නිවාඩු කාලයේ විනෝද සංචාරයන් වෙනුවෙන් පවුල් පිටින් එක්රැස් වෙන යුගයක් බවට අද දවස පත්ව තිබෙනවා. කාලය මොනතරම් අඩු වුනත්,දෙසැම්බර් නිවාඩුවේදී අම්මා තාත්තා තමන්ගේ රාජකාරියෙන් මදකට හෝ මිදිලා දරුවන් විතරක් නොවෙයි , තමන්ගේ සහලේ නෑදෑයින් ඒ කියන්නේ නැන්දා, මාමා, ලොකු අම්මා , පුංචිඅම්මලා සමග විනෝද චාරිකාවන් සඳහා යොමු වෙනවා. තමන්ගේ කාලය සහ මුදල් වැය කරමින් ඔවුන් මේ වගේ තැනට එකඟතාවයක් ඇති කරගන්නේ ඇත්තටම දරුවන් සන්තෝෂ කිරීම වෙනුවෙන් බව රහසක් නොවේ. එහෙමනම් දරුවන්ට සතුට ගෙනන විනෝද චාරිකාවක් ඇත්තටම සංවිධානය විය යුත්තේ කොහොමද….?

විනෝද චාරිකාවක් සංවිධානය කරන විට ඒ වෙනුවෙන් යා යුතු තැන් තීරණය කිරීම දරුවන්ට පවරන්න. අපි මේ වතාවේ යන්න කොහේද….? ගැන ස්ථාන තීරණයට දරුවන්ට නිදහස ලබා දෙන්න. එවිට තමන්ද මේ චාරිකාවේ වැදගත් කෙනෙක්ය යන අභිමානය දරුවාගේ සිතට නැගෙනු ඇත.

ස්ථාන තීරණය වෙනුවෙන් දරුවාට තනි අයිතිය ලබා දීමට නොහැකි විට  පවුලේ උදවිය විසින් හඳුනා ගත් ස්ථාන කිහිපයක් පවසා ඒ අතරින් දරුවන්ගේ කැමැත්ත අනුව එක් ස්ථානයක් තෝරා ගැනීමට අයිතිය ලබා දෙන්න. මේ වෙනුවෙන් පවුලේ බොහෝ දෙනෙක් සම්බන්ධ වෙනවා නම් ඒ සියළු දෙනාගේම අදහස් විමසා තීන්දු තීරණ ගැනීමට දරුවාට නිදහස ලබා දෙන්න.

චාරිකාව  ආරම්භ කිරීමට පෙරාතුව අදාල ස්ථානයන්හි වැදගත්කම ගැන තොරතුරු ගවේශනයද ඉතාම වැදගත්ය. උදාහරණයක් ලෙසින් ඔබේ චාරිකාව අනුරාධපුරයේ නම් ස්ථානීය තොරතුරු පිළිබඳ මූලික වැටහීමක් ඇතුව ගමනට සූදානම් විය යුතුයි. යන්නන් වාලේ යෑමේ කිසිදු ප්‍රතිඵලයක් නැත .ඒ නිසා සමාධි ප්‍රතිමාව, අටමස්ථානය වැනි වැදගත් ස්ථාන පිළිබඳව තොරතුරු දරුවන්ට ලබා දී ගමනට පෙරාතුව මෙම ස්ථාන ගැන දරුවාට අවබෝධයක් ලබා දීම ඉතා වැදගත්ය. එවිට එම ස්ථාන නරඹන විට ඒවායේ වටිනාකම ගැන අවබෝධය තව දුරටත් ඔවුන්ගේ මනසේ තැන්පත් වෙනු ඇත.

දරුවාටත් තොරතුරු සොයන්න උපදෙස් ලබා දෙන්න. ඔබ සොයන තොරතුරුවලට අතිරේකව පාසල් පෙළ පොත්, ළමා පත්තර වගේම අන්තර්ජාලය ඔස්සේ චාරිකාවේ ස්ථාන ගැන තොරතුරු සෙවීමට උපදෙස් ලබා දෙන්න. එයින් තොරතුරුසෙවීමේ හැකියාව පෝෂණය වෙන අතරම මෙම චාරිකාවෙන් ලබන අත්දැකීම් ඉතා සමීපව උපයා ගත හැකිවෙනවා.

ගමනට පෙරාතුව මාර්ග සිතියමක් ගොඩ නගන්න. එහිදි කාලය ඉතා ප්‍රයෝජනවත් වෙන අන්දමින් යොදා ගත හැකි පරිද්දෙන් යන එන ගමන් මගේ තිබෙන ස්ථානයන්ද සම්බන්ධ කර ගන්න. එක් එක් ස්ථානයන්හි ගෙවන කාලය තීරණය කරන්න. දරුවන්ට වඩාත් වැදගත් වෙන ස්ථානයන් වෙනුවෙන් වැඩි කාලයක් ලබා දෙන්න. මේ අවස්ථාවන්ට සම්බන්ධ වෙන විට දරුවාට ක්ෂෙත්‍ර පොතක් ලබා දෙන්න. එක් එක් සථානයන්හිදී ඔහු ලබා ගත් දැණුම සටහන් කර ගැනීමට මෙම ක්ෂෙත්‍ර පොත වැදගත් වේ. නරඹන්නන් වාලේ නරඹනවාට වඩා වඩාත් ඵලදායී ලෙසින් දැනුම උපයන පරිදි මෙම ස්ථාන නැරඹීමට ඒ නිසා නොදැනම අවස්ථාවක් ලැබෙනු ඇත.

තවත් වැදගත් කරුණක් ඔබ මතක තබා ගන්න. ඓතිහාසික ස්ථාන නරඹන විට ඒවායේ ගරුත්වය වගේම සුරක්ෂිතතාවයට හානි නොවන සේ හැසිරිය යුතු අන්දම අවධාරනය කරන්න. වතාවක් සීගිරියේ කැටපත් පවුරේ සටහන් තැබීමට ගිය තරුණියක් අවසානයේදී සඳහන් කළේ ඒ ගැන තමා නොදන්නා බවයි. ඔබේ දරුවන්ටද මෙම තොරතුර සාධාරණ වේ. වරදක් කොට එය නොදැන සිටියේය යන්න සමාවට කරුණක් නොවේ. ඊටත් වඩා වැදගත් වන්නේ තමා ජීවත්වෙන පරිසරය ගැන වැටහීමක් ලබා ගැනීමයි. මේ නිසා සීගිරිය ආදි ස්ථානයන් නරඹන විට හැසිරිය යුතු අන්දමත්, වීඩියෝ ඡායාරූප කිරීමට අවසර නොමැති ස්ථානයන්හිදී ඒ ගැන සැලකිලිමත් වීමටත් වගේම ඇවිඳින , හිදගන්නා ස්ථානපිළිබඳව පවා දැණුවත් බව දරුවන්ට ලබා දෙන්න. දරුවන් බොහෝ දේ ගැන දැන මේ දෙය වැරුද්දක්….යන වචනයට වඩා චාරිකාවන්හි යෙදෙමින් ලබන අත්දැකීම් අනුව බව මතක තබා ගන්න.

ගමනට පෙරාතුව ආහාරපාන, නවාතැන් ආදිය ගැනත් සැලකිලිමත් වෙන්න. හැකි තරම් ආහාරපාන ඔබ විසින්ම සකසා ගැනීමට හැකි නම් ඉතා වැදගත්ය.අඩුම වශයෙන් ගෑස් උඳුනක්වත් ගමනේදී රැගෙන යෑම ඉතා වැදගත් වේ. විශේෂයෙන් පානීය ජලය යන එන තෙක්ම නිවසෙන් පිළියෙළ කර ගත හැක. අතරමගදී ආහාර විෂ වීම නිසා ඇති වෙන රෝගාබාධයන් ගමනනේ සම්පූර්ණ අරමුණ නොදැනම අඩාල කරනු ඇත මේ නිසා නිවසේ සකස් කර ගෙන කල් තබා ගත හැකි ආහාර වට්ටෝරුවක් පවුලේ උදවිය හා දරුවන් සමග සාකච්ඡා කර ගෙන සකසා ගන්න. නවාතැන් ගැනීමේදී පවා පූර්ව සැලසුමක් අවශ්‍යය. නවාතැන්පොලේ කාමර, වැසිකිළි පහසුකම් ආදිය අවධානය යොමු කළ යුතු කරුණු කාරණාවන් අතර වේ. නිසි පරිදි වැසිකිළි පහසුකම් නොමැත්තේ නම් එයින් ඇති වෙන අපහසුතාවය ගැන අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත මේ නිසා නවාතැන්පොලවල් ගැන පූර්ව අවබෝධයත් ඉතාම වැදගත් වේ.

ගමනට අවශ්‍ය ඇඳුම් පැලඳුම් කල් තබා පිළියෙළ කරන්න. ගමනට, සැන්දෑවට, දියනෑමට ආදි ලෙසින් වර්ග කරගන්න. එසේ නොමැතිව දිය නෑමට ගොස් නැවත ඒ වෙනුවෙන් ඇඳුම් මිළට ගැනීමට වෙළඳපොලට ගොඩ වදින තත්වය නිසා අනවශ්‍ය ආර්ථික ප්‍රශ්න ඇති වෙන බවත් සිත තබා ගන්න.

ගමනේදී ඇති වෙන අනතුරුවලින්ද ආරක්ෂාව සලසා ගැනීම මේ සියල්ලන්ටම වඩා වැදගත් වේ. නෑවත් වතුර මල යට හිඳ නල වතුර කියන්නා සේ….අද බොහෝ දෙනාගේ චාරිකාවන්හි විශේෂිතම අවස්ථාව වන්නේ දිය නෑමයි. එහෙත් පිහිණුම් තටාකය පවා මිනිසුන්ගේ ජීවිත ගොදුරු කර ගන්නා අවදාමක් තිබියදී දරුවන් දිය නෑමට යන විට ඉතාම ප්‍රවේසමෙන් ඒ ගැන කටයුතු කරන්න. දිය නෑමට අනුමත ස්ථාන පමණක් තෝරා ගන්න. දරුවන් ආසන්නයේම සිටින්න. ඇතැම් ස්ථානයන්හි ජීවිතආරක්ෂක  භට පිරිස් යොදාවා ඇත. එවන් තැන්හිදී අවදානම් කලාප ගැන පැමිණෙන පිරිස් දැණුවත් වෙනු ඇත.

චාරිකාව අවසානයේ දරුවාට එම තොරතුරු අලලා කුඩා පොත් පිංචක් සකස් කිරීමට උපදෙස් ලබා දෙන්න. එම පොතෙන් චාරිකාවෙන් දරුවා ලබා ගත් දැණුම සහ විනෝදය පිළිබඳව බොහෝ දේ ඔබට දැනගත හැක. දෙමව්පියන් විසින් ඔබේ එකම ප්‍රාර්ථනය දරරුවාගේ දැණුම විනෝදය සහ යහපත් ගුණාංගයන්ය. චාරිකාවක් වෙතින් දැනුම, විනෝදය වගේම සමගිය බෙදා හදාගැනීම ගුණාංගයයන්ද ගොඩ නැගෙනු ඇත. ඔහු විසින් සකස් කරන ලද කුඩා පොතේ මේ ගැන නොදැනම සටහන් වෙනු ඇත. එය කියවන මව්පියන්ට තමා දරුවාට ලබා දෙන ලද අවස්ථාවෙන් කොතරම් ඔවුන් ප්‍රයෝජනයක් ලබා ගත්තේද යන්න තේරුම් ගත හැකිය.

පාසල් නිවාඩුව සමග දෙමව්පියන්ගේ ජීවන රාටාව උඩු යටිකුරු තත්වයට පත්වෙනවා කිව්වොත් ඇත්තටම නිවරැදියි.උදේට දරුවා පාසලට ඇරලලා , හවසට බාහිර පංතියෙන් නැවතත් එකතු කර ගෙන නිවසට යන රටාව නිවාඩු කාලයේදී මුළුමනින්ම වෙනස් අතකට පෙරලෙනවා.

ඒත්…දුවා  දරුවන්ට නිවාඩු ලැබෙන්නේ අනපේක්ෂිත විදිහට නොවෙයි. වසරක් ආරම්භ වෙත්ම පාසල් ලිත මගින් පාසල් නිවාඩුවත් නිවේදනය කරනවා. මේ නිසා අපි හැම කෙනක් ළඟම පාසල් නිවාඩුව ගැන දළ අදහසක් තිබෙනවා. ඒ නිසා මව්දෙමව්පියන් පාසල් නිවාඩුව වෙනුවෙන් පූර්ව සැලසුම් ගොඩ නගා ගත යුතුයි.

නිවාඩුවත් සමගම දරුවාට මානසික වෙනසක් අවශ්‍යයි. පාසල් අධ්‍යාපනය සමග බොහොම හෙම්බත්ව සිටින දරුවාට මානසිකව වෙනසක් අවශ්‍ය බව අද මනෝවිද්‍යාඥයන් පවා පිළිගත් සත්‍යක් බවට පත්ව තිබෙනවා.ඒ හින්දා දෙමව්පියන්ද පාසල් නිවාඩුව ගැන නම්‍යශීලිව බලනවා නම් බොහොම අගෙයි.

වාරාවසානය සමග ලැබෙන නිවාඩුව ගෙවලා, නැවතත් පාසල නම් වූ රන්දෙවොලට දරුවා පිය නැගිය යුත්තේ අළුත් මානසිකත්වයකින්. අලුත් අරමුණකින්. ගෙවුන වාරයේ අඩුපාඩු හා ප්‍රමාදයන් වෙනස්කර ගෙන අලුත් වාරයට නවතාවයෙන් ගමන් කිරීම අවශ්‍යයි. ඒ නිසා ලැබෙන විවේකය ඵලදායී විදිහට ගත කළ යුතුයි. ඉතාම අපිළිවෙලට පොත් පත් පරිහරනය කරන දරුවෙකුට තමන්ගේ පොත් පත් පිළිවෙළට තබා ගැනීම වෙනුවෙන් අවශ්‍ය උපදෙස් වගේම උදව් දෙමව්පියන්ගෙන් මේ කාලයේ ලබා දෙන්න පුළුවන්. දරුවන් උපදෙස් වලට වඩා කැමැත්තක් දක්වන්නේ උදව් වලටයි.පොත් පත් කවර දමා මේ විදිහට ඉදිරියේදී පාවිච්චි කරන්නය…යන අවවාදය දරුවාට ඒත්තු ගැනෙන විදිහට කටයුතු කළ යුතුයි.

අධ්‍යාපනයේදී දරුවාට ඇති දුර්වලතාවයන්ට ඉතා සරලව පිළියම් ලබා දීමටත් නිවාඩු කාලයේදී පුළුවන්.දෛනිකව කර ගත නොහැකි විදිහට මග හැරුන කටයුතු සඳහා මේ කාලයේදී උදව් කිරීමට පුළුවන්. විශේෂයෙන් අත්අකුරු ගැන උනන්දු කරන්න.ගණිතයේ චක්කරය හෝ වෙනත් සුත්‍ර පාඩම් කිරීමට මග කියා දෙන්න.

දරුවන්ගේ ඇල්බ බැල්ම ඇත්තටම ‍තියෙන්නේ සෙල්ලමටයි. ඒ දරුවන්ගේ ස්වභාවය. නිවාඩු කාලය තුළත් දරුවා අධ්‍යාපනයටම කොටු නොකොට සෙල්ලම වෙනුවෙනුත් අවශ්‍ය කාලය ලබා දෙන්න. පොත පත මතම රැඳෙන්නට අවශ්‍ය නැතුවා වගේම පොතෙන් මුළුමනින්ම දුරස්ථ වීමත් එතරම් හොඳ කටයුත්තක් නොවෙයි. ඇයි කිව්වොත් නැවත දරුවා පොතට සමීප කිරීමටත් කාලයක් අවශ්‍යයි.මේ කටයුත්ත ඇඟට පතට නොදැනෙන විදිහට බොහොම උපක්‍රමයෙන් කළ යුත්තක්.

විනෝදාත්මක කටයුතු වෙනුවෙන් වෙනදාට නැති ඉඩ ප්‍රස්ථාව නිවාඩු කාලයෙන් උපයා ගන්න පුළුවන්.චිත්‍රපටයක් බලන්න, පවුලේ ඥාතීන් සමග එක් වෙන්න, නෑ ගමනක් යන්න මේ කාලයේදි කාලය ලබා දෙන්න.කෝච්චියෙන් ගමට ගිහින් කිරියි පැණියි කාල එන්න වෙලාවක් නැති වුනත් මව්පියන්ගේ උරුමය පවතින ඔවුන්ගේ නෑ පරම්පරාවන් වෙසෙන මුල් ගම් පළාත්වල දරුවන් කැටුව යා යුතුය. අම්මා තාත්තාගේ ලේ සුවඳ ඇති නෑදෑයන් හඳුනා ගත් යුතුයි. දරුවන් අනාගතයේදී සබඳතාවයන් ආරම්භ කරන්නේ මේ සහලේ ඥාතීන් සමග බව අමතක නොකරන්න. ඔවුන් සමග නෑ සබඳතාවයන් අලුත් කිරීමට වඩාත් වැදගත් වන්නේ නිවාඩු කාලයයි.එබැවින් නිවාඩු කාලයේ මෙම අවස්ථාව දරුවන්ට උපරිම ලෙසින් ලබා දීම මව්පියන්ගේ යුතුකමකි.

අද දරුවන් පරිසරයෙන් බොහෝ සෙයින් ඈත්ව ඇත. ඒ නිසාම ඔවුන්ගේ නිර්මානශීලී අදහස්ද බෙහෙවින් පුරන්ව තිබේ. ඇසට නිලක් කොළක් දකින්නටම නැත. මේ නිසා නිවාඩු කාලයේදී පරිසරය විඳින්නට, අපේ ඉතිහාසයේ සාඩම්බර සිහිවටන සේ ගැනෙන පුරාණ රාජධාණී නරඹන්නනට දරුවන් සමග ඔබටත් චාරිකාවක් සංවිධානය කර ගත හැකිය. එය දරුවාගේ දැණුම සහ ලෝකය දැකීම වෙනුවෙන් අද දවසේ මව්පියන් විසින් ලබා දෙන ආයෝජනයකි.

ඉඟුරු දුරු ඈ යුතු මල් ගොමු හා වවා වතු කියන්නා සේ ඔබේ ගෙවත්තේ අලංකාර කටයුතු සඳහා දරුවා සම්බන්ධ කර ගන්න. එළවළු පැලයක් , මල් පැලයක් නඩත්තු කිරීමේ කටයුත්ත දරුවාට පවරන්න. එවිට නිවාඩුව අවසාන වෙත්ම අලංකාර ගෙවත්තක් ඔබ සහ දරුවා ඉදිරියේ ගොඩ නැගේ. එයින් ලැබෙන ජවය නිසා දරුවා මෙම කටයුතු අඛණ්ඩව ඉදිරියට ගෙන යෑමේ උන්නදුව නොදැනීම ඔහුගේ සිතේද පහළ වෙනු ඇත.

නිවසේ පිළිවෙල, පිරිසිදුබව වෙනදාට වඩා නිවාඩුකාලයේදී පවත්වා ගැනීමට දරුවාගෙන් සහයෝගය ලබා ගන්න. අවශ්‍ය දේ පමණක් තබා ගෙන අනවශ දේ ඉවත් කිරීමට ඔහුට ඉඩ දෙන්න. නිවසේ අලුත් සැලසුමක් ඇති වෙන විදිහට කාමරය , පොත් මේසය පිලියෙළ කිරීමේ කටයුතු සඳහා ස්වාධීනත්වය ලබා දුන් විට එයින් දරුවා විශාල වැඩ කොටසක් නිවස වෙනුවෙන් නිවාඩු කාලයේදී ඉටු කරනු ඇත.

ඒ සමග මව්පියන් අනිවාර්යන් මතක තබා ගත යුතු කරුණක් ඇත. දරුවන්ට අනතුරක් වීමට ලොකු කාලයක් අවශ්‍ය නැත. එක් සැනක් තුළ විශාල අනතුරක් වීමට තිබෙන ඉඩ ප්‍රස්ථාව ගැනත් අමතක නොකරන්න. නිවසේ සිටින දරුවාට විදුලිය, ගෑස් වැනි අනතුරු ඉව දැන දන්වා සිටින්න. ගෑස් කාන්දු වීම නිසා සිදුවෙන අනතුරු ගැනත් පවසා තමාගේ ආරක්ෂාව ගැන දැඩි අවධානයෙන් සිටින්නට දරුවා දැණුවත් කරන්න.

දරුවන් හැමදාම නොදරුවන් වන්නේ නැත කවදා හෝ දිනක ඔවුන් වැඩිහිටියන් ලෙස සමාජගත වෙනු ඇත. එබැවින් දරුවන් පසුපසම ඔබ රැඳී සිටිනවාට වඩා තමන්ගේ ආරක්ෂාව තමා විසින්ම සලසා ගැනීමට අවශ්‍ය දැණුවත් බව ලබා දෙන්න.ඒ වෙනුවන් ඇති හොඳම කාලය පාසල් නිවාඩුවයි.

විභාග උණුසුම දරුවන්ට වඩා දැනෙන්නේ දෙමව්පියන්ටයි. දරුවා පොතක් පතක් අතේ නැතිව ඉන්නවා දැක්කොත් මව්පියන් යක්ෂාවේශ වෙනවා. තව විභාගයට දවස් කීයද….? මොකද ඔය කරන්නේ….පොතක් පතක් බලාගන්න…මේ අම්මගේ කටේ තියෙන මන්තරයයි.

ඇත්තටම පාඩම් කළ පමනින්ම දරුවන් විභාග සමත් වෙන්නේ නැහැ. ඔවුන් කළ යුත්තේ තමන් කරන පාඩම නිසි විදිහට ධාරනය වෙන අන්දමින් කිරීම මිස ඔරලෝසු පැය ගණනින් නිදි මැරීම නම් නොවේ.අද මව්පියන්ගේ යුගයේ අවශ්‍යතාවය වෙලා තියෙන්නේ සාමාන්‍ය පෙළ විභාගයෙන් නම් විශිෂ්ට සම්මාන නවයක් ලබා ගැනීමයි. ඇයි ඉතිං එහෙම නොගත්තොත් පවුලේ අයට, අසල්වැසියන්ට  සහ කාර්යාලයේ සමාගමට මව්පියන් මුහුණ දෙන්නේ කොහොමද….?

ඇත්තටම මේ සිතුවිල්ල ඉතාම වැරැදියි. සමහර විට ඔබ මේ විදිහට විශිෂ්ට සම්මාන හඹා යන්නේ දරුවා දිරිමත් කිරීමට විය හැකියි. ඒත් දරුවා එයින් දිරිමත් වනවාට වඩා මහත් පීඩාවකට පත්වෛනවා. මේ හීනය අල්ලන්න තරම් හැකියාවක් ඔවුන්ට නැහැ. ඒත් මව්පියන්ගේ කන් කරච්චලය අහවර වෙන්නෙත් නැහැ.

දරුවාගේ ඉගෙණුමේ සාර්ථකත්වය මනින මිනුම විදිහට විභාග පත්වී අවසානයි. පැය තුනක් තුළ ගොනු කරන දැනුමෙන් දරුවාගේ අනාගතයම තීරණාත්මකව විස‍ඳෙනවා.මෙතෙක් කල් ගබඩා කර ගත් දැණුම අසන ලද පැනයට වඩාත් සමීප විදිහට ගලපා ඉදිරිපත් කරන්න දරුවා දැන ගත යුතුයි. මෙතැන ඇති එකම ප්‍රශ්නය නම් කොතෙක් පාඩම් කළත් අමතක වීමයි. පය බරවාට පිටි කර බෙහෙත් බඳින්නා වගේ පාඩම් කරපන් පුතේ කියන ගායනාවෙන් හැම දෙයම විසඳා ගන්න බැහැ. වතුර බේසම්වල දෙපා ඔබාගෙන පැය ගණන් නිදි මැරුවට වඩා ක්‍රමානුකූල විදිහට මනස හෙම්බත් නොවන විදිහට පාඩම් කරන්න පුළුවන් ක්‍රමවේදයක් හොයා ගත්තොත් වරදින්නේ නැහැ.

ඉතින් මේ වෙනුවෙන් ක්‍රමවේදයක් ගැන ඔස්ටින්හි ටෙක්සාස් විශ්ව විද්‍යාලයේ පර්යේෂකයන් පෙන්වා දෙනවා. අපේ දන්නා වචනවලින් කිව්වොත් ගෙදර මහ පොතක් ඇත….එකක්වත් මතක නැත කියන්නා වගේ පොත අතේ තිබුනට ප්‍රතිඵල ලැබෙන්නේ නැහැ. එහෙම නම් ඔවුන්ගේ අදහස ගැන අපි හිත යොමු කළොත්…

මෙම පර්යේෂකයන් පෙන්වා දෙන්නේ මොළයට ලබා දෙන විවේකය සහ ඉගෙනුම් කරුණු කාරණාවන් නිරන්තරව ආවර්ජනය කිරීමෙන් මතක තබා ගැනීමේ ශක්තිය වර්ධනය වෙන බවයි.

මේ හේතුඵල සම්බන්ධතාවය මුල් කර ගෙන ස්නායු විද්‍යාව පිළිබඳ  මහාචාර්ය ඇලිසන් ප්‍රිස්ටන් විසින් අධ්‍යනයක් සිදු කරනු ලැබුවා. ඔහු ඒ වෙනුවෙන් ඉගෙනුම් කණ්ඩායම් දෙකක් තෝරා ගෙන මෙම පිල් දෙකටම සමාන ඡායාරූප දෙකක් ලබා දුන්නා.

ඒ සමගම මෙම කණ්ඩායම තෝරා ගැනීමේදී ඔහු පාදක කර ගත්තේ ඉගෙනුම වෙනුවෙන් වැය කරන කාලය සහ විවේකය අතර සම්බන්ධතාවයයි.විවේකීව පාඩම් කරන ශෂ්‍ය කණ්ඩායම ඡායාරූපයේ තිබෙන තොරතුරු ඉතා හොඳින් අවශෝෂණය කර ගෙන තිබුණා. මේ නිසා ප්‍රිස්ටන් විසින් උපකල්පනය කළ විදිහටම විවේකය ලබන විට තොරතුරු ඩැහැ ගැනීමට මොළයේ හැකියාව ඉතා ඉහලින් තිබෙන බව සනාථ වුණා.

නැවත නැවත ඉගෙනුම් කරුණු ආවර්ජනය කරන විට ඔබ අලුතෙන් දැනුම ලබනවා විතරක් නොවෙයි, දැනට තිබෙන තොරතුරු සමග සම්බන්ධ කර ගැනීමේ හැකියාවක් තිබෙනවා. අද අපේ දරුවන් අතර තිබෙන ප්‍රධානම ගැටළුව වෙන්නේ තමන් දන්නා දෙයට තොරතුරු සම්බන්ධ කර ගෙන උත්තර පරීක්ෂක වරයා සෑහීමට පත් වෙන විදිහට පිළිතුරක් ඉදිරිපත් කිරීමට තිබෙන නොහැකියාවයි.

ප්‍රිස්ටන් මහාචාර්යවරයා මෙම කණ්ඩායම් දෙක නැවත සම්බන්ධ කර ගෙන දෙපාර්ශවයටම විද්්‍යුත්ය පිළිබඳව සිතන්න කාලය ලබා දුන්නා. එහිදී වයර් සමග විදුලියේ තිබෙන සම්බන්ධතාවය ගැන මුලින්ම පහදා දුන් අතර දෙවැනි අදියරේදි විද්්‍යුතයේ ලක්ෂණ දේශනයක ස්වරූපයෙන් නැතුව සංවාදයක් වගේ ඉදිරියට ගෙන ගියා. ඊට පසුව ඔහු ස්නායු විද්‍යාව දෙසට යොමු වුනා. මහාචාර්යවරයා ස්නායු සන්නිවේදනය පිළිබලද දේශනය ආරම්භ කරන විට ශිෂ්‍යන් අතර විද්්‍යුතය පිළිබඳව හොඳින් ලබා ගත් දැණුමෙන් ඔවුන් සන්නද්ධව සිටියා. මේ නිසා ඔවුන්ට ස්නායු සන්නිවේදනය පිලිබඳ දේශනය වටහා ගැනීම එතරම් අපහසු කාර්යක වුනේ නැහැ.

ඉගෙණුම් කාර්යේදී ඉගෙනගත් දෙය සහ ඉගෙනුම ලබන දෙය අතර ගැලපීම අවශ්‍යයි. ඒ වෙනුවෙන් දරුවාට විවේක මනසක් අවශ්‍යයි. මොළය යකාගේ කම්මල වගේ වුනොත් දරුවාට යමක් ග්‍රහනය කර ගැනීම එතරම් පහසු කටයුත්තක් නොවෙයි. සන්සුන් මනසකින් හෙබි දරුවන්ට වඩාත් යහපත් ඉගෙනුම් පරිසරයක් ගොඩ නැගෙන බව මහාචාර්ය ප්‍රිස්ටන් විසින් පෙන්වා දෙනවා.

බොහෝ දරුවන් විභාගය ආසන්න වෙත්ම මානසිකව රෝගීන් බවට පත් වෙනවා. එය  ඔවුන් නොදැනම සිද්ධ වෙන්නක්. මනස ලෙඩ වුනාම ඒ සමගම බද්ධව එන ශාරිරික රෝගත් බොහොමයි. අද දරුවන් අතර බහුලව දක්නට ලැබෙන ගැස්ට්‍රයිටිස් රෝගයට බලපාන්නේ මේ වෙහෙසකර හෝර්මෝන කිව්වත් වැරැද්දක් නැහැ. තවත් අවස්ථාවන්හිදි දරුවන් භීතිකාවට පත් වෙනවා.

පාසල සහ නිවස අතර වූ කොටු පවුර පමණක් නොවෙයි, මේ සීමාව තුළත් කිසිදු විවේකයක් හෝ සතුටක් දරුවාට ඇත්තේම නැහැ.දරුවා විවේකයක් , විනෝදයක් ලබනවා කියන්නේ විභාගය ඉදිරියේ නම් මහා විපත්තියක් විදිහට මව්පියන් දකිනවා.මේ විදිහට හැම අතින්ම දරුවා ලබන පීඩනය නිසා ඔහු විභාග භීතිකාවට පත් වෙනවා.

විභාගයක් කියන්නේ දරුවාගේ ජීවිතයේ එක් කඩඉමක්.මේ කඩඉම සාර්ථක නොවුන විට ලැබෙන්නට සහ ලබා ගත හැකි බොහෝ දේ අහිමි වෙනවා.එය ඇත්තක්.මේ නිසා විභාග වෙනුවෙන් දරුවා උනන්දු කළ යුතු බව සැබෑවක්. නමුත් අපි ඒ වෙනුවෙන් අනුගමනය කරනු ලබන ක්‍රමවේදයේ දුර්වලතාවය නිසා දරුවා හෙම්බත් වෙනවා.

ඉතින් එහෙම නම් දරුවාට ඉගෙණුම වෙනුවෙන් ප්‍රසන්න පරිසරයක් ගොඩ නගන්න. එය මහා වෙහෙසක් විය යුතු නැහැ. පුතේ පාඩම් කරන්න යන්නට වඩා දරුවාගේ මනසට සහනයක් ලබා දෙන්න. හැකි අවමයෙන් නොව උපරිමයෙන් ඉදිරියට යා යුතු බව පෙන්වා දෙන්න. එවිට දරුවා යම් තැනක අද නවතිනු ඇත. ඒ නැවතුම සමග තවත් අදියරක් වෙනුවෙන් අවශ්‍ය ජවය දරුවා විසින්ම සලසා ගනු ඇත. ශිෂ්‍යත්වය අම්මලාගේ විභාගය බව සැබෑය.ඒ වෙන විට දරුවා නොදරුවෙක්ය…එහෙත් අනාගත විභාග වෙනුවෙන් දරුවා සූදානම් කළ යුතුය.එය විය යුත්තේ පීඩනයක් ලබා දෙන ලෙසින් නොව බොහෝ සහනශීලි පිලිවෙතක් ලෙසින්ය.

මහාචාර්ය ඇලිසන් ප්‍රිස්ටන් විසින් හදුනාගත් තොරතුරු ජාතික ඇතඩමියේ සඟරාවක් මගින් දැන් ප්‍රකාශයට පත් කොට අවසානයි.