දරුවෙකුගේ ගති ලක්ෂණ

දරුවන් ගැන ලෝකයම කතා කරන්නේ බොහොම ආඩම්බරයෙන්. අද නොදරුවන් විදිහට හිටියත් හෙට ඔවුන් අනාගතය බාර ගනන්වා. ඒ නිසා අපි දරුවා පූර්ණ පෞරෂයකින්  යුක්තව නිර්මාණය නොකලොත් අනාගතයේදී ඔවුන්ට සමාජගත වීම අපහසුයි. එහෙම නම් දක්ෂ දරුවෙකුගේ ගති ලක්ෂණ මොනවාද.. ? මේ ගැන අදහස් ඉදිරිපත් කරනු ලැබුවේ රජරට විශ්ව විද්‍යාලයේ සෞඛ්‍ය ප්‍රවර්ධනය පිළිබඳ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය වෛද්‍ය මනෝජ් ප්‍රනාන්දු මහතා.

කොන්ද පණ ඇති

දරුවෙක් සමාජයේ හැසිරෙන විට ඔවුන් අනුන්ට අවශ්‍ය විදිහට හැසිරෙන්න තියෙන ඉඩ කඩ වැඩියි. බොහෝ විට දරුවන් නොමගට යෑමටත් මේ හේතුව බලපානවා. අද දරුවන් මත්පැන්, මත්ද්‍රව්‍ය ආදියට පෙළඹෙන්නේ පංතියේ එහෙම නැත්නම් වැඩිහිටි දරුවෙකුගේ බලපෑම නිසයි. විද්‍යානුකූලව වුනත් දරුවෙක් වයස අවුරුදු 18 ක් වීමට පෙරාතුව ඔවුන්ට තනි තීන්දු තීරණ ගැනීමේ හැකියාව අඩුයි. ඒ නිසා දරුවෙක් වුනාම තමන්ට දැනෙන සේ ප්‍රකාශ කිරීමට හැකියාව ගොඩ නගා ගැනීම වැදගත්. තමන්ට දැනෙන දේ අනිත් අයට ග්‍රහණය කළ හැකි විදිහට ප්‍රකාශ කරන්න. පංතියේ විෂය ගැන ගැටළුවක් ඇති විට ඒ ගැන කතා කරන්න පුලුවන් කොන්ද පණ ඇති දරුවෙකුටයි. දරුවාට ඒ හැකියාව නැති වුනොත් ඔහු ඉදිරියට යන්නේ මේ ගැටළුත් සමගයි.

දරා ගැනීම

දරුවන්ගේ ලෝකය පුංචි වුනත් ඔවුන්ට විවිධ හැලහැප්පීම් ඇති වෙනවා. දුක, තරහ, ලැජ්ජාව, බිය වැනි හැඟීම් ඉදිරියේ ඒවා දරා සිටීමේ හැකියාව අවශ්‍යයි. දරුවන් අතරත් තරහ යෑම වැනි හැගීම් දරා ගැනීමට බැරි නිසා විවිධ අනතුරු සිද්ධ වෙනවා. සමහර දරුවන්ට විභාග ප්‍රතිඵල දරා ගැනීමට නොහැකිව සිය දිවි හානි සිදු කර ගන්නවා. තවත් දරුවන් ලැබෙන ප්‍රතිඵලය ඉදිරියේ නොසැලී සිටිනවා. හැඟීම් සමග ගණුදෙණු කරන්න පුලුවන් නම් එය දියුණු ලක්ෂණයක්. එහෙම නොහැකි නම් ඒ දුර්වල ලක්ෂණයක්. වයස අවුරුදු 14 සිට 17 දක්වා අතර කාලයේදී ඇති වෙන හෝර්මෝන වෙනස්කම් නිසා හැගීම් සමග බුද්ධිමත්ව ගණුදෙනු කිරීම අවශ්‍යයි. ඒ හැකියාව නැති වුනොත් ජීවිතයම කණපිට හැරෙන තරම් විපාක දරුණුයි.

රැව‍ටෙන ගතිය

දරුවන් අතර තිබෙන නොදියුණු ලක්ෂණයක් විදිහට රැවටෙන ගතිය පෙන්වා දෙන්න පුලුවනි. කාටුන් වැනි චරිත නිසා දරුවන් රැවටෙනවා. මේ චරිත තමන්ට ආදේශ කර ගන්නවා. සමහර දරුවන් බොහොම ප්‍රචණ්ඩ විදිහට හැසිරෙන්න තරම් මේ කාටුන් චරිත වලට දරුවන් රැවටෙනවා. මත්ද්‍රව්‍යවලට වුනත් දරුවන් රැවටෙන්නේ මත්ද්‍රව්‍ය වෙනුවෙන් වෙනත් අය මවා පාන සුන්දර ලෝකය නිසයි. දක්ෂ දරුවෙක් මේ වගේ රැවටෙන ගතියට හසු වෙන්නේ නැහැ. අන්තර්ජාල, වට්ස්ඇප්, වැනි විද්‍යුත් මාධ්‍ය මගින් වුනත් දරුවන්ට ඇති කරන මායාවන් නිසා ඔවුන් ජීවත්වෙන්නේ මුලා වුන ලෝකයකයි.

උනන්දුව

දක්ෂ දරුවන් අතර උනන්දුව ඉතාම වැදගත්. ඔවුන් ජීවිතයේ විවිධ දේ වෙනුවෙන් උනන්දු වෙනවා. දරුවෙක් විදිහට අධ්‍යාපනයට උනන්දු විය යුතුයි. පාසල් අධ්‍යාපනය වසර 13 ක්. මේ කාලයේ අනන්දුවක් නැති නම් ඉගෙනීමෙන් ප්‍රතිඵල ලබා ගන්න බැහැ. උදේ නිවසෙන් පිට වෙද්දී අද දවස වෙනුවෙන් අරමුණක් ගොඩ නගා ගැනීම වැදගත්. “අද මම මේ පාඩම සම්පූර්ණ කරනවා…” දවස පටන් ගන්න පෙරාතුව විනාඩි දහයක් කාලය අරගෙන එය කළමනාකරණය කර ගන්න. මේ කළමනාකරණයෙන් ඇති වෙන සැලසුම ඉතාම ඵලදායී විදිහට ජීවිතයට ආදේශ කර ගන්න පුලුවනි. පාඩමට වගේම ක්‍රිඩාවටත් , පොත් පත් කියවීමටත් දරුවන් උනන්දු වීම වැදගත්.

සතුට

දක්ෂ දරුවන් අතර සතුටින් සිටීම ඉතාම වැදගත්. සතුට කියන්නේ දුක නැති කම නොවෙයි. හැම වෙලාවේම සතුටින් ඉන්න උත්සාහ කිරීමයි. සතුටින් සිටින හැම අවස්ථාවකදීම මොළය විවෘතයි. එවිට ධාරණය වැඩියි. දුක, තරහ වැනි සිතුවිලි නිසා අපේ සිරුරේ උත්තේජනය වෙන රසායනයන් ඉතාම අහිතකර විදිහට බලපානවා.

ආදරය

දක්ෂ දරුවා පවුලට ආදරෙයි. අම්මා තාත්තාට සමීපයි. දරුවන් උස් මහත් වෙද්දී ඔවුන්ගේ ආකල්ප අම්මා තාත්තාට ගැලපෙන්නේ නැහැ. දරුවන් හිතන්නේ ඔවුන් දක්ෂයි… දෙමව්පියන් අදක්ෂයි.. දරුවන් බිහි කරල, ඔවුන් රෝගාබාධයන්ගෙන් රැකගෙන, ශිල්ප උගන්වලා සමාජයට එකතු කිරීමට දෙමව්පියන් ඉදිරියේ තිබුන අභියෝගය   සුලුවෙන් සලකන්න බැහැ. දරුවන්ගේ ගෞරවය අනිවාර්යෙන්ම දෙමව්පියන්ට ලැබිය යුතුයි. ආදරය ඇති දරුවාට සමාජයට ගරුත්වය දැක්වීම එතරම් අපහසු කාර්යක් නොවෙයි. ඒ නිසා දෙමව්පියන් විදිහට සමාජයට ආදරය කරන දරුවෙක් නිර්මාණය කිරීම ඉතාම වැදගත්.

බත් වර්ග

වචනයට වුනත් අපි කියන්නේ බත් අපේ ප්‍රධාන ආහාරය බවයි. ඒක ඇත්ත. අද වෙන විට අපේ ජීවන රටාව විවිධ ක්ෂණික ආහාර වෙනුවෙන් ඇබ්බැහි වුනත් බත් ඉතාම ගුණදායක වගේම ශක්තිය ලබා දෙන ආහාරයක්. ඒත් අපි තවමත් බත් කී විට මතකයට නැගෙන්නේ සාමාන්‍යයෙන් ව්‍යංජන සමග බත් විදිහට ගන්නා වේල පිරිමහන ආහාරය ගැනයි.

ඒ වගේම අතීතයේදී බත් ඇටයක්වත් ඉවත දමන්න අපේ අම්මලා සූදානම් වුනේ නැහැ. බත් ඉවත දැමීම බොහොම පව් සිදු වෙන දෙයක් විදිහට ඒ අය සැලකුවා. ඒ විතරක් නොවෙයි, බත් පිරිමසින ආකාරය ගැන විවිධ ජනකතාවන්ද ප්‍රබන්ධ වී තිබුනා. ඒ නිසාම බත් පිරිමැස්ම ඔවුන්ගේ ජීවිතයේ විශාල අවධානයක් යොමු වුන පැවැත්මක් බවට පත්ව තිබුණා.

නානා ප්‍රකාර විදිහට බත් පිසින අන්දම ගැන අපේ අම්මලා හොදින්ම දන්නවා. දරුවන්ගෙන් ඇහුවොත් ඔවුන්ගෙනුත් පිලිතුරු වැලක් ලැබේවි. මේ හැම දෙයක්ම දන්නා අපේ තරුණ අම්මලා වගේම දරුවන් “හීල්බතේ” තිබෙන ගුණ දන්නවාද යන්නත් ගැටලුවක්. ඒක ඉතින් දරුවන්ගේවත් තරුණ අම්මලාගේවත් වරදක් නොවෙයි, බාල කාලයේ පටන්ම මේ අය ජීවත් වුන පරිසරයේදී හිල්බත් ගැන කිසිම දැණුවත් බවක් තිබුනේ නැහැ.

අතීතයේ අද වගේ හැම නිවසකම ශීතකරණය තිබුනේ නැහැ. ඒ නිසා දින ගණනක් අධි ශීතකරණයේ තබා ගෙන ආහාරයට ගැනීමක් සිද්ධ වුනෙත් නැහැ. ඒ විදිහට ආහාර කල් තබා ගැනීමේ පරිසරයට ගැලපෙන මුලුතැන්ගෙයක උපාංගත් තිබුනේ නැහැ. ඒ නිසා රාත්‍රියේ ඉතිරිවෙන බත් පසු දින උදයේ නැවත රත් කිරීමක් නොමැතිවම ආහාරයට ගත්තා. මේ හිල්බත බොහොම ගුණ ලබා දෙන ආහාරයක් වුනා.

රාත්‍රියක් පුරාම තිබෙන බතේ උපස්ථරය මතට යීස්ට් වැනි හිතකර ජීවින් එකතු වෙනවා. ඒ නිසා බත පැසවීමේ ක්‍රියාවලියට පත් වෙන අතර විටමින් “බි” සහ “සි” කාණ්ඩයේ සාන්ද්‍රණය ඉහල යනවා. බත් පිලුණු වුනා යැයි ඔබ කියන්නේ මේ ක්සුද්‍ර ජීවින්ගේ පැසීම කල් ඉකුත් වුන විටයි.

ක්ෂුද්‍ර ජීවින්ගේ ක්‍රියාකාරිත්වය මගින් විටමින් බී 12 ප්‍රභවයන් මිනිස් සිරුරට උරා ගැනීමේ හැකියාව තිබෙනවා. හිගන්නන්ට කොයින්ද උනුබත් කිව්වාට පෝෂණීය වටිනාකම අතින් හීල්බතට ඇති වැදගත්කම ඉතාම ඉහලයි. අපි නානා ප්‍රකාර නම් වලින් හැදින්වෙන බත් වර්ග වගේ තෙල් දැමීමක් නැහැ. විවිධ රසකාරක නැහැ. ඒ නිසා සිරුරට කිසිම අගුණයකුත් නැහැ. හීල්බත සකස් වෙන්නේ ජෛවීය විදිහට නිසා රෝග වෙනුවෙන් හේතුකාරක මේද ගබඩා විම, රුධිරගත සීනි, කොලස්ටරෝල් වැනි කිසිම බලපෑමක් ඇති කරන්නේ නැහැ.

හීල්බත පිසින්න අමුතු කාලයක් මුදලක් අවශ්‍ය වුනෙත් නැහැ. රාත්‍රියේ පිසින ලද බතේ වැඩි ප්‍රමාණය ඉවත ගියෙත් නැහැ. උදේ පාන්දර පාන්, බනිස් වෑන් එන තෙක් මග බල බලා වැලපෙන්න වුනෙත් නැහැ. උදේට පිළියෙල කර ගත්තු පොල්සම්බෝලයක් එහෙම නැත්නම් රාත්‍රියේ ඉතිරි වුන ව්‍යංජනයක් සමග ආහාරයට ගත්තා.

ඒ විතරක් නොවෙයි, දර හෝ ගෑස් විදුලිය වැනි බත පිසින්න යොදා ගන්නා ඉන්ධනත් නොදැනීම ඉතිරි වුණා. රාත්‍රියේ ඉතිරි බතෙන් උදේ වේල නොදැනීම පිරිමැසුන නිසා වැය පැත්තටත් වාසියක් ලැබුණා.

දියබත ගැන ඔබ අහල තියෙනවාද…?

දියබත් කියන්නේ  බොහොම ඖෂධීය ගුණ ලබා දෙන ආකාරයේ ඉතාම පහසුවෙන් පිළියෙල කර ගත හැකි බත් විශේෂයක්. රාත්‍රියේ බත් උයපු මුට්ටියේම බත් ටිකකට වතුර දමා තබනන්. මේ වෙනුවෙන් වඩාත් ගැලපුනේ කුරුට්ට සහිත තම්බාපු සහලින් පිසින ලද බත්.

පහුවදා උදයට මුට්ටියේ බත් ජලයත් සමගම භාජනයකට දමන්න. දැන් සිහින්ව ලියා ගත් රතුලූණු, අමුමිරිස්, උමම්ලකඩ, ලුණු ආදියත් මේ බත් මිශ්‍රණයට එක් කරන්න. සමහර උදවිය අමුමිරිස් වෙනුවට වියලි මිරිස් කරලක් එක් කරනවා. පොල් කිරි ස්වල්පයක් සමග දෙහි යුෂ දමා ආහාරයට ගනන්. අද දරුවන් අතර ඉතාම බහුලව තිබෙන ගැස්ට්‍රයිටිස් රෝග තත්වයට දියබත හොඳම ප්‍රතිකාරයක්. ඒ වගේම සිරුරේ දාහය නිවන ආහාරයක්.

කිරිබත්

සුබකටයුතු වලදී පඅනිවාර්යෙන්ම පිළියෙල වෙන වගේ නිවාඩු දිනයට උදේ ආහාරය වෙනුවෙන් පිළියෙල වෙන කිරිබත් පෝෂණීය ගුණයෙන් යුක්තයි. සිරුරේ ඇති වෙන දැවිලි සහගත බවට ගැස්ට්‍රයිටිස් තත්වයට, ගිලීමේ අපහසුතාවයන් ඇති විට කිරිබත් ආහාරයට ගැනීම සාමාන්‍යයෙන් සිදු වුණා. කිරිබත මැදට පැණිපොල් තබා ගුලියක් සේ සකස් කර ගත් විට එය “ඉඹුල් කිරිබත්” එහෙම නැත්නම් “කොට්ට කිරිබත්” යනුවෙන් හැදින්වුණා.

සුන්සහල් බත්

අද නම් ගල් වැළි ඉවත් කළහාල් ගන්නා නිසා අපිට සුන්සහල් එකතු වෙන්නේ නැහැ. ඒත් සුන්සහල් ගරා ලිප තබා බත පිස එයට පොල් එකතු කර ගෙන කූරු ගා ගනන්වා. සමහර විට සීනි හෝ හකුරුත් එකතු කරන්න පුලුවනි. හැන්දෑවේ තේ වෙලාවට මේ බත ඉතා ජනප්‍රිය ආහාරයක් වුණා. හැබැයි පිරිමි දරුවන්ට නම් මුත්‍රා මාර්ගයේ අවහිරතා ඇති වෙනවාය යන විශ්වාසය නිසා සුන්සහල් බත් ආහාරයට දුන්නේ නැහැ.

පොංගොල් බත්

දෙමළ ජන සංස්කෘතියට සම්බන්ධ පොංගොල් බත පෝෂණීය ගුණයෙන් ඉහලයි. මෙය සාමාන්‍ය බත පිසින තරමට වතුර දමා පිස ගෙන එයට කිරි, තම්බා ගත් මුංඇට , කජු, හකුරු , මුද්දරම්පලම් ආදිය එකතු කරන්න. අවසානයටම මිටි කිරි එකතු කර පැසුන විට ලිපෙන් බා ගන්න.

ඉවතලන බත්

නිවසේ ඉවත ලන බත් වියලා කබලේ බැද ගෙන පැණි සහ පොල් එකතු කර අග්ගලා සාදා ගැනීමටත් පුලුවනි. කිසිම අගුනයක් නැහැ. රසකාරක නැහැ. අවශ්‍ය නම් ගම්මිරිස් ඇට දෙකක් එකතු කර ගන්න පුලුවනි.

ගැබිනි මවකට තහංචි ආහාර

ඉස්සර කාලෙය්දී කාන්තාවක් ගැබ් ගත්තාම ඇගේ ඇවතුම් පැවැතුම් පමණක් නොව ආහාර ගැනත් හැම දෙනාගේම සැලකිල්ල යොමු වුණා. විශේෂයෙන්ම ආහාරපාන ගැන නම් වැඩි සැලකිල්ලක් තිබුනා. ඒත් ගැබ්ගත් කාන්තාවට අවශ්‍ය විදිහට හැම දෙයක්ම ආහාරයට ගැනීමට එදා වැඩිහිටියන්ගෙන් අවසර ලැබුනේ නැහැ. ඔවුන් තුළ ඒ ගැන විද්‍යාත්මක දැණුමක් නොතිබුනත් කුමන හෝ ආශිර්වාදයකට එදා වැඩිහිටියන් තහංචි දමන ලද ආහාර ගැන අද විද්‍යාත්මකවත් යම් යම් හේතු සාධක සපයනවා.

අන්නාසි නම් ගැබිනි මවකට කිට්ටු කරන්නවත් දුන්නේ නැහැ. අනවශ්‍ය දරු උපතකදී බොහෝ දෙනා අන්නාසි ගැට ආහාරයට ගත්තේ ඒ දරු ගැබ ස්වභාවික ගබ්සාවක් බවට පත් කිරීමටයි. ඒ තරම් හේතු සාධක තිබියදී දරු පැටියෙක් ගැබ දරන අම්මාට අන්නාසි කන්න කොහොමටවත් අවසර ලැබෙන එකක් නැහැ. අද විද්‍යාත්මකවත් මේ අදහසේ සත්‍යතාවයක් තිබෙනවා. අන්නාසිවල අන්තර්ගත “ප්‍රොස්ටග්ලැන්ඩින්” සංයෝගයෙන් ගැබිණි මවගේ ගර්භාෂය සංකෝචනය වීමට පුලුවනි. ඒ නිසා එදා වැඩිහිටියන්ගේ උපදෙස වැරැදිමත් නැහැ.

උෂ්ණාධික මාළු විදිහට එදා සමාජයේ සැලකුන බල, කෙලවල්ලා වැනි මාළු වර්ග ආහාරයට තහනම් වුණා. “අපෝ…උෂ්ණ මාළු කන්න හොඳ නැහැ…” අම්මලාගේ උපදෙස වුනේ ඒකයි. මේ මත්ස්‍ය වර්ග ආහාරයට ගැනීමෙන් විවිධ ආසාත්මිකතාවයන් ඇති වීමටත් පුලුවනි. මේ මාලු වර්ගවල අන්තර්ගත “හිස්ටමින්” නිසා හිසරදය, සිරුරේ පලු ඇති විම, කැසිම, දැවිල්ල වැනි අපහසුතාවයන් ඇති වෙන්නත් පුලුවන්. එදා වැඩිහිටියන් මේවායේ අපථ්‍යතාවය ඉවෙන් වගේ දැන සිටියා.

ඉස්සො…දැල්ලෝ…කකුළුවෝ…කිට්ටු කරන්න එපා

මුලින් සඳහන් කළ මාත්ස්‍ය වර්ග සියලල්ම අධික උෂ්ණ බවට විහ්වාසයන් ඔවුන් අතර තිබුනා. ඒ නිසාම සාමාන්‍යයෙන් වුනත් මේවා පිළියෙල කරද්දී මුරුංගා කොළ එහෙම නැත්නම් නිවිති එක් කර ගැනීමට අමතක කළේ නැහැ. මේ මාළුවර්ග ප්‍රෝටීන් බහුල කාණ්ඩයට ඇතුලත්. ඒ නිසාම ආහාරයට ගැනීමෙන් පසුව දිරවීමේ අපහසුතාවයන්, හුස්ම ගැනීමේ අපහසුතාවයන් වගේම සමහර විට වමනය සහ සිරුර කැසීම වැනි විවිධ අන්දමින් අපහසුතාවයන් ඇති වෙන්න පුලුවනි. ඒ වගේම ගැබ්බර අම්මා මේ කාණ්ඩයේ ආහාර අනුභව කිරීමෙන් දරුවාට රත කුෂ්ට ඇති විය හැකිය යන පිලිගැනීමත් ඔවුන් අතර තිබුනා. වෛද්‍ය විද්‍යාත්මකවත් මෙහි අන්තර් සම්බන්ධතාවයක් තිබෙනවා. මේවායේ ඇති අසාමාන්‍ය ප්‍රෝටීන ගැබ් දරණ අම්මාගේ මාර්ගයෙන් දරුවාටත් සම්ප්‍රේෂණය වීමට පුලුවන් නිසා හැකි තරම් මෙවැනි උෂ්ණාදික ආහාරවලින් දුරස් වුනොත් හොදයි.

අල වර්ග අතරත්  යම් යම් තහංචි තිබුණා. මඤ්ඤොක්කා වුනත් ආහාරයට නොදී සිටින්න ඔවුන් වග බලා ගත්තේ හදිසියේවත් වමනයක් ඇති වුනොත් ඉගුරු ඉස්ම ටිකක්වත් දෙන්න බැහැනේ… යන අදහස නිසයි. ඒ විතරක් නොවෙයි, කිරි අල යනුවෙන් හැඳින්වෙන අල වර්ගත් ආහාරයට දුන්නේ නැහැ.

පළතුරු කන්න එපා කියන්න බැරි වුනත් පැපොල්  ආහාරයට ගැනීමට නම් කොහෙත්ම අවසර ලැබුනේ නැහැ. මෙතැනදීත් පැපොල් ආහාරයට ගැනීමට අවසර නුදුන්නේ දරු ගැබට යම් අනතුරක් වීමට පැපොල් ආහාරයට ගැනීමෙන් සිදු වීමට ඉඩ ඇති බවට වූ පිලිගැනීම නිසයි. මේ කතාව අද සාධාරණ කර ගැනීමට හේතුත් තිබෙනවා. පැපොල්වල අන්තර්ගත “පැපේන්” නැමැති එන්සයිමය නිසා ගර්භණී කාන්තාවගේ ඊස්ට්‍රජන් සහ ප්‍රොජෙස්ටරෝන් හෝර්මෝන මටට්ම අසමතුලිතතාවයට පත් වෙන්න පුලුවනි. ඒ තත්වය දරු ගැබට අහිතකර විදිහට බලපානන් පුලුවනි.

නමුත් ගැබිනි කාලයේ ඇති වෙන මලබද්ධයට විසඳුමක් විදිහට වුනත් පැපොල් කුඩා මාත්‍රාවකින් දිනක් ඇර දිනක් ආහාරයට ගැනීම වඩාත් සුදුසු වෙනවා.

තැඹිලි සහ දොඩම් වැනි පාන වර්ග ගැබිණි කාලයේදී වැඩියෙන් පානය කිරීමට ගැබිණි මව්වරුන් යොමු වෙනවා. ඒත් වැඩිහිටියන් මෙ පාන වර්ග වුනත් ලබා දුන්නේ වෙලාවක් කලාවක් අනුවයි. විශේෂයෙන් ස්නනාය කිරීමට පසුව මේ පාන වර්ග ලැබුනේ නැහැ. සමහර අවස්ථාවලදී ස්නානය කරනවා නම් මේ පාන වර්ග එදාට සම්පූර්නයෙන්ම තහනම් කලා. මධ්‍යහනය පහු වුනොත් ආයේ ඉතින් මේ පාන වර්ග ලැබෙනවා බොරු… එදා වැඩිහිටියන්ගේ විශ්වාසයට අනුව මේ පාන වර්ග සීතලයි. ඒ නිසා සෙම්ප්‍රතිශ්‍යාව විතරක් නොවෙයි, විවිධ සෙම් රෝගවලට අවේලාවට සීතල පාන වර්ග ගැනීම අහිතකර වෙන්න තිබුනා.

ජාතිකාභිමානයෙන් පෙල ගැසෙමු…

වැදූ මවත් උපන් බිමත් තරම් වටිනා සංකල්පයක් අතීතයේ උදවියට තිබුනේ නැහැ. තමන්ගේ දෙමව්පියන්ට සමාන ආදරයක් ඇල්මක් ඔවුන් තමන්ගේ රටටත් දැක්වූවා. ඒ නිසාම “ලෝකෙන් උතුම් රට ලංකාවයි…” කියද්දී කිසිම කෙනෙක් කටක් ඇරල එහෙම නොවෙයි කියන තර්කය නැගුවේ නැහැ. ඒ උදවිය එතරම්ම ඇල්මක් ගරුත්වයක් තමන්ගේ රට වෙනුවෙන් දැක්වූවා.

නමුත්… 1980 දශකයෙන් පසුව සහ ඒ ආසන්නයේ උපන් බොහොම දෙනෙකුට දැන් අපේ රට අතහැර යන ස්ථාවරය ගොඩ නැගිලා තියෙනවා. ඔවුන්ගේ අදහස අනුව මේ ජීවත් වෙන්න ගැලපෙන රටක් නොවෙයි කියන තර්කය නිතරම නගනවා.

අම්මාට තාත්තාට… ආචිචිට.. සීයාට ජීවත් වෙන්න පුලුවන් වුනා නම් ඔවුන් මිනිසුන් විදිහට ආලෝකයක් අපේ රටේදී ලැබුවා නම් තුන්වැනි පම්පරාවට විතරක් රට නොගැලපෙන්න විදිහක් නැහැ කියන තැනදී මේ අලුත් පරම්පරාව කියන්න අම්මලා… අත්තම්මලා…ලෝකය  ගැරහීම නම් එතරම් හොඳ දෙයක් නොවෙයි. රටට ආදරයක් නැති පිරිසක් රටේ ජීවත් වෙනවා කියන්නේ ඒනෑම විනාශකාරී දෙයක් වෙනුවෙන් යොමු වීමට තිබෙන අවස්ථාවන් ප්‍රබලයි. රට රැකගැනීමේ කිසිම වගකීමක් මේ අයගේ හිතේ නැහැ. මේ දරුවන් ලොකු මහත් වෙලා පවුලක් විදිහට ගොඩ නැගිල රටේ අනාගතය බාර ගත් දිනකදී වුනත් හිතන්නේ… “මාවත් මගේ අඹුවත් රැකුනොත්” යන සංකල්පය පමණයි. සමහර විට අඹුවත් නොරකින තැනට පත් වීමට තරම් ඔවුන්ගේ ආත්මාර්ථකාමී සිතුවිලි වඩාත් දරුණු වෙන්න පුලුවනි. ඒ නිසා අපි පුංචි මල් වගේ ඉන්න අපේ දරුවන් තුළ රට , දැය සමය ගැනත් ඇල්මක් ඇති කිරීම ඉතාම වැදගත්. ඒ වෙනුවෙන් අපි කළ යුත්තේ මොනවාද…?

රටට ආදරය කරන්න කියා දෙන්න…

අපි දැන් ජීවත් වෙන්නේ තොරතුරු ලෝකයක. ඒ වුනත් අපිට අද දෙපයින් මේ රටේ ජීවත්වීමට ඉඩ හසර ලබා දුන් අතීත මුතුන් මිත්තන් ගැන දරුවන්ට කියා දෙන්න. අද අපේ දවස වෙනුවෙන් එදා ඔවුන්ගේ ලේ, දහඩිය කඳුළුලින් මේ පොළව තෙත් වුන බව සිහියට නගන්න. අදටත් අපි ඒ වීරවර මුතුන් මිත්තන් වෙනුවෙන් ණය ගැති බැව් හදවතට දැනෙන සේ කියා දෙන්න.

දරු නැළවිලිවලදී ජාතිකාභිමානය …

දරුවන් නළවන නැලවිලි ගී මගින් ඔවුන්ගේ හදවතට මේ සිතුවිලි බොහොම සියුම් විදිහට ඇතුළු කරන්න පුලුවනි. ටිබෙට් ජාතික මහින්ද හාමුදුරුවන්ගේ නැලවිලි ගී ගයන විට දරුවන්ගේ හදවතට මේ සිතුවිලි නොදැනීම ඇතුළු වේවි.

“ජාතිය රන් විමනක් වේ
ආගම මිණි පහනක් වේ…”
“මුනි සිරිපා සිඹිමින්නේ – සමනොළ ගිරි පෙදෙසින්නේ,
මද සුළඟයි මේ එන්නේ – මගේ පුතා නැලවෙන්නේ..”

 

මෙවැනි දරු නැළවිල්ලකින් නැගෙන ස්වරය දරුවාගේ හදවතටත් නොදැනීම දැනෙන අතර එය ඔවුන්ගේ අනාගතයේ ජීවන ගීතය බවට පත් කිරීම එතරම් අපහසු නැහැ.

කථාන්දර කියා දෙන්න…

එදා අම්මලා අත්තම්මලා  තමන්ගේ දරුවන්ට නින්ද යන තුරු බොහොම ලස්සන කතාන්දර කියා දුන්නා. ඒ අතරේ විහාරමහදේවි, දුටුගැමුණු කුමාරයා වැනි වීර චරිත ගැනත් කියැවුනා. අද අම්මලාට කතන්දර කියා දෙන්න තරම් විවේක මනසක් නැහැ. අත්තම්ලා හිටියත් සමහර ඔවුන් එක වහලක් යට නැහැ. ඒ වගේම දරුවන්ගේ ලෝකය රූපවාහිනිය පමණයි. අත්තම්මලාත්  හරි හරියට මුනුපුරන් සමග රූපවාහිනියට වාඩිවෙනවා මිසක කතන්දර කලාවක් ඔවුන්ටත් නැහැ. ඒ නිසා දරුවන්ට අපේ ඉතිහාසයෙන් කිසිම පෝෂණයක් ලැබෙන්නේ නැහැ.

මේ හොඳම කාලයයි…

71 වැනි නිදහස සමරන මේ වකවානුවේ දරුවන්ට අපේ ඉතිහාසය ගැනත් අපේ ජාතික අභිමානය ගැනත් කියා දීමට මනා පරිසරයක් නොදැනීම සකස් වෙනවා. හැම නිවසකම ජාතික කොඩියක් ඔසවන මේ කාලයේ එතැන් පටන්ම ජාතිකාභිමානය දැනෙන සේ කටයුතු කරන අන්දම දරුවන්ට පෙන්වා දෙන්න.

ජාතික කොඩිය ඔසවන විට එය නිවසේ ඉහළම තැනක ඔසවන්න කියා දෙනන්. සිංහයා උඩු යටිකුරු නොවන සේ අභිමානයක් සහ ජාතික කොඩියට ගරුත්වයක් ඇති වෙන අන්දමින් ඔසවා තැබිය යුතු බව දරුවාට කියා දෙන්න. ජාතික කොඩිය තිබෙන්නේ එල්වරසන් නැගීමට, ඇදගෙන දුවන්න, ස්ටිකර් විදිහට මුහුණේ අලවා ගැනීමට නොවන බැව් පුංචි දරුවන්ට කියා දෙන්න. අද වැඩිහිටි දරුවන් තරඟාවසානයේ ජයඝෝෂා නගන විට ජාතික කොඩියට නිගරු වන සේ හැසිරෙන අන්දමි. අනාගතය භාරගැනීමට පෙල ගැසී සිටින දරුවන්ට නොගැලපෙන බැව් පහදා දෙන්න. ජාතික ගීතය ගායනා කරන විට සිටගෙන සිටීමේ ඉරියව් සහ ඒ වෙනුවෙන් ගරු කරන අන්දම කියා දෙන්න.

ජාතිකාභිමානය යනු ජාතිවාදය නොවේ…

රට , දැය සමයට ආදරය කිරීම යනු ජාතිවාදයක් නොවේ. අපේ රටේ ජාතික හැඟීම ඇති වෙන්නනේ කුමන හෝ උනුහුම් අවස්ථාවක්  ඇති වුන විට පමණි. අපි උපන්නේ එකම රටක බැවින් අපි ලක්මාතාවගේ දරුවන් බැව් අමතකව යෑමට ගෙවෙන්නේ නිමේශයකි.

මේ පුංචි රටේ අපි කවදා කොතැනක හෝ හමුවෙන බව අමතක කළ යුතු නැත. ලංකාමාතාව යනු අපි උපන් රටයි. මේ රටේ විවිධ වර්ග, විවිධ භාෂාවන් ආමන්ත්‍රනය කරන පිරිස් සිටිය හැකියි. ඒත් අප හැමදෙනාගේම සිරුරේ දුවන්නේ රතු පැහැති රුධිරයයි. පටු වාද භේද අවශ්‍ය නැත. එකම මවකගේ කුසින් උපන් දරුවන් සේ ලංකාමාතාවගේ සෙවෙනේ සමගියෙන් සාමයෙන් ජීවත් වෙන පරිසරයක් ගොඩ නගා ගනිමු.

ඔබේ දරුවාට ආදරය හා රැකවරණය සමගින් එන “The Hope”

දරුවා යනු දෙමව්පියන්ට, පවුලට සහ සමස්ත සමාජයට ඉතාමත් වටිනා සම්පතකි. මව් කුස පිළිසිඳ ගත් පටන් දෙමව්පියන් තම දරුවා පිළිබඳ සිහින මවන්නට පටන් ගනියි. මෙලොවට බිහිවූ දා සිට යහපත් පුරවැසියෙකු ලෙස වැඩෙනවා දැකීමට පෙරුම් පුරයි. මේ ලෝ වාසී සෑම දෙමව්පියකුගේම ඒකායන ප්‍රාර්ථනය එයයි.

නමුත් වර්තමානයේ තරගකාරී ලෝකය තුළ මව සහ පියා යන දෙදෙනාම රැකියාවක් කිරීම තම පවුල් සංස්ථාව විධිමත් මට්ටමක රඳවා ගැනීමට අත්‍යවශ්‍ය  කාරණාවක් බවට පත් වී ඇත. එවැනි සමාජයක තම දරුවන් රැකබලා ගැනීම යනු ඇතැම් දෙමව්පියන්හට ප්‍රබල ගැටලුවක් වේ. ඇතැම් දෙමව්පියන් තම දරුවන් ආච්චි හෝ මෙහකාරියක් භාරයේ තබයි. නමුත් මෙවැනි පිළියම් කෙතරම් දරුවාහට ආරක්ෂිවතද යන්න සිතා බැලීම වැදගත් වේ.

වැඩෙන දරුවෙකු හට පෝෂණය, ආදරය සහ කිසියම් රැකවරණය යනු ඉතාමත් වැදගත් සාධක වේ. අනාගතයේ දරුවාගේ මනා ශාරීරික සහ මානසික වර්ධනය සඳහා එය පිටුවහලක් වේ. එපමණක් නොව දරුවාගේ සනීපාරක්ෂාරව සහ නිසි වයසේදී දරුවාගේ මොළයේ වර්ධනය නිසි පරිදි සිදු වීමට අවශ්‍ය අධ්‍යාපනික ක්‍රියාකාරකම් සිදු කිරීමද අත්‍යවශ්‍ය කාරණයකි.

මේ සියලු දෑ හට පිළියමක් වශයෙන් මහනුවර ප්‍රදේශයේ දෙමව්පියන් වෙනුවෙන්ම “ද හෝප්” දිවා සුරැකුම් මධ්‍යස්ථානය පිටුවහලක් වන බව නොඅනුමානය.

දරුවාගේ මානසික වර්ධනයට අවශ්‍ය විධිමත් බාහිර සහ අභ්‍යන්තර පරිසරයක් එහි සතුය. වායු සමීකරණය කරන ලද නිදන කාමරය සහ දවස පුරාම ඔවුන්ගේ ආරක්ෂා ව අධ්‍යයන කිරීම වෙනුවෙන් CCTV  කැමරා පද්ධතියක්ද ක්‍රියාත්මක කර ඇත. දරුවාගේ සෞඛ්‍ය සම්පන්න බව ආරක්ෂාක කිරීම උදෙසා ඉතා පිරිසිදු සෙල්ලම් බඩු සහ අධ්‍යාපනික උපකරණ විවිධ වයස් කාණ්ඩවලට අදාලව වෙන් වෙන්ව සපයා ඇත.

දරුවාගේ ආහාර යනු රැකියාවක යෙදෙන මවකට ඇති ප්‍රධාන ගැටලුවක් වේ. “ද හෝප්” ආයතනය මගින් දහවල් ප්‍රධාන ආහාර වේලට අමතරව උදෑසන සහ සවස කෙටි ආහාර වේල් ද ඉතාමත් පිරිසිදුව දිවා සුරැුකුම් මධ්‍යස්ථානය තුළ දී පිළියෙල කර ඔබේ දරුවාට ලබාදීම දෙමව්පියන්ගේ කාර්යබහුල දෛනික වැඩ පිළිවෙළ සඳහා සහනයක් වන බව නිසැකය. උදෑසන දරුවා භාර දුන් පසු සවස් වන තෙක්ම ඔබගේ දරුවාගේ සියලුම කටයුතු පිරිසිදුව සහ කාල සටහනකට අනුව ඉතා පිළිවෙළින් සිදු වේ. මධ්‍යස්ථානය තුළ සිටින ප්‍රාථමික පාසල් දරුවන්ගේ පාසල් වැඩ කටයුතු සඳහා ද සහයෝගයක් මෙම මධ්‍යස්ථානය මගින් සිදු වේ. මීට අමතරව මනා පුහුණුවක් ලද ගුරුවරු සහ අනෙක් සේවකයන් ඔවුන් සතු වේ.

දරුවන් 20 වැනි සිමීත ප්‍රමාණයක් බඳ වා ගැනීම සුවිශේෂී වන අතර සෑම දරුවෙකු කෙරෙහිම විශේෂ අවධානයක් ලබාදීමට හැකි වීම එහි අරමුණ වේ. උදෑසන 7 ට ආරම්භ කරන මධ්‍යස්ථාන සවස 5.30 වන තෙක්ම විවෘතව පවතින අතර දෙමව්පියන්ගේ පහසුව උදෙසා ඊට අමතර කාල පරාසයක්ද ඔබ හට සහනයක් වන ලෙස යොදා ඇති බව කිව යුතුය.

විවිධ වයස් සීමාවන්ට අදාලව මනෝ චාලක ක්‍රියාකාරකම් සහ සංජානන කුසලතා වර්ධනය කිරීමට උපයෝගී වන ක්‍රියාකාරකම්ද වැඩසටහන් ගත කර ඇත්තේ ඔබේ දරුවා වෙනුනේමය. දිවා සුරැකුම් මධ්‍යස්ථානයක් තුළ සාමාන්‍ය පරිදි සිදුවන කෑම, බීම, පිරිසිදු කිරීම, නිදාගැනීම යන කාරණාවලට අමතරව මෙවැනි සුවිශේෂී ක්‍රියාකාරකම් පෙර පාසලක් තුළ සිදුවන ලෙසම කාල සටහනකට අනුව සිදු කිරීම “ද හෝප්” ආයතනය තම දරුවා වෙනුවෙන් තෝරගැනීම සඳහා ප්‍රබල හේතුවක් වනු ඇත.

ඉතා කාර්යබහුල ඔබ සඳහා “ද හෝප්” යනු සහනයක් බව නිසැකය. නිදි යහනේ සිට “ද හෝප්” වෙත එන ඔබගේ දරුවාට මෙම මධ්‍යස්ථානය ඔවුන්ගේ දෙවෙනි නිවහන ලෙස හැඟෙනු ඇත. පැරණි මහනුවර – පේරාදෙණිය මාර්ගය සහ නව මහනුවර – පේරාදෙණිය මාර්ගය යන මාර්ග ද්විත්වයෙන්ම මධ්‍යස්ථානයට ප්‍රවේශ වීමේ හැකියාව සහිත වීම “ද හෝප්” ආයතනය සතු සුවිශේෂී වරප්‍රසාදයකි.

2019 පෙබරවාරි මස 03 වන දා සවස පුරාම “ද හෝප්”  දිවා සුරැකුම් මධ්‍යස්ථානය මහනුවර ඔබ සඳහාම විශේෂ විවෘත දියක් ලෙස යොදා ඇත. එදිනට පැමිණ මධ්‍යස්ථානය අධ්‍යයනය කරන ලෙස ඔබ සැම හට විවෘත ආරාධනයක් කරමු.

වැඩි විස්තර සඳහා,
අමතන්න : 0773178628 / 0814203646
ඊ මේල්  : thehope.childdev.kandy@gmail.com
ලිපිනය : 859/3/A, පේරාදේණිය පාර, මහනුවර (කිංග්ස්වුඩ් විද්‍යාලය අසල)

 

තනි දරුවා දෙමව්පියන්ට හොදින් සලකනවා

විවාහ වෙන කලවයසට ආවාම දෙමව්පියන් පවා තමන්ගේ දූදරුවන් විවාහ කර දීමට විශාල උනන්දුවක් දක්වන්නේ ඔවුන්ගේ ඇවෑමෙන් තමන්ගේ දරුවන්ටත් ස්වාධීන ජීවිතයක් ගොඩ නගා ගැනීම අවශ්‍ය නිසයි. සම්ප්‍රදායික විදිහටම පැවැතෙන මේ සංසිද්ධිය අපේ පරම්පරාවේ පැවැත්ම කිව්වත් වරදක් නැහැ.

මේ නිසාම විවාහයකින් පසුව අපේ අපේක්ෂාව දරුවෙකුගේ කිරි සුවද දැකීමයි. බොහෝ දෙනෙකුට මේ බලාපොරොත්තුව ඉක්මනින් ඉටු වුනත් සමහර අයට ප්‍රමාද වී හෝ මේ බලාපොරොත්තුව ඉෂ්ට වෙනවා. ඒ මුලින් පමා වුනත් එයින් පසුව දරුවන් දෙතුන් දෙනෙක් බිහි කිරීමට තරම් ඔවුන් වාසනාවන්තයි. තවත් අයට කොටින්ම කිව්වොත් “හනිමුන් බේබි” ලා ලැබුනත් එතැනින් පසුව නැවත දෙවැනි දරුවෙක් වෙනුවෙන් මොන තරම් උත්සාහ ගත්තද ඒ බලාපොරොත්තුව ඉටු නො‍වෙන අවස්ථා ඕනෑතරම් තිබෙනවා. තවත් අයට නම් පැදුර පෑගුනත් ඇති කියන තැනට වගේ කිසිම අඩුවක් නැතුව දරුවන් හතර පස් දෙනෙක් වුනත් ලබන්න වාසනාව ඔවුන්ගේ පෙර පින් බලයෙන්ම ලැබිලා තිබෙනවා. මේ නිසාම සමහර අම්මලා වැලේ ගෙඩි වැලට බර නැතැයි යන සංකල්පයේ රැදී කුස පිලිසිඳ ගන්නා දරුවන් බොහොම සතුටින් බාර ගැනීමට සූදානම්. ඒ වගේම ඔවුන්ගේ බලාපොරොත්තුවත් අනේ දුක් විඳල හරි දරුවන් උස් මහත් කර ගත්තොත් “අපිට බැරි ගැහෙන දවසට බලයිනේ…” අදහසත් හිතේ නැතුවාම නොවෙයි.

ඒත් මෑතකදී බර්ලිනයේ සමාජ විද්‍යාව පිලිබඳ පර්යේෂක මාර්ෂල් රාබ් Marcel Raab විසින් අධ්‍යනයක් සිදු කරනු ලැබුවා. ඔහුගේ ගැටලුව වුනේ දරුවන් රැසක් සිටි පමනටම මේ දෙමව්පියන්ට වියපත් වුන කාලයකදී රැකවරණයක් ලැබේවිද යන්නයි. ඔහුගේ මේ අධ්‍යනයට “බැම්බර්ග් විශ්ව විද්‍යාලයේ” හෙන්රිට් එන්ජෙල්ඩ්ට් සහ තෝමස් ලියෝපේඩ්ද සම්බන්ධ වුනා.

ඔවුන්ගේ මේ අධ්‍යනයට පවුල් 641 ක දත්ත සම්බන්ධ කර ගත්තා. එහිදී හදුනා ගත් කරුනු මේ වෙන විටත් Journal of Marriage and Family මගින් ප්‍රකාශයට පත් කර අවසානයි. දැන් ඔබ කැමැති ඇති නේද මේ අධ්‍යනයේ අවසාන වාර්තාව ගැන දැනගන්න.

අධ්‍යනය අවසානයේදි ඔවුන්ට ලැබුන නිගමනය වුනේ දරුවන් කීප දෙනෙක් සිටින දෙමව්පියන්ට වඩා තනි දරුවෙක් සිටින දෙමව්පියන්ට ඒ දරුවාගෙන් රැකවරණය නොඅඩුව ලැබෙන බවයි. මේ ගැනත් හේතු නැතුවාම නොවේ.

තනි දරුවාට අනිවාර්යෙන්ම  වගකීමක් තිබෙනවා…

දෙමව්පියන් නම් කිසිම දවසක දරුවන්ට වෙනසක් නැහැ. දරුවන් කී දෙනෙක් හිටියත් ඔවුන් හැම දෙනාටම ආදරෙයි. ඒ වගේම තනි දරුවාටත් තමන්ට තිබෙන යුතුකම වෙනත් අයෙකුට පවරා කර අරින්න බැහැ. ඔවුන් අනිවාර්යෙන්ම මේ වෙනුවෙන් බැඳී සිටිනවා. එක පැත්තකින් ඒ නිසාමදෝ තනි දරුවා දෙමව්පියන්ට හොදින් සලකන තත්වයට පත් වීම සාමාන්‍ය සිදුවීමක්.

දරුවන් අතරත් ගැටුම් ඇති වෙනවා…

දරුවන් කීප දෙනෙක් පවුලක සිටිද්දී පුංචි කාලයේ නම් වෙරලු ගෙඩිය හරි අටකට කපා ගෙන කෑම සාමාන්‍ය සිද්ධියක් වුනත් කර දඬු උස් මහත් වෙද්දී මේ තත්වය නොදැනීම අහෝසි වෙනවා. ඊට පසුව මුල් තැනට එන්නේ දේපල බෙදීමේදී අයියට… අක්කට… නංගිට… මල්ලිට ලැබුන පංගුව ගැනයි. එහෙම නැත්නම් බෙදූ වපසරියේ ඵලදායක කොටස් මුල් කර ගෙනත් විවිධ අමනාපකම් ඇති වෙනවා. මේ විරසක නිසා දෙමව්පියන්ගෙන් දුරස් වීමට එය ආසන්න වගේම ප්‍රබල හේතුවක් කර ගැනීමට දරුවන් පිරිසක් ඉන්න පවුල්වල සාමානයයෙන් සිදුවෙන දෙයක්.

දරුවන් දිහා බලන කණ්නාඩිය අනුව…

සමහර අවස්ථාවලදී නොදැන හෝ දෙමව්පියන් අතිනුත් සිදු වෙන වැරැදිත් ඔවුන්ගෙන් දරුවන් දුරස් වීමට බලපානවා. සමහර විටක දෙමව්පියන් එසේ නොකලත් දරුවන්ගේ හිතේ තමාට වඩා අයියට.. නංගිට… මල්ලි… අක්කට ආදරෙයි යන සිතුවිල්ල ඇති වෙන්න පුලවනි. දරුවාගේ හිතේ මෙවැනි සංකල්පයක් ඇති වුනොත් එය සාධාරණ සැකයක් බවට පත් කරමින් දෙමව්පියන්ද ඒ හැසිරීම මත සිටියොත් මේ දරුවන්ගේ හිතේ ඇති වෙන කලකිරීම යටි හිතේ තදින් තැන්පත්ව තිබිල කාලයක් ගිය පසුව අවදි වීමට පුලුවනි. “මට මොනවාද කලේ…වෙනස්කම් විතරයි…ඒ කාලේ ඇහේ මුහුණේ තියාගෙන හිටියේ…අයියා..” වැනි විදිහට කියමින් දෙමව්පියන්ගෙන් දුරස් වීමට ඒ හේතුව පසුබිම බවට පත් කර ගන්නා දරුවන් ගැනත් ඔබ අසා ඇති.

ඔබ බියවෙන්න එපා…

සමහර විට ඔබේ හිතේ මේ වගේ සංකල්පයක් මෙතෙක් තියෙන්න ඇති. පවුලක දරුවෝ හතර පස් දෙනෙක් හිටියා නම් එකෙක් නැතැත් අනිත් දරුවා හරි වතුර පොදක් දෙයි කියල අපිට සැහීමට පත් වෙන්න පුලුවනි. ඒත් එකා..යකා…කියන්නා වගේ මේ දරුවා අපිට අනාගතයේදී නොසලකා හිටියොත්…ඒත් මේ ගැන හිත කලබල කර ගන්න එපා..වගකීමෙන් මිදෙන්න බැරි කම හෝ වේවා.. තනි දරුවා දෙම්පියන්ට නොසලකා අත් නොහරින තැනක නවතීවි. මෙනවා වුනත් දරුවන් විදිහට තමන් හදා වඩා ගෙන පොලවේ පය ගසා ජීවත්වීමට ශක්තිය දුන් දෙමව්පියන්ට නොසැලකීම ගැන විවිධ හේතු පාඨ අවශ්‍ය නැහැ. තමන්ගේ ශක්ති පමනින් දෙමව්පියන්ට සැලකීම ඔවුන්ගේ හදවතට බැඳී තිබෙන යුතුකමක් බව සිහියේ තබා ගැනීම වැදගත්. ඒවා පෙන්වා දීමට ඒ ගැන අවවාද කිරීමට අවශ්‍ය නැහැ.

– science daily ඇසුරිනි –

 

ආහාර අනුකරණය අන්ධානුකරණයෙන් එපා…

අනුකරනය අපි අතර ඉතාම කිට්ටු සම්බන්ධතාවයක් දක්වනවා. මේ රටාව බාල කාලයේ පටන්ම අපේ ජීවිතයට සම්බන්ධ සිද්ධියක්. ඒ වගේම මෑතකදී ඉදිරිපත් කරන ලද අධ්‍යන වාර්තාවකින් පෙන්වා දෙන්නේ මිනිසුන් අනුන් කන බොන රටාව බොහොම ඉක්මනින් අනුකරනය කරන බවයි.

මෙම අධ්‍යනය සිදු කරනු ලද්දේ තුර්කි විශ්ව විද්‍යාලයේ “ඩෝසෙන්ට් හැනා” විසින්. එම අධ්‍යනයට පවුල් 16, 500 ක දත්ත ලබා ගත්තා. මේ පිරිස අතරින් 7704 ක් පවුල් අදාල අධ්‍යනයට වසර හයක් ඇතුලත පදිංචියට පත් වූ අය වූ අතර සෙසු පිරිස මෑතකදී අදාල ප්‍රදේශයට පැමිණ පදිංචි වූ පවුල් වීමත් විශේෂයක්.

මෙම අධ්‍යනය අවසානයේදී පෙනී ගියේ බොහෝ දෙනා අනුන්ගේ ආහාර  රටාවන් අනුගමනය කරන බවයි. ඒ අතරින් මේ අන්දමින් අනුන්ගේ ආහාර වර්ග අනුගමනය කරන බොහෝ දෙනෙක් අඩු ආදායම්ලාභී සහ වැඩිදුර අධ්‍යාපනයක් නොලත් පිරිසක් වීමත් විශේෂයක්. මේ නිසාම ඔවුන් අතර අනුන්ගේ ආහාර වර්ග අනුකරණය කිරීම තාම තදින් සිදු වුණා. මේ අධ්‍යනයට ලබා ගත් දත්ත  අනුව විශේෂයෙන් පිෂ්ටය සහිත ආහාර සහ බාල වර්ගයේ මද්‍යසාර වර්ග අඩු ආදායම්ලාභී පිරිස් අතර ඉතා වේගයෙන් ජනප්‍රිය වීමත් ඔවුන් හඳුනා ගත්තා. බාල වර්ගයේ මද්‍යසාර නිසා ඇතැම් අවස්ථාවන්හිදී මරණය පවා සිදුවීමට තරම් තත්වය බරපතල වී තිබුනා. ඇතැම් අවස්ථාවලදී ඇස් ඉදිරිපිට සාක්ෂි තිබුනත් බොහෝ දෙනක් මේ අනුන් අනුකරණය කිරීම මිස අහිතකර ආහාරවලින් දුරස් වීමට උනන්දු වෙන්නේ නැහැ.වතුකරයේ ජීවත්වෙන බොහෝ පිරිස් අතරත් මද්‍යසාර විෂ වීමෙන් විවිධ අවස්ථාවන්හිදී මරණ පවා සිදු වුන බවට වාර්තාවන් අපේ රටේත් අඩුවක් නැහැ.

ඒ වගේම තවත් පිරිසක් තමන්ට නැති සමාජ පංතිය ඇති කර ගැනීමටත් අනුන්ගේ ආහර රටාවන් අනුකරණයට පුරුදුව සිටිනවා. මේද, තෙල් සහිත බර්ගර්, පිට්සා, ආදිය නිතරම ආහාරයට ගන්නේ උසස් මධ්‍යම පංතිය යැයි හිතන ඔවුන් තමන්ද ඒ පංතියට පිවිසීමට නම් මේ ආහාර අනිවාර්යෙන්ම තමාගේ නිවසටත් ලැබීම දැඩි අවශ්‍යතාවයක් බව සිතන්නට තරම් මොළය නොමේරූ කොටස් අපේ ඇසුරු කරන අය අතරත් සිටිනවා. උදාහරණ විදිහට අල්ලපු ගෙදරට පිට්සා ‍බෙදා හරින වාහනය දුටුවොත් පහුවදාට තමන්ගේ නිවසටත් ඊටත් වඩා වටිනා පිට්සා ඇනවුම් කරන පිරිස් නැතුවා නොවේ. ඒ තරමටම අනුන් කන බොන පිලිවෙල අනුකරණයට අපි අතර ඇත්තේ විශාල නැඹුරුතාවයක්.

අපි හිතන විදිහට ආහාර වලට පංතියක් නැහැ. මේ සියල්ල විසින්ම ගොඩ නගා ගත් සංකල්ප පමණයි. අද වෙන විට බටහිර ලෝකයේ රටවල් තෙල් , සීනි සහ පිටි ආහාරවලින් දුරස් වෙන ප්‍රවනතාවයක් ඇති වෙලා තිබෙනවා. ඊට හේතුව මේ ආහාර සංස්කාතිය නිසා දියවැඩියාව, අධිරුධිරපීඩනය, පිලිකා, රුධිරගත අහිතකර කොලෙස්ටරෝල් මටට්ම ඉහළ නැගීම වැනි මරණයට පවා හේතු වෙන බෝනොවන රෝගවලට ගොදුරු වීමේ අවදානමක් තිබෙනවා. ඒ නිසාම ඔවුන් මේ ආහාර සංස්කෘතියෙන් දුරස් වෙද්දී  අපේ දේශීය ඇවැතුම් පැවැතුම් සමග බද්ධව තිබෙන හිතකර ආහාර සංස්කාතිය පසෙක තබා මේ අහිතකර ආහාර සංස්කාතිය වැලඳ ගැනීමේ හිස්කම අපිට පාරාවලල්ලක් බවට පත්ව තිබෙනවා.

අපි කන්නේ ඇයි…

අපි ආහාර බුත්ති විදින්නේ ජීවත්වීමටයි. එසේ නම් ආහාර නිසා අපේ ජීවිතයේ නීරෝගී පැවැත්ම බිලිදීමට අවශ්‍ය නැත. ක්ෂනික ආහාර, පැණිබීම, ලුණු , අදික සීනි යෙදූ ආහාර එදා අප අතර තිබුනේ නැත. පළතුරු ගෙඩියක් හොදින් විකා අනුභව කළ අතර තෙල් දැම්මා නම් එයට නැවත මිටිකිරි යොදන්නේ නැත. බොහෝ විට පොල් අඹරා ගෙන ආහාර පිලියෙල කරනු ලැබුවේ ආහාර නිසා රෝගී වීමෙන් ආරක්ෂාවටයි. ඒත් අද ඇත්තේ අනුකරණයයි. සිරුරට අගුණ වුනත් ප්‍රශ්නයක් නැත අහල පහල හැම දෙනාම රාත්‍රි ආහාරය සපයා ගන්නේ නයිට් කඩවලින්ය. අපිත් එසේ නයිට් කඩයකින් රාත්‍රි ආහාරය සපයා ගැනීමට පටන් ගනිමු. මේ අන්දමේ අදහස් ඔබේ හිතට ආවත් ඒ ගැන දෙවරක් හිතන්න. අපි අනුන් කන බොන දේ වෙුවෙන් යොමු වී රෝගී වෙනවාද…? එසේ නැත්නම් අපේ පුරුදු ආහාර රටාව මත යැපී ලෙඩක් දුකක් නැතුව ජීවත් වෙනවාද…? විකල්ප අතරින් එකක් තෝරා ගැනීමට ඔබට අයිතිය ඇත.

මාර්ක් සකර්බර්ග් කියන අදහස…

මාර්ක් සකර්බර්ග් ලොවේ වාර්තා තැබූ බිලියනපතියෙක්. ඔහුට අවශ්‍ය විදිහට ඉතාම සුඛෝපභෝගී ආහාර රටාවක් අනුගමනය කිරීමට හැකියි. සමහර විට ඔහු අනුභව කරන ආහාර මුවාවෙන් ඉතා හොඳ වෙළද ප්‍රචාරනයන් ලබා ගැනීමටද අපහසු නැත. එහෙත් ඔහු  මේ ගැන කරන සදහන මදකට අසන්න… “අපි ඔය රූපවාහිනීවලින් දකින ජීවිත සැබෑ ලෝකයේ නැහැ. කෝපි බොන, දිනපතාම විශේෂ ආහාර පාන බුත්ති විදින, රෝස්ට් කරන ලද මස් සහ බාබකියු ආහාරයට ගන්නා පිරිස් ඇත්තේ රූපවාහිනී නාලිකාවන්හි පමනි.” මේවා දකින ඔබ නොසතුටට පත් වෙන්නේ අනේ “අපිට එහෙම ජීවිතයක්…” ඒත් මේ තත්වය ඔබට  ග්‍රහණය කර ගත නොහැකි ජීවිතයක් වෙනුවෙන්ය. මේ පෙන්වන සුඛෝපභෝගී ලෝකයට පිවිසීමට නම් අපි අඩුම වශයෙන් මේ විදිහට කන්න බොන්නවත් එපායැ.

ඒත් පෙන්වා ඇති ලෝකය මිථ්‍යාවකි. ඔබ ඒ මිථ්‍යාවට  හසු වෙන්න එපා.අනුන් අනුකරණය කළ යුත්තේ එයින් යහපතක් සිදු වෙනවා නම් පමනි. ආහාර වුවත් ප්‍රශ්නයක් නැත. එය ඔබේ ජීවිතයේ  යහපැවැත්මට හේතු වෙනවා නම් කිසිම ගැටලුවක් නැත ඔබට ඒවා අනුකරණයට කිසිම බාධාවක් නැත. එහෙත්… මේ ආහාර නිසා ඇතිවෙන්නේ අහිතකර ප්‍රතිඵලනම් ඔබත් මේ රැල්ලටට නතුව රෝගියෙක් ලෙස අනාගතය මේ වෙනුවෙන් කැපකරනවාද…?

ඔහු වීරයෙක්…

නවනාදන් රාමරාජ්  යටිනුවර වීදියේ රන් ආලේප කර්මාන්තයක නියැලී සිටියේය. පවුලක් වුනොත් එක්ව ජීවත්වීම වඩාත් සැපතක් වුනත් ආර්ථික ප්‍රශ්න නිසා මහනුවර වැනි ප්‍රදේශයක මේ සියලු දෙනාට එකම වහලක් සොයා ගැනීමේ ගැටලු තිබුන නිසාවෙන් ඔවුන්ට මෙසේ විතැන්ව ජීවත්වීමට සිදු විය.

එහෙත්… කුඩා පුතුන් තිදෙනාත් තරුණ බිරිඳ රාදිකාත් දුර බැහැර සිටීම ඔහුගේ හිතේ කනස්සල්ලට හේතුව බව දැනගත් සේවය කළ ආයතනයේ අධිපතිතුමා සිවුමහල් ගොඩනැගිල්ලේ ඉහළ මාලයක දරුවන් සමග ගත කිරීමට අවසර දුන්නෙන් නවනාදන් රාමරාජ් බෙහෙවින් සතුටට පත් වූයේය. මේ වෙන විට ලොකු පුතා බණ්ඩාරවෙල ප්‍රදේශයේ පාසලක ඉගෙනුම ලැබූ අතර නවනාදන්  මහනුවර විවේකානන්ද පාසලේ විදුහල්පතිතුමා මුණ ගැසී ලොකු පුතා එම පාසලට ඇතුලත් කිරීමට අවශ්‍ය විධිවිධාන පවා සලසා ගත්තේය.

සිද්ධිය වුන දිනට පෙරදා නවනාදන් ත්‍රිරෝද රථයෙන් බන්ඩාරවෙල බලා ගොස් පුතුගේ අස්වීමේ සහතිකයත් ලබා ගත්තේය. එතැනින් නැවත මහනුවර පැමිනියේ දරු තිදෙනා සහ බිරින්දෑත් සමගයි. මහනුවරට පැමිනෙන විට රාත්‍රි එක පමණ වී තිබුනි. දරුවන් තුන්දෙනාම නින්දේය. මේ වෙන විට අසල වූ “චම්පා ස්ටෝර්ස්” ආයතනයේ ආරක්ෂක නිළධාරී ( ඔහු අන්කල් යැයි අමතන ) හමු වී “අන්කල්  පුතාලට නින්ද ගිහිං … මම හෙට උදෙන්ම අයින් කරනකම් වීල් එක මෙතැන පාක් කරන්නද…?” ඔහුට ඒ වෙනුවෙන් අවසර ලැබුණි.

රාජු සහ බිරිඳ දරුවන්ද වඩා ගෙන ඔවුන්ගේ නවාතැන පිහිටි සිව්මහල් ගොඩනැගිල්ලේ ඉහළ මාලයට යත්ම වීඩියෝ ආයතනයේ කුමාර අයියාද සුව නින්දේ සිටිනු වීදුරුවෙන් දුටුවේය. ඔහු අවදි කිරීමටත් අවශ්‍යතාවයක් නැති නිසා ඔවුන් නිවසන කාමරයට ගොස් දරුවන් ඇඳ තබා මේ දෙන්නා දෙමහල්ලන්ද නින්දට සූදානම් විය.

පසුවදා උදෙන්ම අවදි වී නවත්වා තිබූ වීල් රථය පාක් එකට දැමීමට යන විට මුලින් නිදා සිටි කුමාර අයියා අවදිව එම ගොඩනැගිල්ලෙන් පිටව යෑමට සූදානමින් සිටියේය.

“ආ..රාජු..කීයටද ආවේ… මේ ඔයාට ප්ලේට් කරන්න බඩු වගයක් ගෙනැත් දීලා ගියා..” නවනාදන්ට හැම දෙනාම ආමන්ත්‍රණය කළේ “රාජු” යන කෙටි නමින්ය. ඔහු ඒ බඩුත් රැගෙන වීල් එකත් අදාල තැන නවත්වා නැවත මහල් ගොඩනැගිල්ලට පැමිනෙන විට එහි වූ තවත් ආයතනයක යමෙක් සිටිනු දුටුවේය. කෙසේ හෝ මෙම පුද්ගලයාගේ යම් අමුත්තක් දුටු අතර ඔහු දන්නා හදුනන අයෙක්ද නොවීය.

උඩුමහලට ගිය නවනාදන් ආයතනයේ අයිතිකරුට දුරකථන ඇමතුමක් ලබා දුන්නේ ඔවුන්ගේ ආයතනයේ ආගන්තුකයෙක් සිටින බව දන්වා සිටීමටයි. ඒත් ප්‍රතිචාර ලැබුනේ නැත. ඔහු කුමාර අයියා යැයි ආමන්ත්‍රණය කරන පුද්ගලයා අමතා “කවුදෝ අපේ ගොඩනැගිල්ලේ බියුටි සැලුන් එක ඇතුලේ ඉන්නවා. කඩ ඇරලත් නැහැ. ඉක්මනට එන්න…” යැයි දන්වා සිටියේය. ගමන් මහන්සිය නිසාම නැවතත් ඇදේ ඇලවී බිරිඳ සමග කතා බහ කරමින් සිටියේ දරුවන්ගේ පාසල් ගමන ගැනයි. බිරිඳ උදේ ආහාර පිළියෙල කිරීමට අවදි වීමට සූදානම් වුනත් “ටිකක් ඉන්න ඔයාටත් මහන්සි ඇති.. පොඩි එවුනුත් තවම නිදි…අ පි හෙමින් මොනවා හරි හදමු..” යැයි කීවේය.

මේ අතර බිරිඳ එක් වරම “මේ ඔයාට සද්දයක් ඇහෙන්නේ නැද්ද….? හරි සද්ද කරන්න එපා… පොඩි අයත් බයවේවි…” ඔහු රාදිකාට කියා ගෙවුනේ සැනකි. විශාල දුමාරයකින් ගොඩනැගිල්ල පිරී ඇත. වහා පැන දරුවන්ද වඩා ගෙන පිටවෙන්නට උත්සාහ කළත් කිසිවක් පෙනේනේ නැත. මහල් නිවාසයෙන් පිටවීමට වෙන දොරටුවක්ද නැත.

දුමේ සැරට ජනේල පිපිරී යද්දී ඔහු දරුවන්ද වඩා ගෙන පාරේ සිටි මිනිසුන්ට ආයාචනා කළේ “අනේ මේ දරුවන් බේරා ගන්න…” යනුවෙනුයි.

එහෙත් ගින්න සමග කිසිවෙකුට ගනුදෙණු කිරීමට නොහැකිය. බලා සිටීමට සහ ජංගම දුරකථනයෙන් විඩියෝ කිරීම වෙනුවට හැම දෙනාම ජාති, කුල ආගම් භේද නොසලකා සැදී පැහැදී සිටියහ. රාජු මෙට්ටය බිමට වීසි කලේ දරුවන් ඒ මතට වීසි කිරීමටයි. ඒත් මෙට්ටය මත අතරමග රැඳී උත්සාහය නිරර්ථක  විය. ඔහු වෙනත් රෙදි පෙරදි බිමට දැම්මේය. මේ රෙදි දැලක් සේ එලා දරුවන් ඒ මතට විසි කිරීම ඔහුගේ උත්සාහය විය.

“අනේ තාත්තේ මට බයයි… විසි කරන්න එපා…” දරුවන්ගේ ආයාචනය එයයි. “පුතේ මෙතැන හිටියොත් අපි ඔක්කොම පිච්චලා මැරෙනවා… අතක් කකුලක් කැඩිලා හෝ ඔයාලා ජීවත්වෙන්න ඕන…” මේ අතර බිම සිටින පිරිසෙන් කොටසක් “දරුවන් දාන්න…” යැයි හඩ නගන අතර තවත් අය “එපා… දරුවන් බිමට දාන්න එපා” යැයි හඩ නගන්න වුහ. එහෙත් ගින්නට අනුකම්පාවක් නැත. දුමාරයෙන් පිරී ගොස් දැන් හුස්ම ගැනීමටත් අපහසුය.

ඔහු දෙවැනි දරුවා ගෙන බිමට වීසි කරත්ම ඔහු ඉලක්කයටට නොව එතැන සිටි තරුණයෙක් කෙසේ හෝ ර‍ඳවා ගැනීමට තරම් දරුවාගේ ජීවත්වීමේ වාසනාව ඉදිරියට පැමිණ ඇත. දැන් ඉතිරි දරුවන්ද විසි කලේ කිසිම තුවාලයක් හෝ සිදු නොවන තරම් ආශිර්වාදයෙන්ය. එක් දරුවෙක්ගේ පමණක් ඇස ළග පුංචි තුවාලයක් සිදු විය.

හාස්කමක මහිමයෙන් දරුවන් තුන්දෙනාම දැන් බේරී සිටිති. “රාදිකා අපි දැන් මැරැණත් කමක් නැහැ. දරුවන් ජීවත්වේවි…”

“එතකොට මේ අස්විමේ ලිපි ලේඛන…” රාදිකාගේ ගැටළුව එයයි. සියල්ල දැවී යද්දී තමන්ගේ ජීවිතය කොයි මොහොතකදීත් නොදැන තිබියදී ඇයට මේ ලිපිලේඛන සිහියට නැගුනේ ඔවුන් දරුවන් මුල් කර ගෙන මොනතරම් බලාපොරොත්තු තබා සිටියේද යන වග ඔබට සිතාගැනීමට පුලුවනි.

රාජු වීදුරුවක් කඩා ‍තුන්වැනි මහලට ඇතුලු විය. “මම පනින්නද…?” රාදිකා අසත්ම “එපා…ටිකක් ඉවසන්න.. දැන් කකුල ඉස්සර වෙලා දාන්න…” රාජු තුන්වැනි මහලේ බාල්කයක එල්ලී රාදිකා අල්ලා ගත්තේය. මේ වෙන විට ඔහුගේ අත වීදුරුවට කැපී ලේ ගලන තුවාලයකි. රාදිකා අල්ලා ගෙන සිටියත් බර සහ තුවාලයේ වේදනාව නිසා ඇය අත හැරී ගොස් කෙසේ හෝ පහළ සිටි පිරිස විසින් රැක ගෙන ඇත.

දැන් රාජු පමනක් මහල් නිවාසයේ ඉතිරිව සිටී. ඔහු කෙසේ හෝ මහලින් මහල වීදුරු කඩා ගෙන බිමිට පැමිණ ඇතැත් ඒ ගැන පැහැදිලි  මතකයක් ඔහුට නැත.

තවත් වාසනාවන්ත කරුණක් ඇත. පුංචි දරුවන්ටවත්, බිරිඳට හෝ කිසිදු පසු කම්පනයක් නැත.

“මහනුවර ඉන්නේ ඇත්තටම දෙවිවරු… මගේ පවුල ආරක්ෂා කර ගත්තා…මට එකක් සහතිකයි. අපි නැතැත් අපේ දරුපැටවුන්ට මහනුවර හැම දෙනාම දෙමව්පියෝ…” ඉවසීම, තැනට ගැලපෙන නුවණ සහ පවුලට තිබුන බැඳීමෙන් රාජු පමණක් නොව පවුලම නැවත එක් තැනක ජීවත්වීමට වාසනාව ලබා ඇත.

ඉගෙන ගනිමින් වැඩ කරමු

දරුවෙක් පාසලට ඇතුලු කිරීමෙන් දෙමව්පියන් බලාපොරොත්තු වන්නේ පොත පත දැනුම ලබා දීම පමණයි. ඒත් පාසලෙන් මග දකින හොඳම දරුවා බවට ඔබේ දරුවා පත් කිරීමට අපේක්ෂාවක් තිබෙනවා නම් පංති මට්ටමින් සිදු වෙන මෙවැනි කටයුතු වෙනුවෙන් ඔබේ දරුවාගේ සම්බන්ධ වීමට නොපැකිලව ඉඩ දෙන්න. ඒත් අද දෙමව්පියන් බාහිර ක්‍රියාකාරකම් සහ පාසලෙන් සිදු වෙන ව්‍යාප්ත සේවාවන්ට දරුවන් සම්බන්ධ කිරීමට දක්වන්නේ පුදුමාකාර මැලි කමක්. ඒත් අධ්‍යාපනයේ පවතින “ඉගෙන ගනිමින් වැඩ කිරීම” සංකල්පයට අනුව දරුවා පහත දක්වන කටයුතු වෙනුවෙන් සම්බන්ධ කිරීම ඉතාම වැදගත්. ඒ වගේම මෙවැනි කටයුතු වලින් දරුවාගේ පෞරෂය වැඩි දියුණු වෙන නිසා ඔහු කවදා හෝ දිනක “පාසලෙන් මග දකින හොඳම දරුවා” බවට කිසිම අපහසුවක් නැතුව පත් වේවි.

පිළිවෙල

දැන් ඔන්න අලුත් පංතියක්. අලුත් පංතිය ලස්සනට තබා ගැනීමට පංති භාර ගුරුතුමිය දරුවන්ට වගකීම පැවරුවාම එය ඔවුන් ඉතාම සතුටින් භාර ගනීවි. මේ සඳහා එක් එක් දරුවාට යම් යම් වගකීම් පැවැරෙන්න පුලුවනි. ඒ නිසා ඔබේ දරුවාට සමහර විට කාලසටහනක් පිළියෙල කරන්න, පංතියේ අතුගාන ලැයිස්තුව නිර්මානශීලීව  සකස් කරන්න, එහෙමත්  නැත්නම් ගුරු මේසයට මල් ටිකක් අරගෙන එන්න පුංචි වැඩ කොටසක් පැවරේවි. එක් පංතියක දැරියක් මල් පෝච්චියට මල් අරගෙන එන වගකීමෙන් මිදී ඒ වෙනුවෙන් නිදහසට කරුණු කිව්වේ මෙහෙමයි.

“අපේ අම්මා කිව්වා අපේ ගෙදර මල් නැහැ කියන්න කියලා…” ඒ සමග තවත් දැරියක් නැගිට කිව්වේ “ටීචර් මෙයා කියන්නේ බොරු…. එයාලගේ ගෙදර මල් ගොඩාක් තිබෙනවා…” දැරිය නිරුත්තර වුනා. ඒත් අම්මාට මල් මිටක් එවන්න බැරි කමක් තිබුනේ නැහැ. මේ වගේ දරුවන්ට පවරන වගකීම් දෙමව්පියන් මැදිහත් වෙලා ඒවා කඩා විසුරුවා දැමීම එතරම් සුදුසු දෙයක් නම් නොවෙයි.

චාරිකා

පංතියෙන් යම් තැනක චාරිකාවක් යන විට ඇතැම් දෙමව්පියන් ඒවා වලක්වන්නේ “අපි ගෙදර අයත් එක්ක යමු…” යන තීරණය අනුවයි. ඒත් නිවසේ අය සමග චාරිකා යනවාට වඩා පංතියේ සම වයස් කන්ඩායම් සමග යන විට ඇති වෙන වටිනාකම් වෙනස්. යම් තැනක ඓතිහාසික වටිනාකම් ගැන පා‍සලක අධ්‍යාපන චාරිකාවකින් වැඩි ප්‍රයෝජනය ලබා ගත හැකි අන්දමට ඒවා සැලසුම් වෙනවා. මේ වෙනුවෙන් දෙපාර්තමේන්තු මට්ටටමින් ගොඩ නගා ගන්නා සම්බන්ධතාවයන් මත එම ස්ථානයන්හි තොරතුරු දරුවන්ට දැන ගැනීමට ලැබෙනවා. ඒ වගේම නටමින්, ගයමින් යන චාරිකාව බොහොම විනෝදජනකයි. මේ අත්දැකීම් දෙමව්පියන් සමග ගිය විට දරුවන්ට ලබා ගැනීමට කිසිසේත්ම ලැබෙන්නේ නැහැ. අද මුහුණුපොත ඔස්සේ පවා හුවමාරු වෙන කලු සුදු වුනත් 1980 වැනි දශකයේ දරුවන් ( අද වැඩිහිටියන් බවට පත්ව සිටියත් ) ඒවායින් ලබන්නේ අපූරු වින්දනයක්.

සම්මන්ත්‍රණ

අද දරුවන්ගේ ධනාත්මක සිතුවිලි , ඵලදායීතාවය වැඩි දියුණු කිරීම සහ මනෝවිදයාත්මක සංවර්ධනය වෙනුවෙන් විවිධ සම්මන්ත්‍රණ පවත්වනවා. ඒත් දෙමව්පියන්ගේ උනන්දුව තිබෙන්නේ හිස්‍යත්ව හෝ වෙනත් විභාග මුල් කර ගත් උපකාර සම්මන්ත්‍රණ ගැන පමණයි. මේ ආකල්පයෙන් දෙමව්පියන් වන ඔබ මිදීම අත්‍යවශයයි. මෙවැනි සම්මන්ත්‍රණ වෙනුවෙන් පාසලෙන් සහභාගීත්වය ලබා දෙන්නේ ඒ වෙනුවෙන් වූ වටිනාකමක් තිබෙන නිසයි. නමුත් ඔබ එදාට දරුවා නිවසේ රඳවා ගැනීමෙන් ආකල්ප සංවර්ධනය වෙනුවෙන් වටිනා උපදෙස් ලබා ගැනීමට ඇති අවස්ථාව දරුවාට ගිලිහෙන බව දෙමව්පියන් ලෙස ඔබ නොදන්නවා ඇති.

ප්‍රදර්ශන

පාසලේ පවත්වන ප්‍රදර්ශනයක් වැනි කටයුතු වලදී දරුවාගේ නිර්මාණශීලීත්වය අවදි වෙන බව අමතක කරන්න එපා. මේ වෙනුවෙන් යම් උපකරණ ස්වශක්තියෙන් දරුවාගේ ස්වශක්තියෙන් තැනීමට අවස්ථාව ලබා දෙන්න. යම් කෙනෙකුගේ නිර්මාණයක් එහෙම නැත්නම් මුදලට ගත් යමක් ප්‍රදර්ශනය තැබීමට උපදෙස් දීම කිසිදු විටක නොකල යුතු දෙයක්. ඒ වගේම ප්‍රදර්ශනය වෙනුවෙන් ඉවත යන සහ අඩුම මිළකින් නිර්මාණ තැනීම වැදගත් බැව් ඔවුන්ට කියා දෙන්න.

සමාජ කටයුතු

පාසල් මටට්මින් විවිධ සමාජ කටයුතු සහ ආගමික වැඩසටහන් පැවැත්වීම ආකල්ප සංවර්ධනය වෙනුවෙන් වගේම ඉගෙන ගනිමින් වඩ කරන සංකල්පය නොදැනීම ගොඩ නැගෙනු ඇත. පාසලේ ශිල සමාදාන වැඩසටහනක්, දන්සැලක් එසේත් නැත්නම් ශ්‍රමදානයක් තිබෙන දිනක දරුවා නිවසේ රඳවා ගැනීම එතරම් සුදුසු නැහැ.

පුස්තකාල

පාසල් පද්ධතියේදී දරුවන් අඩුවෙන්ම පාවිච්චි කරන්නේ පුස්තකාලයයි. ඒත් ඉගෙනුම් ඉගැන්වීම් ක්‍රියාවලියේදී පුස්තකාලය තරම් සමීප සම්පත් මධ්‍යස්ථානයක් තවත් නැහැ. ඒ නිසා දෙමව්පියන් විදිහට පුස්තාකලය පොත් පත් කියවීමෙන් ලැබෙන දැණුම, තොරතුරු සොයා ගෙන ස්වයං ඉගෙනුමට ලැබෙන පිටුවහල ගැන දරුවන් දැනුවත් කිරීම ඉතාම වැදගත්. ඒ නිසා නිතරම ස්වයං ඉගෙනුම වෙනුවෙන් පුස්තකාලය සමග සම්බන්ධ වීමට දරුවා උනන්දු කරන්න.

ආයුර්වේද ප්‍රතිකාර එක්ක හැමදාටම හැඩට ඉන්න ඔබත් කැමතිද?

අපි හැමෝම කැමතියි අපේ රූපය ලස්සනට පවත්වාගෙන යන්න. ඒ වෙනුවෙන් අද නොකරන දෙයක් නැති තරම්. ඈත අතීතයේ පටන් විශේෂයෙන් කාන්තා පාර්ශ්වය බාහිර අලංකරණය සඳහා විවිධ ක‍්‍රමෝපායන් භාවිත කර තිබෙනවා. උදාහරණයක් ලෙස කුංකුම, චන්දන ආදී ඖෂධ ද්‍රව්‍ය ඇඟ ගැල්වීම, ධූම වර්ග භාවිතය, ඖෂධීය ජල ස්නානය, වර්ණකාරක ලේප ආලේප යනාදිය ඒ අතරට අයත් වෙනවා. ඒත් අද වන විට බාහිර අලංකරණය වැඩි දියුණු කිරීමට ශරීරයට හානිකර වූ කෘතිම රසායනික ද්‍රව්‍ය අඩංගු ක‍්‍රම භාවිතයට යොමු වීම නම් කණගාටුවට කරුණක්. එය තමන්ගේ ස්වභාවික අලංකාරයට හානි කරනවා විතරක් නෙවෙයි වෙනත් භයානක රෝග තත්ත්වවලටත් අත වැනීමක්. ඒ නිසා නිවැරදි ආයුර්වේද රූපලාවන්‍ය ක‍්‍රම තුළින් ස්වභාවික අලංකාරය ඔප්නැංවීට හැකි කෙසේද යන්න ගැන පැහැදිලි කිරීම අද වන විට අත්‍යවශ්‍ය කරුණක් බවට පත් වෙලා.

වර්තමානයේ බහුලව පවතින රූපලාවන්‍ය ගැටලු

  • සම දුර්වර්ණ වීම
  • ඇස් යට කළු වීම
  • කුරුලෑ / ඇතිවීම
  • ලප කැලල්
  • සම රැලි වැටීම
  • අකලට හිසකෙස් ගැලවීම හා සුදුවීම
  • ඉන්නන්
මොකක්ද මේ ආයුර්වේද රූපලාවන්‍ය

ආයුර්වේද ශාස්ත‍්‍රය තුළ රූපලාවන්‍ය ප‍්‍රතිකාර ලෙස හඳුන්වන්නේ හුදෙක් ඖෂධ මිශ‍්‍රණයක් මුහුණේ හෝ ශරීරයේ ආලේප කිරීම පමණක් නොවේ. එය කායික, මානසික සමබරතාවය ඇති කරමින් සිදු කරනු ලබන ඉතා පුළුල් වූ චිකිත්සා ක‍්‍රමයක්. ශාස්ත‍්‍රීය ග‍්‍රන්ථ ගත කරුණුවලට අනුව පුද්ගල අලංකාරය වර්ධනය ප‍්‍රධාන කරුණු 03 ක් අරමුණු කරගෙන සිදු කරනවා.

  • රූපම් – පුද්ගල බාහිර අලංකරණය වර්ධනය කිරීම
  • ගුණම් – පුද්ගල අභ්‍යන්තර අලංකරණය වර්ධනය කිරීම
  • වයස්න්‍යාග – වයසට යෑම පාලනය කිරීම (රසායනය) වේ
රූපම් / බාහිර අලංකරණය වර්ධනය කිරීම

බාහිර අලංකරණය වර්ධනය සිදුවන්නේ මනා නිරෝගීතාවක් පවත්වා ගැනීම තුළිනුයි. ආයුර්වේද ශාස්ත‍්‍රීය ග‍්‍රන්ථයක් වන සුශ‍්‍රැත සංහිතාවට අනුව සම ස්ථර 7 කින් සමන්විත වේ. අප ශරීර අභ්‍යන්තරයේ දෝෂ අසමතුලිත වීම මගින් එම ස්ථර 07 සමග විවිධ අයුරින් ප‍්‍රතික‍්‍රියා කරන අතර එය විවිධ සම ආශ‍්‍රිත ගැටලු ඇති කිරීමට හේතු වෙනවා. ආයුර්වේද වෛද්‍ය ක‍්‍රමයේදී රස, රක්ත, මාංශ, මේදස්, අස්ථි, මජ්ජා හා ශුක‍්‍ර ලෙසට ධාතු 07 ක් පිළිබඳ කියවෙනවා. ස්ථර 07 කින් යුත් සම පෝෂණය ලබන්නේ මාංශ ධාතුවෙන් (Muscle Tissue), මාංශ ධාතුව පෝෂණය ලබන්නේ රක්ත ධාතුව මගින් ඒ කියන්නේ රුධිරයෙන්. රක්ත ධාතු පෝෂණය ලබන්නේ ඊට පෙර ධාතුව වන රස ධාතුව මගින් (Plasma Tissue). එම කරුණු සලකා බලන විට නිරෝගී දීප්තිමත් දිදුලන සමක් ලබාගැනීමට අවශ්‍ය වන්නේ බාහිරින් ආලේප කරන කෘතිම රසායනික ද්‍රව්‍ය අඩංගු ක‍්‍රීම් වර්ග භාවිතය නොවේ. අප කළ යුත්තේ හොඳ තත්ත්වයකින් යුත් රස හා රක්ත ධාතූන් පවත්වා ගැනීමයි.

ඒ සඳහා,

  • නිවැරදි ආහාර රටාවක් පවත්වා ගැනීම
  • ශරීරයේ අග්නිය නිවැරදිව පවත්වා ගැනීම තුළින් ආහාර ජීර්ණ ක‍්‍රියාවලිය නිවැරදිව පවත්වා ගැනීම
  • පුද්ගල ජීවන රටාව නිවැරදිව පවත්වා ගැනීම

නිවැරදි ආහාර රටාවක් පවත්වා ගැනීමෙන් එම ආහාර හොඳින් ජීර්ණය කර පෝෂ්‍ය කොටස් හොඳින් අවශෝෂණය කර පරිතාන වන රස හා රක්ත ධාතු මගින් සම පෝෂණය කර නිරෝගීව දිදුලන සමක් ලබාගත හැකිවනවා. වර්තමානයේ බොහෝමයක් අපේ ආහාර වර්ග සෝඩා, විනාකිරි, චට්නි, ආදිය දැමූ ආහාර ලබාගැනීම වැඩි නැඹුරුයක් පවතින බැවින් අනෙක් රෝග මෙන්ම සම ආශ‍්‍රිත රෝගද බහුලව පවතිනවා.

ආයුර්වේද වෛද්‍යවරයෙකු වෙත රූපලාවන්‍ය ප‍්‍රතිකාර ලබාගැනීමට පැමිණුන විටදී ප‍්‍රධානව ආහාර රටාව පිළිබඳ මෙන්ම රෝගියාගේ අග්නිය හෙවත් ආහාර ජීර්ණය පිළිබඳ වැඩි අවධානයක් යොමු කරනවා. මෙහිදී එය වර්ධනය කිරීම සඳහා අභ්‍යන්තර චිකිත්සා පද්ධතියක් යෙදීමට සිදුවනවා. එමෙන්ම ආහාර ගත් විගස ශීත ජල පානය, ශීත අතුරු පස ආහාරයට ගැනීම නොකළ යුතු වන්නේ එමගින් ආහාර ජීර්ණය අඩු වන නිසයි.

පුද්ගල ජීවන රටාව සැලකිල්ලට ගත් විට වර්තමානය වන විට ඉතාමත් කාර්යබහුල සමාජයක් තමයි අපට තියෙන්නේ. නිසිලෙස ආහාර ගැනීමටවත් කාලයක් නොමැති තරම්. මේ හේතුවෙන් කුපිත වන දෝෂ හේතුවෙන් චර්මාශ්‍රිත ගැටලු ඇති වේ. ඒ සඳහා පහත උපදෙස් වැදගත් වේ යැයි සිතනවා.

උපදෙස් :

  • ප‍්‍රධාන ආහාර වේල් සඳහා මනා පෝෂණ ගුණයෙන් සපිරි ආහාර ලබාගැනීම
  • රාත‍්‍රී ආහාරය රාත‍්‍රී නින්දට පැය 2-3 කට පෙර ගැනීම හා ඉතා සැහැල්ලු ආහාරයක් ලබාගැනීම
  • රාත‍්‍රී නින්දට පෙර උණුසුම් වතුරෙන් ඇඟ සේදීම
  • ඉරමුසු, බෙලිමල් වැනි ඖෂධීය පානයක් පානය කර නින්දට යාම
  • නිදන කාමරය සුවදායක, මානසික විවේකය ඇති කරන තැනක් ලෙස පිළිසකර කිරීම
  • හැකි සෑම දිනම උදේ ශරීරයේ තල තෙල් අඟනාග කර පැය 2 පමණ සිට ශරීරය සේදීම
  • තෙල්, මිරිස් අධික ලෙස ආහාරයට නොගැනීම
  • උෂ්ණ ආහාර, අච්චාරු, සෝස් වර්ග ආදිය නිතර ආහාරයට නොගැනීම
  • මාස 3 කට වරක් හෝ ආයුර්වේද වෛද්‍යවරයෙකු හමුවී විරේක ඖෂධ ලබාගැනීම
  • හොඳින් ජල පානය (සෑම ආහාර වේලකටම පසු උණු වතුර ස්වල්පයක් පානය)
රූපලාවන්‍ය ගැටලුවලදී ආයුර්වේද චිකිත්සාව සිදුකරන අයුරු

සෑම පුද්ගලයකුටම එකම චිකිත්සා ක‍්‍රමයක් යෙදීම සුදුසු නොවේ. මෙහිදී රෝගී තත්ත්වයට අනුව රෝගී පුද්ගලයාට අනුව චිකිත්සාව පෙළ ගැස්විය යුතුය.

  • රෝගියා පරීක්‍ෂා කර බලා ශරීර අභ්‍යන්තරයට ඖෂධ යෙදීම
  • රක්තය පිරිසිදු කිරීමට
  • අග්නිය වර්ධනයට
  • රෝගී තත්ත්වය අදාල රෝග කාරක ඉවත් කිරීමට
  • බාහිර හානිකර ලෙස රෝගයට හා රෝගියාට අනුව
  • ඖෂධ ආලේපන වර්ග යෙදීම
  • ධූම වර්ග යෙදීම
  • අවගාහ
  • පරිශේක (ඖෂධීය ක්‍ෂාය වර්ග මුහුණට ඉසීම)
  • අවශ්‍ය විට නස්න කර්ම හා රක්ත මෝක්‍ෂණ , අග්නිකර්ම වැනි ප‍්‍රතිකාර යෙදීම

Ayurveda-treatment

ගුණම් /පුද්ගල අභ්‍යන්තර අලංකරණය වර්ධනය

නාවින්න බණ්ඩාරනායක ආයුර්වේද පර්යේෂණායතනයේ රූපලාවන්‍ය සායනය වෙත යොමුවන රෝගීන් පිළිබඳ අවධානය යොමු කළ විට පෙනී ගිය කරුණක් වන්නේ බාහිර අලංකරණය කොපමණ වර්ධනය කළද එම පුද්ගලයා මානසික ආතතිය, ක්‍රෝධය, ඊර්ෂ්‍යාව වැනි ගති ලක්‍ෂණවලින් යුක්ත නම් ප‍්‍රතිකාරවලින් රෝගය සුවපත් වුවද නැවත ඇති විය හැකි බවයි. එබැවින් සාර්ථක ප‍්‍රතිකාර ලබාගැනීම සඳහා කායිකව පමණක් නොව මානසිකවද නිරෝගී විය යුතු වේ.

ඒ සඳහා,

  • භාවනා ක‍්‍රමවල යෙදීම
  • මනෝ උපදේශන
  • ශිරෝ පිචු ශිරෝ අභ්‍යන්ග , ශිරෝ ධාරා වැනි ප‍්‍රතිකාර ක‍්‍රමද වැදගත් වේ
වයස්ථාපනම් – වයසට යෑම පාලනය කිරීම

වයසට යෑම පාලනය කිරීම සඳහා ආයුර්වේද ශාස්ත‍්‍රය තුළ අඩංගු වූ වෙනම චිකිත්සා ක‍්‍රමවේදයක් තමයි රසායන චිකිත්සා සායනයට යොමුවන රෝගීන් අතර වර්තමානයේ තරුණ පරපුරේද සම රැලි වැටීම, වියළි යාම, වියපත් ලක්‍ෂණ බහුලව දක්නට ලැබේ. ඒ සඳහා චිකිත්සක පද්ධතියක් ආයුර්වේද වෛද්‍යවරයෙකුගෙන් ලබාගත යුතු වෙනවා. මෙබදු වූ ඉතා පුළුල් චිකිත්සා ක‍්‍රමයක් තමයි රූපලාවන්‍ය චිකිත්සාව කියන්නේ. එය ආයුර්වේද යම් නම් දැරූ ඖෂධීය චූර්ණ ඇඳ ගැල්වීමක් මගින් පමණක් හෝ ක‍්‍රීම් වර්ග ආලේපය පමණක් මගින් රූපලාවන්‍ය ගැටලුවලට විසදුම් සෙවීම සුදුසු වන්නේ නෑ. ඊට වඩාත්ම සුදුසු වන්නේ සුදුසුකම් ලත් ආයුර්වේද වෛද්‍යවරයෙකු වෙත යොමු වී අවශ්‍ය උපදෙස් හා ප‍්‍රතිකාර ලබාගැනීමයි.

 

Dr. Hansani

ආයුර්වේද වෛද්‍ය හංසනී සෝමවීර
බණ්ඩාරනායක ආයුර්වේද පර්යේෂණ ආයතනය,
නාවින්න

 

ඔබත් කැමතිද මේ පුංචි බලු සුරතලා ගැන දැනගන්න

අද වෙනකොට හැම ගෙදරකම පාහේ සුරතලෙක් ඇති කරනවා. ඒ හුරතලේට, ආරක්ෂාවට, උදව්වට වගේම ඉව ප‍්‍රයෝජනයට වගේ විවිධ හේතු නිසා. ඒ වගේම සුනඛ වර්ග අතර ඉහත එක් එක් හේතුවලටම ගැලපෙන සුනඛ විශේෂත් ලෝකයේ හඳුනාගන්න පුළුවන්. කොහොම වුණත් සුරතලේට ඇති කරන සුනඛයා ආරක්‍ෂාව වෙනුවෙන් සුදුසු නොවෙනන්නත් පුළුවන්. සමහර විට ඒ දෙකටම ගැලපෙනවා වෙන්නත් පුළුවන්. ඒ නිසාම අවශ්‍යතාවය මත කැමති සුනඛයෙක් තෝරාගන්න කොයි කාටත් අවස්ථාව තියෙනවා.

ඔන්න ඉතිං අපි මේ කියන්න යන්නේ හුරතලේට ඇති කරන්න පුළුවන් පග් කියන සුනඛ වර්ගය ගැන.

pug_dog

පග් (PUG) කියන්නේ රැලි වැටුණු පුංචි හොම්බක් තියෙන, පලල් මුහුණකින් යුතු හොම්බ මුහුණට තැලී ගොස් ඇති ලෙසින් දිස්වෙන පුංචි ඇඟක් තියෙන දැක්කම හුරතල් පාට, ඇත්තටම හුරතල් සුනඛයෙක්. ඒ වගේම මෙයාලා හරිම ආඩම්බර පාටයි. ඒ පග් සුනඛ වර්ගය රාජකීය පවුල් එක්ක හැදී වැඩුණු සුනඛ වර්ගයක් නිසා වෙන්නත් පුළුවන්.

 

පග් සුනඛ වර්ගයේ අතීතය…

පග් කියන මේ හුරබුහුටි හුරතල් සුනඛ වර්ගයේ මුතුන් මිත්තෝ, දහසය වෙනි සියවසට පෙර සහ දහසය වන සියවසේ දි චීනයේ රාජකීය පවුල්වල සුරතලුන් විදියට ඉඳලා තියෙනවා. චීනයේ මින්ග් රාජවංශය කාලයේ තමයි පග් සුනඛ වර්ගය වැඩි වශයෙන් ඇති කළා කියලා සඳහන් වෙන්නේත්. ඉතින් රජ පවුලේ අය විශේෂ අවස්ථාවන්වලදි විශේෂ අයට මේ පග් සුනඛයන්ව තෑගි දුන්නා කියල ඉතිහාසයේ සඳහන් වෙනවා. ඒ නිසා ඒ කාලේ විදිහට පග් සුනඛයෙක් තෑගි ලැබෙන එක ඉතාමත් විශේෂ දෙයක් විදිහට චීන සමාජයේ අය සළකලා තියෙනවා.

මෙයාට පග් කියන නමට අමතරව තවත් නම් කිහිපයක්ම තියෙනවා. චීන පග් (Chinese pug) ලන්දේසි බුල්ඩෝග් (Dutch bulldog) ලන්දේසි මස්ටීෆ් (Dutch mastiff) මිනි මස්ටිෆ් (Mini mastiff) සහ මොප්ස් (Mops) කියලත් මෙයාලව හදුන්වනවා. එහෙම එක එක නම්වලින් හඳුන්වන මෙයා ටිබෙටියන් මස්ටිෆ් (Tibetan Mastiff) කියන සුනඛ විශේෂයෙන් පැවත එනවා කියලත් කියනවා. ඒ වගේම මේ වගේ හොම්බ තැලුණු පුංචි සුනඛ වර්ග තුනක එකතුවක් කියලත් සමහරු කියනවා.

ඒ වංශ තුන විදිහටත් විවිධ වූ සුනඛ වර්ග සඳහන් කරනවා. ඒ අතර ටිබෙටියන් මස්ටිෆ් (Tibetan Mastiff) එල්. ඕ.සී (LOSZE) සහ පෙකින්ගීස් (Pekingese) කියන වර්ගය අනෙක් අතින් සිංහ බල්ලන් එහෙමත් නැත්නම් චොව් චොව් (Chow Chow) කියන සුනඛ වර්ගය සහ පෙකින්ගීස් (Pekingese) වර්ගයත් එල් ඕ සී (LOSZE) කියන සුනඛ වර්ගයත් සමග මුහුන් කරල පග් සුනඛයන් බිහිවුණා කියලත් කියවෙනවා.

චීනේ රජ පවුල්වල ඉඳන් මෙයා කෙමි කෙමින් ටිබෙට් බෞද්ධ පුජකවරුන් එහෙමත් නැත්නම් ටිබෙට් සංඝයා වහන්සේ අතර හැදී වැඩුණු බවත් සඳහන් වෙන්වා. ඊට පස්සේ දහසය දහහත ශතවර්ශවල තැඹිලි පාට නෙදර්ලන්ත පාලන සමයේ ඉදන් ස්පාඥය සහ ප‍්‍රංශයෙත් පග්ලා ඇති කළ බවයි කියවෙන්නේ.

එංගලන්ත වික්ටෝරියා රැජින පග් සුනඛයින් කිහිප දෙනෙක්ම ඇති කළ බවත් කෙනල් ක්ලබ් නම් සුනඛයින් මුහුන් කිරීමේ සහ සංදර්ශන පැවැත්වීමේ සංවිධානය බිහිකරන්න රැජිනගේ මේ ප‍්‍රියතාවය මුල් වුණ බවත් කියවෙනවා.

වික්ටෝරියා රැජිනගෙන් පසු පග් සුනඛයින් පස්වන ජොර්ජ් රජුත්, පේ‍්‍රමය නිසා රජකම අත්හල අට වෙනි එඩ්වර්ඩ් රජු දක්වා එංගලන්ත රාජකීයන් සමග හැදී වැඞී තියෙනවා. කොහොම හරි ඔහොම ඔහොම ගිහින් පග් ඇමරිකාවට යන්නේ දහ නව වන ශතවර්ශයේදී.

ඇමරිකානු බලු කූඩු සංගමය එහෙමත් නැත්නම් ඇමරිකානු කෙනෙල් ක්ලබ් එකෙන් පග්ලව හඳුන ගන්නේ එක්දහස් අටසීය අසූ පහේදි. එක්දහස් නවසීය තිස් එකේදීත් පග් ඩෝග් ක්ල්බ් නමින් පග් සුනඛයින් සඳහාම සංගමයක් පිහිටවනවා ඇමරිකාවේ. ඊට පස්සේ ගොඩක් අය පග් සුනඛයන්ව හඳුනගත්තේ ඇමරිකානු සුනඛ විශේෂයක් විදිහට.

1981 වර්ෂයේදි වෙස්ට් මිනිස්ටර්, කෙනල් සංගමය මගින් පවත්වපු සුනඛ සංදර්ශනයෙන් පග් කෙනෙක් ජයග‍්‍රහණය කරලා තියෙනවා. ඊට අමතරව ලෝක ශූරතා සුනඛ සංදර්ශනයට පග් සුනඛයන් ඉදිරිපත් වෙන්නේ 1877 සිට වුණත් ලොව හොඳම සුනඛයා හැටියට පග් සුනඛයෙක් තේරිලා තියෙන්නේ 2004 වර්ෂයේදි බ‍්‍රසීලයේ රියෝද ජැනයිරෝ නුවර පැවැත්වුණු ලෝක සුනඛ සංදර්ශනයේදි පමණයි.

පග් සුනඛයෙක් ඔබේ සුරතලා ලෙස තෝරාගන්නේ නම්…

ඉතිහාසය එහෙම වෙද්දි පග් බල්ලන් පෙර කියූ පරිදිම සෙල්ලක්කාර හුරතල් සුනඛ විශේෂයක් කියන තැන ඉඳන් ආයෙමත් වර්තමානයට ආවහම පග් සුනඛයෙක් හොඳ සෞඛ්‍ය තත්ත්වයෙන් ඇති කළොත් අවුරුදු 12 ත් පහලොවත් අතර කාලයක් ජීවත් වෙන සුනඛ වර්ගයක් කියලා සඳහන් කළ යුතුමයි.

පොඩි කාලේ ඉඳන්ම සෙල්ලම් කරන්න ආස පවුලේ අය එක්ක හුරතල් වෙන්න ප‍්‍රිය කරන සුනඛ විශේෂයක් නිසා මුලින්ම නැත්නම් හාහාපුරා කියලා බල්ලෙක් ඇති කරන්න හිතන් ඉන්න කෙනෙක්ට ඔන්න බය නැතුව ඇති කරන්න කියලා නිර්දේශ කරන්න පුළුවන් බල්ලෙක් තමයි පග් කියන්නේ.

යුරෝපීය රටවල නම් දරුවෙක් ඉපදෙන කොට පග් සුනඛයෙක්වත් අරන් හදාගෙන පුංචි දරුවත් එක්කම පග්ව ලොකු මහත් කරන්න සමහරු පුරුදු වෙලා ඉන්නවා. ඒ පග් බල්ලන් පුංචි දරුවන්ට තියෙන දැඩි කැමැත්ත නිසා.

පග්ලා කුඩා දරුවන්ට ඉතාමත් ප‍්‍රිය කරන නිසාම තමයි යුරෝපා රටවල කුඩා දරුවන් සිටින නිවෙස්වල සුරතලා හැටියට පග් සුනඛයා තෝරා ගැනීම ඉතාමත් ඉහළ ගොස් තිබෙන්නේ.

කොහොම වුණත් සෙල්ලක්කාර නිසා පුංචි කාලේ ඉඳන්ම අනිත් බල්ලන්ට වඩා හපන්න, ගොරවන්න, පනින්න හොඳටම දඟ කරන්න බලනවා මේ පග්ලා. ඒ නිසා මෙයාලව හොඳට පුහුණු කරන්න ඕනේ. පග් පැටව් තමන් ආදරේ කරන කෙනා ලඟට වෙලා නිදාගන්න ඉතාමත් ප‍්‍රිය කරනවා. ඒ වගේම ඒ කාලේ මෙයාලගේ සෙල්ලම් දිහා බලන් හිටියොත් අනුන්ගේ බල්ලෙක් වුණත් අරන් ගිහින් ගෙදර තියන් හදන්න හිතෙන තරම් පග් පැටවු හරි හුරතල් වගේම දඟයි.

pug-sleeping

ටිකක් විතර ආරක්ෂාවට හොඳ වුණත් මෙයා හුරතල් බල්ලෙක් විදිහට තමයි ඉතාමත්ම හොඳ. නිවසට එන අමුත්තෙක්ට දකින මුල්වතාවේදි ටිකක් බිරුවත් ඕනම අමුත්තෙක් එක්ක ඉක්මනින්ම මිත‍්‍ර වෙන්න පග්ලට පුළුවන්. ඒ නිසා පග්ලව ආරක්ෂාවට නම් කිසිසේත් නොගැලපෙන සුනඛ විශේෂයක්.

පග්ලට දෙයක් එකපාර තේරුම් ගන්න ටිකක් අමාරුයි. ඒ නිසා මෙයාලව පුහුණු කරද්දි ටිකක් ඉවසීමෙන් පුහුණු කරන්න වෙනවා. ගැහැනු සහ පිරිමි සතුන් දෙගොල්ලොම කිලෝ දහයකට අඩු බරක් මිසක් බර වැඩි වෙන්නේ නෑ. ඒ නිසා මෙයාලව පුංචි දරුවෙක්ට පවා අත් දෙකෙන් වඩා ගන්න පුළුවන්.

පිරිමි සතෙක් අඟල් 12 ත් 14 ත් ප‍්‍රමාණයකට උස යනවා. ගැහැනු සතෙක් අඟල් 10 ත් 12 ත් අතර උසක් ගන්නවා. ක‍්‍රීම් පාටට හුරු ලා දුඹුරු පාටින් තමයි වැඩිපුරම පග්ලා දැකගන්න පුළුවන් වුණත් තනි කළු පග්ලත් ඉන්නවා. මෙයාලගේ හොම්බ නම් කොහොමත් කළු පාටයි. ඒ වගේම ක‍්‍රීම් පාට පග්ලගේ කන් දෙකේ අගිස්සත් කළුයි. කළු පාට පග්ගේ ඉතින් කොහොමත් හැමදේම කළුයි නේ.

පග් සුනඛයන්ගේ සෞඛ්‍ය….

ඒ තරම් ලෝම නැතිවුනත් මෙයා සීත දේශගුණයට තමයි වැඩියෙන්ම ඔරොත්තු දෙන්නේ. මේ පග් විශේෂයේ සුනඛයින්ට වැඩියෙන්ම හැදෙන ලෙඬේ තමයි හෙම්බිරිස්සාව. ඊට අමතරව විවිධ සමේ ආසාත්මිකතා ඇතිවෙන්න තියෙන ඉඩකඩ වැඩියි.

විශේෂයෙන්ම පග් සුනඛයින්ටම විශේෂිත මොළයේ රෝගයකුත් වැළදෙනවා. ඒ නිසා පග් සුනඛයෙක් හුරතලේට හදනවා නම් ඒ තත්ත්වයන් පිළිබඳව හොඳින් සැලකිලිමත් වෙන්න වෙනවා.

ඒ විතරක් නෙවෙයි, පග් සුනඛයෙක් හොඳ සෞඛ්‍ය තත්ත්වයෙන් සිටිය යුතු නම් ආහාර ගැන සැලකිලිමත් වෙන්නත් වෙනවා. ඒ වගේම පග් සුනඛයෙක්  ඕනවට වඩා මහතින් වැඩි වුණොත් සෞඛ්‍ය ගැටලු ඇති වීමේ ප‍්‍රවණතාවය වැඩියි.

පග් සුනඛයාගේ පැටවුන් බෝ කරනවා නම්…

පග් ගැහැනු සතුන්ට ස්භාවිකව පැටවුන් බිහිකිරීමට අපහසු අවස්ථා තමයි වැඩියෙන් වාර්තා වෙලා තියෙන්නේ. ඉතින් ඒ හේතුවෙන් වැඩියෙන්ම පග් පැටවුන්ව සිසේරියන් සැත්කම් මගින් තමයි බිහිකරලා තියෙන්නේ. ඒ නිසා ඔබ පග් ගැහැනු සතෙකු ඇති කරන්න හිතනවා නම් ඇයගෙන් පැටවු ලබාගන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා නම් ඒ ගැනත් සැලකිල්ලෙන් සිටිය යුතු වෙනවා. එහෙම නැත්නම් අලුතින් පග් පැටවු කෙසේ වෙතත් ඔබට ඔබේ පග් සුරතලා ද නැතිව යන්න පුළුවන්.

හොඳ සෞඛ්‍ය තත්ත්වයෙන් පග් සුනඛයෙක් ඇති කරන්නේ නම් ඒ පග් සුනඛයා වසර 12 ත් පහළොවත් අතර කාලයක් ජීවත් වේවි. ඒ වගේම ඔබට ඉතාමත් හොඳ, කීකරු, සුන්දර, හුරතල්, දඟ ඔබත් ගොඩක් ආදරේ කරන ඔබටත් ගොඩක් ආදරේ ලැබෙන හුතරලෙක් ලැබේවි.

– සුනෙත් වෙඩිවර්ධන විසින් සකසන ලද ලිපියකි –

 

පුංචි පැටවුන්ට දිගින් දිගටම රෑට කිරි පෙව්වොත් වෙන්නේ මොකද?

අලුත ඉපදුණු පුංචි පැටියෙක්ට සාමාන්‍යයෙන් මාසයක් වගේ වෙනකන් පැය 2-3 ට වරක් කිරි පොවන්න. ඒක දිවා රාත්‍රී කියලා වෙනසක් නැතුව කරනවා. ඒත් දිගින් දිගටම රාත්‍රී කාලයේත් මේ විදියටම කිරි දෙන්න ඕනෙද කියලා ගැටළුවක් අපේ අම්මලාට තියෙනවා. මුල් මාසය වගේ ගෙවුනම මේ විදියට පය 2 – 3 කට වරක් කිරි දීම අත්‍යවශ්‍ය වෙන්නේ නැහැ. මොකද ඒ වෙද්දී දරුවෙකුට හොඳ නින්දක් ලබා ගැනීමට අවස්ථාව දීම තමයි වැඩියෙන් වටින්නේ. ඒ නිසා මාසයක් පමණ ගත වුනාට පස්සේ රාත‍්‍රියට වැඩිපුර නිදාගන්න දරුවට ඉඩ දෙන්න ඕනේ.

රාත‍්‍රියට පැය 5 ක පමණ අඛණ්ඩ නින්දක් දරුවාට දීමට උත්සහ කළ යුතුයි. දරුවාගේ බර වැඩිවීම වැඩිපුර සිදු වන්නේ නිදාගත් කාලය තුළයි. ඒ නිසයි හොඳ නින්දක් වඩා ප‍්‍රයෝජනවත් වෙන්නේ. දරුවාට රාත‍්‍රියට කිරි පෙවීම අවම මට්ටමක තබාගන්නත් දරුවා අවදි වු විගස කිරි පෙවීමට වඩා නිදි කිරිමට උත්සහ ගත යුතුයි. දරුවා අවදි කර කිරි පෙවීමට උත්සහ කිරීම අනවශ්‍යයි. රෑ තිස්සේ දරුවෙකුට කිරි දීමේදී පුංචි පුංචි ගැටලු ඇති වෙන්නත් බැරි නැහැ.

රාත‍්‍රිය පුරා කිරි පෙවීමේ අහිතකර ප‍්‍රතිඵල

  • දරුවාගේ කායික වර්ධනයට බලපෑම් ඇති කර බර වැඩි වීම අඩු වේ.
  • දරුවාට හා මවට නින්දක් ලැබීමට කාලයක් නොමැති වීම.
  • මවට තෙහෙට්ටුව හා මානසික පීඩනය.
  • දරුවාගේ උදරය අනවශ්‍ය ලෙස පුරවා දමයි. මෙම අපහසුව නිසා ඊලඟ දිනයේ කිරි ප‍්‍රතික්‍ෂෙප කිරීම.
  • දත් එන කාලයේදී ඉදිරිපස දත් දුඹුරු පැහැවී පසුව කළු පාට වී කැඩි යයි.
අනවශ්‍ය ලෙස කිරි පෙවීමෙන්….

  • දරුවා නිතර වමනය කිරීම. මෙම වමනය පිට උගුරේ යාම. (උත්ස්වසනය- Aspiration) නිසා මරණය පවා සිදු විය හැක.
  • දවස තුළ වැඩි වාර ගණනක් මලපහ වීම, මල බුරුල් තත්ත්වයක් ගනී. කිරි පොවන හැම විටම මලපහ කරයි. කොළ පැහැයට හුරුව මල පිටවිය හැක.
  • දරුවාගේ බඩ පුරවා දමා හුස්ම ගැනීමට අපහසු වීම.
  • දරුවාගේ බර අධික ලෙස වැඩි වීම.
  • දරුවා ප‍්‍රධාන ආහාර වේල් ප‍්‍රතික්‍ෂෙප කිරීම.
  • වරින් වර කිරි උගුරට ඒම නිසා කැස්සද, එම කිරි නාසය තුළට යාම නිසා නාසය සිරවීමද ඇති විය හැක.
දරුවාට ප‍්‍රමාණවත් පරිදි කිරි පෙවේ නම්…

  • දිනකට වාර 8 කට වඩා වැඩි වාර ගණනක් මුත‍්‍රා පිට කිරීම.
  • කිරි ඉරීමෙන් පසු පැය 3 ත් පමණ දිගටම නිදා ගැනීම.
  • කිරි පෙවීමෙන් පසු බඩ පිරුණු ආකාරයක් නිරීක්‍ෂණය කළ හැක.
  • මුල් මාස කිහිපය තුළ දිනකට 25ට බැගින් බර වැඩි වීම.
කිරි පෙවීමේ ක‍්‍රම

පළමු ක‍්‍රමය : 

  • දරුවා මවගේ පියයුරු මට්ටම දක්වා ඔසවන්න.
  • ඉන්පසු දරුවා සම්පූර්ණයෙන් හිස සමග මව දෙසට හරවන්න. මවගේ පපුව හා දරුවාගේ පපුව සමග ස්පර්ශ විය යුතුය.
  • දරුවාගේ හිස මවගේ අත්ල මතද නිතඹ මවගේ වැලමිට මත ද රඳා පැවතිය යුතුය.
  • මවගේ අනික් අත පියයුර දරුවාට ලං කර දීමට හා අල්ලා සිටීමට භාවිත කරන්න.

දෙවන ක‍්‍රමය :

  • දරුවාගේ හිස වැලමිට මතද, නිතඹ අල්ල මතද සිටින ලෙස දරුවා වඩා ගන්න.
  • දරුවා පියයුරු මට්ටම දක්වා ඔසවන්න. සම්පූර්ණ පපුවට පපුව ගෑවෙන ලෙස සමීප කරන්න.
  • මවගේ අනික් අත, පියයුර ඔසවා තන පුඩුව කටට ඇතුළු කිරීමට භාවිත කළ හැක.

තෙවන ක‍්‍රමය :

  • දරුවා පාපන්දු බෝලයක් මෙන් කිහිල්ල යටට ගන්න. දරුවාගේ පා පිටුපසට සිටින ලෙස හා දරුවාගේ මුව තන පුඩුව දෙසට හරවා දරුවා අල්වා ගන්න.

සිව්වන ක‍්‍රමය :

  • මව ඇඳ මත හාන්සි වී දරුවා තමන් දෙසට හරවා කිරි පෙවීම කළ හැක. මෙහිදී මව නිදාගැනීම නොකළ යුතු වන අතර නින්ද ගියහොත් දරුවා මවගේ ශරීරයට යට වීමට ඉඩ ඇත.
ගුඩුස් යැවීම

කිරි පෙවීම අවසානයේදී ගුඩුස් යැවීම කළ යුතු අතර එසේ නොවුනහොත් වමනය වීම නිසා කිරි පිට උගුරේ යා හැක. කිරි පෙවීමේදී වාතය ඇතුළු වීම නිසා මෙම ගුඩුස් යැවීම කළ යුත්තේ එම වාතය ඉවත් කිරීමට වේ.

පළමු ක‍්‍රමය :

  • දරුවා මවගේ උරහිස මට්ටම දක්වා ඔසවා උරහිසට හේත්තු කරගන්න. දැන් දරුවාගේ බඩ මවගේ උරහිස මත රැඳේ. ඉන්පසු පිටට සෙමින් තට්ටු කරන්න. අනෙක් අත දරුවා ඇල්ලීමට භාවිත කරන්න.

KandyMatara@199

දෙවන ක‍්‍රමය :

  • දරුවාගේ හිස මවගේ වම් කකුල මත සිටින ආකාරයට හා බඩ දකුණු කකුල මත රඳන ආකාරයට තබාගන්න. සෙමින් පිටට තට්ටු කරන්න.

img02

තෙවන ක‍්‍රමය :

  • දරුවා උකුල මත වාඩි කරවා තබාගෙන පිට සෙමින් පිරිමදින්න. වම් අත දරුවාගේ පිට කෙලින් තබාගැනීමට භාවිත කරන්න. දකුණු අතින් බඩ සෙමින් තද කරන්න.

img03

කරාපිටිය, ශික්‍ෂණ රෝහලේ වෛද්‍ය ආර්. එම්. එන්. කේ. රණතුංග මහතා සහ හෙද නිලධාරිනී ක්‍රිෂාන්ති ගංගා කුමාරිහාමි මහත්මිය සමග සකසන ලද ලිපියකි.