දරුවෙකුගේ මුල් වසර පහක කාලයේදී ඔවුන්ගේ මොළයෙන් 80% ක් වර්ධනය වෙනවා. ඒ නිසාම මේ කාලයේදී අලුත් දේවල් ග්‍රහණය කර ගැනීමේ හැකියාවක් ගොඩ නැගෙනවා. ඔවුන් ලබන  අලුත් අත්දැකීම් සමග මොළයේ සෛල ක්‍රියාත්මක වෙනවා. ඒ නිසා දරුවන් බොහොම අවදියෙන් තමා සමග ගණුදෙනු කරන අයත් සමග එක්ව අත්දැකීම් උපයා ගන්නවා.ඒ නිසා දරුවන්ට ජීවිතයේ අත්දැකීම් ලබමින් ඉදිරියට යන ශක්තිය දෙමව්පියන් විසින් ගොඩ නැගීම ඉතාම වැදගත්.වයස 13ත් 17ත් අතර ළමයින් ගේ මොළය හුරුවී ඇත්තේ අත්දැකීම් වලින් ඉගෙන ගැනීමට බව .හාවර්ඩි.කොලොම්බියන් සහ කැලිෆෝනියා විශ්ව විද්‍යාලයන්හී එකමුතුවෙන් සිදු කරන ලද පර්යේෂණයකින් අනාවරනය වී  ඇත. මොළය ස්කෑන් යන්ත්‍රයක් ඇසුරෙන් පරීක්ෂා කරන අතරතුර පින්තූර ආශ්‍රයෙන් කරන ක්‍රීඩාවක් අනුව එම නිගමනයට එලැඹිණි.

 දරුවාගේ ඇගිලි තුඩු වලින් විවිධ ක්‍රියාකාරකම්

විශේෂයෙන් ළදරු පාසල් අධ්‍යාපනය ලබන දරුවන්ට අත්වැඩ, වැලි සෙල්ලම්, කඩදාසි සමග නිර්මානාත්මක කටයුතුවල යෙදෙනවා.මේ කටයුතු මගින් දරුවාගේ බුද්ධිමය සංවර්ධනය සිදු වෙන නිසා ඇඟිලිතුඩුවලින් සිදු වෙන කටයුතු වලට වැඩි දායකත්වයක් ලබා දීම ඉතාම වැදගත්.කොලාජ් චිත්‍ර, ජලය සමග සෙල්ලම්, වැලි සමග සෙල්ලම් මෙහිදී වඩාත් වැදගත්. ඒ නිසාම අතට හසුවෙන දෙය ඉරන්න, කපන්න පටන් ගන්නත් පුලුවනි.

හැම දෙයම අලුත් විදිහට දකිනවා

යාන්තමින් වටපිට සමග සම්බන්ධ වෙන දරුවාට ඔවුන් දකින හැම දෙයම අලුත්. ඒ නිසාම දකින දකින දේ ඉල්ලන්න පටන් ගන්නවා. සමහර විට දරුවා ඉල්ලන දෙය ඔවුන්ට කිසිසේත්ම ප්‍රායා්ජනයක් නොවන්න පුලුවනි. ඒ වුනත් එය දරුවාට අලුත් දෙයක් නිසා පෙරැත්ත කරමින් ඉල්ලා සිටින්න පුලුවන්. එවැනි අවස්ථාවකදී බිම පෙරලෙන්න, පොළවේ ඔලුව ගහගන්න වැනි ප්‍රතිචාර දක්වන්නත් පුලුවනි. කඩපිල ඉදිරියේ නිදා ගන්න තරම් තත්වය දරුනු වෙන්න පුලුවන්.එහෙම වුනොත් ප්‍රසිද්ධියේ දඬුවම් කරන්නත් එපා. හෙමින් සීරුවේ ඔය ගත මග හරවා ගන්න.

අඩනවා කියලා දෙන්න එපා

දරුවා තමන්ට අවශ්‍ය දේ ඉල්ලමින් ලොකු පෙරලියක් කළත් ඔවුන් ඉල්ලා සිටින හැම දෙයක්ම ලබා දෙන්න එපා.සමහර දෙමව්පියන් විසින් දරුවා සතුටු කරන්න වගේම තමා නිදහස් වීම මුල් කර ගෙන දරුවා ඉල්ලන හැම දෙයක්ම ලබා දෙනවා. ඒත් මෙහි යම් සීමාවක් තිබෙනවා. අද දවසේදී ඔබට දරුවා ඉල්ලා සිටින දේ දෙන්නට පුලුවන් වුනත් තවත් දවසකදී දරුවා ඉල්ලන දේ ලබා දීම ඔබට අපහසුවක් විය හැකියි. ඒ නිසා දරුවා හැඬු පමණටම ඉල්ලන දේ ලබා දීම එතරම් ප්‍රඥාගෝචර නැහැ.

දඟ කරන්නේ අවධානය ගන්න

දරුවෙක් වුනොත් පිළිමයක් වගේ එක තැන තියන්න බැහැ. සාමාන්‍යයෙන් දරුවන් දගයි.එය ස්වභාවයක්. ඒ වුනත් සමහර විට දරුවන් අනවශ්‍ය විදිහට දග කරන්නේ ඔවුන් වෙත අවධානය ගැනීම වෙන්නත් පුලුවනි. ඔබේ දරැවන් ගැන හිතුවොත් මෙය මොනතරම් සාධාරණදැයි හිතේවි. නිවසේ යම් පමණකින් සංවරව සහ එතරම් දගයක් නොමැති දරුවා නිවසට කවුරුන් හෝ පැමිණි විටකදී අනවශ්‍ය විදිහට දග කිරීමට යොමු වෙන්න පුලුවනි. ඒ නිසා දරුවන්ගේ දඟකාරකම් වුනත් පමණ ඉක්මවා සිදු වෙනවා නම් එයින් පෙනී යන්නේ ඔවුන්ට අවධානය අවශ්‍ය බවයි.

ඉරිසියාවත් තියෙනවා.

පොඩි එවුන්ට ඉරිසියාවත් නැත්තේම නැහැ. විහේෂයෙන් එය ආදරය මුල් කර ගෙන සිදු වෙන්නක්. තමාගේ අයියා අක්කාට දෙමව්පියන්ගේ ආදරය බෙදෙනවාට දරුවන් කැමැති නැහැ.ඒ ඉතින් පොඩි අයගේ හැටි. ඒ නිසා මේ ළමයාගේ ඉරිසියාව කියලා නෝක්කාඩු කියන්න අවශ්‍ය නැහැ. දරුවන්ගේ හිතේ තිබෙන සාධාරණ සිතුවිල්ලක් නිසා ඔබ මේ ගැන හිත කලබල කර ගන්න එපා.

ඉතින් දරුවා ගැන එබේ මට්ටමෙන් නොසිතා ඔවුන්ගේ මට්ටමෙන් හිතන්න තරම් සාධාරණ සිතිවිලි දෙමව්පියන් විදිහට ඔබ විසින් ගොඩ නගා ගැනීම ඉතාම වැදගත්.

දරුවන් ඇති අම්මලාට යැයි නමින් නිකුත් කරන ලද  පර්යේෂණ පත්‍රිකාවක් ඇසුරින් මහාචාර්ය ලෝරන්ස් ස්ටිල්බර්ග් විසින් පෙන්වා දෙන මේ කරුණු කීපය අපේ අම්මලාටත් ප්‍රෙයා්ජනවත් වේවි.

දරුවන් සමග බොහොම කිට්ටු සම්බන්ධතාවයක් ගොඩ නගා ගත යුතු බව ඇත්ත.ඒ වුනත් මේ සම්බන්ධතාවයේ යම් සීමාවක් පවත්වා ගත යුතු වෙනවා. අම්මා දියනියගේ හොඳම මිතුරිය වුනත් ඇය අම්මා බව අමතක කළ යුතු නැහැ. අම්මා යන භුමිකාව ඇදුම් පැලදුම්, කතා බහ සහ හැසිරීම යන සියළුම අංගයන්ගෙන් අය පෙන්වා දිය යුතුයි. ඒ් නිසා දරුවන් සමග කොතරම් සමීප වුනත් දෙම්පියන්ය යන පෞරෂයෙන් නම් දුරස් වීම එතරම් හොද නැහැ. ඒ නිසා නිතරම ‘‘මම අම්මා…මම තාත්තා…යන පෞරෂය නම් පවත්වා ගැනීම ඉතාම වැදගත්. එය දරුවාගේ හදවතට සමීප වීමට නම් කිසිම බලපෑමක් නැහැ.

දරුවා සමග කාලය ගත කරන්න

මහාචාර්ය ලෝරන්ස් ස්ටිල්බර්ග් පෙන්වා දෙන අන්දමට දෙමව්පියන් කොතරම් කාර්ය බහුල වුනත් දරුවන් සමග දවසේ සුලු වේලාවක් හෝ ගත කිරීම ඉතාම වැදගත්. මෙම පර්යේෂණයෙන් හදුනා ගත් අන්දමට දෙමව්පියන් සමග කාලය ගෙවන දරුවන්ගේ මානසිකත්වය ඉතාම යහපත් අන්දමින් තිබුනා. ඇමරිකානු වෛද්‍ය සංගමය පෙන්වා දෙන අන්දමට බොහෝ දරුවන්ගේ හිතේ තිබෙන දේවල් දෙමව්පියන් සමග බෙදා හදා ගැනීමට අවසර ලැබෙන්නේ දරුවන් සමග දෙමව්පියන් කාලය ගත කිරීමට යොමු වුනොත් පමණයි.

දරුවා තුළ ආත්ම දමනය ගොඩ නගන්න..

අද දරුවන් වගේම ඇතැම් වැඩිහිටියන්ටත් තමන්ගේ ආවේග පාලනය කර ගැනීමට තරම් හැකියාවක් නැහැ. අපේ පුතාට තරහ ගියාම ඉන්න තැන පේන්නේ නැහැ…අම්මා තාත්තා බොහොම උජාරුවෙන් මෙහෙම කිව්වත් කුඩා කාලයේ පටන්ම දරුවා තුළ ආත්ම දමනයක් ගොඩ නැගීම ඉතාම වැදගත්.ඒ නිසා ඉර හද ඉල්ලුවත් ලබා ගැනීමට තරම් දරුවන්ගේ ආවේග දරුණු වීමට පුලුවනි. ඒ නිසා කුඩා කාලයේ පටන්ම කොටින්ම කියනවා නම් කීකරු පමණක් නොව සුවච කීකරු දරුවෙක් නිර්මාණය කිරීම ඉතාම වැදගත්. දරුවා සමග හැම දෙයම සන්නිවේදනය කර ගන්නා අතරවාරයේදීම කළ නොහැකි දේ කිරීමට අපහසු බැව් ඔවුන්ට කියා දෙන්න.

රූපවාහිනිය සහ පරිගණකය වෙනුවෙන් යම් සීමාවක් පනවන්න.

පරිගණකය, රූපවාහිනිය දරුවන්ට තහනම් කලාපයක් කිරීමට වඩා ඒ වෙනුවෙන් යම් සීමාවන් පනවනන්. ඇමරිකානු වෛද්‍ය සංගමය පෙන්වා දෙන අන්දමට දරුවන්ට ගැලපෙන වැඩ සටහන් තෝරා බේරා දී ඒ වැඩසටහන් හැකි නම් දෙමව්පියන් සමගින් නැරඹීම වඩාත් සාර්ථකයි.පරිගණකය වෙතින් දරුවාගේ අධයාපනයට බොහෝ ප්‍රෙයා්ජන ගත හැකි නිසා එයින් දරුවා ලබන වාසි ගැනත් කියා දෙන්න. එසේම අනවශ්‍ය අන්දමින් පරිගණකයට යොමු වුනොත් සිදු වෙන හානි ගැනත් ඔවුන්ගේ දැනීමේ තරමට කියා දීම ඉතාම වැදගත්.

ආත්ම විශ්වාසය ගොඩ නගන්න

දරුවන්ට නිතරම එපා..ඔයාට බැහැ කියන වචන වෙනුවට ශව් එය පුතාට කරන්න පුලුවන් යන අදහස හිතට ලබා දෙන්න. අනාගතයේදී සඳට යන වැඩසටහනේ සිටින ගගනගාමී සඳහන් කරන්නේ ඇගේ බාල කාලයේ පටන් තිබු එකම අදහස අනාගතයේදී ගගනගාමිනියක වීමයි. පළමු ශ්‍රේනියේ ගුරුතිමිය ඇගෙන් අනාගතයේදී කවුරු වීමට අදහස් කරනවාදැයි විමසූ විට ඇගේ පිලිතුර වී තිබුනේ ගගනගාමිනියක වීම බවයි. ඇය විසින් අදින ලද චිත්‍රයන සදේ සිටින මිනිස් එුවක් දැක ගුරුතුමිය මේ කවුද…? විමසා සිටි විට ඇගේ පිලිතුර වුනේ ‘‘ඒ මම “ යන්නයි. බාලකාලයේ පටන්ම ඇගේ හිතේ තිබුන සිහිනය 2034 වසරේදී සමහර විට (පොරොත්තු ලේඛනයේ සිටින අය අතරින් ඇයද එක් අයෙක් )තෝා ගතහොත් ඒ වෙනුවෙන් පන්නරය ලබා තිබුනේ බාලකාලයේ පටන්ම ඇගේ දෙමව්පියන් විසින් ගොඩ නගන ලද ආත්ම ශක්තිය නිසයි.

දරුවන් සමග ජීවත් වෙන්න

පවුලක් කැඩි විසිරී යෑම බොහෝ විට සිදු වෙන්නේ අඹු සැමියන්ගේ මතබේද හා ගැටුම් නිසයි. එය සාධාරණ කරමින් ඔවුන් කියන්නේ විදවීමට වඩා වෙන්වීම වඩාත් සුදුසු බවයි. වෙන්ව ජීවත්වීම, දික්කසාදය වැනි හේතු නිසා දරුවන් දෙමව්පියන් වෙන් වෙන්ව ජීවත්වීම දරුවන්ගේ මානසිකත්වයට එතරම් සුදුසු නැහ. එක්තඑා පවුල් ආරවුල් විසදන උපදේශන සභාවකදී මව්පියන්ගේ වෙන්වීමට දරණ උත්සාහය නිසා දැඩි කම්පනයට පත්ව සිටි 16 හැවිරිදි දියණියට උපදේශිකාව කියා සිටියේ ‘‘ඇයි දුවේ..තාත්තා නැති දරුවෝ කොච්චර ඉන්නවාද..? ඉතින් ඒ වගේ යාළුවෝ, අසල්වැසියන් ඔයා දන්නවානේ..ඒ අවස්ථාවේදී දැරිය කියා සිටියේ ඔව්..ගියසුමානෙත් මගේ යාළුවෙකුගේ තාත්තා කෙනෙක් මියගියා. ඒ වුනත් ආන්ටි ඒ මැරිලානේ. මට එහෙමද තාත්තා /ස්වීමට එන්නේ නැති වුනාම…උපන්දිනයට තෑගි නැති වුනාම මම කොහොමද උත්තර දෙන්නේ..මැරිලා නම් හිත හදාගනන් වෙනවා. ඒත් මම….?

මතුපිටින් නොදුටුවත් දෙමව්පියන්ගේ වෙන්වීම දරුවන්ට ඉතාම දැඩි අන්දමින් බලපාන මානසික ගැටුමක් බවට පත්ව තිබෙන බැව් අමතක කළ යුතු නැහැ.

කාන්තාවක් විවාහයට පෙරාතුව ලස්සන රැක ගන්න දක්වන උනන්දුව දරුවා ලැබෙන්න සිටින විටත් රැක ගැනීමට බොහොම උනන්දුයි. ඊට හේතුව කුසේ සිටින දරු පැටියා රැක ගන්න ඒන කියන අති මහත් උදාර බලාපොරොත්තුව නිසයි.

• අපේ ලස්සන බලන්න කවුද ඉන්නේ…

ඒත් මේ උනන්දුව දරුවා ලැබීමෙන් පසුව නොදැනීම හීන වෙනවා.බොහෝ දෙනා කියන්නේ දරුවාගේ වැඩට දවස ගෙවෙනවා මිසක අපේ හැඩ රුව ගැන හිතන්න දැන් වෙලාවක් නැති බවයි.

තවත් අය හිතන්නේ දැන් ඉතින් කසාද බැදලා දරු මල්ලෝ ලැබිලා ඉන්න අපි දිහා කවුරු බලන්නද කියලයි.ඒත් මේ මතවාද මත රැදී ඉන්නේ නැතුව අම්මාගේ ලස්සනයි බබාගේ වැඩ කටයුතුයි එකට ගලපා ගන්නේ කොහොමද…?

• අහස උසට වැඩ

දරුවාගේ වැඩ අහස උසට කියලා අම්මා නොකා නොබී හිටියොත් ගැටළුව වඩාත් නරක අතට හැරෙන්න පුලුවනි.කිරි දෙන අම්මා කෙනෙකුට පෝෂණය අවශ්‍යයි.ආහාර ගැන උනන්දු නොවුනොත් දරුවාට කිරි පිලිබද ගැටළු ඇති වෙනවා. ඒ වගේම අම්මා දුර්වල වුනොත් සිරුරේ ඇති වෙන දුර්වලතාවය නිසා රෝගී වීමටත් වැඩි ඉඩ කඩක් තිබෙනවා.

• අතට පයට උදව්

  ඒ වගේම සමහර අම්මලාට දරුවා ලැබුනාට පසුව නිවසේ අයගෙන් විහාල සහයෝගයක් ලැබෙනවා. ඒ නිසා දරුවා සමග ඇදටම වෙලා දරුවා ලගම ඇල වෙලා ඉනන්වා මිසික කිසිම ක්‍රියාශීලීත්වයක් නැහැ.අනේ ඉතින් කිරි දෙන අම්මානේ කියලා හොදට කෑම බීමත් ළගටම ලබා දෙනවා. ඉතින් අම්මත් හොඳට කාලා බීලා පමණටත් වඩා වැඩි විවේකයකින්් කාලය ගෙවනවා.මේ අක්‍රියශිලී ජීවිතය නිසා අම්මාට නොදැනීම කොලස්ටරෝල්, දියවැඩියාව වැනි රෝගාබාධයන් වැළඳෙන බව ඔවුන්ට අමතකයි. ඒ විතරක් නොවෙයි, පවුලේ අයටත් අමතක වෙලා ගිහින්. ඉතින් දරු පැටියා ලොකු මහත් වෙද්දී අම්මා ලෙඩෙක් වෙලා.

• අධික තෙල්, පිෂ්ට ආහාරවලට

දරු ප්‍රසුතියෙන් පසුව අධික තෙල්, පිෂ්ට ආහාරවලට හඹා යෑම එතරම් සුදුසු නැහැ. මේ කාලයේදී තන්තු බහුල ආහාර අවශ්‍ය වෙනවා. එහෙම නැත්නම් මලබද්ධ තත්වයෙන් අම්මා පීඩාවට පත් වෙන්න පුලුවනි. ජලය යහමින් පානය කිරීමත් ඉතාම වැදගත්. ජලය වෙනුවට කෘතිම පාන වර්ග බීලා අපි ඉතින් වතුර බිව්වේ නැතුවට බීම වර්ග බොනවානේ… කියලා සැනසෙන්න එපා. ඒවා ඔබ නොදැනීම අහිතකර විදිහට බලපාන්න පුලුවනි.මේවායේ අඩංගු රසකාරක , වර්ණ කාරක සහ අධික සීනි නිසා විවිධ රෝගාබාධයන්ට පත් වීමේ අවදානම ඉහලින්ම ඇති වෙනවා.

• උදේ ආහාරය රජෙක් වගේ ගන්න

උදේ ආහාරය රජෙක් වගේ ගන්න කියන අවවාදය අම්මාටත් අදාලයි. බොහොම අම්මලාට උදේ ආහරය මග ඇරෙනවා.ඊට හේතුව දරුවා නිදි අතරේ රෙදි සෝදා ගන්න, ගෙදර අතු ගාන්න, දවල්ට කන බොන දේ හදන්න වෙහෙසෙනවා මිසක උදේ ආහාරය ගැන නම් උනන්දුවක් නැහැ. ඒ වුනත් සේරටම පෙරාතුව කිරි දෙන අම්මා තමන්ගේ උදේ ආහාරය ලබා ගැනීම නම් අතපසු කිරීම එතරම් සුබ නැහැ.

• පළතුරු පංගු

දිනකට පළතුරු පංගු කීපයක්වත් කිරි දෙන අම්මා ආහාරයට ගැනීම අවශයි. ගෙවෙත්තේ තිබෙන කෙසෙල්, පැපොල්, දොඩම් වැනි පළතුරු මේ වෙනුවෙන් වඩාත් හොදයි. හැබැයි දොඩම්, තැඹිලි වගේ පාන වර්ග හැකි තරම් උදේ වරුවේ පානය කරන්න.ස්නානය කළ දිනයකදී තැඹිලි වැනි සීතල පාන වර්ග ගැනීම අනතුරුදායකයි. මේවා ශීතරකණයේ තබා පානයත් සුදුසු නැහැ.ඒ  නිසා දරු ප්‍රසුතියෙන් පසුව අම්මා කෙනෙක් වුනාම කාලගුණ තත්වය ගැනත් අවදියෙන් සිටීම ඉතාම වැදගත්

ව්‍යායාම

දරුවාගේ වැඩත් සමග මම කොහොමද වයායාම කරන්නේ කිව්වත් ඒ වෙනුවෙනුත් කාලයක් වෙන් කර ගන්න. දරුවාගේ වැඩ කටයුතු සමග කෙටි දුර ඇවිදීම,අතුගෑම වැනි සරල ව්‍යායාම ගැනවත් උනන්දු වෙන්න එතරම් බාධාවක් නැහැ.

උදෑසන ගැන අතීතයේ පටන් තිබුනේ බොහොම පූජණීය සංකල්පයක්. දහසක් බුදුන් බුදුවන උදෑසන කියලා බොහෝ දෙනා උදයට ගැන වැඩි වටිනාකමක් ලබා දුන්නා. ඒ වගේම උදෑසනම හිත රිදුනොත් හෝ කිසියම් මානසික රිදීමක් ඇති වුනොත් එය දවසටම බලපාන බැව් ඔවුන් පිලිගෙන තිබුණා. සමහර විට ඔබට මේ වගේ දෙබස් වැඩිහිටියන්ගෙන් ඇහිලා ඇති.

අද උදේ කවුද මන්දා දැක්කේ…එයින් අදහස් වෙන්නේ උදයෙන්ම ඔවුන්ගේ හිතේ යම් අකමැති දෙයක් සිදු වී තිබෙන බවයි. මේ නිසා නිතරම උදය සුබවාදී විදිහට සැලසුම් කර ගැනීමට ඔවුන් උනන්දු වුනා. උදයෙන්ම අවදි වෙලා වතුර පිරන තැනක්, එහෙම නැත්නම් මල් ගොන්නක් දැකීම දවසම සුබාවාදීව ගෙවන්න හැකියාව ලැබෙන බවට විශ්වාසයන්ද ගොඩ නැගී තිබුනා.

• ඒත් අපි උදේ පටන් ගන්නේ කොහොමද…?

අම්මා උදෙන්ම අවදිවෙලා මුලුතැන්ගෙට ගියත් ඇය තනියම කටයුතු කරනවා. ඒ ගැන නම් එතරම් ගැටුමක් නැහැ. මොකද අම්මලා බොහොම සතුටින් තමන්ගේ  යුතුකමක් විදිහට ඉවුම් පිහුම් කරනවා. සමහර විට අම්මාගේ ආහාර තරම් වෙන කිසිම තැනකින් ආහාර ගත්තාට ඒ රසය නොලැබෙන බව බොහෝ දෙනා කියනවා ඔබ අසා ඇති.අම්මාගෙන් බත් කටක් කෑවාම බඩපිරෙන බවත් අපි කවුරුත් දන්නවා.

ඒ වුනත්….අද හැම අම්මා කෙනෙක්ම තවත් රාජකාරියක් සමග සම්බන්ධයි. ඇය රතු ඉරට පෙරාතුව කන්තෝරුවට යා යුතුයි. ඒ නිසා වගකීම් රැසයි. ඒ අතරේ තමන්ගේ යුතුකම්ද ඉටු විය යුතුයි. ඉතිං මේ කටයුතු නිසා අම්මාට වුනත් හිතට පුංචි කේන්තියක් ඇති වෙනවා. අනේ..ටිකක් උදව් වෙන්නකෝ…මම තනියම මේ ඔක්කොම කරන්නේ..මටත් වෙලා යනවා. අම්මාගේ පුංචි ඉල්ලීමක්. ඉතින් මේ ඉල්ලීමට ප්‍රතිචාර දක්වලා කවුරු හෝ කෙනෙක් උදව්වට මුලුතැන්ගෙට ආවොත් නම් අම්මාට ටිකක් සහනයක්. හැබැයි නාවොත්…? මුවින් නොදොඩා වැඩ ටික කරාවි. සමහර විට පවුලේ හැම දෙනාටම බැන අඩගහාවි. මේ ප්‍රතිචාරවලින් අම්මා හිතේ ආවේග පිට කළත් ඇය විසින් මේ සුන්දර උදෑසන නිවසම සෘණ සිතුවිලි වලින් පුරවලා.

• දැන් ඔන්න තාත්තාගේ වාරේ..

අම්මා කන්කරච්චලයක් නැතුව කියවද්දී තාත්තා කියාවි..මේ මට ඕන බතක් නැහැ. ඔය බතක් මාලුවක් උයන්න ඔය තරම් කෑගහන්නේ..හරියට ගමකට උයනවා වගේ..මම කැන්ටිමෙන් කන්නම්. තියාගන්න ඔයාගේ බත..තාත්තා ඒ විදිහට ආවේග පිට කරද්දී නැවතත් නිවස සෘණ සිතුවිලි වලින්ම පිරෙනවා. අම්මාගේ හිතටත් පුදුම වේදනාවක් දැනෙනවා.

• ඇයි දෙයියනේ මේ මිනිස්සුන්ට තේරෙන්නේ නැද්ද..? මාත් රස්සාවක් කරන ගෑනියක් කියලා..

අම්මාගේ හිතේ ආත්මානුකම්පාවෙන් පිරෙනවා. තවත් සෘන සිතුවිලි නිවසේම අයගෙන් පිටවෙලා නිවසම පිරෙනවා.පොඩි අයගේ යුද්ධයත් පටන් ගන්නවා. අම්මේ…මගේ මේස් එක කෝ…මගේ ගවුම අයන් කරලා දෙන්නකෝ…කෝ බත් එක මට වෙලා යනවා…එක එක්කෙනාගේ එක එක පැමිණිලි. වතුර ගලන්නේ මිටි තැනින්නේ..අම්මා , තාත්තා දෙනාන්ම එකතු වෙලා ඔවුන්ගේ  ආවේග පොඩිවුන් පිටින් යවනවා. සමහර විට පාරක් දෙකක් ගහන්නත් පුලුවනි. ඉතින් දරුවෝ අඩ අඬා ගෙදරින් පිටවෙනවා.පුංචි හිතෙන් පිටවෙන්නෙත් සෘණ සිතුවිලි .හැමදෙනාගේ හිතේ තරහ, පසුතැවිල්ල, ආත්මානුකම්පාව…උදය පටන්ගන්නේ මේ විදිහට ඉතාම අප්‍රසන්න අන්දමින්…

• එහෙම නම් ලස්සන උදෑසනක් අපිට පටන් ගන්න බැරිද…?

පුලුවනි…බොහොම පහසුයි. උදයට කරන්න තියෙන වැඩකටයුතුවලින් හැකි තරම් පෙරදා රාත්‍රිෙය් සූදානම් කරන්න පුලුවනි. එවිට පසුදා උදය එතරම් බරක් වෙන්නේ නැහැ.

පුංචි පුංචි උදව් කරන්න…අම්මාට පුංචි අයගෙන් වුනත් පුංචිවට හෝ උදව් ලැබෙනවා නම් එය ඇගේ හිතට හයියක්. තනියම බර දරාගෙන් ඉන්නවාට වඩා බෙදා ගෙන වැඩ කිරීම පහසුයි. සමහර විට අම්මා වැඩ බෙදන එකකුත් නැහැ. ඒ වුනත් කවුරුන් හෝ සහයට සිටිනවානේ කියන සැනසිල්ල ඇගේ හිතේ ඇති වෙනවා.

තමන්ගේ වැඩ තමන්ට කරගන්න පුලුවනිනේ..දරුවන්ගේ වැඩ හැකිතරම් ඔවුන්ටම පවරන්න. අම්මා හැම දේම දරණ මහපොළව වගේ කියන්නා සේම ඇය දරුවන්ගේ බර පමණට වඩා කරට ගත යුතු නැහැ. තමන්ගේ සපත්තු මේස්, පොත් පත් පිලිවෙලට තබා ගැනීමට දරුවන් උනන්දු කරන්න. ඒවා අම්මාගෙන් විමසනවාට වඩා පෙරදා හෝ ඒවා සැලසුමකින් තබන්නට ඔවුන්ට උපදෙස් දෙන්න.මේ විදිහට උදය සැලසුම් වුනොත් හැම දෙනාටම බොහොම සතුටින් නිවසෙන් පිටව යන්නට පුලුවනි.