීලී අදහස්ද බෙහෙවින් පුරන්ව තිබේ. ඇසට නිලක් කොළක් දකින්නටම නැත. මේ නිසා නිවාඩු කාලයේදී පරිසරය විඳින්නට, අපේ ඉතිහාසයේ සාඩම්බර සිහිවටන සේ ගැනෙන පුරාණ රාජධාණී නරඹන්නනට දරුවන් සමග ඔබටත් චාරිකාවක් සංවිධානය කර ගත හැකිය. එය දරුවාගේ දැණුම සහ ලෝකය දැකීම වෙනුවෙන් අද දවසේ මව්පියන් විසින් ලබා දෙන ආයෝජනයකි.

ඉඟුරු දුරු ඈ යුතු මල් ගොමු හා වවා වතු කියන්නා සේ ඔබේ ගෙවත්තේ අලංකාර කටයුතු සඳහා දරුවා සම්බන්ධ කර ගන්න. එළවළු පැලයක් , මල් පැලයක් නඩත්තු කිරීමේ කටයුත්ත දරුවාට පවරන්න. එවිට නිවාඩුව අවසාන වෙත්ම අලංකාර ගෙවත්තක් ඔබ සහ දරුවා ඉදිරියේ ගොඩ නැගේ. එයින් ලැබෙන ජවය නිසා දරුවා මෙම කටයුතු අඛණ්ඩව ඉදිරියට ගෙන යෑමේ උන්නදුව නොදැනීම ඔහුගේ සිතේද පහළ වෙනු ඇත.

නිවසේ පිළිවෙල, පිරිසිදුබව වෙනදාට වඩා නිවාඩුකාලයේදී පවත්වා ගැනීමට දරුවාගෙන් සහයෝගය ලබා ගන්න. අවශ්‍ය දේ පමණක් තබා ගෙන අනවශ දේ ඉවත් කිරීමට ඔහුට ඉඩ දෙන්න. නිවසේ අලුත් සැලසුමක් ඇති වෙන විදිහට කාමරය , පොත් මේසය පිලියෙළ කිරීමේ කටයුතු සඳහා ස්වාධීනත්වය ලබා දුන් විට එයින් දරුවා විශාල වැඩ කොටසක් නිවස වෙනුවෙන් නිවාඩු කාලයේදී ඉටු කරනු ඇත.

ඒ සමග මව්පියන් අනිවාර්යන් මතක තබා ගත යුතු කරුණක් ඇත. දරුවන්ට අනතුරක් වීමට ලොකු කාලයක් අවශ්‍ය නැත. එක් සැනක් තුළ විශාල අනතුරක් වීමට තිබෙන ඉඩ ප්‍රස්ථාව ගැනත් අමතක නොකරන්න. නිවසේ සිටින දරුවාට විදුලිය, ගෑස් වැනි අනතුරු ඉව දැන දන්වා සිටින්න. ගෑස් කාන්දු වීම නිසා සිදුවෙන අනතුරු ගැනත් පවසා තමාගේ ආරක්ෂාව ගැන දැඩි අවධානයෙන් සිටින්නට දරුවා දැණුවත් කරන්න.

දරුවන් හැමදාම නොදරුවන් වන්නේ නැත කවදා හෝ දිනක ඔවුන් වැඩිහිටියන් ලෙස සමාජගත වෙනු ඇත. එබැවින් දරුවන් පසුපසම ඔබ රැඳී සිටිනවාට වඩා තමන්ගේ ආරක්ෂාව තමා විසින්ම සලසා ගැනීමට අවශ්‍ය දැණුවත් බව ලබා දෙන්න.ඒ වෙනුවන් ඇති හොඳම කාලය පාසල් නිවාඩුවයි.

විභාග උණුසුම දරුවන්ට වඩා දැනෙන්නේ දෙමව්පියන්ටයි. දරුවා පොතක් පතක් අතේ නැතිව ඉන්නවා දැක්කොත් මව්පියන් යක්ෂාවේශ වෙනවා. තව විභාගයට දවස් කීයද….? මොකද ඔය කරන්නේ….පොතක් පතක් බලාගන්න…මේ අම්මගේ කටේ තියෙන මන්තරයයි.

ඇත්තටම පාඩම් කළ පමනින්ම දරුවන් විභාග සමත් වෙන්නේ නැහැ. ඔවුන් කළ යුත්තේ තමන් කරන පාඩම නිසි විදිහට ධාරනය වෙන අන්දමින් කිරීම මිස ඔරලෝසු පැය ගණනින් නිදි මැරීම නම් නොවේ.අද මව්පියන්ගේ යුගයේ අවශ්‍යතාවය වෙලා තියෙන්නේ සාමාන්‍ය පෙළ විභාගයෙන් නම් විශිෂ්ට සම්මාන නවයක් ලබා ගැනීමයි. ඇයි ඉතිං එහෙම නොගත්තොත් පවුලේ අයට, අසල්වැසියන්ට  සහ කාර්යාලයේ සමාගමට මව්පියන් මුහුණ දෙන්නේ කොහොමද….?

ඇත්තටම මේ සිතුවිල්ල ඉතාම වැරැදියි. සමහර විට ඔබ මේ විදිහට විශිෂ්ට සම්මාන හඹා යන්නේ දරුවා දිරිමත් කිරීමට විය හැකියි. ඒත් දරුවා එයින් දිරිමත් වනවාට වඩා මහත් පීඩාවකට පත්වෛනවා. මේ හීනය අල්ලන්න තරම් හැකියාවක් ඔවුන්ට නැහැ. ඒත් මව්පියන්ගේ කන් කරච්චලය අහවර වෙන්නෙත් නැහැ.

දරුවාගේ ඉගෙණුමේ සාර්ථකත්වය මනින මිනුම විදිහට විභාග පත්වී අවසානයි. පැය තුනක් තුළ ගොනු කරන දැනුමෙන් දරුවාගේ අනාගතයම තීරණාත්මකව විස‍ඳෙනවා.මෙතෙක් කල් ගබඩා කර ගත් දැණුම අසන ලද පැනයට වඩාත් සමීප විදිහට ගලපා ඉදිරිපත් කරන්න දරුවා දැන ගත යුතුයි. මෙතැන ඇති එකම ප්‍රශ්නය නම් කොතෙක් පාඩම් කළත් අමතක වීමයි. පය බරවාට පිටි කර බෙහෙත් බඳින්නා වගේ පාඩම් කරපන් පුතේ කියන ගායනාවෙන් හැම දෙයම විසඳා ගන්න බැහැ. වතුර බේසම්වල දෙපා ඔබාගෙන පැය ගණන් නිදි මැරුවට වඩා ක්‍රමානුකූල විදිහට මනස හෙම්බත් නොවන විදිහට පාඩම් කරන්න පුළුවන් ක්‍රමවේදයක් හොයා ගත්තොත් වරදින්නේ නැහැ.

ඉතින් මේ වෙනුවෙන් ක්‍රමවේදයක් ගැන ඔස්ටින්හි ටෙක්සාස් විශ්ව විද්‍යාලයේ පර්යේෂකයන් පෙන්වා දෙනවා. අපේ දන්නා වචනවලින් කිව්වොත් ගෙදර මහ පොතක් ඇත….එකක්වත් මතක නැත කියන්නා වගේ පොත අතේ තිබුනට ප්‍රතිඵල ලැබෙන්නේ නැහැ. එහෙම නම් ඔවුන්ගේ අදහස ගැන අපි හිත යොමු කළොත්…

මෙම පර්යේෂකයන් පෙන්වා දෙන්නේ මොළයට ලබා දෙන විවේකය සහ ඉගෙනුම් කරුණු කාරණාවන් නිරන්තරව ආවර්ජනය කිරීමෙන් මතක තබා ගැනීමේ ශක්තිය වර්ධනය වෙන බවයි.

මේ හේතුඵල සම්බන්ධතාවය මුල් කර ගෙන ස්නායු විද්‍යාව පිළිබඳ  මහාචාර්ය ඇලිසන් ප්‍රිස්ටන් විසින් අධ්‍යනයක් සිදු කරනු ලැබුවා. ඔහු ඒ වෙනුවෙන් ඉගෙනුම් කණ්ඩායම් දෙකක් තෝරා ගෙන මෙම පිල් දෙකටම සමාන ඡායාරූප දෙකක් ලබා දුන්නා.

ඒ සමගම මෙම කණ්ඩායම තෝරා ගැනීමේදී ඔහු පාදක කර ගත්තේ ඉගෙනුම වෙනුවෙන් වැය කරන කාලය සහ විවේකය අතර සම්බන්ධතාවයයි.විවේකීව පාඩම් කරන ශෂ්‍ය කණ්ඩායම ඡායාරූපයේ තිබෙන තොරතුරු ඉතා හොඳින් අවශෝෂණය කර ගෙන තිබුණා. මේ නිසා ප්‍රිස්ටන් විසින් උපකල්පනය කළ විදිහටම විවේකය ලබන විට තොරතුරු ඩැහැ ගැනීමට මොළයේ හැකියාව ඉතා ඉහලින් තිබෙන බව සනාථ වුණා.

නැවත නැවත ඉගෙනුම් කරුණු ආවර්ජනය කරන විට ඔබ අලුතෙන් දැනුම ලබනවා විතරක් නොවෙයි, දැනට තිබෙන තොරතුරු සමග සම්බන්ධ කර ගැනීමේ හැකියාවක් තිබෙනවා. අද අපේ දරුවන් අතර තිබෙන ප්‍රධානම ගැටළුව වෙන්නේ තමන් දන්නා දෙයට තොරතුරු සම්බන්ධ කර ගෙන උත්තර පරීක්ෂක වරයා සෑහීමට පත් වෙන විදිහට පිළිතුරක් ඉදිරිපත් කිරීමට තිබෙන නොහැකියාවයි.

ප්‍රිස්ටන් මහාචාර්යවරයා මෙම කණ්ඩායම් දෙක නැවත සම්බන්ධ කර ගෙන දෙපාර්ශවයටම විද්්‍යුත්ය පිළිබඳව සිතන්න කාලය ලබා දුන්නා. එහිදී වයර් සමග විදුලියේ තිබෙන සම්බන්ධතාවය ගැන මුලින්ම පහදා දුන් අතර දෙවැනි අදියරේදි විද්්‍යුතයේ ලක්ෂණ දේශනයක ස්වරූපයෙන් නැතුව සංවාදයක් වගේ ඉදිරියට ගෙන ගියා. ඊට පසුව ඔහු ස්නායු විද්‍යාව දෙසට යොමු වුනා. මහාචාර්යවරයා ස්නායු සන්නිවේදනය පිළිබලද දේශනය ආරම්භ කරන විට ශිෂ්‍යන් අතර විද්්‍යුතය පිළිබඳව හොඳින් ලබා ගත් දැණුමෙන් ඔවුන් සන්නද්ධව සිටියා. මේ නිසා ඔවුන්ට ස්නායු සන්නිවේදනය පිලිබඳ දේශනය වටහා ගැනීම එතරම් අපහසු කාර්යක වුනේ නැහැ.

ඉගෙණුම් කාර්යේදී ඉගෙනගත් දෙය සහ ඉගෙනුම ලබන දෙය අතර ගැලපීම අවශ්‍යයි. ඒ වෙනුවෙන් දරුවාට විවේක මනසක් අවශ්‍යයි. මොළය යකාගේ කම්මල වගේ වුනොත් දරුවාට යමක් ග්‍රහනය කර ගැනීම එතරම් පහසු කටයුත්තක් නොවෙයි. සන්සුන් මනසකින් හෙබි දරුවන්ට වඩාත් යහපත් ඉගෙනුම් පරිසරයක් ගොඩ නැගෙන බව මහාචාර්ය ප්‍රිස්ටන් විසින් පෙන්වා දෙනවා.

බොහෝ දරුවන් විභාගය ආසන්න වෙත්ම මානසිකව රෝගීන් බවට පත් වෙනවා. එය  ඔවුන් නොදැනම සිද්ධ වෙන්නක්. මනස ලෙඩ වුනාම ඒ සමගම බද්ධව එන ශාරිරික රෝගත් බොහොමයි. අද දරුවන් අතර බහුලව දක්නට ලැබෙන ගැස්ට්‍රයිටිස් රෝගයට බලපාන්නේ මේ වෙහෙසකර හෝර්මෝන කිව්වත් වැරැද්දක් නැහැ. තවත් අවස්ථාවන්හිදි දරුවන් භීතිකාවට පත් වෙනවා.

පාසල සහ නිවස අතර වූ කොටු පවුර පමණක් නොවෙයි, මේ සීමාව තුළත් කිසිදු විවේකයක් හෝ සතුටක් දරුවාට ඇත්තේම නැහැ.දරුවා විවේකයක් , විනෝදයක් ලබනවා කියන්නේ විභාගය ඉදිරියේ නම් මහා විපත්තියක් විදිහට මව්පියන් දකිනවා.මේ විදිහට හැම අතින්ම දරුවා ලබන පීඩනය නිසා ඔහු විභාග භීතිකාවට පත් වෙනවා.

විභාගයක් කියන්නේ දරුවාගේ ජීවිතයේ එක් කඩඉමක්.මේ කඩඉම සාර්ථක නොවුන විට ලැබෙන්නට සහ ලබා ගත හැකි බොහෝ දේ අහිමි වෙනවා.එය ඇත්තක්.මේ නිසා විභාග වෙනුවෙන් දරුවා උනන්දු කළ යුතු බව සැබෑවක්. නමුත් අපි ඒ වෙනුවෙන් අනුගමනය කරනු ලබන ක්‍රමවේදයේ දුර්වලතාවය නිසා දරුවා හෙම්බත් වෙනවා.

ඉතින් එහෙම නම් දරුවාට ඉගෙණුම වෙනුවෙන් ප්‍රසන්න පරිසරයක් ගොඩ නගන්න. එය මහා වෙහෙසක් විය යුතු නැහැ. පුතේ පාඩම් කරන්න යන්නට වඩා දරුවාගේ මනසට සහනයක් ලබා දෙන්න. හැකි අවමයෙන් නොව උපරිමයෙන් ඉදිරියට යා යුතු බව පෙන්වා දෙන්න. එවිට දරුවා යම් තැනක අද නවතිනු ඇත. ඒ නැවතුම සමග තවත් අදියරක් වෙනුවෙන් අවශ්‍ය ජවය දරුවා විසින්ම සලසා ගනු ඇත. ශිෂ්‍යත්වය අම්මලාගේ විභාගය බව සැබෑය.ඒ වෙන විට දරුවා නොදරුවෙක්ය…එහෙත් අනාගත විභාග වෙනුවෙන් දරුවා සූදානම් කළ යුතුය.එය විය යුත්තේ පීඩනයක් ලබා දෙන ලෙසින් නොව බොහෝ සහනශීලි පිලිවෙතක් ලෙසින්ය.

මහාචාර්ය ඇලිසන් ප්‍රිස්ටන් විසින් හදුනාගත් තොරතුරු ජාතික ඇතඩමියේ සඟරාවක් මගින් දැන් ප්‍රකාශයට පත් කොට අවසානයි.

නිවාඩු දවසේ ටිකක් හෙමින් සීරුවේ නිවස අතුගාමින් සිටි සිරිනි දැක්කේ පුතු සෙල්ලම් ආකෘතියක් ගොඩ නගන්නට දරණ උත්සාහයක්.

පුතේ ඔය රතු කැටය අනිත් පැත්තට තියන්න…..ඒත් පුතු එය වගකටවත් ගත්තේ නැහැ. කියන දේ අහල අනිත් අතට තියන්න….සිරිනි නැවතත් කිව්වා. පුතු එකසැනින්ම ආකෘතිය පෙරලා දැම්මා…පෙනේද මුරණ්ඩුකම…සිරිනි දරුවාගේ කණ තදින් මිරිකුවා. පුතු හඬාගෙන අප්පච්චි සොයා ගෙන ගියා.

නොමනාප සිතින් කොස්සත් අරගෙන යන සිරිනි නැවතුනේ දෝනි වෙත….මොකද මෙයා මෙතැන සෙල්ලම් බඩු වනා ගෙන අස්කරල අර පැත්තට ගියා විතරයි. සිරිනි ගේ වචන ටිකක් සැරෙන් පිටවුනා.

ෂ්….කෑගහන්න එපා…මම ලෙඩෙක් බලනවා. දෝනි කිව්වා. පාට පාට වතුර බෝතල්..පවුඩර් කුඩු…හැම තැනම

සිරිනි…. සුදත්  කතා කලා..

සිරිනි දරුවන්ට සෙල්ලම් කරන්න දෙන්න…

අප්පච්චිට අමාරැවක් නැහැ…මගේ ඉළ ඇට ඇදෙනකම් ගෙවල් අස් කරන්න…ඔයාගේ හුරතලය තමයි සේරටම මුල.

ඒක ඇත්ත….ඒත් දරුවන්ගේ සෙල්ලම් ලෝකයට බාධා කරන්න එපා. පුංචි කාලය කියන්නේ බොහොම සුලු කාලයක්. මේ කාලයේ දරුවන් ගෙවන ජීවිතයෙන් ලොකු පන්නරයක් අනාගතයට ලබා ගන්නවා. සුදත් බොහොම කරුණාවෙක් කිව්වා.

දරුවන්ගේ සෙල්ලම් ලෝකයට නීති රීති තහංචි පැනවුනත් බාල කාලයේදී ස්වාධීනව සෙල්ලම් කිරීම නිසා අනාගතයට විශාල බලපෑමක් ලැබෙන බවකේම්බ්‍රිජ් විශ්ව විද්‍යාලයේ පර්යේෂක ඩේවිඩ් වයිට්බ්‍රෙඩ් සඳහන් කරනවා.දරුවන්ගේ ලෝකය බොහොම සුන්දරයි.ඔවුන්ගේ හිතේ ඇති වෙන නිර්මානශීලිත්වයට මව්පියන්ගේ බලපෑම් ඇති වුනොත් ඒ නිර්මානශීලිත්වය උපන්ගෙයිම වැලලෙන බව ඔහු සඳහන් කරනවා.

දරුවන් සෙල්ලම් කරන විට එම සෙල්ලම ඔවුන්ට කර ගෙන යෑමට ඉඩ දිය යුතුයි. හාල් මිටක් අරගෙන සෙල්ලම් කළාට පොඩි දෝනිට බනින්න එපා කියන කියමන සම්පූර්ණයෙන්ම ඇත්තක්. දරුවන්ට සෙල්ලමට ඉඩ වගේම අවශ්‍ය උපාංගත් අවශ්‍යයි. එදා දරුවන් බොහෝ දේ පරිසරයෙන්ම ලබා ගත්තා. ඔවුන්ට පොල්පිති වලින් තනා ගත් ගොනුන් සිටියා. රෙදි බෝනික්කන් , පැපොල් බට නලා වැනි සෙල්ලම් බඩු තිබුනා. ඒත් අද දරුවන්ට මේ කිසිවක් නැහැ. එදා දරුවන් සෙල්ලම් උපකරණ පිළියෙළ කර ගත් නිසා ඔවුන්ගේ කුසලතාවයන් නොදැනම වර්ධනය වුණා.

එදා මව්පියන්ට මනෝවිද්‍යාව ගැන කිසිම සංකල්පයක් තිබුනේ නැහැ. ඒත් ඔවුන් දරුවන්ගේ සෙල්ලම වෙනුවෙන් ලොකු වටිනාකමක් ලබා දුන්නා.දරුවා අද ගොඩ නගා ගන්නා පෞරෂය අනාගතයේ සමාජගත පුද්ගලයෙකු වීමට වඩාත් සමීප බලපෑමක් කරනවා.අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් නිර්මානශීලිත්වය අවශ්‍ය අතර මෙම නිර්මානශීලි අදහස් සමග ගොඩ නැගෙන තර්ක බුද්ධිය දරුවාගේ අධ්‍යාපනයට වඩාත් සමීප බලපෑමක් ඇති කරනවා.

අද දරුවෙක් වැලි සෙල්ලම් බතක් හැදුවොත්, සෙල්ලම් කඩයක් දැම්මොත් අම්මලා දකින්නේ මහ අපරාධයක් විදහට. අද හැම නිවසක්ම බොහොම පිළිවෙලයි. පිරිසිදුයි. ඒ නිසා ගෙබිම ගැන බොහොම උනන්දුවක් දක්වන නිසා දරුවාගේ සෙල්ලම වෙනුවෙන් තහංචි පනවනවා නොවෙයි, නොදැනම පැනවෙනවා. ඒත් කෝම්පිට්ටුවක් හදන විට දරුවාගේ බොහෝ කුසලතාවයන් නොදැනම වර්ධනය වෙනවා. වැලි අනන විට ඇගිලි වල ක්‍රියාකාරිත්වය නිසා හසුරු කුසලතාවයන්ගේ උත්ත්ජනය ඇති වෙනවා. පොල්කටුවට තවත් පොල්කටුවකින් ගසන විට ඇති වෙන රිද්මය නිසා සෞන්දර්යාත්මක සිතුවිලි පෝෂනය ලබනවා.

අම්මෙක් තාත්තෙක් විදිහට දරුවාගේ සෙල්ලමට මැදිහත් වෙන්න ඔබට වෙලාවක් කලාවක් නැතුව ඇති. අද  අවිවේකී පරිසරය තුළ එය ඇත්තක්. ඒත් දරුවාගේ සැලසුම් සහිත සෙල්ලමට ඔබ බාධාවක් නොවිය යුතුයි.වැඩිහිටියන්ගේ මැදිහත්වීමෙන් ඔවුන්ගේ සෙල්ලම අතරමග බිඳ වැටෙන විට ඒ සමගම දරුවාගේ ආත්මාභිමානයද බිඳ වැටෙන බව තරයේම සිහ තබා ගත යුතුයි.

මෑතකදී අධ්‍යාපන ක්ෂෙත්‍රයේ ප්‍රධාණියෙකුගේ අවමංගල්‍ය උත්සවයේදී එතුමාගේ බෑනා කතා කරමින් සඳහන් කළේ කොළඹ ජීවත් වුන තම දියණියගේ සෙල්ලම් පාසලේ සිටි එකම ගෝලයා මෙම අධ්‍යාපන ක්ෂෙත්‍රයේ ඉහළ නිළධාරියෙකුව සිටි ලොකු අත්තා බවයි. රාජකාරි මොනතරම් බහුල වුනත් නිවසේ සිටින විට ලොකු අත්තා මගේ පංතියට එන්න කී විට මේ වියපත් සීයා සුවච කීකරු ගෝලයා‍ගේ තැනට පත් වෙන බවයි. ඇත්තෙන්ම ඔහු තම මිණිපිරියගේ මානසිකත්වය ගැන සිතා කටයුතු කිරීම ගැන පියාට අවසාන කටයුතු සිදු කරන අවස්ථාවේදී පවා සංවේගයෙන් සිහිපත් කරනු ලැබුවා.

සෙල්ලම් කරන වෙලාවට දරුවන්ගේ සංවාද බොහොම රසත්. විටෙක ඔවුන් අනුගමනය කරන්නේ මුලුමනින්ම ඔබේ චරිතයයි. හොදින අසා ගෙන සිටියොත් මේ ඉන්නේ ඔබම නේදැයි යන්න ඔබටම හිතෙනවා ඇති.කොලරාඩෝ සරසවියේ මානසික සහ ස්නායු විද්‍යා මහාචාර්ය යුකෝ මුනකාටා සඳහන් කරන අන්දමට සෙල්ලම සමග ස්වාධිනව හැසිරෙන දරුවාට අනාගතයේදී තවත් අය මත යැපෙන්න අවශ්‍ය නැහැ. ජීවිතයට මුහුණ දෙන හැකියාව සෙල්ලම තුලින් ඔහු උපයා ගන්නවා.

සෙල්ලම් කිරීමෙන් දරුවාගේ කාලය අපතේ යෑමක් සිද්ධ වෙන්නේ නැහැ.ඔවුන්ටත් විනෝදයක් අවශ්‍යයි. ජීවිතයට විවිධත්වයක් ලබා ගත යුතුයි. තවත් අය සමග ජීවත්වෙන අන්දම උගත යුතුයි. අනාගතයේදී දරුවා ජිවත්වෙන්නේ විවිධාකාර පුද්ගලයන්ගෙන් සමන්විත සමාජයක. මේ සමාජය තුළ දරුවා නොනැසී ඉදිරියට යැමට නම් ඒ වෙනුවෙන් ආත්මශක්තිය ගොඩ නගා ගත යුතුයි.ඒ වෙනුවෙන් වූ අත්තිවරම සෙල්ලම වෙතින් ලැබෙන නිසා ඔහුට ස්වාධීනව මෙම කටයුත්ත කර ගෙන යෑමට අවස්ථාව සලසා දීම දෙමව්පියන් ලෙස ඔබගේ වැදගත් කාර්යක් වේ.